เรื่องเด่น เมื่อข้าพเจ้าเจอผีนางตานี

ได้ยินเรื่องเล่า ของคุณ รู้สึกยินดีเป็นอันมาก
เพราะในเรื่องเล่า ของคูณ ไม่ว่าจะพบเหตุเภทภัย ไรไร
ก็มีหลักฐานในเรื่องเล่าว่ามี พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่ง เสมอ โดยเฉพาะ มีพระสงฆ์ องค์ครูบา ผู้ปฎิบัติดีปฏิบัติชอบ คอยเมตตา ปกปักรักษา เป็นที่พึ่งแก่คนดีๆ ได้เสมอ

อ่านแล้ว พุทธศาสนิกชน ก็ควรยินดี ซาบซึ้ง และมีกำลังใจในการทำดีอย่างกล้าหาญ

ในท่ามกลาง ที่มีเรื่อง ความเสื่อมต่างๆในวงการศาสนาพุทธ ที่มักเป็นข่าวร้ายเสียมาก เป็นเหตุให้ คนรุ่นหลังๆ เสื่อมศรัทธาลงไป

ส่วนตัวข้าน้อยเอง
เวลาเข้าวัด ก็มีคนคอยค่อนแคะอยู่สารพัด เพราะเป็นผู้หญิง และยังไม่แก่ (กลางคน สุกๆดิบๆ)

แต่ก็ไม่ท้อใจ
(เพราะเราเจอแต่พระที่ดี ท่านเมตตานักชอบเอาขนม ของกิน มาม่า นมกล่องให้ แต่ก็นึกสงสัยเล็กน้อย ว่าเราทำบุญไปร้อย แต่พระท่านให้ขนม หนังสือเรามาเป็นพันนั้น บุญเราคงได้น้อยลงรึไม่)



ปล. มาเล่าต่ออีกนะคะ

 

พอดีวันได้พบปะเพือนฝูงเขามาจากระยอง กระเฉด ก้เลยถามเรื่องเก่าๆๆสุขดิบของกันเเละกัน ครับ คนนี้ทีเคยมาดูผมตอนตายเมื่อสมัยเด็กๆๆ ก็ยังถามผมอีกว่า จะตายเมื่อไรเดียวมาดู เเนะ!!!!!มาเเช่งกันเสียงั้นเเละ
เอิกๆๆๆๆ คนเหล็กตายยาก เอิกๆๆๆ ถ้ายังไม่บรรลุธรรมตามทีหวังไว้ตายยาก เฟ้ย!!!
เพือนผมคนนี้ เคยเจอผีกลางทุ่งนามาด้วยกันสมัยเรียน วัดแกลงบน ระยอง
เราจะเดิน ทางกลับ บ้านกันทางลัด มาถึง4เเยก ทางไปทะเล เเหลมเเม่พิม สวนสน อ่าวไข่ มันทะลุถึงกันหมดเลยทะเล
ตอนเราเดินทางกลับบ้าน เวลานั้นมัวเเต่ โอ่เอ้ กันนาน เจอผี คนเเก่หลอกได้
มารู้ทีหลังว่าตาลุงคนทีเจอ ตายไป6กว่า วันเเล้ว ผีหลอกเด็ก
อีตอนเจอ เเก่ ก็ก้มเก็บวันเเว่นนา อยู่ไอ้เราสองคนก็ไปช่วยเก็บ ตามประสาเด็ก หวังจะเก็บไปบ้านด้วย ก็เลยเก็บซะมืดเลย สุดท้ายตาลุงเดินมาส่งถึงบ้าน พอรู้ชื่อว่าชื่อตาลุง ดี กลับบ้านเเม่ถามว่าทำไมกลับมามืดนัก มัวไปทำไรอยู่ เก็บผักเเผ่นกับลุงดีอยู่ เท่านั้น
เเม่ก้ไม่ถามเลยเงียบ จนเช้าเเม่บอกว่า อย่ากลับทางเก่าอีกละ เดียวผีจะพาไปอยู่ด้วยหลอก ผมก็งงงงงงงง ผีไหนกันหนอ เเม่ก็บอกว่าผีตาลุงดีไง เขาตายมาได้เกิบอาทิตย์เเล้ว ไปเจอกันได้ไง เเกนอนตายกลางทุ่งนาทีไปเก็บผักเเว่นกันนั้นเเละ เป็นลมตาย เอิกๆๆๆๆใครจะไปรู้เนอะ ผีหลอก เเต่จริงๆๆเเก่รักเด็กมาก เห็นว่าเราเดินโอ้เอ้ กลัวจะหลงทางก็เลยอาสามาส่ง เอิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผลบุญอานิสง อันใดทีข้าพเจ้าได้ทำไว้ ในอดีต จนถึงปัจจุบัน ขอให้ ลุงดีได้รับผลบุญนี้ร่วมกันทุกเมื่อด้วยเถิด สาธุ
เอาไว้วันหน้า ผมจะเล่าเพือนผมคนนี้เคยเจอนางตานีชวนไปอยู่ด้วย

 

ปูเสื่อรอครับ อิอิ

 

ครับ เรื่องนี้เกิด เมื่อ พ.ศ.2535
ผมเเละเพือนผม ชอบเทียวไปทั่วทุ่งครับออกรายตั้งเเต่หนุ่มๆๆเลย
เราเทียวกันจนไปถึง กระบี่ ตรัง พัทลุง สงขา เเต่ไปจนตรอกทีเกาะสมุย ครับ
เราไปนอนกันทีหาดทะเล เเล้วก็กลับมาทีพัทลุง กลับทีบ้านลุงโพ๊ะ บ้านสวนกล้วยนี้เเละ
ไม่ใช่กล้วยธรรมดาซะด้วยกล้วยตานีทั้งสวนเลย สมัยนั้น ผมชอบไปจีบสาวเเถวพัทลุง
เจอ ดีกัน เเทบจะวิ่งไม่ทัน เจอไรก็หลายท่านคงจะทราบเเละครับ เอิกๆๆๆ
เเต่เเล้วในคือหนึ่ง ขณะทีผมนอนบ้านสวนกล้วย เพือนผมมันละเมอ ว่าไม่ไป ๆๆๆๆๆๆ
ผมเลยถีบเข้าให้ ไม่ไปๆๆๆ เองจะไปไหนของเองวะ ไม่ไปๆๆๆ เอิกๆๆๆ ผมถีบเพือนตกเตียงเลย เพือนผมก้เล่าให้ฟังว่า ฝันดีซะด้วย ฝันเห็นสาวๆๆๆมานอนด้วย เเล้วก็ชวนไปอยู่ด้วย ผมก็พูดว่า ละเมอหนักเเล้วเพือน หลงรักสาวมากจนเอามาคิดมาก นอนเหอะ เราง่วงเเละ เเละคืนต่อๆๆๆมา เพือนผมก็ฝันแบบเดียวกันอีก ผมก็ถีบต่อไปตามระเบียบสิครับ
ลำคาญเนอะ คนจะหลับจะนอน เอิกๆๆๆๆ เเต่พอนานๆๆๆเข้าผมก้เริ่มแปลกใจ เพือนผมมันหลับเวลาใด มันจะตื่นมาเล่าว่าเจอสาวสวยคนเดิมอีกเเล้ว ผมก็เลย ออกไปนั่งดูนั่งคิด อยู่นานว่าเรื่องมันเเปลกๆๆมาก ผมก้เลยใช้ความสามารถ ทีเคยตายไปครั้งหนึ่ง
มอง หาเเละก็มอง ทีเพือนผม มองอยู่นานมาก กว่าจะออกมาให้เห็น ผมก็เกิบหลับเเละครับ จนเห็นเธอคนนั้นออกมาจากสวนกล้วย ตานี นั้นเเน่ นึกว่าสาวทีไหนกัน ทีเเท้สาวต้นกล้วยนี้เอง ผมก็พูดออกไปว่า จะมายุ่งกันทำไมหนอๆๆๆๆ ผู้สาว ผู้บ่าวก็ไม่เคย
ไปยุ่งเนอะ ดูเหมือนเธอจะรู้ตัว เดินหนีผมหายไปเลย ผมเองก็ยังแปลกใจมาทุกวันนี้
ว่า ตั้งเเต่เห็นผีหรือวิญญาณมามาก ก็เห็นจะๆๆคาตาแบบชัดๆๆเจนมากก็คราวนี้เเละครับ เเสดงว่าเธอผู้นี้ คงจะเเสดงตัวออกมาหาผู้บ่าว แบบไม่ทันระวังตัวเเน่เลย
ผมก็เลย บ่นเอาสิ เนอะ จากนั้นผมก็กลับระยองกันเลย กลัวว่ารู้ตัวเเล้วจะพาเพือนผมไปเลยทันที เเต่ผม เอาหนีก่อน อด ครับ อด

 

พอดีผมได้ไปงาน ถวายองค์พระ สมโภชน์ องค์พระประธาน สร้างแบบ หน้าตัก9เมตร สูง
12เมตร 3องค์ มีภาพหลวงปู่ฤาษีลิงดำ เเละภาพหลวงปู่ปาน ตั้งเป็นประธานครูบาอาจารย์ ทีนอบน้อม นับถือ
ครับงานทีผมไป พอดีผมไปกับพระท่าน พระทีงาน ท่านก็เป็นศิษย์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เวลาทีวัดท่าซุงมีงาน ท่านจะไปบ่อยๆๆเเต่หลังๆเห็นว่าไม่ค่อยได้ไปแล้ว เพราะอยู่ป่า ซะมากกว่าครับ เเต่ผมก็ไม่ได้ถามรายละเอียดไรมากนักพอดีงานมันยุ่ง
ท่านไปวัดท่าซุง ตอนยังไม่ได้บวช จนท่านบวช ศิษย์อาจารย์เดียวกันก็เลยเเลกเปลื่ยนความรู้กรรมฐานกัน ดีครับ เเจ๋วมากเลยละ ท่านก็เก่งพอตัวเลยละครับ
ผมก็ถ่ายภาพ มาให้อนุโมทนากันนะครับผม ผมถ่ายภาพเเต่ดวงธรรมเต็มเลย เอิกๆๆเยอะดี ครับถ่ายทีเดียวกันเเต่เวลาต่างกันเล็กน้อย (วันนี้ไม่มีไรจะเล่าครับเลยลงภาพให้ชมกันเล่นๆๆ)พรุ่งนี้จะต่อเรื่องผีให้ฟังครับผม

 

อันนี้เรียกว่าดวงธรรมหรอครับ
หรือว่า เป็นพวก จิตของเทวดา

ผมก็พึ่งเคยเห็นนี่แหละ

 

ผีโพลงหรือพรายป่า สาง
ผมเคยเจอเมื่อตอนผมไปป่าทีเขมร กับพระท่านหกองค์เราไปหายา ทีฝั่งเขมร ทำเรื่องผ่านเข้าไปห้าวัน เเต่เเทนทีจะได้ยากลับหลงป่าเสียนิ ครับ
ได้เเต่ว่านกลับมาอย่างเดียว เเถมยังได้ว่านเยอะอีกด้วย หอบมาพะรุงพะรังเลยละครับ
ผมสิ หนักเลยละ เอิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เเถมได้เจอผีว่านอีกด้วย เห็นดวงไฟลอยต่อหน้าต่อหน้าเลย เเม้!!!!!!!ชั่งยั่วดีเเท้
สรุปก็คือผีว่านครับ ไม่ดุเท่าไรเเค่อย่าไปทักทำความรู้จักกับมันเเค่นั้นเป็นพอ เอิกๆๆๆ
เราเจอเสือตัวใหญ่มาก เจอเสือนะ ไม่เท่าไรหลอก เจอหมีนี้สิ ยากๆๆๆจริงๆๆ
ทางใครทางมันนะ ผมก็เจอ กระดูกคนตายในป่าลึกๆๆพอเยอะ เเต่ชิ้นส่วนไม่มาก เพราะบ้านเมืองของเขา มันดุ ตัดสินกันด้วยปืน หรือกฏทหาร สะมากกว่า
ผีดุด้วยนา กลางคืนนี้ มาร้องเรียก หากันเลยละ พวกผมกับพระท่านก้ได้เเต่นั่งมองตากันปริๆๆ ฟังมันๆๆๆมันจะหลอกได้สักกี่น้ำ คนอะไรเดินไปมาเดินมาหัวก็ไม่มี
อีกคนเป็นสาวสวยเเต่มีครึ่งตัว โอ้ย!!!!!!!จะบ้าตาย เชิญหลอกให้สบายใจ ตรูจะนอนรอละครับพวกนี้มันเป็นภาพมายาของป่า หรือเรียกว่าสางครับ ใครจิตไม่ดีหรือจิตสติเเตก ก็ออกไปให้พี่เสือหม่ำเเละครับ เอิกๆๆๆหรือจะลอง บอกผมได้น่าๆๆๆ
ความน่ากลัวของป่าทิบๆๆรกๆๆ ยังมีอะไรแปลกๆๆๆชวนให้น่ากลัวอีกมาก
เเต่ผมว่านะ ทีน่ากลัวทีสุดในตอนนี้นะ คือตัวเราเองเเละ กลัวจะสติเเตกละเอิกๆๆๆๆ
ขนาดตอนเช้ามืด ยังเห็นสาวๆๆสวยๆๆเดินออกมาทักทายกันเลย ผมอะก็ชอบตอนนี้ทีสุดเเละ พอตอนตีห้าพวกเธอก็เข้าทีเดิมหมดเเละ ต้นไม้ละ ของแบบนี้ต้องเเอบดู
วันสุดท้ายก่อนกลับ เจอทหารอีก เเต่พวกเขาก็พอจะพุดภาษาไทยได้ เขาก็บอกว่าอย่าไปข้างหน้า มีระเบิดเยอะ ถ้าจะออกเขาก็จะนำทางไปส่งครับ พอออกมาทางถนนใหญ่ ผมก็ให้เงินเป็นค่าตอบเเทนน้ำใจทหารทั้ง7นาย คนละ100บาทเป็นเงินเขมรก็ 10000บาทครับ 1บาทไทย=100เขมร พวกเขาก็ขอบคุรเเล้วเราก้เเยกย้ายกันไปกลับฝั่งไทยครับผม

 

เมื่อผจญผีกินผึ้งใหญ่
เรื่องนี้ผมไม่ได้เป็นคนเจอเองครับเป็นลุงมหาเจอเองตอนไปตีผึ้งกันในตอนเย็น
เวลาประมาณ19:10 ผมก็ตามลุงมหาไปดูวิธืตีผึ้งใหญ่เเต่ต้องเเแลกใจทีลุงมหา กลับมาให้หลวงพ่อทีวัด พรมน้ำมนต์ ให้ทีวัด ผมละงงเป็นไก่ตาเเตกเลย ไปเอาผึ้งไหนมานอนวัด งงเเละ ก็เริ่มทราบลายละเอียดกัน เมื่อลุงมหาไปตีผึ้ง กับพวกอีกสี่คน เจอ ผีหลอก มีเเต่หัว ลุงมหาก็เล่าว่า ตอนเดินไปพวกเขาจะปิดไฟเดินไปเพราะรังผึ้ง ทีจะไปเอามันอยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไร กลางทุ่งนา ต้นกระบกใหญ่ ใช้บรรไดขึ้นไปเอา เเต่พอไปใกล้ๆๆเห็นดวงไฟเเสงสว่างพอประมาณ ก้เลยรีบวิ่งไปดู กลัวคนมาตีผึ้งตัดหน้า
จะได้ว่า ตนเองมาเจอรังผึ้งก่อน มาตีตัดหน้าพวกตนได้อยางไรกัน
เเต่พอเข้าไปใกล้ เเค่นั้น ลุงมหาเเละพวกก็พยายาม มองให้เเนชัด ว่าจะส่องไฟก็ลืม
มัวเเต่มองเงยหน้าขึ้นไป และพอเอาไฟ ฉายส่งขึ้นไปเท่านั้นกระเจิงคนละทิศคนละทางเลย จะไปหนีได้ไง ก็ผีกำลังกินรังผึ้งนี้หว่า ลุงมหาบอก มันมีเเต่หัวลอยมาเเถมยังมีเเสงอีกด้วย หลวงพ่อท่านบอกว่าน่าจะเป็นผีโพลงทีคนเอามาเลื้ยงเเล้วไม่เซ่นอาหาร ก็เลยออกมาหากินเอง เอิกๆๆๆถ้าผมไปนะ จะยืนมองให้มันรู้ไปเลย เจอมาเยอะเเล้วพวกเเบบนี้

 

เรื่องผีๆๆๆวิญญาณนะ ผมเองก็เจอมานักต่อนัก เเต่ส่วนมากจะเห็นด้วยตาทีได้มาหลังความตาย เมื่อต้นเดือกมกราคมผมเองก็เลย กิบตายไปจริงๆๆอีกรอบ ในอายุ25ปีเต็ม
ถ้าผมไม่สะสมบุญมากอาจจะหลับไม่ตื่นเลยก็ได้นะครับ นั้นเเละ ยิ่งทำให้ผมไม่เคยประมาณเรื่องบุญเลย มีโอกาศก็ทำตลอดเลย กินเจ สวดมนต์ นั่งสมาธิเเผ่ให้เจ้ากรรมนายเวรตลอด ทีมีโอกาศ คนเรานะ อย่าขยันเเต่เเรกๆๆหรือเมื่อเห็นโลงศพเเล้วจึงหลั่งน้ำตา เอ้อ!!!!!!!!!!!!ปัจจุบันนี้จะเป็นแบบนี้เสียส่วนใหญ่เลยทีเดียว เมื่อได้ดีไม่เคยคิดถึงพระ เเต่เมื่อทุกข์เห็นหน้าพระทุกที อย่าสนใจคำปรารถ บ้าๆๆบวมๆๆของผมเลย เดียวจะเคียดไปใหญ่สำหรับใครบางคน ยังไงผมก็จำคำครูบาอาจารย์ของผมได้เสมอมา ทั้งหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ปู่สมชาย หลวงปู่เพรช เยอะเเยะเลย กระทู้ของผมนี้จึงมีเรื่องเล่าเยอะถ้าจะให้เล่าทั้งวันไม่จบหลอก การเดินทางของผม มันไปทั้งทางน้ำ บน เหนือใต้ออกตก เเต่ไปกับพระคุณท่านมากกว่า เดินทางจากจันทบุรี่ถึงเชียงใหม่ ใช้เวลาเดิน 7เดือน กับอีก23วัน ผมก็บ้าทำมาเเล้ว เดินกับพระท่าน10รูปเหลือถึง3รูป กับคนธรรมดาสองคน เกิบตายผอมเเห้งเเรงน้อยเลย นั้นก็คือชีวิตหลังจากผมฟื้นขึ้นมา ก็เปลื่ยนไป เรื่องทีน่ากลัวสำหรับผมเเล้วดูเหมือนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
ผจญ วิญญาณเกเรก็เยอะ ผีหลอกก็บ่อย ทำไมหนอๆๆๆ เจอเเต่อีเเบบนี้กัน จิตหลอนเเล้วมั่ง เอิกๆๆๆๆๆๆๆ ปัตจัตตัง จริงๆๆ พอได้รู้จักเวปนี้นี้ ก็เลยได้ระบายเรื่องเก่าๆให้ได้ฟังอ่านกัน เสมือนกับการเเต่งนวนิยายเลยละ แบ่งปันประสพการณ์ กันไป ในโลกนี้ยังมีอะไรทีสดใสเเละสวยงามเสมอ ถ้าคนเรา ยังมองโลกในเเง่ดีอยู่เสมอ ๆๆ
ผม อ.ทอง อายุก็ 50ปีเเล้ว นั่งรอความตายทีจะมาเยือนทุกเวลา เเต่ก็ไม่เคยประมาทมันสักครั้ง จะอยู่จนลมหายใจ สุดท้ายดับลงพร้อมกิเลส ทีละได้หรือดับมันไป เพื่อมุ่งหน้าค้นหาเเสงสว่าง ของการหลุดพ้น จะชาติหน้าหรือชาติไหนๆๆก็ตามใจมัน เเต่คำปรารถของฉันก็ยังฝั่งอยู่ในใจตลอดไป ทุกๆๆชาติ สาธุ อนุโมทามิ

 

อนุโมธานาด้วยนะครับ อ่านแล้ว สนุกมาก ผมหนังอ่านจนจบเลยครับ มีเรื่องไรดีๆก็ช่วยเล่าแนะนําให้เด็กน้อยอย่างผมได้รู้ได้ทราบด้วยนะครับ ผมเองก็ไม่เคยเจอผีเลย ใจก็อยากเห็น อีกใจก็กลัว ก็จะยังไงละครับ ก็คนไม่เคยเจอเลยก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา แต่ครูบาอาจารย์ผมท่านก็บอกเจอละดีจะได้ชินกับมัน จะได้กลัว จะได้มั่นขยันทําบุญทํากุศล อิอิ สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

 

ติดตามกะทู้ อ.ทอง มาดูเกือบทุกวันครับ... ผมชอบศึกษาประสบการณ์ของคนอื่นๆ.. เพราะชาตินี้เกิดมา ไม่เคยเจอผี ทางเสียง กลิ่น รส หรือเห็นเป็นตัวๆ ก็ไม่เคย ทั้งๆ ที่เป็นเซล เดินทาง ทั่วภาคเหนือ พักโรงแรมใหม่บ้างเก่าบ้าง ไม่เคยเจอครับ ตอนนี้พักอยู่อุตรดิตถ์ ฮี่ๆ...แต่อย่าส่งตัวอะไรมาหาผมละกัน ...

 

ผีเพือนมาลาจากไปไม่มีวันกลับ
ครับเรื่องนี้ผมเองก็ เเทบจะร้องไห้ออกมาจริงๆๆเพือนทีสนิทกันมากๆๆๆ เเต่เขาป่วยเป็นโรคหัวใจ รั่ว ทำการรักษาตัวโรงพยาบาล ทีกรุงเทพมาถึง3ปีเต็มๆๆกลับๆๆออกอยู่เเบบนี้มานาน ก่อนจะเจอวิญญาณเพือนผม คนนี้ นายขจร นี้เเละ ผมก้ได้ไปลาว ข้ามไปลาวกับพระท่าน ไปเมือง กัน ก็ประมาณว่า6วันกลับ ผมกลับเห็นเพือนผมมาหาใน รูปเเบบ นิมิต ทำให้เป็นห่วงมาก เเต่ก็ยังกลับไม่ได้ จนวันที6 ผมก้ออกมาทางช่องเม็ก
กลับลงไประยอง ทันที เเต่ทีไหนได้ เขาเผาไปแล้ว
ทีบ้านเขาติดต่อผมไม่ได้เลย เเต่เพือนผมก็ฝากลูกเเก้ว ทีเราเคยไปเอามาจากถ้ำ เขาฝากไว้
เหมือนเขารู้ว่าผมจะต้องลงไป ทางบ้านก็บอกว่า นอกจากลูกเมียของเขา เขาก็บ่นให้ฟังตลอดก่อนจะตาย อยากจะเห็นผมเป็นครั้งสุดท้าย เเต่ก็ไม่มีวาสนา เลย จนหมดลมหายใจ ผมเองก้เเทบจะร้องไห้เลยละ รักกันมากเพือนคนนี้ นายขจร คนนี้ เรียกว่าไปไหนไปกัน ตลอด คบกันมาเเต่อายุ15ปี ละครับ ขอให้ไปดีเถิดเพือนรัก
ถึงว่า นั่งเห็นเพือนเดินมาลาได้ไง กะอยู่เเล้วว่าต้องมาลาครั้งสุดท้ายจริง ครับผม สนุกมากครับ(หมดเรื่องเคร้าเเละ) เทียวฝั่งลาว จนถึงภูเขาควาย ทีเขาเล่าว่าเเดน ฤษี หรือเหล็กใหล สิ่งศักดิ์สิทธิก็เยอะกว่าบ้านเราเป็นไหนๆๆ เดียวจะเล่าให้ฟังว่า ผมได้ไรมาบ้างจากภูเขาเเห่งนี้ครับ
พระอาจารย์ท่านนี้ก็เก่งจริงๆๆ พระทางฝั่งลาวไม่ธรรมดาเลย

 

ครับ สิ่งทีผมได้มาจากภูเขาควายฝั่งลาวนั้นก็คือ เเร่ก้อนทองคำดิบ ผมไปนั่งทุบหินเอามาครับเอามาพร้อมกับทหารลาวทีไปส่งครับผม เเละก็เขาควาย มันอยู่ในถ้ำ เป็นลักษณะ หินเเหลม สีเขียว ยาวออกมา เเละก้อยู่ตามเพดานถ้ำ ทางทหารลาวเรียกมันว่า เขาควาย
อย่าเรียกเรียกเเบบอีสานเลยเอิกๆๆๆ มันเเก่นครับ ภาษาอีสาน ถ้าฟังดีๆๆก้อาจจะคิดมาก
ผมได้หักมาเยอะอยู่ครับ ต้องรอเอาจากพระท่านก่อน ผมฝากไปปลุกเสกจากพระอาจารย์ของผมเองอีกที จะเอามาลงให้ดูกันว่ามันคือเเบบไหน เเละก็เหล็กไหลตาน้ำ
ผมดักได้เเค่สององค์เอง ลงมากินน้ำผึ้นในบาตร2องค์เองครับ ดักในลำธารน้ำไหลบนภูเขาควาย วิทีทำ ผมจะบอกเป็นทานให้ก็ได้นะครับ เอาแบบง่ายๆๆไม่ยุ่งยากมากครับพิทีก้ไม่ยากขึ้นอยู่กับบุญวาสนาของท่านเเละ วิทีนี้เคยลงในหนังสือเหล็กไหล ไม่มีวันตายของ อ.บรูพาไม่เเพ้ บูรพา ผดุงไทย (อ.เเอ๊ด) ท่านก็ได้ลงไว้
ครับเราเเค่หาให้ถูกเวลาเเละสถานทีเท่านั้น
หาถ้ำทีมีน้ำไหลผ่าน (จะดีมากๆๆ) เเละมีก้อนกรวดทรายเล็กๆๆ หรือธารน้ำไหลทีตามเขา น้ำไหลไม่เคยเเห้งหรือเเห้งน้อยละ ถ้ามีสำผัสที6จะดีมาก
ถ้าเราอยากจะรู้ว่ามีเขาอยู่ไหมก็ นั่งสมาธิตรวจเอาก้ได้หรือ เสี่ยงดวงเอา ว่าจะได้หรือไม่ เมื่อเราเจอธารน้ำไหลทีกะว่าน่าจะมี ก็รอเวลา วันพระ พระจันทร์เต็มดวง เเร่ชนิดนี้ก็จะผุดออกมาเล่นเเสงจันทร์เองเคย ถาอีกวิทีหนึ่ง แบบผมก้ใช้ บาตรใส่น้ำผึ้งเเท้เดือน5ปลุกเสกมาอย่างดี ดัก ครับผม จุ่มเเช่ลงไปในทรายหรือก้อนกรวดในน้ำเเช่ไว้เเค่ ปากบาตรโผล่เเค่5ซม พอครับ เอาแบบไม่ให้ก้อนหินอื่นไหลลงไปนั้นเเละ ดูน้ำลึกเเค่นั้นก้เเล้วเเต่เราละ ของผมเเค่หน้าเเข้ง ละครับ เวลาเทียงคืนพอดี เเล้วก็นั่งรออธิฐานไปด้วย ถ้าจิตสมาธิยังไม่ดีพอ ก็อธิฐานเอา
ครับหาเเร่เหล็กไหลตาน้ำเเบบง่ายๆๆไม่ยากใช่ไหมครับ มันยากตรงว่าจะมีบุญวาสนาหรือไม่เท่านั้น อีกแบบวิทีหนึ่ง หาแบบตามน้ำตก ทีมีตะไครเยอะๆๆเกาะหนาๆๆไปหาดูเเหวกหาเอาเลยจะเจอเองหลอกครับ เป็นก้อนๆๆเหล็กๆๆเกาะกันอยู่ ตามใต้ตะไครก้อนหินหนาๆๆ อธิฐานจิตก็หานะครับ พวกคนลับเเลจะไม่ให้เจอก็มีนะครับ
ก้อนเหล็กไหลตาน้ำใช้เเม่เหล็กจะดูดติดครับตามใต้ตะไครน้ำ เเต่ส่วนมากจะรวมกลุ่มกันเกาะสีออกเขียวๆๆเเดงๆๆเเล้วเเต่จะเจอหรือสถานทีนะครับ ส่วนมากจะเจอตามป่าเขาทีไม่มีคนรบกวนนะครับ
ใครจะหาก็หาเอาได้นะครับ บอกไว้เป็นทานเเล้ว

 

ครับวันนี้ผมจะมาต่อด้วยเรื่องผีตานี อีกครั้งนะครับ
เเต่เป็นประสพการณ์ของคุณ อมรลัดท์ ทีอยู่กรุงเทพ อยู่บางบอน ตอนนี้มาอยู่ซอย เพรชเกษม 39-2
ได้มาทีอุบล มาหาผม ได้เล่าเรื่องผีนางตานีทีบ้าน บางบอน เมื่อก่อนหลังบ้านติดกันจะมีก่อกล้วย ทีเเรกเขาก็ไม่รู้ บ้านสองชั้น หน้าต่างก็มองออกไปเห็นก่อกล้วย ข้างบ้านริมคลองเล็กหนองน้ำ มีอยู่ก่อใหญ่ สมัยนั้นบ้านเรือนเขายังไม่เเออัดเหมือนสมัยนี้
คุณอมรลัดท์ ก็เล่าให้ผมฟังต่อไปว่า ชาวงวันพระ มักจะได้ยินเด็กสาวๆๆมาเล่นข้างก่อกล้วยนี้ประจำๆๆ พอเปิดหน้าต่างออกไปดูก็ไม่เห็นใครเงียบ พอปิดอีกสักพักก็ได้ยินอีก
เป็นอย่างนี้ทุกวันศีล ทุกวันพระ เเต่มีอยู่ครั้งหนึ่งลูกสาวได้ขึ้นไปทำความสะอาดชั้นสองของบ้าน เผอิญ ว่าหน้าก็ปิดไม่มิด ลูกสาวคนนี้ก็เดินไปจะปิดให้เเน่นว่างั้น
เห็นหญิงสาวเเต่งชุดไทยสไบเฉียงสีเขียวนุ่งจูงกะเบนสีเขียมข้มๆๆเดินไปมาข้างๆๆก่อกล้วย เเต่ก็ไม่ได้มองนานเท่าไร เพราะคิดว่าคงเป็นคนในระเเวกนี้มาตัดใบตองมั่ง
จากนั้น ก็เริ่มมีไรแปลกๆๆในบ้าน เช่นว่า ตอนกลางคืนบ้านไม่ได้เปิดไฟไว้ เเต่กลับเหมือนมีคนอยู่ในบ้านได้ยินเสียงเดินดังๆๆเพราะชั้นบนเป็นพื้นไม้ บางทีก็เปิดไฟเปิดไฟเอง ทีเเรกก็ว่าสวิทไฟคงเสีย ก็เปลื่ยนเป็นว่าเล่น บางทีก้ได้ยินเสียงผู้หญิงคุยกันในบ้านตอนวันพระ คุณอมรลัดท์ ยังเคยฝันเห็นสาวผู้หนึ่งมาขออยู่ด้วย ถ้าให้อยู่จะดูเเลบ้านให้ดี เเต่ก็รับปากไปเพราะในฝันเอาอะไรไม่ได้เเน่ๆๆ จนมีอะไรแปลกๆๆในบ้านเยอะเลย
จนได้โอกาศมาเทียวทางอีสาน มีพระท่านทักว่า ทำบุญทอดผ้าป่านะ อย่าลืมคนทีเฝ้าบ้านด้วยนะ เขาก็รอบุญจากเราเหมือนกัน งงงงงงงงงง เป็นไก่ตาเเตกเลย
คุณอมรลัดท์ ก็เลยถามพระท่านว่าใคร ทีบ้านไม่มีคนอยู่เเล้วมาเทียวทีนี้หมดเเล้ว
พระท่านก็บอกว่า ก็ทีเขามาเข้าฝันมาขออยู่ด้วยไงละ คุณอมรลัดท์จึง ร้อง เออถึงบางเอ้อ เเล้วก็เลยบอกว่า คงจะเป็นเเม่ตานี เเล้วละมั่ง
พอดีผมก็ไปทีงานวัดด้วย ก็เลยเจอกัน เขาก็เลยเล่าให้ฟัง เยอะเลย หลังไม่ได้เจอกันมานานถึง6-8ปีเลยครับ

 

คุณไร้หนทาง

ออกธุดงค์รอนแรมเร่ ไปนั้น
เคยเจอเสือสมิง กับปอบมั่งไหมล่ะคะ
ถ้าเจอ เล่าให้ฟังพร้อมวิธีหนีให้ด้วยนะคะ

 

ขอติดตาม เป็นสมาชิกกระทู้นี้ ด้วยคน นะครับ

 

อยากเห็นรูปกล้วยตานีครับ ว่าเป็นยังไง ลงให้ดูหน่อย

 

อยากเห็นเหมือนกันครับว่าเป็นต้นยังไง หลังห้องผมมีอยู่กอหนึงเห็นออกลูก 2 ครั้ง สั่งเกตดูลูกไม่ทันจะสุก มันก็เหียวไปซะก่อน (ลูกนะคับที่เหียวไม่ใช่ต้น)

 

ติดตามอยู่นะครับ

 

อ.ทองเล่าสนุกมาก เล่าได้แบบเห็นภาพเลยแต่ละเรื่อง ถ้าเป็นหนูเจอแบบอาจารย์อย่างนี้คงไม่สนุกแน่ๆ แค่มองกระจกตอนกลางคืนเห็นตัวเองในกระจกยังตกใจนึกว่าผี ใจหายใจคว่ำหมดเลย:boo: 55555