เชิญร่วมสร้างวิหารพระพุทธเจ้า 3 กาล สวนพุทธธรรม ลป. ใหญ่ (ยังขาดปัจจัยอีกมาก ชมภาพ น.16)

“ในหลวง” กับ “ศุภนิมิตของหลวงปู่ฝั้น อาจาโร”
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ไม่ว่าจะตกเข้าไปในที่มีภัยอันตรายมากมายเพียงใด
ผู้ถึงรัตนตรัยเป็นสรณะย่อมพ้นจากภัยทั้งปวงนั้น ทั้งทางกายและทางใจ
ทางใจ คือ ไม่กลัว ไม่หวาด ไม่สะดุ้ง และไม่หนี

มีแสดงไว้ว่า ผู้นึกถึงพระพุทธเจ้า หรือพระธรรมของพระองค์
หรือพระสงฆสาวกของพระองค์
แม้ตกอยู่ในที่แวดล้อมที่น่าสะพึงกลัว ก็จะไม่กลัว ไม่หนี
เพราะพระพุทธองค์ทรงเป็นผู้ไม่สะดุ้ง ไม่กลัว และไม่หนี

สมเด็จพระบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้าพระผู้ทรงคุณอันประเสริฐ
ทรงถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะมั่นคง จึงไม่เคยทรงหนีเหตุการณ์ใดเลย
ทรงเผชิญได้ด้วยพระอาการสงบอย่างยิ่งและทรงชนะตลอด

ท่านพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร แห่งวัดถ้ำขาม จังหวัดสกลนคร เล่าไว้ว่า
ท่านได้นิมิตเห็นสัตว์ร้ายมากมายในป่าแห่งหนึ่ง กำลังอาละวาดวุ่นวายไปทั้งป่า
สมเด็จพระบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้าทรงปรากฏพระองค์ขึ้น
ท่ามกลางความน่าสะพึงกลัวนั้น
และทันใดสิงห์สาราสัตว์ที่กำลังบ้าคลั่ง ก็สยบลงทั้งหมดแทบเบื้องพระยุคลบาท

ศุภนินิตท่านพระอาจารย์ฝั้น ท่านปรากฏแล้วว่าเป็นจริง
มีเหตุการณ์เกิดขึ้นรับรองแล้วหลายครั้งหลายหน เป็นที่ประจักษ์

: พระมงคลวิเสสกถา ณ พระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย ๖ ธันวาคม ๒๕๓๙
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก​

 

อีก 1 ตัวอย่างที่ "อยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดี" ขอคารวะความดีของท่านค่ะ



จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ เจ้าของวาทะอมตะ "ข้าพเจ้าขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว" และ "พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ" ก่อนวันอสัญกรรมเมื่อวันที่ ๘ ธค. ๒๕๐๖ ยังคงตรากตรำทำงานอย่างหนักในฐานะผู้นำประเทศ โดยไม่ยอมพักผ่อนตามความเห็นของแพทย์ รวมถึงการทำหน้าที่ประธานในพิธี กระทำสัตย์ปฏิญาณต่อธงไชยเฉลิมพล ที่ต้องยืนท่ามกลางแดดนานถึง ๓ ชั่วโมง โดยกล่าวว่า "สัญญากับลูกน้องไว้แล้วว่าจะไป ถึงจะตายก็ขอไปตายกับทหาร" ผลของการตรากตรำได้ทำให้อาการป่วยทรุดหนักลง จนต้องไปพักรักษาตัวที่แหลมแท่น บางแสน และในวันที่ ๒๗ พย. ๒๕๐๖ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้เสด็จไปทรงเยี่ยม จอมพลสฤษดิ์ ได้ขอพระบรมราชานุญาตจับพระหัตถ์ของพระองค์นำมาทูนไว้เหนือศีรษะ เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความจงรักภักดีจนวาระสุดท้ายของชีวิต

ภาพที่ปรากฏต่อสายตาชาวไทยในเวลานั้น ได้สร้างความประทับใจไปทั่วประเทศ...

ข้าพเจ้าขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว

 

วันนี้มีเรื่องราวดีๆที่ไปอ่านเจอมาฝากทุกท่านค่ะ... เผื่อเรื่องราวนี้จะทำให้บางท่านมีดำลังใจในการสู้ชีวิตต่อไปได้บ้าง



อาจารย์มหาวิทยาลัยคนนึงเริ่มการสนทนาในชั้นเรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ 1,000 บาทออกมาให้นักศึกษาดู แล้วถามว่า "มีใครอยากได้บ้างไหม"
นักศึกษาทุกคนยกมือขึ้น

อาจารย์ขยำธนบัตรนั้นจนยับยู้ยี่......แล้วถามอีกครั้งว่า "มีใครยังอยากได้ธนบัตรใบนี้อีกหรือไม่" ทุกคนยังยกมือขึ้นเหมือนเดิม

อาจารย์ถามต่ออีกว่า "ถ้าสมมุติว่า ธนบัตรใบนี้ถูกทิ้งอยู่บนพื้น แล้วมีคนมาเหยียบย่ำจนสกปรก ยังจะมีใครอยากได้อีกหรือไม่" นักศึกษาทุกคนตอบว่ายังอยากได้......

อาจารย์จึงกล่าวสรุปว่า "นั้นคือสิ่งมีค่าที่พวกเธอได้เรียนรู้ในวันนี้ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับธนบัตรใบนี้ มันก็คงยังมีราคา 1,000 บาทเสมอ ชีวิตคนเราก็เช่นเดียวกัน บางครั้งเราอาจจะถูกทอดทิ้ง ถูกใครต่อใครซ้ำเติม เหยียบย่ำ ถูกขยี้ยับเยิน เพราะผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต จนทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าตนเองไร้ค่า แต่รู้ไหม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็ยังมีคุณค่าของความเป็นคน ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยมหรือยับยู้ยี่ ^^ ตัวเรามีค่าที่สุดเสมอ จำไว้"

โดย: ไพรัช สุริวงศ์..

 

ทำบุญเป็นเจ้าภาพ อิฐเเดง (อิฐมอญ) จำนวน 100 ก้อน

10/9/2013
ขอร่วมทำบุญ ในนาม
ศุภพล เลิศวิทยาพนธ์ + แก้วอัปสรณ์กัลยา และครอบครัว
พลอยอัปสรณ์ คงไทย และครอบครัว
ธนาภา สวาย และครอบครัว
ศิวาพร มณีกาศ และครอบครัว

โอนเงินเข้า บัญชีผู้รับเงิน แล้ว
เลขที่บัญชี 5912513775 - พระ ธนพล ธนพโล
จำนวนเงิน
จำนวนเงินที่โอน 200.00 บาท
ค่าธรรมเนียม 0.00 บาท
วันที่ทำรายการ 10/09/2556 - 07:29 น.
วันที่หักเงินจากบัญชี 10/09/2556

ข้าพเจ้าขออาราธนาบารมีของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระสาวกทุกองค์ พระโพธิสัตว์ทุกองค์ พรหมทุกองค์ เทวดาทุกองค์ พ่อแม่ครูบาอาจารย์และผู้มีพระคุณทุกท่าน จงมาสถิตอยู่เหนือเศียรเกล้าของข้าพเจ้า ขอให้คำอธิษฐานของข้าพเจ้าศักดิ์สิทธิ์มีฤทธิ์จงทุกประการเทอญ

ขออานิสงค์ผลบุญครั้งนี้ สำเร็จแก่ ข้าพเจ้า บิดามารดา ครูบาอาจารย์ทุกพระรูป ทุกพระนาม เทวดาประจำตัวของข้าพเจ้า แก้วอัปสรณ์กัลยา)เทพอัปสรณ์ประจำกายข้าพเจ้า องค์ญาณบารมีประจำกายสังขารของข้าพเจ้าทุกพระองค์ , สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ที่คอยปกป้องคุ้มครองข้าพเจ้าทั้งที่บ้านและที่ทำงาน ตลอดจนญาติมิตรของข้าพเจ้าที่ล่วงลับไปแล้ว..

ขอให้ท่านทั้งหลายได้อนุโมทนาในกุศล และจงพลันบังเกิดเป็นเครื่องสักการะบรรณาการอันเป็นทิพย์ ที่ท่านยินดีพอใจเป็นร้อยเท่าพันทวีที่ท่านต้องการ ขอให้ท่านจงเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธรรมสาร สมบัติ พิพัฒนมงคล สมบูรณ์พูนผล ด้วยลาภ ยศ สุข สรรเสริญ และอธิบดีอันเป็นทิพย์ยิ่งยิ่งขึ้นไป ท่านคิดปรารถนาสิ่งใด ขอจงได้สำเร็จสมความปรารถนาทุกสิ่งทุกประการตลอดเวลา ขอให้ท่านจงสถิตอยู่ในฐานะบิดา มารดา ช่วยบำรุงรักษาข้าพเจ้าซึ่งอยู่ในฐานะ-ลูกชาย ให้ปราศจากภัยอันตรายจะมาแผ้วพาน ขอให้เจริญรุ่งเรืองในทุกสิ่งทุกประการ จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในอนาคตกาลอันใกล้นี้ด้วยเทอญ

และขออุทิศ ให้แก่ เจ้ากรรมนายเวรทุกชาติภพของข้าพเจ้า และเจ้ากรรมนายเวรทุกชาติภพ ของกายสังขารภรรยาข้าพเจ้าในอนาคต ขอท่านได้โปรดอโหสิกรรม ซึ่งกันและกัน-นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป ขออย่าได้ จองเวรซึ่งกันและกันอีกเลย สาธุ....

นโม พุทธสิกขีพระพุทธเจ้า
นโม สรรพพุทธานัง
นโม สรรพธัมมานัง
นโม สรรพสังฆานัง
นโม อิติ อิติ โพธิสัตว์
โอม ฉัพพรรณรังสีพระพุทธเจ้า
โอม ท่านท้าวจาตุรมหาพรหม
โอม ท่านท้าวพยายมราช
โอม ท่านท้าวสักกะเทวราช
โอม ท่านท้าวจาตุรมหาราช
ลูกขออุทิศส่วนกุศลด้วย อิทัง ปุญญะพะลัง
ผลบุญที่ลูกได้สั่งสมมารวมทั้งสวดพระนามพระผู้มีพระภาคเจ้า
ลูกขอแผ่ส่วนกุศลไปกับฉัพพรรณรังสีรัศมีหกประการขององค์สมเด็จพระพิชิตมารศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
ขอได้โปรดดลบันดาลให้สรรพสัตว์ทั้งสามโลก เจ้ากรรมนายเวร และญาติมิตร มีความสุขสำเร็จในชีวิต ได้หลุดพ้นจากวัฎสงสาร โดยสิ้นเชิง ด้วยพระบารมีมิอาจประมาณ ลูกขอน้อมนอบนมัสการด้วยจิตใจ ขอให้สรรพสัตว์ทั้ง 3 โลก เจ้ากรรมนายเวรญาติมิตรและจิตลูกสว่างสะอาดสดใส หลุดพ้นไซร้สู่บ้านพระนิพพานพร้อมด้วยบริวารทุกท่านเทอญ สัมปะติจฉามิ สัมปะจิตฉามิ นิพพานสุขัง

 

อนุโมทนาครับคุณติตี๋

 

รับทราบตามนั้นค่ะ

ขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มีส่วนร่วมในครั้งนี้ด้วยนะคะ... สาธุ...

 

ชาติไทยต้องมีสถาบันพระมหากษัตริย์

 

ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

 

พระองค์ท่านมีแต่ให้กับให้... อยากรู้เหมือนกันว่าพระองค์ท่านทำผิดอะไร...

 

พ่อหลวงของเราท่านไม่ได้สอนด้วยคำพูดเท่านั้นแต่ท่านสอนด้วยการทำให้เห็นเป็นแบบอย่างที่ดีเสมอมา



เรื่องราวความประทับใจที่มีต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเรื่องนี้เป็นข้อเขียนของคุณจิก ประภาส ชลศรานนท์ ซึ่งตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์มติชน ฉบับวันอาทิตย์ที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๔๓ คอลัมน์ “คุยกับประภาส” ได้บอกเล่าถึง “ยาสีพระทนต์ของในหลวง” คุณจิกเล่าว่า
มีภาพๆ หนึ่งเอามาให้ดูกัน เป็นภาพหลอดยาสีฟันที่ถูกใช้แล้ว เห็นทีแรกไกลๆ ก็ไม่รู้สึกอะไรมากหรอก เป็นภาพที่ติดอยู่บนบอร์ดที่โรงเรียนของลูก ระหว่างที่ยืนรอลูกๆ ลงมาจากห้องเรียน จึงได้อ่านข้อความ ที่ประกอบภาพนี้ อย่างละเอียด

ภาพหลอดยาสีฟันที่เห็นนี้ต้องเรียกว่าเป็นหลอดยาสีพระทนต์ประวัติศาสตร์ เพราะนี่คือ หลอดยาสีพระทนต์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเห็นแล้วรู้สึกเหมือนผมไหมครับ ความฉ่ำเย็นจากที่ไหนก็ไม่รู้อาบลงมากลางกระหม่อมเลย ภาพนี้ถูกตีพิมพ์เป็นโปสเตอร์โดยคณะแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์ฯ ครูที่โรงเรียนของลูกผมไปพบเข้าเลยนำมาถ่ายสำเนาติดบอร์ดให้เด็กนักเรียนได้เรียนรู้และเข้าใจคำว่า “ประหยัด” ศาสตราจารย์พิเศษทันตแพทย์หญิงท่านผู้หญิงเพ็ชรา เตชะกัมพุช ทันตแพทย์ประจำพระองค์ อดีตคณบดีคณะทันตแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เขียนเล่าให้ฟังว่า “ครั้งหนึ่งทันตแพทย์ประจำพระองค์ กราบถวายบังคมทูลเรื่องศิษย์ทันตแพทย์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัยบางคนมีค่านิยมในการใช้ของต่างประเทศ และมีราคาแพง รายที่ไม่มีทรัพย์พอซื้อหาก็ยังขวนขวายเช่ามาใช้เป็นการชั่วครั้งชั่วคราว

ซึ่งเท่าที่ทราบมามีความแตกต่างจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ที่ทรงนิยมใช้กระเป๋าที่ผลิตภายในประเทศเช่นสามัญชนทั่วไปทรงใช้ดินสอสั้นจนต้องต่อด้าม แม้ยาสีพระทนต์ของพระองค์ท่านก็ทรงใช้ด้ามแปรงพระทนต์รีดหลอดยาจนแบนจนแน่ใจว่าไม่มียาสีพระทนต์หลงเหลือ อยู่ในหลอดจริงๆ

เมื่อกราบบังคมทูลเสร็จ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงรับสั่งว่าของพระองค์ท่านก็เหมือนกัน และยังทรงรับสั่งต่อไปด้วยอีกว่าเมื่อไม่นานมานี้เองมหาดเล็กห้องสรงเห็นว่ายาสีพระทนต์ของพระองค์คงใช้หมดแล้วจึงได้นำหลอดใหม่มาเปลี่ยนให้แทน เมื่อพระองค์ได้ทรงทราบก็ได้ขอให้เขานำยาสีพระทนต์หลอดเก่ามาคืนและพระองค์ท่านยังทรงสามารถใช้ต่อไปได้อีกถึง 5 วัน จะเห็นได้ว่าในส่วนของพระองค์ท่านเองนั้นทรงประหยัดอย่างยิ่ง ซึ่งตรงกันข้ามกับพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ที่ทรงพระราชทานเพื่อราษฎรผู้ยากไร้อยู่เป็นนิจ พระจริยาวัตรของพระองค์ได้แสดงให้เห็นอย่างแจ่มชัดถึงพระวิริยะ อุตสาหะ ตลอดจนความประหยัดในการใช้ของอย่างคุ้มค่า

หลังจากนั้นทันตแพทย์ประจำพระองค์ได้กราบพระบาททูลขอพระราชทานหลอดยาสีพระ ทนต์หลอดนั้น เพื่อนำไปให้ศิษย์ได้เห็นและรับใส่เกล้าเป็นตัวอย่างเพื่อประพฤติปฏิบัติใน โอกาสต่อๆไป ประมาณหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระราชทานส่งหลอดยาสีพระทนต์เปล่าหลอดนั้นมาให้ถึงบ้านทันตแพทย์ประจำพระองค์รู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นเกล้ายิ่ง เมื่อได้พิจารณาถึงลักษณะของหลอดยาสีพระทนต์เปล่าหลอดนั้นแล้วทำให้เกิดความสงสัยว่าเหตุใดหลอดยาสีพระทนต์หลอดนี้จึงแบนราบเรียบโดยตลอด คล้ายแผ่นกระดาษโดยเฉพาะบริเวณคอหลอดยังปรากฏรอยบุ๋มลึกลงไปเกือบถึงเกลียวคอหลอด เมื่อได้มีโอกาสเข้าเฝ้าอีกครั้งในเวลาต่อมาจึงได้รับคำอธิบายจากพระองค์ว่า “หลอดยาสีพระทนต์ที่เห็นแบนเรียบนั้นเป็นผลจากการใช้ด้ามแปรงสีพระทนต์ ช่วยรีดและกดจนเป็นรอยบุ๋มที่เห็นนั่นเอง และเพื่อที่จะขอนำไปแสดงให้ศิษย์ทันตแพทย์ได้เห็นเป็นอุทาหรณ์ จึงได้ขอพระราชานุญาตซึ่งพระองค์ท่านก็ได้ทรงพระเมตตาด้วยความเต็มพระทัย” ผมมีโอกาสได้ยืนมองดูรูปหลอดยาสีพระทนต์หลอดนี้อยู่เนืองๆ เวลาไปรอรับลูกที่โรงเรียนและเมื่อยิ่งดูก็ยิ่งได้รับรู้ถึงปรัชญาที่พระองค์พระราชทานผ่านมาทางหลอดยาฯนี้แล้วผมก็พบว่าแก่นแท้ของการประหยัดมันอยู่ตรงนี้นี่เอง ไม่ใช่ไม่ยอมใช้เลยแต่ต้องรู้จักใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ไม่ใช้แบบเหลือทิ้งเหลือขว้าง และทำให้ผมคิดไปถึงการใช้ทรัพยากรธรรมชาติบนโลกใบนี้ หลอดยาสีพระทนต์ของในหลวงหลอดนี้สอนผมให้เข้าใจว่าในความเป็นจริงแล้วมนุษย์เรายังคงต้องใช้ทรัพยากรธรรมชาติต่อ ไม่ใช่ไม่ใช้เลย แต่จะใช้อย่างไรมากกว่า

ตัวอย่างง่ายๆ เรื่องการใช้น้ำเราไม่ควรประหยัดน้ำจนต้นไม้ที่ปลูกอยู่ตายเพราะขาดน้ำ แต่เราควรระวังการเปิดน้ำทิ้งไว้ เราควรระวังท่อน้ำรั่ว หยด ซึม เราควรระวังเรื่องสิ้นเปลืองเหล่านี้ต่างหาก แล้วผมก็คิดเลยไปถึงเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องรวมทั้งเรื่องเขื่อนว่าทำไมบางครั้งโลกเราถึงต้องยอมเสียพื้นที่ป่าบางพื้นที่เพื่อสร้างเขื่อนบ้าง

ยาสีพระทนต์ของในหลวง

 

"รวย" กับ "ซวย" มันใกล้กันนะ
จะเอา "รวย" น่ะ จะหามายังไงก็ทุกข์
กลัวคนจะมาจี้ มาปล้น... หมดไป...
ก็เป็นทุกข์อีก... ไปคิดดูเถอะ...
มันไม่จบหรอก มีแต่เรื่องยุ่ง
..... เอา *ดี* ดีกว่า .....

คติธรรม: หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

 

พี่ชายคนนี้เป็นทหารทั้งกายและใจ... อยากให้ทหารทุกคนมีความจงรักภักดีเยี่ยงพี่ท่านนี้จัง...

 

คนที่ยังหลงผิดอยู่โปรดพิจารณาใหม่นะคะ... ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไปสำหรับท่านเอง... เวรกรรมมีจริงค่ะ

 

ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ

 

"พระก็มาจากคน มีเนื้อมีหนังเหมือนกัน คนก็เจ็บป่วยได้ พระก็เจ็บป่วยได้ สุดท้ายก็คือ ตาย ได้มาเห็นอย่างนี้แล้วก็จงพากันนำไปพิจารณา เกิดมาแล้วก็แก่ เจ็บ ตาย แต่ก่อนจะตาย ทานยังไม่มีก็ให้มีเสีย ศีลยังไม่เคยรักษาก็รักษาเสีย ภาวนายังไม่เคยเจริญ ก็เจริญให้พอเสีย จะได้ไม่เสียทีที่ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา ด้วยความไม่ประมาท นั้นละจึงจะสมกับที่ได้เกิดมาเป็นคน"

พระธรรมคำสอน...หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต วัดป่าสุทธาวาส จ.สกลนคร