3 เกจิหลักที่ผมบูชา(อาทิตย์หน้าแจก อีกแล้วครับท่าน)

สวัสดีครับพี่เบียร์รบกวนดูรูปหล่อองค์นี้ให้หน่อยนะครับ นครสวรรค์เหมือนกัน

 

รบกวนอีกองค์นะครับขอบพระคุณครับ

 

ต้องขออภัยด้วยนะครับ บอกตรงๆเลยไม่เคยศึกษาหลวงพ่อเดิมกับหลวงพ่อพรหมเลยครับ ต้องขออภัยนะครับ

ต่อด้วย องค์ที่ 14 เหรียญเตารีดหลังสิงห์ และเหรียญลูกนิมิตรออกวัดหนองปลิงครับ

 

15. รวมล๊อคเก๊ตแบบต่างๆครับ

 

พี่เบียร์โชว์อลังการแบบนี้มีแจกแน่นอน

 

16.แหวนธงชาติครึ่งองค์หลังถมดำ และแหนบ และเข็มกลัด

 

17.เหรียญเสมา(ไม่มีไฝ)

 

18.รวมงาแกะหลายๆแบบครับ

 

19.ลูกอมชานหมากหลวงพ่อกันครับ

 

ลงแค่นี้ก่อนครับ เด๋วพรุ่งนี้ลงต่อ ขอแจกของแถมมีแน่นอนครับ ติดตามไปเรื่อยๆนะครับ

ขอบคุณครับ

 

ขอแจมด้วยครับจะได้ครบสูตรหลวงพ่อช้อย อกแอ่นหลังเลข 1

 

น้่าเบียร์โพสหลังๆ รูปไม่ขึ้นอ่ะ แก้ไขด่วน แอบตามมาชม !!!

 

สุดยอด...แฟนพันธุ์แท้เลยนะครับเนี่ย

 

โอ้ เยอะจริงๆ ด้วย พี่เบียร์ ปล่อยหมัดมาเป็นชุดเลย

 

รายการนางกวักขอลงอีกทีครับ

 

ลูกอมชานหมากหลวงพ่อกัน ของดีที่ไม่ค่อยพบเจอครับและพระสมเด็จงาแกะในล๊อคเก็ตสวยเดิมๆครับ

 

เหรียญฉลองพัดยศ ออกวัดเนินมะกอกเนื้ออัลปาก้ากับเนื้อทองแดงครับ

 

สุดท้ายของชุดหลวงพ่อกันนะครับ เหรียญใบโพธิ์เนื้ออัลปาก้าหายากสุดๆ ส่วนมากจะเจอเหรียญทองแดงชุบนิเกิ้ลครับ

 

วันนี้ขอลงอีกหนึ่งเกจิอาจารย์ที่เป็นสหายธรรมกับหลวงพ่อกันและเป็นลูกศิษย์สายตรงของหลวงพ่อเดิม "หลวงพ่อช้อย วัดหัวงิ้ว"

ประวัติบางส่วนของหลวงพ่อช้อยครับ (ขอขอบคุณข้อมูลของคุณJIKKOLOจากเว็บพระเครื่องเมืองสี่แควครับ)

พระครูนิทัศนธรรมเวที ( หลวงพ่อช้อย ฐิตาโภ ) วัดหัวงิ้ว
หมู่ที่ 9 ตำบลเนินมะกอก อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์
พระครูนิทัศนธรรมเวที นามเดิมชื่อ ช้อย นามสกุล พุทธวงษ์ ฉายา ฐิตาโภ เกิดเมื่อวันพุธที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2437 เวลา 19.00 น ตรงกับขึ้น 11 ค่ำ เดือน 11 ปีมะเมีย ที่บ้านขันหมาก ตำบลขันหมาก อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี โยมบิดาชื่อ นายพุฒ พุทธวงษ์ โยมมารดา ชื่อ นางวงษ์ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 5 คน คือ
1. พระครูนิทัศนธรรมเวที( ช้อย พุทธวงษ์ )
2. เด็กชายไม่ทราบชื่อ
3. นายฤกษ์ พุทธวงษ์
4. นายชวด พุทธวงษ์
5. นางหนู คีรีสัฒน์
การศึกษาอบรมเบื้องต้น การศึกษาเมื่อยังเยาว์ บิดาได้นำไปฝากพระอุปัชฌาย์กรัก เจ้าอาวาส วัดอำภะวัน ตำบลบางขันหมากใต้ อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี ท่านอาจารย์ได้ให้การศึกษาแบบโบราณ สอนหนังสือเป็นรายตัว อยู่กินนอนที่วัดแต่อายุ 7 ปี พออายุได้ 9 ปี บิดามารดาทำพิธีมงคลโกนจุก แล้วบรรพชาเป็นสามเณร 1 พรรษา ได้เรียนหนังสืออ่านเขียนได้ตามหลักสูตรของเด็กวัด อายุ 11 ปี ขุนประสิทธิ์ น้าชายนำไปฝากพระครูเจ้าอาวาส วัดมณีชลขันธ์ อยู่พักกินนอนกับวัด และเข้าเรียนหนังสือที่โรงเรียนวัดมณีชลขันธ์ อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี เรียนจบชั้นประถมปีที่ 4 อยู่วัดจนอายุ 18 ปี และได้สอบความรู้ภาษาไทยเทียบมัธยมปีที่ 6 จากโรงเรียนประจำจังหวัดลพบุรี
หน้าที่การงานเมื่อเป็นฆราวาส
อายุ 19 ปี สมัครสอบบรรจุเป็นเสมียนสรรพกรจังหวัดลพบุรี เป็นเสมียนชั้นตรี อัตราเงินเดือนเพียง 20 บาท ได้ย้ายไปอยู่อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี และต่อมาขอย้ายมาอยู่ที่อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์ ประจำแผนกสรรพกร จนอายุ 23 ปี และได้ช่วยส่งเสริมอาชีพแก่บิดามารดาในการทำงานผู้รับเหมาซื้อฟืนให้แก่ทาง ราชการรถไฟอยู่พักหนึ่ง พอช่วยฐานะของตระกูลได้พอสมควร บิดามารดาจึงขอร้องให้อุปสมบทเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนาต่อไป
การอุปสมบทและการศึกษาปริยัติธรรม
พระครูนิทัศนธรรมเวที อุปสมบท เมื่ออายุ 23 ปี เมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2460 เวลา 10.14 น ณ พัทธสีมา วัดปฐมพานิช อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี โดยมี
พระวินัยธรกิ่ง สุวรรณ เป็นพระอุปัชฌาย์
พระอาจารย์อุ่น ธม۪มติ เป็นกรรมวาจาจารย์
พระอาจารย์เหรียญ เป็นอนุสาวนาจารย์
เมื่ออุปสมบทแล้ว ได้ศึกษาพระธรรมวินัยอย่างละเอียดจนสอบปริยัติธรรมได้ ดังนี้
พ.ศ. 2464 สอบนักธรรมชั้นตรี สำนักเรียนวัดปฐมพานิช อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี
พ.ศ. 2477 สอบได้นักธรรมชั้นโท
พ.ศ. 2479 สอบได้นักธรรมชั้นเอก ในสนามหลวง สำนักเรียนวัดหัวงิ้ว อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์
เมื่ออุปสมบทปีแรก พระอาจารย์ถมยา วัดถ้ำตะโก จังหวัดลพบุรี ให้เรียนสมถวิปัสนา และติดตามพระอาจารย์เดินธุดงค์ไปหลายแห่ง ได้มาตั้งวัดอยู่ตรงบริเวณติดต่อกับบ้านป่าครัก หมู่ 6 อำเภอตาคลี ห่างบ้านหัวงิ้วประมาณ 2 กิโลเมตร ได้รับความลำบากแก่ผู้บำเพ็ญบุญ ตลอดจนพระภิกษุที่จะไปโปรดสัตว์ ต่อมาทางราชการสร้างสถานีรถไฟหัวงิ้ว จึงพร้อมใจกันสร้างวัดขึ้นใหม่ว่า วัดหัวงิ้ว โดยนายพุฒ พุทธวงษ์ เป็นผู้มอบที่ดินให้ 1 แปลง อยู่หลังสถานีรถไฟห่างประมาณ 200 เมตร จนปัจจุบันนี้
ตามข้อบันทึกของท่านว่า ตั้งใจจะลาราชการบวชเพียงพรรษาเดียว แต่คิดว่าเวลาไม่พอแก่การค้นคว้าศึกษาพระธรรมวินัยในทางพระพุทธศาสนา ตลอดจนอาจารย์ถมยาให้สอนปริยัติธรรมแก่ภิกษุสามเณร ตลอดจนประชาชน นอกนั้นอ่านหนังสือให้ประชาชนฟังแบบเทศน์ประจำวันธรรมสวนะ จึงได้ลาออกจากราชการหันมาศึกษาพระธรรมวินัยในทางพระพุทธศาสนา จนสิ้นอายุขัย
การปฏิบัติกิจพระพุทธศาสนาจนพรรษา 7 ผ่านไป จึงตัดสินใจเรียนบาลีที่พระนครอยู่พักหนึ่ง พระอาจารย์ถมยานิมนต์ให้มาช่วยกิจพระศาสนา ท่านไม่กล้าจะขัดใจผู้ใหญ่เพราะการตัดช่องน้อยเฉพาะตนนั้นไม่บังควร ได้กลับมาอยู่กับอาจารย์อย่างเดิม ขณะเดียวกันนั้น ได้ฝึกการเทศน์ปุจฉาวิสัชนาแด่พระครูพุทธโสภณ (เลี้ยง) วัดท่าพระเมน และได้เทศน์สอนประชาชนแทนพระอาจารย์ต่อไป

 

หน้าที่บำเพ็ญประโยชน์แก่ชาติ – ศาสนา
เมื่อเรียนวิชาเทศนาจบแล้ว ได้ทำการเปิดเรียนสอนภาษาไทยแก่ภิกษุสามเณร และเด็กวัด สมัยนั้นบวชกันง่าย ใครไม่รู้หนังสือก็บวชได้ มาเรียนกันตอนเป็นพระ ต่อมาได้มีประชาชนส่งลูกหลานไปฝากวัดให้เรียนภาษาไทยมากขึ้น ถึงปลายปีการศึกษา ส่งเด็กเข้าสอบร่วมกับโรงเรียนประชาบาล แต่ชั้นประถม 1 ถึงชั้นประถม 4 เป็นเวลาหลายปี
พ.ศ. 2485 ได้ทำการเปิดโรงเรียนประชาบาลและโรงเรียนผู้ใหญ่โดยใช้ศาลาวัดเป็นที่เรียน โดยหลวงพ่อช้อยเป็นครูใหญ่คนแรกของโรงเรียนวัดหัวงิ้ว (สมัยนั้นพระสามารถเป็นข้าราชการครูได้) ท่านได้เปิดโรงเรียนผู้ใหญ่อยู่ 3 ปี ประชาชนประกอบอาชีพไม่พอเพียง การเรียนไม่พร้อมกันจึงเลิกโรงเรียนผู้ใหญ่ ยังคงมีแต่โรงเรียนประชาบาล เรียนเฉพาะเด็กอย่างเดียว ท่านเป็นครูสอนเด็กนักเรียนมา แต่เริ่มเปิดเป็นทางราชการ จ้างให้ครูฆราวาสมาทำการช่วยสอน เพื่อแบ่งเบาภารกิจของท่าน ช่วยสอนเด็กนักเรียนมา
พ.ศ. 2492 ด้วยทางราชการมีระเบียบกำหนดห้ามพระภิกษุเป็นข้าราชการ หลวงพ่อช้อยจึงลาออกจากราชการ แต่ท่านก็ช่วยสอนเอาบุญจนอายุพรรษามาก มีกิจในพระพุทธศาสนาเพิ่มมากขึ้น จึงปล่อยว่างการสอนภาษาไทย ทำการสอนแต่ปริยัติธรรม นักธรรมชั้นตรี – ชั้นโท – ชั้นเอก อย่างเดียว แต่ท่านได้สอนมาตั้งแต่เป็นครูประชาบาลหลังจากสอนภาษาไทยแล้ว ตลอดมาจนมีอายุพรรษามากก็ยังสอนปริยัติธรรมแม้แต่มีพระภิกษุช่วยสอน ท่านก็ต้องช่วยแนะนำอบรมให้เป็นพิเศษ