เพื่อการกุศล *★.• ใกล้หมดแล้ว !!! พญาลิ้นทอง ยอดแห่งมนต์เสน่ห์เขมรโบราณ สายวิชา "กรูเปรี๊ยะออง" ♡* อ.โอม •.★*

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Amata_club
สู้ๆ ครับพี่ ไกล้แว้ววววว


</TD></TR></TBODY></TABLE>

หล่อเหมือนพ่อ หรือสวยเหมือนแม่ดีครับ

 

ถ้าเสร็จงาน(เกือบเช้า) ขอนอนงีบนึงก่อน

แล้วจะรีบจร......ครับ

 

ตอนนี้....ทราบแล้วว่าเป็นลูกสาว

ก้อต้องสวยเหมือนแม่ดิ

จิงปะ

 

แล้วสวยเหมือนพ่อจะออกมาเป็นแบบไหนหนอ ฮิๆๆ

 

ขอนำตะกรุดบ่อจ๋น ครูบาบุดดา จ.ลำพูน และตะกรุดหลวงปู่ทิม วัดพระขาว จ.อยุธยา มาร่วมประมูลเพื่องานบุญสร้างพระธาตุ วัดโพธิ์ศรีธาตุ จ.สุรินทร์ เริ่มประมูล 444 บาท ปิดประมูล 23/09/10 เวลามงคล 23.00 น.


อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ทำความดี
มอบให้พี่ชาย จัดการนะครับ

ถ้าจำไม่ผิดนะครับ เป็น ตะกรุดบ่อจ๋น ครูบาบุดดา จ.ลำพูน
หลวงปู่ให้ผมมาครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Amata_club
ความตั้งใจแรกในการทำงานบุญ เพื่อบอกบุญ ประชาสัมพันธ์ให้เพื่อนๆ พี่ๆ ที่สนใจจะร่วมบุญได้ทราบถึงวัตถุประสงค์และรายละเอียด ไม่ได้มุ่งหวังว่าจะได้เงินทำบุญจำนวนเท่าไหร่ หรือมากแค่ไหน จะทำบุญในกระทู้หรือที่วัดก็ตามแต่สะดวก เนื่องจากทำด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์ แต่เพื่อให้งานบุญนี้ดำเนินต่อไปและบรรลุวัตถุประสงค์โดยเร็ว และไม่สะดุดในการสร้างพระธาตุ จึงขอนำวัตถุมงคลบางส่วนที่มีส่วนหนึ่งนำมาร่วมทำบุญอีกทางหนึ่ง เพื่อเป็นที่ระลึกในการทำบุญ


วันนี้ขอเริ่มด้วยตะกรุดหลวงปู่ทิม วัดพระขาว จังหวัดอยุธยา จำไม่ได้ว่าเป็นตะกรุดอะไร ปีไหน แต่แท้และทันหลวงปู่แน่นอน ทำบุญตามกำลังศรัทธา ค่าจัดส่งฟรี มี 1 ดอก ท่านใดต้องการร่วมบุญแจ้งจำนวนเงินทำบุญและโพสสลิปหรือรายละเอียดการโอนเงินทำบุญในกระทู้ และที่อยู่ในการจัดส่งด้วยนะครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>

เพื่อนๆ พี่ๆ ท่านใดมีข้อมูลเพิ่มเติมก็สามารถแจ้งมาได้นะครับ เงินประมูลทั้งหมดทำบุญสร้างพระธาตุโดยไม่หักค่าใช้จ่าย

อนุโมทนาด้วยครับ​

<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอนำตะกรุดเงินพอกชันโรง เกศาหลวงพ่อชวน ผงพุทธคุณเกล้า มหาลาภ วัดเขาแก้ว จ.อ่างทอง มาร่วมประมูลเพื่องานบุญสร้างพระธาตุ วัดโพธิ์ศรีธาตุ จ.สุรินทร์ เริ่มประมูล 222 บาท ปิดประมูล 24/09/10 เวลามงคล 23.00 น.


อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ทำความดี
มอบให้พี่ชาย จัดการนะครับ

ตะกรุดเงินพอกชันโรง เกศาหลวงพ่อชวน ผงพุทธคุณเกล้า มหาลาภ วัดเขาแก้ว จ.อ่างทอง

ตระกรุดเงินพอกชันโรง​

ตระกรุดเงินพอกชันโรงเป็นตระกรุดที่มีความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ พุทธคุณเข้มทางโชคลาภ เสน่หา คงกระพันธ์ชาตรี พอกมวลสารพุทธคุณเกสร ๑๐๘ ผสมด้วยเกศาหลวงพ่อชวน กตปุณโญ

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

เพื่อนๆ พี่ๆ ท่านใดมีข้อมูลเพิ่มเติมก็แจ้งมาได้ครับ

อนุโมทนาด้วยครับ ​

 

รายละเอียดงานบุญ

คลิ๊ก >>>> งานบุญสร้างพระธาตุ วัดโพธิ์ศรีธาตุ จ.สุรินทร์ <<<<​

 

วันนี้กระทู้เงียบจัง คาดว่าจะเงียบยาวจนถึงวันอาทิตย์
..
ผมเครียด..
หาอารายทำดีก่า..
..

งั้นมาต่อตำนานของวัดกันนะครับ...
หลังจากเริ่มมีสำนักสงฆ์โดยอาศัยพื้นที่ป่าโบราณนี้เป็นที่ตั้ง ชาวบ้านก็ช่วยกันก่อสร้างสิ่งต่างๆขึ้น
ทั้งพระพุทธรูปองค์ใหญ่

กุฏิ ศาลา หอระฆัง


เพื่อให้พระได้ใช้ประกอบกิจทางศาสนา ( อ้อ! ลืมบอกไปครับว่าแรกเริ่มเดิมทีนั้นวัดนี้สังกัดอยู่ในคณะสงฆ์มหานิกาย ) เมื่อชุมชนเริ่มใหญ่ขึ้นชาวบ้านเริ่มย้ายครอบครับมาหักล้างถางพงสร้างบ้านเรือน มากขึ้น เจ้าอาวาสในขณะนั้นจึงได้เริ่มก่อสร้างโบสถ์ขึ้นแต่ยังไม่ทันจะสร้างเสร็จท่านก็ประสบเหตุมรณภาพไป ตามคำบอกเล่าของชาวบ้านเค้าว่ากันว่า เพราะท่านไม่ค่อยโปร่งใสเรื่องเงินเลยโดนเจ้าที่ หรือสิ่งศักดิ์สิทธิในป่านี้ทำเอา ทำให้ท่านมีอันเป็นไป (รถชน) หลังจากนั้นวัดนี้ก็กลายเป็นร้างไปหลายปี



จนเมื่อหลวงพ่อวิเชียร (หลวงพ่อใหญ่)ธุดงค์กลับมาบ้านเกิดของท่าน ท่านเห็นว่าวัดร้างแห่งนี้สงบเงียบดีจึงได้อยู่จำพรรษาที่นี่ และได้มีความคิดว่า ถ้าจะพัฒนาวัดนี้ให้เจริญนั้นจะต้องมีกำลังศรัทธาจากญาติโยม ท่านจึงแบ่งพื้นที่รอบป่าบางส่วนให้แก่ชาวบ้านที่ไม่มีที่เป็นของตัวเองได้ปลูกเป็นที่อยู่อาศัยและที่ทำกิน ที่ทางทิศตะวันออกของวัดก็สร้างเป็นโรงเรียน แล้วจึงได้พาญาติโยมช่วยกันซ่อมแซม พัฒนาวัดร้างจนกลับมามีสภาพเป็นวัดที่สวยงาม สงบร่มรื่นเหมือนเดิม



และเพราะท่านเป็นพระสายปฏิบัติ (ธรรมยุติ) จึงได้มีการอบรมธรรมและนำพาชาวบ้านปฏิบัติธรรม ทำให้วัดมีความเจริญมากขึ้น ชาวบ้านเองก็เข้าวัดทำบุญ ปฏิบัติธรรมเพิ่มมากขึ้น จนทำให้มีชาวบ้านหลายคนมีความสามารถพิเศษสามารถรู้สิ่งต่างๆได้ มีสัมผัสรู้ว่าที่ไหนมีผี มีเทวดาอาศัยอยู่ได้ สมัยนั้นพวกผมยังเรียกกันเล่นๆในกลุ่มเพื่อนที่ไปปฏิบัติด้วยกันเลยว่าเป็น “ หมู่บ้านพลังจิต ” โอย...พิมพ์มากๆตาชักลาย เอาเท่านี้ก่อนนะครับ ยังมีอีกเยอะ นี่แค่ภาคประวัติวัดยังไม่จบดี ยังมีอีกหลายภาค ทั้งภาคอาจารย์ แทน ภาคปาฏิหาริย์ตำนานเหลือเชื่อ งานนี้ยาวครับ..คุคุคุ

(สบายใจ หายเครียดแล้วครับ)<O</O

 

อุ๊ยตายๆ...กระทู้ตกไปอยู่หน้า 4 แว้ว.....!!!!.......

 

สวัสดีครับ พึ่งกลับจากทำบุญมหาสังฆทานที่วัดหนองน้อยมาครับ

 

ว่างๆก็เลยเอารูปมาฝากครับ เป็นตะกรุดสาลิกาที่อยู่ในสีผึ้งพรายนางจัน บริเวณใต้ฐานสาวเจ้านั่นแหละครับ นึกไม่ออกก็มีภาพมาโชว์ครับ
​

เป็นรูปตอนที่ท่านอาจารย์ โอม ท่านเสกตะกรุดให้ดู อีตอนที่ลงยันต์ก็ดูธรรมดาเหมือนกับครูบาอาจารย์ท่านอื่นนั่นแหละครับ แต่พอท่านเสกเสร็จท่านก็บอกให้ไปตักน้ำใส่อ่างมา ไอ้ผมก็กุลีกุจอรีบไปตักมาให้แบบงงๆนิดหน่อย(แต่ก้อทำนะครับ) ตอนแรกก็คิดว่าท่านจะเอามาทำน้ำมนต์ แต่ก็ผิดคาดอีกแถมตะลึงหนักเข้าไปอีก พอท่านรับอ่างน้ำมา ท่านก็ค่อยๆปล่อยตะกรุดลงทีละดอกลงไปในอ่างน้ำครับ ที่ใช้คำว่า "ปล่อย" ก็เพราะเจ้าตะกรุดแต่ละดอกนี่สิครับ บางดอกพอหลุดจากมือลงถึงน้ำได้ก็พุ่งฉิวเลย บางดอกก็วิ่งรอบอ่าง บางดอกก็แค่ลอยอยู่เฉยๆ ท่านว่าดอกที่ลอยอยู่เฉยๆนั้นมันขี้เกียจไม่ขยันวิ่งเหมือนดอกอื่นเขาแล้วท่านก็หัวเราะ แต่พวกผมกำลังอึ้งๆงงๆอยู่ พอตั้งสติได้ก็เลยขอท่านถ่ายรูปเก็บเอาไว้ครับ นี่เห็นกระทู้เงียบๆก็เลยเอารูปมาลงให้ได้ชมกันครับ

​

 

วันก่อนมีเพื่อนมาถามว่าตะกรุดเสือหางด้วนอาจารย์แทนเหลือรึเปล่า ทั้งๆ ที่ผมเองก็บอกบุญว่ามีให้ร่วมทำบุญ แต่เขาบอกว่าพึ่งรู้ วันนี้ก็มีอีกท่านโทรมาขอบูชาตะกรุดเสือหางด้วน แต่ก็ต้องบอกว่าหมดแล้ว ทั้งหมดที่อาจารย์แทนให้มา 10 ดอก อาจารย์ปุ้มมอบให้มาร่วมบุญ 9 ดอก อีก 1 ดอกเก็บไว้เอง
แปลกแต่จริง วัตถุมงคลถ้าไม่หมด ไม่มีใครถาม วัตถุมงคลพิธีการปลุกเสกดี เจตนาดี ครูบาอจารย์ดีอีกชิ้นที่ทุกคนมองข้าม อนุโมทนากับเจ้าของตัวจริงทุกท่านที่ได้ร่วมบุญในครั้งนี้ครับ

 

ขยายรูปแบบHDD เพื่อความคมชัด
เสาร์อาทิตย์ วันหยุดหลายท่านพาครอบครัวไปเที่ยว กระทู้งานบุญเงียบ แต่ศรัทธาไม่เสื่อมถอย
เพื่องานบุญสร้างพระธาตุ วัดโพธิ์ศรีธาตุ จ.สระแก้ว ให้สำเร็จได้ด้วยดี


อนุโมทนากับข้อมูลดีๆ นะครับ อาจารย์โอ

 

สวัสดีคร้าบคุณหนุ่ย
ดีใจจังมีคนมาขยายรูปให้(ผมทำไม่ได้อ่ะ) ดูดีมากๆๆๆๆ

แต่..แหม..
บอกชื่อจังหวัดผิด...น่าน้อยใจนัก (อิอิอิ)

ขออนุโมทนาบุญกับคุณหนุ่ยและทุกท่านที่ไปทำบุญมากันในวันนี้นะคร้าบ....สาธุ

 

ทำงานด้วย อ่านกระทู้ด้วย และยังไม่ได้นอนด้วย มีอาการงงเล็กน้อยครับ ฮิๆๆ

 

อีก 2 วันเท่านั้น ถ้าไม่มีการแจ้งความประสงค์จากคุณ วิชาญ ผมเก็บเองทั้งหมดครับ หลังจากนั้นเพื่อนๆ พี่ๆ ท่านใดสนใจจะนำมาร่วมประมูลเพื่องานบุญสร้างพระธาตุนะครับ

อนุโมทนากับข้อมูลดีๆ นะครับ

 

อาการเดียวกัน บางวันหากระทู้งานบุญไม่เจอ
งานบุญดีๆ เจตนาดีๆ ก็ฝากเพื่อนๆ พี่ๆ ช่วยดูและรายละเอียดในกระทู้ด้วยนะครับ

อนุโมทนาด้วยครับ

 

ดึกๆ แบบนี้เริ่มมีอาการ

 

ของโปรดเลยครับ

 

ข้อมูลเพิ่มเติม ตะกรุดบ่อจ๋น ครูบาบุดดา จ.ลำพูน

พระครูมงคลพิบูล หรือหลวงปู่ครูบาบุดดา อายุ 93 ปี พระเกจิอาจารย์ชื่อดังวัดหนองบัวคำ จ.ลำพูน ท่านศิษย์ครูบาเจ้าศรีวิชัยและครูบาวัง วัดบ้านเด่น บุคลิกส่วนตัวนิสัยใจคอของหลวงปู่ครูบาบุดดา ท่านเป็นพระใจดีมีจิตเมตตาต่อลูกศิษย์ลูกหา ว่ากันว่าท่านมีวัตรปฏิบัติและปฏิปทาที่งดงาม ท่านพูดน้อยและเก็บตัว เป็นที่รู้กันดีว่า "พลังจิต" ท่านแรงมาก ลูกศิษย์ลูกหามักจะตามเก็บสะสมวัตถุมงคลที่ "หลวงปู่ครูบาบุดดา" สร้างทุกรุ่นอย่างใจจดใจจ่อเพราะรู้ดีว่า วัตถุมงคลของท่านมักมีประสบการณ์ และเป็นที่พึ่งได้ในยามยาก ในยุคเศรษฐกิจฝืดเคือง ท่านจึงสร้างเครื่องรางของขลังประเภท "ตะกรุด" ขึ้นมาชนิดหนึ่ง ปัจจุบันกำลังดังและได้รับความนิยมอย่างมาก

ตะกรุดนี้สร้างตามตำราที่หลวงปู่ครูบาบุดดาได้มาเฉพาะตัวท่านชื่อว่า "ตะกรุดบ่อจ๋น" เป็นคำเมืองเหนือแปลว่า "ไม่จน" ซึ่งมีที่มาดังนี้ ตอนที่หลวงปู่ครูบาบุดดา ยังไม่ได้บวช ได้เป็นกำนันและเป็นหมอยา ท่านได้เดินเข้าไปหาว่านในป่าเจอพระธุดงค์ หลวงปู่ครูบาก็เข้าไปกราบ พอเงยหน้ามาเห็นพระรูปนี้ผิวเหลืองผิดปกติหรือจะเป็นเพราะตะวันใกล้ตกดินก็ไม่ทราบ

พระธุดงค์ถามท่านว่า "เคยจ๋นก๋อ" ท่านก็ตอบไปว่า "เคยครับ จ๋นมาเมินแล้ว" พระก็ถามท่านต่ออีกว่า "อยากรวยก๋อ" ท่านตอบว่า "อยากครับ ทำจะได๋ครับ" พระก็ล้วงลงไปในย่ามหยิบตะกรุดดอกเล็กๆ ที่มีด้ายสีแดงพันอยู่ออกมาให้

วันนั้นท่านได้สมุนไพรมากเป็นพิเศษ พอกลับบ้านมีคนเอาอาหารมาให้จำนวนมาก หลายคนกินไม่ไหว รุ่งขึ้นตอนเช้าก็มีคนเอาอาหารมาให้อีก ท่านจึงคิดว่า พระธุดงค์รูปนี้มีดีแน่ จึงเข้าป่าไปหาท่านอีกครั้ง แต่ไม่พบ เวลาผ่านไปหลายเดือน พอไปหาสมุนไพร คราวนี้เจอพระธุดงค์รูปเดิมนั่งอยู่ใต้ต้นไผ่ จึงเข้าไปขอเรียนวิชานี้ ท่านบอกว่า ให้นำดอกไม้ธูปเทียนส้มป่อยมาบูชาครูก่อน

หลวงปู่ครูบาบุดดาก็จัดหามาในวันนั้น พระท่านก็สอนวิชาให้ ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลากว่า 50 ปี ก็ไม่เคยเจอพระธุดงค์รูปนี้อีกเลย จากนั้นท่านลองทำตะกรุดมอบให้กับบ่าวสาวที่นิมนต์ท่านไปตอนแต่งงาน เขาก็กลับมานำสังฆทานเงินมาถวายหลายครั้ง เขาบอกว่าพอได้ตะกรุดดอกนี้ไปก็ทำมาหากินดีขึ้นเรื่อยๆ ตลอดมา มีคนพูดแบบนี้ทุกคนที่ท่านให้ตะกรุดไป สรุปได้ว่า หลวงปู่ครูบาบุดดา ได้วิชาการทำตะกรุดจนเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์มาจากพระธุดงค์นั่นเอง

ในช่วงเศรษฐกิจไม่ดีแบบนี้หลวงปู่ครูบาบุดดา จึงได้จัดทำ "ตะกรุด" มอบให้ลูกศิษย์ลูกหาสืบทอดวิชาพระธุดงค์ ก่อนที่จะสูญหายไป คำว่า "บ่อจ๋น" เป็นคำเมืองที่ตรงตัวว่า "ไม่จน" ผู้ที่ได้ตะกรุดดอกนี้พึงระลึกเสมอว่า อำนาจพระรัตนตรัย ถ้าเรายึดมั่นบูชาอย่างที่สุดแล้ว เรื่องจนไม่มีแน่ เหลือแต่ว่าจะรวยมากน้อยแค่ไหนเท่านั้น

"ตะกรุดบ่อจ๋น" สร้างด้วยเนื้อเงินลงจารตอกโค้ดและร้อยด้ายแดงไว้ จำนวน 999 ดอก

ขอบคุณข้อมูลจากข่าวสด