♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

สวัสดีนักกลอนนอนกันดึก
กลางคืนคึกกลางวันเฉาเค้าไปไหน
ตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอหน้าใคร
ไปข้างไหนซะหมดอดต่อกลอน (สายแล้วนะเอ......หรือไปทำงานกันแล้ว)

 

วันสงกรานต์ ผ่านมา ไม่ลาจาก
มีของฝาก ดังเช่น เคยเป็นหนอ
...ใครบ้างรู้ ดอกสีขาว คอยเฝ้ารอ
... ใครบ้างหนอ มาดอมดม ชื่นชมเธอ
...... กุหลาบป่า บนดอย ภูผาเทิบ
...... อยู่ไกลเติบ ฝั่งโขง คงมั่นเสมอ
...... .... รอเธอไป คงสุขใจ ได้พบเจอ
...... .... อย่าให้เก้อ หลงรอเดี่ยว เหี่ยวแห้งตาย....

 

สวยจริงเชียวกุหลาบป่าเอามาฝาก
สวยงามมากฝากด้วยใจยิ่งใฝ่หา
สวยอยู่บนภูผาสูงงามจับตา
ใครจะพาไปดูช่วยบอกที (ไปดูด้วยคนนะ หุหุหุ)

 

ดั่งดอกไม้ในราวไพรใจสงบ
ได้พาลพบพุทธธรรมคำที่สอน
สิบนิ้วน้อยข้าขอประนมกรณ์
ขอบวรพุทธศาสจงยั่งยืน...

 

ดอกขาวเด่น เช่นทองกวาว ในราวป่า.....
..........มอบพฤกษา แทนไมตรี นี้ให้ฉัน
เก็บดอกไม้ ด้วยใยรัก มากผูกพัน.........
..........เป็นกำนัล จากราวไพร ให้คำนึง

 

แสงสาดแต้มระระเลียบละอองอ่อน
แววน้ำวอนหยดหยาดต้องแดดสาย
กลีบบางเหยียดเอนทบนบทอดกาย
วารวันบ่ายโรยชีพคืนสู่บ้านดิน

 

กลับมาแล้วมีอะไรมาฝากหนอ
เราก็รอเฝ้ากระทู้ไม่ไปไหน
รอของฝากนิดเดียวคนเที่ยวไกล
มีอะไรบ้างหนอขอดูหน่อย (อิอิอิอิ รอของฝากนะนี่)

 

ของฝากจากทะเล : ศุ บุญเลี้ยง

อยากเก็บคลื่น ขาวขาว เอามาฝาก อยากเก็บหาดทรายสวย สวยสะอาด

น้ำทะเลใส ใส สดใส แต่เก็บไม่ได้

อยากเก็บคลื่น ขาวขาว เก็บไม่ได้

อยากหยิบทะเลใส ใส่ในขวด

แต่คงไม่สวย ไม่ใส ไม่ใช่ทะเล

จึงมีแต่ เปลือกหอย ตัวน้อยน้อย พอเก็บได้

เก็บใส่มือไว้ เก็บไว้ แทนทะเล

เก็บขึ้นสู่ฝั่ง เก็บไว้ เป็นความหวังว่า

แล้วอีกไม่..ช้า

เราจะกลับไปหาทะเล

ไปทะลมาคร๊าบ

แล้วจะเอาภาพไปลงที่หน้าท่องเที่ยวนะคร้าบ

 

โอ้ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส
มองเห็นเรือใบ แล่นอยู่ในทะเล
หาดทรายงามเห็นปู ดูซิดูหมู่ปลา
กุ้งหอยนาๆ อยู่ในท้องทะเล
แหะๆ....เพลงนี้สมัยอนุบาล1อะครับ

 

ภาพทะเล แสนงาม ยามสดใส
คลื่นพลิ้วไหว พาใจ เฝ้าใฝ่ฝัน
... อยากไปเที่ยว เพลินอุรา เริงร่าสักวัน
... คงสุขสันต์ ภาพสุดซึ้ง ตรึงอุรา

.... โอ้อนิจจา ชีวิตข้า อาภัพนัก
.... ไม่รู้จัก ผืนน้ำใด ในโลกหล้า
... ... ได้แต่มอง สายนที ที่หลั่งมา
... ... ส่วนตัวข้า หากเวียนว่าย ตายแน่นอน ... หุหุ
(smile) (smile)

( อยากไปเที่ยว แต่ว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ )

 

เอ๋ย..นาคานาคีแลศรี.เออ...สง่า
ดูงามตา..คมเข้ม..ดั่งอัปสร
จักลงสรงอาบทะเล..สีทัน..ดร
เชิญพี่น้อง..ว่ายน้ำ..เอย..ฉ่ำ..เออ.อุรรรรรรรรรา
...เตร๊งเตรงเตร่งเตร๊ง...เต่งเตร๊งเตรงเต่งเตรงงงงงง

 

รวยระรินกลิ่นบุพผาดารดาษ
งามวิลาสสะอาดแล้วดุษแก้วใส
แม้จะเป็นดอกไม้ป่าอยู่กลางไพร
แต่ก็ใช่จะด้อยค่าเพราะดงดอย...

 

.กระทู้เงียบวังเวงแลเวิ้งว้าง
..ไม่เห็นร่างเห็นเงาเหล่าสหาย
...ปล่อยให้tepต้องนั่งเศร้าอยู่เดียวดาย
....เพื่อนใจร้ายหายกันหมดอดฟังกลอน....(เลยเรา) ^^

 

ทำบุญช่วย ผู้ป่วยเอดส์ วัดพระบาท
เพียงเก้าบาท ต่อครัง ไม่เสียหาย
บริจาค ช่วยกันได้ ตามสบาย
กดไปได้ ที่หมายเลข นี้นะเออ

...1900-222-200.....อิ่มบุญกันถ้วนหนาละเน้อ.......

 

ไม่หายหน้า ไปไหน ไกลซักหน่อย
อย่าใจน้อย มาเกี่ยวก้อย กันเถอะหนา
... เวลาว่าง วันใดดี มีรึจะไม่มา
... อย่าเศร้านะ ไม่หนีหมด ไม่อดฟังกลอน ... หรอกจ้ะ

 

เย็นย่ำ ฝนพรำ ฉ่ำเย็น
รุ่งเช้า แลเห็น พรรณพฤกษา
... รอไม่ได้ สวยที่สุด สะดุดตา
... เก็บภาพมา ตั้งปริศนา มาทายเธอ

มีใคร รู้บ้าง เถาต้นนี้
ดูดีดี บ้านใคร มีมั้ยน้อ
... บอกใบ้ให้ กินก็ได้ ไม่ฝืดคอ
... ใครรู้หนอ โปรดเอ่ย เฉลยนาม

 

เ้้อ้ามาละเหวย เอ้ามาละ้ว้า
ใช่แต่คำเขา กลอนเราก็มา ตะละล้า...ฮุ้ย..ฮา..โห่...หิ้ว

เขียวพร่างน้ำพราว ประดับ
เถ้าพันถักหลังรับ ใบม่วง หมากเฮย
ถัดเลื้อยบ่ลืมชื่อขาน กะทกรกไพร ฤาเจ้า?
ควรผูกแตู่่ข้่างไซร์ เกาะไต่ รั้วราว

 

สวัสดีมิตรรักนักกลอนเก่า
มาแล้วเราเข้ามาอ่านบทขานไข
ที่คุณเทพบอกไม่มานึกว่าใคร
คนนี้ไง(นังกิ๊บตัวดี)ไม่มานานคิดถึงจัง(เจ้าของกระทู้หายไปเลยเนอะ)

 

นี่คุณบุษ รู้ใจ ใครไปหมด
แท้ที่อด ฟังกลอน ใช่ใครไหน
... คุณกิ๊บจ๋า อย่าหายหน้า เนิ่นนานไป
... ถึงอยู่ไกล โปรดส่งใจ ร่ายกลอนมา

 

ดูทีท่า เพื่อนคงมา จากป่าคอนกรีต
จึงทายผิด หรือแสร้งทำ อำปริศนา
... พืชพรรณไม้ สมุนไพร ไทยเรานา
... ใช่เสาะหา จากผืนป่า แอฟริกาไกล
ใบเขียวสด นำมาบด หรือขยี้
ขยำน้ำ เคล้าพอดี ไม่ข้นใส
... ปล่อยทิ้งนาน จะเป็นวุ้น สมุนไพร
... เขตแดนใคร เรียกชื่อไป ไม่ซ้ำกัน
สรรพคุณ เป็นยาเย็น แม้นเป็นไข้
กินลงไป รับรองหาย คลายร้อนนั่น
...แม้นอึดอัด จะผ่อนคลาย ในเร็ววัน
...ธรรมชาติ ช่างเสกสรรค์ แบ่งปันมา