เออ!...ตามมาทำไม..ถ้าไม่รักยายผีป่า?!!

อ้าว แล้วก็ไม่บอกนะพี่

ช่วงนี้ผมไม่ค่อยว่าง กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบกลางภาค

*-------------------------------*

ในวันเกิดก็ขอให้มีความสุขมากๆครับ โดยเฉพาะอะไรที่ตัวเองยังไม่สมหวัง หรือเหมือนยังไม่ถึงเวลา ก็ใจเย็นๆหน่อย


ก็ขอให้พี่ก้อย..สมปรารถนาทุกอย่างนะคร๊าบบ

..จาก น้องคำอ้วน

 

ขอบคุณ...คุณยาย น้องยีน น้องอ้น และคุณสายแก้วค่ะ ฮี่ๆ

ซึ้งใจจัง T^T

"โดยเฉพาะอะไรที่ตัวเองยังไม่สมหวัง หรือเหมือนยังไม่ถึงเวลา ก็ใจเย็นๆหน่อย" แฮ่...พี่ยังวัยรุ่นอ่ะคับน้อง เลยใจร้อนไปนิด แต่ก็อืม..นะ ไปเรื่อยๆละตอนนี้



เมื่อวานตอนเช้าตรู่ลุกขึ้นมาใส่บาตร แล้วแปดโมงครึ่งก็ไปทำสังฆทานชุดใหญ่ บอกหลวงพ่อท่านว่าวันนี้วันเกิดนู๋ มาให้หลวงพ่ออวยพรค่ะ อิอิ

วันนี้ก็ไปวัดอีกรอบ เพราะมีทำบุญชำระหนี้สงฆ์ ทุกวันอาทิตย์สิ้นเดือน ไปร่วมเลี้ยงเพล และปล่อยปลา ปล่อยเต่าด้วยค่ะ

ขอให้บุญกุศลที่ก้อยได้รับขอให้ทุกๆท่านได้อานิสงส์ และมีความสุขกายสบายใจกันทุกคนนะคะ

ดีใจค่ะ...ที่ได้เจอกัน เป็นกัลยาณมิตรแบบนี้

อิอิ

ขอบคุณทุกคนนะคะ

 

คาถาบูชาดวงประจำวันเกิด

ยายไปที่วัดปรกโพธิ์ (ค่ายวังกุ้ง) สมุทรสงครามมาเมื่อหลายวันก่อน ก็ได้ร่วมทำบุญสร้างศาสนสถานและอื่นๆ ตามแต่กำลังใจกำลังปัจจัยค่ะ

ได้รับแผ่นคาถามาค่ะ

คนเกิดวันอาทิตย์ ชื่อคาถา พระนารายณ์แปลงรูป ใช้ทางเมตตามหานิยมก็ได้ สวดวันล่ะ ๖ จบ

อะวิช สุ นุส สา นุต ติ

คนเกิดวันจันทร์ ชื่อคาถากระทู้เจ็ดแบบ ใช้ทางคงกระพัน สวดวันล่ะ ๑๕ จบ

อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา

คนเกิดวันอังคาร ชื่อคาถา ฝนเสน่หา ใช้ทางเมตตา มหานิยมเช่นกันค่ะ สวดวันล่ะ ๘ จบ

ติ หัง จะ โต โว โร ถิ นัง

คนเกิดวันพุธกลางวัน ชื่อคาถา พระนารายณ์เลื่อนสมุทร ใช้แก้ปูนสูญฝี (ไม่รู้เหมือนกันว่าหมายถึงอะไร) สวดวันล่ะ ๑๗ จบ

ปี สัม ระ โส ปุ สัต พุท

คนเกิดวันพุทธตอนกลางคืน ชื่อคาถาพระนารายณ์พลิกแผ่นดิน ใช้แก้ความผิดต่างๆ สวดวันล่ะ ๑๗ จบ

ตะ พุท ปัน ทุ อัม วะ กะ

คนเกิดวันพฤหัสบดี ชื่อคาถาพระนารายณ์ตรึงไตรภพ ใช้ทางเมตตามหานิยมอีกนั้นล่ะค่ะ สวดวันล่ะ ๑๒ จบ

ภะ สัม สัม วิ ตะ เท ถะ

คนเกิดวันศุกร์ ชื่อคาถา พระพุทธเจ้าตราดหิมพานต์ ใช้ทางเมตตามหานิยม สวดวันล่ะ ๑๒ จบ

วา โธ โน ยะ มะ มะ วา

อ้าว!!! ใบแจกมีแค่ ๗ ข้อ ถึงแค่วันศุกร์ วันเสาร์หาย สงสัยลืมตรวจทานก่อนพิมพ์ งั้นใครมีคาถาสำหรับคนเกิดวันเสาร์ เอามาลงนะคะ ยายรู้สึกจะเคยลงไว้ นานแล้ว ค้นหายากค่ะหากไม่ปริ้นท์ออกมาไว้ เดี๋ยวยายหาให้นะคะ

แต่ยายใช้นี่เลยค่ะ

นะ มะ พะ ทะ จะ พะ กะ สะ นะเมติ โอม อิทธิ ฤทธิ พุทธะนิมิตรตัง เทวะนิมิตรตัง ขอเดชเดชะ เดชัง จงมาเป็นที่พึ่งแก่ข้าฯ มะ อะ อุ นี้ด้วยเทอญฯ

 

ตามรอยยายผีป่า...ตามหาความจริงจากนิมิตร

ย้อนกลับไปปีสองปีคงได้ล่ะมังคะที่ยายผีป่าได้เข้าไปคุยกับคุณอ้อย กระทู้ เสียกรุงฯ ครั้งที่สอง ที่เวบชาละวัน เรื่องนิมิตรที่ยายผีป่าเห็น มันเหมือนจริง และเกิดขึ้นจริงตามนั้น

เล่าที่นี่ก็เคยเล่าค่ะ

คือยายสงสัยว่า พระชราที่ยืนข้างๆ ทหารจีนร่างสันทัดไว้หางเปียคือใคร พระยายทราบว่า ท่านชื่อหลวงปู่สุก เพราะในนิมิตรท่านบอกว่า เรียกข้าฯ ว่าสุก ส่วนทหารจีน ที่ไว้หางเปียนั้น ในความรู้สึกคิดว่าเป็นพระเจ้าตากสินค่ะ เลยโพสถามคุณอ้อยว่า พระเจ้าตากสินไว้หางเปียหรือไม่ ยายยังจำเค้าหน้าทหารไทยเชื้อสายจีนไว้หางเปียท่านนั้นได้แม่นยำค่ะ ทหารท่านนั้นบอกว่า หากเจ้ากลับเมืองไทย เจ้าจะได้มีเคราะห์ แต่ไม่เป็นไร พ่อจะมาช่วย เรียกพ่อมาพ่อจะช่วย

ในนิมิตรครั้งนั้น(ขอเล่าย้อนซ้ำเผื่อคนที่ลืมหรือยังไม่เคยอ่าน)

ยายผีป่าเห็นตัวเองกำลังวิ่งหนีชายคนหนึ่งที่กำลังไล่ถือมีดพร้าตามมาอย่างกระชั้นชิด วิ่งเข้ามาในป่ารก และแล้วได้ยินเสียงว่า มาทางนี้ลูก ยายมองไปตามเสียงนั้น เห็นพระชราและทหารไทยเค้าหน้าจีนไว้หางเปียตามที่เล่า (แต่งเครื่องทรงแบบนักรบไทยแต่ไว้หางเปียค่ะ)ยืนอยู่หน้าต้นไม้ต้นหนึ่งใหญ่มากค่ะ รากไม้โอบหุ้มเป็นอุโมงค์ ภายในอุโมงค?มีพระพุทธรูปองค์ดำขนาดใหญ่ค่ะ พระชราและนักรบท่านนั้นบอก เข้าไปหลบในนี้ก่อน ยายก็วิ่งเข้าไป กราบพระ แล้วมีงูใหญ่มากเลื้อยมาล้อมพระประธานไว้ งูถามยายผีป่าว่า ต้องการให้เราคุ้มครองไหม ยายตอบว่า ต้องการ แต่ฉันกลัวท่านๆ เป็นงู งูก็เลยหายไป แล้วทีนี้พระและนักรบทั้งสองท่านที่ยืนหน้าปากทางอุโมงค์ก็เข้ามายืนตอนไหนไม่ทราบเบื้องหน้าพระประธานองค์ดำนั้น แล้วกล่าวแบบเอ็นดูอย่างที่กล่าวแต่ต้นค่ะ

พอตื่นมาวันรุ่งขึ้น พิจารณาแล้ว มันไม่ใช่ฝัน เลยโทรศัพท์ทางไกลมาหาแฟน ถามว่า ที่ไหนมีพระพุทธรูปองค์ดำทั้งองค์ แล้วอยู่ในป่ามีต้นไม้ใหญ่ ต้นโพธิ์น่ะหุ้มเป็นโบสถ์เลย เขาบอกไม่มี ไม่รู้ จนกระทั่งยายกลับมาเมืองไทย แล้วเกิดเหตุจริงตามฝัน

มีดพร้าที่ชายคนนั้นกำลังจะปาดคอยายระยะกระชั้นชิด

พ่อ!!! ช่วยด้วย ยายผีป่านึกถึงพระและนักรบท่านนั้น

เหมือนมีอะไรมาทำให้ชายที่กำลังจะปาดคอยายผีป่าชะงัก แล้วยายก็วิ่งหนี

ไม่มีใครกล้าช่วยเราเลย ผู้ชายหลายๆ คนยังไม่กล้า นี่ล่ะค่ะ คนไม่ช่วย มิติเบื้องบนท่านช่วยค่ะ ยายเลยคิดว่า ยายมีเบื้องบนเป็นกำลังใจให้ยายมีความรู้สึกว่า เรามิได้อยู่อย่างไม่มีใครคุ้มครอง ยายเลยมิกล้าทำในสิ่งที่ไม่ดี เพราะยายรู้สึกเสมอว่า เบื้องบนท่านรักเรา ท่านย่อมไม่ชอบแน่ถ้าเราไม่ดี

นี่ค่ะสถานที่ๆ ยายค้นพบ เพราะยายหาเท่าไร ถามใครๆ ก็ไม่มีใครทราบ จนกระทั่งผู้ช่วยเก๋วิ่งมาบอกตอนสี่ทุ่ม เขาบอกรู้แล้วๆๆๆ ผมดูรายการมิติพิศวง เขาเอามาลง ยายวิ่งลงไปดูไม่ทัน ตอนนั้นยังไม่เน็ตค่ะ เลยตั้งจิตถึงทั้งสองท่าน บอกว่า หากสถานที่ๆ นั้นมีจริง ขอให้ลูกได้ทราบด้วยเถิด

ตอนเช้ารายการอันซีนฯ เอามาลง ยายกำลังทำอาหารเช้า ผู้ช่วยก็มาเรียกอีก เธอๆๆๆๆ มาแล้ว ก็เลยวิ่งออกจากครัวมาทันเห็น โห...น้ำตาคลอเลย มันตะลึงและปีติมากๆ ผู้ช่วยเก๋ก็บอกว่า เดี๋ยวจะพาไป ก็นี่เลยมาสองปีกว่าแล้วเขายังไม่พาไปเสียที ยายรอแล้วรอเล่า แล้วช่วงที่ยายไปเที่ยวราชบุรี ยายบอกว่าอยากไปที่นั่นนะ แต่ผู้ช่วยเก๋บอกว่า เรากลับเถอะไม่มีเงิน ยายก็บอกว่า ใกล้สี่สิบกิโลเอง ไปเหอะ ไหนๆ ก็มาถึงราชบุรีแล้ว แต่เขาไม่ไป ยายเลยบอกงั้นคราต่อไปฉันจะไปคนเดียว

พอกลับจากราชบุรี ยายป่วยแทบสายตัวขาดวิ่น ป่วยหลายวัน พอทีนี้ยายตั้งจิตคิดถึงเบื้องบน แล้วแว่บนึกถึงพ่อพระเจ้าตากและหลวงปู่สุก นึกถึงหลวงพ่อดำ(พระประธานในโบสถ์รากไม้) ก็บอกว่า ถ้าลูกหายป่วยลูกจะไปนมัสการ และไปทำบุญที่นั่นค่ะ เงินไม่มีก็จะไป และแล่วยายหายทันทีค่ะ แต่ยังเพลียนิดๆ แล้วพอวันที่สองมั่นใจแล้วว่า หายดีพอเดินทางแล้ว ยายไปเลยค่ะ หอบลูกไปเลยสองสาว พ่อเขายึดกุญแจอย่างไร ยายก็มีสำรอง เขาบอก ไปแล้วไม่ต้องกลับมานะ ยายก็ไม่สนใจ คือยายคิดว่า ยายอยากไปที่นั่น ไปที่ๆ ยายผูกพันน่ะค่ะ

นี่ค่ะ สถานที่ๆ ยายผีป่านิมิตรเห็น และถ้าหากติดตามกันมาแต่แรกๆ หลายท่านจะทราบค่ะว่า

ยายผีป่าผูกพันกับเรื่องราว สถานที่ๆ เกี่ยวกับพระเจ้าตากมากค่ะ เหมือนเราเคยเป็นลูกสาวของท่าน หรือเป็นบริวารท่านทางใดทางหนึ่ง

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=670 border=0><TBODY><TR><TD>

</TD></TR><TR><TD align=left> วัดบางกุ้ง ถือได้ว่าเป็นวัดที่เก่าแก่และสำคัญอีกแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรสงคราม อดีตเคยเป็นค่ายทหารเรือในสมัยกรุงศรีอยุธยา ในรัชสมัยสมเด็จพระที่นั่งสุริยามรินทร์ ( พระเจ้าเอกทัศน์ ) ต่อมาในสมัยกรุงธนบุรี ในรัชกาลของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช พระองค์ได้ทรงนำทัพมารบกับพม่าข้าศึก ที่เข้ามารุกรานแผ่นดินไทย ณ สมรภูมิ ค่ายบางกุ้ง แห่งนี้ จากชัยชนะในการรบครั้งนั้น มีผลดีต่อชาติไทยหลายประการ ที่สำคัญยิ่ง คือขวัญและกำลังใจของคนไทยที่เกือบจะสูญสิ้นไปกับการเสียกรุงศรีอยุธยา ในปี พุทธศักราช 2310 และการรบกับพม่าที่ค่ายบางกุ้ง เป็นสงครามครั้งแรกที่ไทยรบกับพม่า ภายหลังสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช สถาปนากรุงธนบุรี เป็นราชธานี ทำให้ขวัญและกำลังใจของคนไทยกลับคืนมา และในปี พุทธศักราช 2317 สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้ยกทัพไปรบกับพม่าที่ค่ายบางแก้ว เมืองราชบุรี ในการเดินทัพครั้งนั้น พระองค์ได้มาหยุดกองทัพพักพล และเสด็จเสวยพระกระยาหารที่วัดกลางค่ายบางกุ้ง เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2317 จึงถือได้ว่า วัดบางกุ้ง เป็นสถานที่ ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของชาติไทยอีกแห่งหนึ่ง ที่เราควรมาทำความรู้จักและศึกษาประวัติความเป็นมา ของวัดบางกุ้ง ซึ่งมีเอกสารหลักฐานที่ปรากฏในพระราชพงศาวดารและเอกสารหลักฐานของกองโบราณคดี กรมศิลปากร ผนวกกับเอกสารอื่นๆที่ทางวัดได้ทำการค้นคว้าและรวบรวม เรียบเรียงให้เป็นประวัติวัดฉบับที่สมบูรณ์ เพื่อให้ประชาชนและเยาวชนรุ่นหลัง ได้ทราบความเป็นมาของวัดบางกุ้ง โดยละเอียด
</TD></TR><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle width="40%"></TD><TD align=left width="59%">วัดบางกุ้ง เป็นพระอาราม ชนิดวัดราษฏร์ ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำแม่กลอง อยู่เลขที่ 55 หมู่ 4 ตำบลบางกุ้ง อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม มีเนื้อที่ 32 ไร่ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย แต่ไม่ปรากฏหลักฐานการสร้างว่าเมื่อใด สันนิษฐาน
วัดราษฏร์ คือ วัดที่ประชาชน ชาวบ้าน ร่วมกันสร้างขึ้น และได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา แต่มิได้เข้าบัญชีเป็นพระอารามหลวง .วัดหลวงคือ วัดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงสร้าง หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้เข้าจำนวนในบัญชี เป็นพระอารามหลวง .
ว่าคงสร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยา จะอยู่ในช่วงรัชสมัย พระมหากษัตริย์องค์ใดไม่ปรากฏ แต่ปรากฏนามของวัดบางกุ้งในพระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพันจันทนุมาศ ในรัชกาลของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช กล่าวถึงพระองค์ทรงนำทัพมารบกับพม่า ที่ค่ายบางกุ้งในปี พุทธศักราช 2311 และมาประทับพักพล เสวยพระกระยาหารที่วัดกลางค่ายบางกุ้งในปี พุทธศักราช 2317 และตามเอกสารของกองโบราณคดีกรมศิลปากรได้ระบุไว้ว่า ในแผ่นดินสมเด็จพระที่นั่งสุริยามรินทร์ ( พระเจ้าเอกทัศน์ ) พระองค์ได้โปรดให้ยกกองทัพเรือ มาตั้งค่ายโดยสร้างกำแพงล้อมวัดบางกุ้ง ที่ตำบลบางกุ้ง เรียกว่าค่ายบางกุ้ง แต่หลังจากที่พม่าตีกรุงศรีอยุธยาแตกในปี พ . ศ . 2310 ค่ายบางกุ้ง ก็กลายเป็นค่ายร้าง จนมาถึงสมัยกรุงธนบุรี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทรงโปรดฯ ให้ชาวจีนรวบรวมพลพรรคมาตั้งเป็นกองทหารรักษาค่าย จึงเรียกกันอีกชื่อหนึ่งว่า

 

อ่านจบยังจ๊ะ จะได้เล่าเรื่องราวตามสถานที่ๆ ไปเรื่อยๆ จ๊ะ

 

ยายรู้มั้ยคะว่าชาติที่แล้วมานั้น หนูเคยเกิดเป็นอะไร ใคร ที่ไหนมาบ้าง...

 

....สำเนียงแห่งรัก ....

ดีค่ายาย น้องไข่มาขอพึ่งกะทู้ยายหน่อยได้เป่าคะ คือว่า

ในวันศุกร์ที่ 4 สิงหาคม 2549 เวลา 19.30 น

ณ หอประชุมเล็ก ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย จะจัดคอนเสิร์ต ..สำเนียงแห่งรัก..ขึ้นน่ะค่ะ และมีเพลงที่ไพเราะมากมาย ซึ่งขับร้องโดยนักร้องประสานเสียงคณะสวนพลูคอรัส ได้นำบทเพลงไทยเดิม เพลงพื้นเมืองของไทยและต่างชาติ บทเพลงพระราชนิพนธ์ กาพย์ บทเพลงสากล และอื่นๆอีกมากมาย นำมาแสดงค่ะ จุดประสงค์คือเผยแพร่วัฒนธรรมของไทยในรูปแบบการร้องประสานเสียงแบบสากลแต่ไม่ลืมรากเหง้าของชาติไทยเรา

บทเพลงที่จะแสดงขอยกตัวอย่างดังนี้นะคะ

เพลงพุทธทาสจักไม่ตาย (ในโอกาสครบ 100 ปีท่านพุทธทาส) , เพลงพระราชนิพนธ์ Somewhere Somehow ,เพลงบินหลา , เพลงลาวดวงเดือน , เพลงเขมรไทรโยค เพลงเห่เรือ(สุพรรณหงส์ ซึ่งนำมาจากกาพย์เห่เรือเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์) และยังมีเพลงที่ไพเราะอีกมากมายจาก นักร้องรับเชิญ คุณอิสริยา คูประเสริฐ
etc ....

รายได้จากคอนเสิร์ตครั้งนี้สมทบทุนส่งเสริมดนตรีคลาสสิคในพระอุปถัมภ์สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์


บัตรราคา 300 บาท และ 100 บาท สำหรับนักเรียนค่ะ

สนใจติดต่อได้ที่ เบอร์ 02-286-0503 , 02-287-4835 , 09-1406716
ทางอีเมล์ tusuanplu@yahoo.com , pimusica@hotmail.com

หรือถ้าอยากทราบรายละเอียดเพลงหรือรายละเอียดของคอนเสริตในครั้งนี้ สามารถเข้าไปเยี่ยมชมเว็บไซต์ของ คณะนักร้องประสานเสียงสวนพลูได้ที่ www.geocities.com/suanpluchorus


ยายจ๋า ขอบคุณนะคะที่ให้น้องไข่ประชาสัมพันธ์ คอนเสิร์ตดีๆ คอนเสิร์ตหนึ่งซึ่งนำดนตรีไทยๆ ดนตรีพื้นบ้าน มานำเสนอต่อชาวไทยด้วยกันเอง และ ชาวต่างชาติ แถมการดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ได้บุญอีกด้วย


น้องไข่ขอให้ยาย + กระทู้ของยาย + แฟนคลับยาย + สมาชิกทุกท่านได้รับความสุขทั้งกายและใจค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ จุ๊บๆ



(ปล. ปิดเทอม เดือนตุลานี้ ยายอย่าลืมน๊า ... ที่บอกว่าจะพาไปทัวร์บ้านป่าอ่ะ น้องไข่อยากไปหายายแหละ ) (f)



ปล.2. ...รูปสูจิบัตรของคอนเสิร์ตครั้งนี้ ข้างในอัดแน่นด้วยสาระความเป็นมาเกี่ยวกับบทเพลง พิมพ์4 สี ทั้งเล่ม สวยงาม อลังการมากค่ะ ขอบอก ...

 

ยังไม่จบเลยอ่ะยาย ขอไปอ่านต่อเย็นนี้ที่บ้านดีกว่า เปิดเน็ตที่ทำงานนานๆ เดี๋ยวโดนเค้าไล่ออก อิอิ... อ่ะ สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะก้อยจ๋า ช่วงนี้เกิดกันเยอะจัง วันนี้ก้อวันเกิดรินสุดสวยอีกคน เหอๆๆ เจอกันเย็นนี้นะคร้าบทุกคน

 

น้องไข่จ๋า แสดงด้วยแน่นอนเลยในคอนเสริตครั้งนี้ใช่ไหมจ๊ะ

ขอให้แสดงเตมที่เลยนะคะ

พี่ๆ น้องๆ จ๋า ใครสามารถไปชมได้ ไปนะคะ งานดีๆ อย่างนี้อย่าพลาดนะคะ

 

กลับมานั่งอ่านที่ยายเล่าแล้วจ้าาาาาา เห็นยายเล่าเรื่องวัดบางกุ้งเลยรีบวิ่งไปเปิดหารูปหน้าตั้งเลย แอนไปมาเมื่อปลายๆปีที่แล้วอ่ะจ้ะ ถ่ายรูปมานิดหน่อย ขอเอามาประกอบเรื่องเล่ายายนะจ๊ะ

 

เฮ้ออออออออ นึกว่าจะโพสไม่ขึ้นซะแล้ว ลุ้นซะแทบแย่ แหะๆๆ แต่ตอนนั้นแอนไปเพราะเห็นว่าเป็นunseen เลยชวนเพื่อนไปกัน ไม่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์อะไรเล้ยยย น่าละอายจริงๆ เหอๆๆ

 

สวัสดีค่ะ ขอบคุณน้องแอน(โก๊ะ)ที่นำภาพมาลง ประทับใจ ปีติมากค่ะที่ได้ไปสถานที่แห่งนี้ มีอนุสาวรีย์พระเจ้าตากสินด้วยค่ะ มีการสร้างจำลองค่ายย้อนอดีต มีรูปปั้นทหารไทย ร่วมรบกับทหารจีน ด้านหลังโบสถ์มีศาลเจ้าพี่นางไม้ และองค์ปู่ฤๅษีค่ะ

มีป้าคนหนึ่ง ชื่อป้ายาหยิบเศษไหมาน่ะค่ะ แล้วบอกว่าเห็นเลข ๓ ยายบอกไม่ใช่เลข 8 ค่ะ และยายเห็นเลข 5 เด่นมาก เลยบอกว่า ป้าคะ วิ่ง ๕ เลยนะคะ มาแน่ๆ ค่ะ ๘ หนูก็ชอบค่ะ ป้าดูดีๆ สิ มันเลข ๘ นะ ป้าถามว่าแล้วเลข ๕ หนูเอามาจากไหน ยายตอบว่า ได้จากการที่หนูสัมผัสรากต้นโพธิ์ค่ะ เจ้าพี่นางไม้บอกว่า ๕ เป็นมงคล

ไม่รู้ป้าเขาไปวิ่งตามที่บอกไหมนะ เพราะไม่รู้จักเป็นส่วนตัว ไปเจอกันโดยบังเอิญ

เชื่อไหมคะ ในนิมิตรเป็นพระองค์ดำทั้งองค์ แต่ในภาพเป็นทอง

ยายสงสัยว่า สถานที่เหมือนในนิมิตรมาก และมีรูปปั้นทหารจีน ในนิมิตรเห็นทหารจีนด้วย ต้องใช่สิ แต่พระทำไมเป็นพระทอง เลยถามคนข้างๆ ว่า คุณคะในฝันฉันเห็นพระพุทธรูปดำค่ะ อย่างนี้ล่ะค่ะแต่ดำทั้งองค์

คนข้างๆ เลยบอกว่า

ท่านชื่อหลวงพ่อนิลมณี ครับ นิล แปลว่าดำครับ

พอออกมาข้างนอกเลยได้คำตอบจากทหารที่ดูแลว่า

แต่ก่อนท่านดำทั้งองค์ครับ แต่ทีนี้ทำการปิดทองครับ

บอกตามตรงเลยว่าอยู่ที่นั่นเหมือนคุ้นเคย ขับรถไปเรื่อยๆ เหมือนกับว่า เคยมาแถวนี้ค่ะ ไม่หลงทางเลย มีอนุสรณ์สถานรัชการที่ ๒ ด้วยค่ะ ผ่านแต่ไม่ได้แวะ ที่สมุทรสงครามแค่ละแวกใกล้ๆ วัดบางกุ้ง มีที่ให้เยือนเยอะเลยค่ะ ที่เก่าแก่ทั้งนั้นค่ะ ชีวิตชาวบ้านก็ยังย้อนอดีตได้เยอะค่ะ

ก็ฝนตกหนักค่ะวันนั้น ขับรถมีสายเข้า ก็บอกว่า ขอพักสายก่อนนะ เพราะขับรถฝ่าฝน อันตราย ก็เกือบค่ะ เฉี่ยวไปหน่อย เฉี่ยวผนังปูนค่ะ

พอออกจากค่ายบางกุ้ง ก็หิวสิคะ

ไปไหนล่ะ...

ไปดอนหอยหลอดค่ะ

ไปกราบเสด็จเตี๋ย กรมหลวงชุมพรฯ

ไปทานอาหารที่ร้านริมทะเล นอนรับลมสบ๊าย!!!

 

ออกจากดอนหอยหลอด รีบตีรถเพื่อหาที่พักค่ะ จะพักวัด ฝนตกหนักมากๆ การขอเข้าพักที่วัด หากเกินสี่ดมงเย็น จะเป็นการมิควรค่ะ ไปถึงมันเกินเวลาหน่อยค่ะ แต่สุดท้ายก็หาที่พักได้ค่ะ

ยายอยากพาลูกๆ ไปเพชรบุรี เพชรบุรีไม่ไกลนักจากดอนหอยหลอด แต่ไม่รู้เป็นไรค่ะ ไปถึงเมืองเพชร สองสามหน ไม่ได้ทำดั่งใจร้องการค่ะ อยากไปชมวัดไปสถานที่ย้อนอดีต แต่ไม่ได้ไป นอกจากวนๆ ค่ะ สงสัยเจออาถรรภ์อะไรสักอย่าง แต่ไม่รู้สึกคุ้นเคยกับที่นี่นักค่ะ มีความรู้สึกว่าเคยมาแต่ป่วยในยุคหนึ่งของภพเก่าเรา แต่ไม่ได้ตายที่เพชรบุรีนะคะ เพราะถ้าตายที่นี่ จิตเราจะรู้สึกอีกอย่างค่ะ

เออ...น้องซินเดียจ๊ะ

ยายว่าน้องลองฝึกสมาธิจนจิตเราเบาแล้วลองฝึกย้อนอดีตดูนะคะ ขอบารมีแฝงมาดลให้ทราบก็ได้ค่ะ ชาติที่เกิดเป็นคนติดๆ กันจะจำได้ง่ายและสัมผัสได้ดีกว่าค่ะ ถ้าเกิดเป็นสัตว์แล้วเกิดเป็นคน ไม่ค่อยจำค่ะ อย่างน้อยเป็นคนติดกันสักสามสี่ชาตินะคะถึงจะมีพลังสัมผัสได้เร็ว

 

เล่าต่อนะคะ จะพยายามเล่าเยอะๆ เพราะๆไม่แน่เนอะ...พรุ่งนี้อาจไม่ได้เข้าเนทหลายวัน อิอิ...(เจอวิบากกรรมน่ะจ๊ะ)

ก็พอเช้ามาลูกๆ อยากไปโลตัส เขาบอกเบื่อแม่มากๆ เลย อะไรๆ ก็ไปทำบุญก่อน ยายก็บอกว่าจ๊ะ โลตัสน่ะเราไปเมื่อไรก็ได้ถ้าเรามีเงินไปซื้อของเค้า มีแทบทุกจังหวัดล่ะค่ะ จัดของขายเหมือนกันหมด แต่ไปวัดแต่ล่ะที่ไม่เหมือนกันนะคะ ดูสิวัดที่เราจะไปน่ะอยู่บนเขาสูง มีลิงด้วย เชื่อไหมคะถ้าเอ๋ยถึงลิง เจ้าลิงแย่งคนมาเกิดสองตัวนี้ชอบใจเลย เขาชอบลิง อยากเล้ยงลิง แม่เอื้อมบอก ไม่ไหวแล้วแม่ก็ซนลูกก็ซน ขืนเอาลิงมาเลี้ยง ลิงมันสับสนแน่ๆ เลยไม่รู้อันไหนนิสสัยคน นิสสัยลิง แหะๆๆๆๆ

(เดี๋ยวมา ไปดูน้ำซักผ้าก่อน วันนี้น้ำประปาไหลแล้ว แต่ขุ่นคลั๊กเลยค่ะ)

 

ก็ขับรถไปเรื่อยๆ ค่ะตอนแรกตั้งใจว่า ถ้ามีเงินพออยากจะไปวัดท่าซุงกับลูกๆ ค่ะ แต่ทีนี้ตังส?มีน้อย เหลือพอเติมน้ำมันรถกลับบ้านเมืองกาญจน์ (นี่อย่าทำนิสัยตายดาบหน้าเหมือนยายผีป่านะคะ ยายผีป่านี่มีตัวช่วยเยอะค่ะ หากไม่มีเงินจริงๆ ก็ไม่ต้องหาไกลหรอกนะคะ ขูดเอากับสมาชิกแถวๆ นี้คงได้ล่ะมังค๊า อิอิ ไหน ขอเสียงพ่อยกแม่ยกหน่อยจ้า)

ก็ขับมาเช้าๆ คลื่นวิทยุเปิดไปรับได้ช่องธรรมะ คิดว่าคงเป็นช่องของวัดธรรมกายล่ะมัง เป็นภาคภาษาอังกฤษ ก็เลยฟังเพลินค่ะ เข้าใจง่ายกว่าฟังบาลี สันสกฤตเสียอีก บางทีไทยแปลเป็นไทย ภาษาพระบางคำยายก็ง๊งงงนะคะ แต่พอเป็นภาษาอังกฤษ อ๋อ!!! เข้าใจแระ

หลอกลูกๆ ดูวิวไปเรื่อยๆ ลูกยายผีป่านี่อึดพอๆ กับแม่ล่ะค่ะขอบอก อยากให้หลับให้นอนต้องตะคอกให้เสียใจ หลับยาวจ๊ะ

เอ..เอายังงัยดีจะไปไหนดีน๊า...ดูเงินย่อยที่แลกไว้เพื่อหย่อนตู้ทำบุญ เออ...วัดแรกๆ หย่อนหนักควักพรึ๊บๆเลย วัดต่อๆมาค่อยๆ ดึง และหย่อนตู้เดียวสองตู้พอ ถือว่าวัดเดียวกัน อิอิ บางทีมีเหรีญญ เอาเหรียญบาทเลย ทำมากทำน้อย ถือว่าตั้งใจทำ ปีติที่ได้ทำ คนติไม่สน ขอให้ได้ทำก็พอ ว่ายังงัยจ๊ะท่านปู่พระยายมจ๋า บันทึกไว้ด้วยนะจ๊ะ ว่ายายผีป่ากับลูกๆ ไปหย่อนตู้ทำบุญอะไรบ้างจ๊ะ บัญชีออมทรัพย์เผื่อเรียกนะจ๊ะ เรียกใช้ภพนี้ด้วยนะเจ้าคะ แหะๆ เป๋าเหี่ยวมานานแย้ว อยากได้หกตัวตรงๆ ซ๊ากทีเจ้าค๊า

ก็เคยไปกราบพระปฐมเจดีย์แล้ว เลยดิ่งไปบ้านโป่งค่ะ พาลูกๆ ไปชมอุทยานปลา ชื่ออะไรจำไม่ค่อยได้ เขาติดป้ายไว้ตลอดทาง อ๋อ มนชิตา อุทยานปลา บ้านโป่งค่ะ

ลูกๆ เขาก็เพลินไปสักพัก ทีนี้เจอฤทธิ์ล่ะค่ะ ร้องให้แม่ซื้อตู้ปลา โหย...ตายเลย เงินจะกินข้าวยังไม่รู้ว่ากลับไปถึงบ้านจะมีพอซื้อข้าวมาหุงมั๊ย...นับเงินในกระเป๋า เออ...ส่วนนี้เติมน้ำมัน ..ส่วนนี้ซื้อของกินระหว่างทาง...ส่วนนี้หย่อนทำบุญ...ส่วนนี้เผื่อไปใช้วันสองวันที่บ้าน จนกว่าจะได้เงินมาทางใดทางหนึ่ง อิอิ...น้องสาวยายทุกวันนี้นะคะ ไม่อยากรับสายพี่สาวคนนี้แล้วค๊า

 

ก็ออกจากอุทยานปลา ลูกเกรซเห็นข้าวดพดต้ม ยายขับเลย เขาก็งอน เขาชอบสองอย่างค่ะถ้าไม่ได้กินจะซ๊ากกกกกก!!! ทุเรียนกับข้าวโพดต้มค่ะ แต่ก่อนเห็นเซเว่นส์ไม่ได้ งอแงเลย ผ่านสิบเซเว่นส์ก็จะเข้าทุกที่ ตอนนี้รู้แล้วว่าดลตัสใหญ่กว่าเซเว่นส์ เอ้า โลตัส จ๋า ช่วยสงเคราะห์รับน้องเกรซเป็นพรีเซ็นต์เตอร์หน่อยสิเจ้าคะ

มาถึงท่ามะกา ว่าจะไปเมืองเก่าแห่งหนึ่ง เอ๊ะชื่ออะไรน๊า ดูสิชื่อติดตรงปลายจมูก แก่แล้วก็อย่างงี้ล่ะ จำอะไรไม่ได้นาน มันไม่สะดวก ก็เลยขับตรงเรื่อยๆ เป้าหมายคือพระแท่นดงรัง เอาล่ะ ไม่เล่าเรื่องพระแท่นแล้วนะ เพราะโพสตอนบอกหวยแล้วงัยคะ ก็อยากบอกว่า

มีความรู้สึกว่ารายรอบสถานที่หากนับพระแท่นเป็นจุดศูนย์กลาง แผ่รัศมีออกไประยะรายล้อมล้วนเป็นที่ๆ น่าตะลอนบุญตามรอยพระพุทธเจ้าและมิติประวัติศาสตร์เลยเชียวค่ะ

ออกมาก็มีวัดอีกหลายแห่ง ก็หยุดทีล่ะจุดๆ ทีนี้ขับตั้งใจจะไปเขาชนไก่ ไปดูที่ๆ เคยเป็นจุดชนะสงคราม ที่เรียกว่าสงครามเก้าทัพน่ะค่ะ อยากกราบศาลขุนไกร เพราะเคยฝันเห็นว่าเคยไปกราบท่านเป็นศาลที่ไม่ใหญ่มาก ตั้งอยู่บนเขา มีลำห้วย ต้องไต่ไปตามล้ำห้วย ป้ายที่เห็นในนิมิตรบอก ศาลเจ้าพ่อขุนไกร และอีกฝัน ๆว่า มีเด็กไว้จุกอายุประมาณสิบขวบมาเนียก บอกว่า เร็วแม่(เร็วเธอ)ตามมา ท่านเจ้าเมืองกาญจนบุรีกลับมาแล้ว ไปรอกันเถิด(อันที่จริงเด็กพูดแบบโบราณแต่กลัวไม่เข้าใจเลยแปลเสียให้เข้าใจง่าย) ในฝันคิดว่าตัวเองมีส่วนเป็นเครือญาติกับท่านขุนไกรค่ะ

แต่มิด้เข้าไปครั้งนี้นะคะ มีเหตุให้มิสามารถเข้าไปได้ เลยขับรถเบี่ยงไป จำทิศผิด ขับไปตามทางที่เราไม่คุ้น คือไม่ใช่ถนนหลัก ใจคิดว่า เอ...สมัยพระนเรศวรฯท่านยกทัพมานั้นท่านมาเส้นไหน ก็คิดไปไม่นาน ขับรถผ่านดงผ่านไร่ข้าวโพดไปเรื่อยๆ ลูกๆ หลับหมด ไปไหนล่ะเรานี่ หลงทางแล้ว!!!


เออ...หลงก็ช่าง ตราบใดที่ยังมีน้ำมันรถ มีหมู่บ้าน เราเจอบ้านคน เราไปถามทางออกก็ได้ ก็ขับไปอย่างสบายใจ

ป้ายข้างหน้าเขียนว่า

อนุสรณ์ดอนเจดีย์ยุทหัตถีสถาน

อ้าว!!! มาโผล่ที่นี่ได้ยังงัย ป้ายที่บอกก็งงค่ะ ไม่ต่อเนื่อง เราเลียบคลองชลประทานไป ก็มีแต่ดงข้าวโพด แต่ยายคิดว่า ไม่หลงน่า มาได้ยังไง สงสัย มีอะไรพามา

ก็ไปถึงจนได้ค่ะ ไปกราบที่ศาลท่าน ไม่มีกล้องถ่ายภาพ มีสายเข้ามาต้องการคำตอบ และสายท่านอื่นๆ มีสายหนึ่งรับไม่ทัน เพราะมัวแต่จับลูกเข้าออกรถ กำลังไหว้อธิษฐานสวดมนต์ สายเข้าติดๆๆๆๆๆ กัน รับไม่ทัน บอกว่า ขอไหว้พระก่อน เอ้า อีกคนโทมาต่อว่า ติดสายใคร ทำไมไม่รับสาย ว่ายายต่างๆ นานา สุดท้ายความอดกลั้นไม่เหลือ ไม่ได้กราบพระสถูป ไม่ได้กราบพระพุทธชินราช ไม่ได้กราบหน้าพระอนุสาวรีย์ยุทธหัตถี ลากลูกขึ้นรถ

ยายขอร้องนะคะ อย่าจ้ำจี้จ้ำไช อย่าซีกไซ้ยายมากนัก ยายก็ยั๊วเป็นนะค๊า!!!

 

คนไหนน้องไข่แมลงสาปคะ แถวหน้าใช่ไหมเอ๋ย

 

ใช่ที่นี่หรือเปล่าคับยาย








พอดีผมไปมากะพี่ศิษย์น้อยตอนขากลับจากบ้านยาย ตอนส่งพวกคมอ้นลงที่BKS(บขส)เมืองกาญจ์เสร็จแล้ว เลยแวะสักหน่อย ทางผ่านพอดี ไม่แวะไม่ได้ อิอิ

 

โห...นี่ล่ะที่ยายว่าจะลงไปกราบ แต่โดนอีตาเพี้ยนคนหนึ่งน่ะ โทมาต่อว่า จ้ำจี้จำไชอยู่นั่นล่ะ ไอ้เราไหนจะดูลูก ไหนจะขับรถ ไหนจะมีสายเรื่องนั่นเรื่องนี่ เขาจะให้เราให้รับสายเขาอย่างเดียว นี่แสดงว่านั่งรถไปเส้นไหนล่ะ ที่นี่อยู่พนมทวน แต่ถ้าเบี่ยงที่ท่าม่วงได้นะ ท่าม่วงไม่ไกลจากตัวเมืองนัก อ๋อ...ลืมไป๊ ยายหมองเลอะเลือน ยีนเอารถวีโก้มานี่หว่า แล้วไปพระแท่นดงรังอ๊ะเปล่าล่ะจ๊ะ

 

ไม่ได้ไปอะคับยาย พอดูเจดีย์ยุทธหัตถีเสร็จ..ก็เข้าสุพรรณกลับขอนแก่นไปเลย แหะๆ ขนาดไม่แวะหลายที่แล้วนะ กว่าจะถึงขอนแก่นก็3ทุ่มอะคับ ยาย ทรหดมากๆ