โดนขังวิญญาณ

วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง ตามเคยครับ เร๊ทติ้ง30+ ไม่เหมาะสำหรับเด็ก
เรื่อง "รอยยิ้มลึกลับ"

เรื่องมีอยู่ว่า ผมเข้ากระทู้เรื่องพายุสุริยะ แล้วก็เป็นห่วงชะตาชาวโลก เลยตั้งคำถาม
เขาว่า ถ้าไม่ให้มีพายุสุริยะเลยได้ใหม ชาวโลกจะได้สบายซะที เห็นบอกทำให้ไฟดับ

ก็มีเสียงบอกว่า พายุแบบนี้มันก็มีทั้งวัน ทุกๆวัน แรงบ้างน้อยบ้าง แล้วท่านนั่งสมาธิ
ข้างขึ้น ท่านเอาพลังมาจากไหนมายกระดับจิตท่าน? (ผมก็คิดว่า เอ..)

แล้วก็มีภาพให้ดูว่า ดวงจันทร์นี้เป็นตัวกระทำ ให้โลกเราหมุน โดยรับพลังงานมาจาก
พายุสุริยะนั่นเอง !!! เมื่อพายุมาก็จะโดนสะท้อนพลังมาทำให้โลกหมุน ทุกๆวัน แล้วพอ
นานเข้า ก็จะมีพายุลูกใหญ่มาทำให้โลกหมุนเร็วขึ้น เพื่อสร้างสนามแม่เหล็กและปรับ
สมดุลย์โลกก็จะเย็นขึ้น

ผมก็พยายามมองขึ้นไปว่าใครเป็นคนพูดว้า มองไปก็เห็นรอยยิ้มลึกลับ อมยิ้มเล็กน้อย
แล้วพูดว่า "ไม่มีพายุสุริยะโลกก็ไม่หมุน"

เอาละซี้ เกือบไปแล้ว เราไม่อยากให้เกิดพายุด้วยความไม่รู้ว่า ถ้าไม่มีพายุโลกก็ตายนั่น
เอง มิน่าดาวที่ไม่มีดาวบริวารคอยสะท้อนจึงไม่หมุนรอบตัวเอง

ขอบคุณรอยยิ้มลึกลับ

 

ขอบคุณคุณจิ-โปค่ะ

ขอบคุณค่ะ..จริงๆแล้วคะรุทาก็สงสารเด็กห้องติดกันเหมือนกัน คนนั้นนอนมา 7 เดือนแล้ว ส่วนน้อง 1 เดือนพอดีค่ะ ..คะรุทาได้ยินท่านท้าวตอบมาในสมาธิว่า เด็กคนนี้กูได้ขอชีวิตไว้แล้ว มึงจงถอน..แต่ขอเตือนว่าให้เร่งสร้างบารมีค่ะ...เก่ง ไม่เก่ง ไม่โอหังคือเก่งแท้
เก่ง ไม่เก่งไม่ใช่โอ้อวด แต่เจรจาจนผ่อนปรน คะรุทา ว่าเก่งแล้ว..
อยู่ไกลไป...งั้นเราย้ายไปใกล้คุณจิ+โป ดีกว่า 555+
*** ส่วนชินบัญชร คะรึทาสวดทุกวัน เห็นปู่โต ยิ้มทุกวัน คะรุทาก็สวดไป ยิ้มไป..อิอิ

 

555+ น้องอาภากร......เพราะคะรุทา แก่ใช่ไหมคะ คนแถวๆๆนี้เขาเรียกค่ะ
อ้าว..คนบ้านเดียวกันคือ งี้..ค่ะ คุณแม่เป็นคนนครปฐม อยู่ตรงพระปฐมเจดีย์ แล้วมาแต่งงานกับคุณพ่อคนนครศรีธรรมราช มาสร้างหลักปักฐานที่นครสวรรค์ แล้วตอนนี้ย้ายมาอยู่ นครระยอง ค่ะ..555+...ละเอียดยิบเล้ยยย ..ไปหล่อพระด้วยกันไหมค่ะ

 

อ่านอยู่เหมือนกันค่ะ แต่นั่งอ่านอยู่นาน เพื่อทำความเข้าใจกับเนื้อหา แต่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ คือไม่กระจ่างชัดว่าห้ามหนูเรื่องอะไรอ่ะค่ะ ก็เลยไม่ได้ถามน่ะค่ะ แต่ก็รู้แค่ว่าห้ามไม่ให้สวดแค่นั้นเอง ส่วนคุณครุทา สวดได้ เพราะเอาไว้ป้องกันตัว แต่สำหรับหนูอาจจะทำร้ายมั้งคะ วันนี้ก็ลองอ่านหลายรอบก็ไม่กระจ่างอ่านก็ยังงง ๆ ยังงัยช่วยขยายความให้ด้วยค่ะ

 

ท่านจิโป

แนะนำนู๋มั่ง ^_____^

 

คะรุทาสวดชินบัญชร แล้วสัมผัสได้ว่า มีอานิสงค์คุ้มครองผู้สวดคือยังงี้ค่ะ
วันนั้นคะรุทามีเหตุหลงทาง ดัน๊ไปจอดอยู่ตรงที่ๆเขาเอาศาลหัก ตุ๊กตาแตกหักไปวางตรงนั้น รถจอดอยู่ แต่กลับรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างอยุ๋ข้างๆรถ ก็กลับรถขับกลับบ้าน
ช่วงเย็นของวันนั้นโพล้เพล้แล้วคะรุทาล้างจานอยู่ในครัว ได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกชื่อเล่น ก็นึกว่าน้องข้างบ้าน เลยตะโกนไปโดยยังไม่ออกไปดู จ้า...
ก็เงียบ เอ๊ะ ..ว่าไง...เงียบ ก้เลยเดินออกมาดูหน้าบ้าน ไม่เห็นมีใครเลย หมาหอนเกรียวเลยค่ะ เลยพูดไปด้วยความโมโห แต่ไม่กลัวว่า ไป๊...ไปเลยนะ
คืนนั้นฝันเห็นตัวเองเดินอยู่ตรงไหนไม่รู้ แต่มีผู้หญิงผมยาว เดินตามหลังมา
แล้วเอื้อมมือมาจะจับไหล่ ก็จับไม่ได้ เห็นตัวเองมีวงกลมครอบตัวอยู่เหมือนอยู่ในฟองลูกโป่ง นะคะ เขาย้ายที่พยามยามจะจับให้โดนตัวคะรุทาให้ได้ คะรุทาก็ยังเดินอยู่โดยเขาจับไม่ถึงตัว เลย จนเขาคงเหนื่อย เขาตะโกนมาว่า กูไปละนะ
เนี่ยแปลกมากๆเลย คะรุทาดันบอกว่า ไปเลย ไปไหนก็ไป..เดี๋ยวกูไม่ให้ผุดให้เกิดเลยมึงนี่ แล้วก็สะดุ้งตื่น เหงื่อนี้แตกพลั่กเลยค่ะ แล้วมีความรู้สึกว่าที่หน้าประตูบ้าน มีบางอย่างกำลังเดินจากไป..

 

จิตบางคนมีลักษณะส่งออก แผ่ออก บางคนอยากแผ่ออกก็ไม่ออก
บางคนมีดาบก็ฟันไปทั่ว บางคนมีดาบก็เอาวางใว้บนหิ้ง
จิตทีโอมีลักษณะแผ่ออก อย่าว่าแต่ชินบัญชร แม้แต่แผ่เมตตาก็ไม่ให้ทำบ่อย
เพราะสวดชินบัญชร ก็แผ่สีทองออกไปทำร้ายเขาโดยตัวเองไม่รู้
สวดแผ่เมตตา ผีก็ไม่ไปไหน นั่งคอยรับส่วนบุญอยู่แถวๆนั้นไม่ยอมไปเกิด
เวลาเราไม่ให้ก็ดันทำให้เราปวดหัวตาลาย ลอยไปลอยมาสีนั้นสีนี้

การแผ่ออกสังเกตุง่ายๆคือ คนที่แผ่ออกจะส่งกลิ่นหอมออกมาบ้าง เป็นความ
เย็นแผ่ออกมาบ้าง (คนแผ่ไม่ออกก็ต้องพึ่งพาน้ำหอมและผ้าเย็นล่ะ)

ส่วนคนปกติสวดชินบัญชร หรือคาถาปราบ ก็จะแค่เหมือนมีดาบห้อยใว้กัน
ไม่ได้มีใว้ใช้งาน แผ่รัศมีออกไปไม่ได้ การแผ่ออกรึไม่แผ่ออกบางคนทำง่าย
บางคนต้องตั้งใจแผ่จริงๆถึงทำได้

อธิบายแค่นี้พอใหม

 

คุณจิ-โ คะรุทากำลังร้อนใจหนักมาก จะติดต่อคุรได้ที่ไหน ที่ไวๆ

 

คุณจิ-โป สบายดีไหมครับไม่เห็นหลายวัน..

 

ชินบัญชรผมก็มีประสบการณ์นิดหน่อย แลกเปลี่ยนกันนะครับ
นานแล้ว วันนั้นเดินเข้าป่าช้าผมก็สวดพรวดเดียวเสร็จ ก็เดินเข้าไปพอเงยหน้า
ขึ้นมา พี่ท่านก็ยืนลอยตัวใหญ่กว่าเราประมาณ 2 เท่า แกก็ยิ้ม แล้วเป่าพรวดมา
เกราะเราที่ร่ายใว้ด้วยชินบัญชร ปลิวหลุดหมด ผมก็หัวเราะ พี่แกก็หัวเราะ เลย
เข้าใจว่า เอ รึว่าเราเข้าไม่ถึงพระคาถา เลยเอาใหม่ ร่ายใหม่ ครานี้นานหน่อย
พอพลังเต็มที่ ก็มองไปที่พี่ผีใหม่ แกก็ยิ้มอีก (คือผมกับเขาไม่มีอะไรกัน แค่ผม
เดินมาก็บังเอิญเห็นเขา)

แล้วพี่แกก็บอกให้ผมด้วยจิตว่าลองแยกดูซิ ผมก็ก้มมองใหล่ซ้าย โหย ผี
ตัวหนึ่งเกาะใหล่ยิ้มอยู่ ก็มองที่แขน ก็มีอีก เลยรู้ว่า จิตเราเรียกพระอรหันต์มา
ไม่ได้ มาได้แต่ผี เลยสู้อาคมพี่ผีไม่ได้ นึกว่าพลังพระอรหันต์ ที่แท้เรียกมาได้
แต่ผีแถวๆนั้น นี่ถ้าผมเดินกลับบ้าน มันก็เกาะผมกลับบ้านด้วยคาถาชินบัญชร

หลังจากนั้นผมก็ไม่สวดอีกเลย ไม่ใช่เพราะไม่ศักดิ์สิทธิ์ แต่คาถานี้คงเหมาะ
กับคนมีครูอาจารย์คอยช่วย เวลาร่ายอัญเชิญก็มาเกาะร่างคอยป้องกัน ส่วน
ครูอาจารย์ผมท่านไม่ป้องกัน ท่านว่าตายก็ตายเลยอย่าเสียเวลา มันอยาก
ฆ่าเราก็ให้มันฆ่าเลย มันอยากกินเราก็ให้ทานมันซะได้บุญเยอะ
ผมก็ว่างั้นล่ะว่าตามท่าน ตายก็ตาย เลยไม่สวด (ตอนนั้นยังเด็กด้วยถือ
โอกาสขี้เกียจซะเลย)

 

สบายดีครับ เพิ่งหายใข้ ตอนนี้กำลังเริ่มปกติ
คะรุทาร้อนใจอะไรไม่ทราบ อะไรทำให้ร้อนก็ปล่อย รึว่าไม่ถูกหวย...เลยร้อน

 

คุณจิโป ทำตรงข้ามผมเลย ผมมักสวดชิญบัญชร และแผ่เมตตาหลังนั่งสมาธิ เรื่องมีคนตามมาผมก็เคยเจอมาบ้าง ผมเลยเปิดหนังโป๊ให้เขาดู เขาจะได้เข้าใจว่าเราไม่ใช่คนดี

 

เปิดหนังโป๊ดูเขาก็หายไปครับ ไม่เกาะตัวเรา แต่เข้าเกาะจิตใจเราเลยทีเดียว
ผมค่อนข้างขี้เหนียวไม่แผ่เมตตาให้ใครง่ายๆ ต้องทำดีมากๆให้เห็นก่อนถึงช่วย
แผ่ให้บ้าง ส่วนมากแผ่ให้ตัวเองย้อนหลังครับ

 

ที่จริงเรื่องสวดมนหรือคาถานี้ครับบางภพภูมิเขาก็ชอบบางภพภูมิเวลาเราสวดกลับกลายเป็นการทำลายเขาก็ขึ้นอยู่กับสถานที่ๆเราอยู่ด้วยครับ ควรทำให้เหมาะสมจึงจะเกิดคุณมากก่วาโทษครับ

 

คุณคะรุทามีเรื่องร้อนอะไรหรือครับไม่บอกออกมาก็ยากนักนะครับที่จะรับรู้ได้...

 

วันนี้มีของมาฝากสายตาอีก 1 ชิ้น
มันคือตะกรุดนั่นเอง

มีครูคนนึงท่านสอนอยู่ อ.นาแก ฝันว่ามีผีมาบอกว่าเฝ้าสมบัติใว้นานแล้ว
ให้มาขุดได้แล้ว ไม่ไหวจะไปเกิดแล้ว เฝ้าสมบัติให้ตั้งแต่หลายๆชาติมาแล้ว
มาชาตินี้รอไม่ได้เลยมาเข้าฝัน แรกๆก็คิดว่าฝัน แต่ว่าพอนานเข้า
ฝันเดิมๆเหมือนกันวันเว้นวัน แกก็คิดว่าโดนของ เลยวิ่งหาหมอผี ฤาษีดูแล้วว่า
ไม่ใช่โดนของ เลยว่าฝันตรงไหนจะพาไปขุด แต่สมบัติขอ 1 ชิ้น
ฤาษีเลยพาไปขุด ที่นาห่างจากบ้านขึ้นไปบนเขาประมาณ 30 กิโล ก็ขุดๆและขุด
เจอไหเก่าๆ มีเครื่องเงิน ลูกแก้ว(สวยมาก) ตะกรุดมี 3 ดอก ทองเล็กน้อย(พอรวย)

ด้วยว่ามีบุญ ผมเลยขอมา 1 ดอก ในรูป เอามาเลี่ยมพลาสติกใว้ ด้วยว่าสมัยนั้นไม่รวย
พอมาวันนี้ก็เลยตามเลย ยังเป็นพลาสติกอยู่ เรื่องนี้ทำให้ผมเชื่อว่าการเวียนว่ายตายเกิด
มีจริงๆ ไม่งั้นเขาก็ไม่บอกจุดถูกว่าฝังใว้ตรงไหน มีอะไรในนั้นบ้าง

ชาวบ้านบอกว่าวันดีคืนดีจะมีแสงลอยไปลอยมาตรงที่นาเขาด้วย คาดว่าเป็นลูกแก้ว
ซึ่งเขาขายไปแล้ว ลูกละ 1 แสน เมื่อ6 ปีก่อน มาวันนี้ยังเสียดายอยู่เลย ส่วยตะกรุดที่
อยู่กับผมยังไม่เคยลอง แต่หนักมากๆ หนักกว่าตะกรุดในขนาดเดียวกันในปัจจุบันนี้

 

แชะ!!!

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>โอ๊ตศ์, ainteerati, saturday_rainy, จิ-โป </TD></TR></TBODY></TABLE>

ท่านจิโป แนะนำนู๋มั่งจิขอรับ

 

เป็นตะกรุดทำจากอะไรครับ ดีนะครับทำได้ดีทีเดียว...

 

มันเป็นโลหะผสมครับ เงิน ตะกั่ว ทอง หลอมมาแต่ไม่เข็ง ไม่กล้าคลี่ดูว่า
เป็นอักขระอะไร แต่แรงมาก ไม่กล้าห้อยคอด้วย เลยใว้ในกระเป๋าถือไปถือมา
เป็นวิญญาณคนโบราณสูง ตัวใหญ่มากๆ

 

เมื่อสักครู่พ่อน้องโทรมาว่า น้องเป็นไข้ หนาว ปากสั่นตั้งแต่เมื่อวานจนตอนนี้ ใจคอไม่ดีเลยค่ะ