เจตสิกธรรมไม่มี หรือ?

ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น
หมายถึงว่าหนทางปฏิบัติของแต่ละคนบางทีกรรมฐานมันคนละอย่าง
เขาพูดของเขา เราไปคิดตามทิฏฐิของเรามันก็ไม่ถูกของเขา กลายเป็นไม่เข้าใจกัน
เรื่องลงอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มันเป็นเป้าหมายที่เหมือนกัน
แต่ทางไปถึงมันมีเยอะ แถมมีหลายมุม
บางคนปลงลงอนิจจัง อย่างเดียวก็จบได้ บางคนก็เข้ามุมทุกขังหรืออนัตตา
เราคนเดียวเข้าใจของเราคนเดียวไม่มีปัญหา แต่การมาสนทนากับคนอื่นๆ
ต้องดูในมุมของเขาด้วยไม่งั้นมันคุยกันไม่รู้เรื่อง นะ

อย่างคุณจิต จะเข้าถึงไตรลักษณ์ในทั้ง3มุม ลงอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้งหมดเลยหรือ

 

หยวนๆได้หมดครับพี่ขวัญ

 

แล้วทุกข์ ความไม่เที่ยง ความไม่เป็นตัวเป็นตน หรือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ความจริงแล้วมันเป็นสัญญาหรือเปล่า? แค่นึกสงสัยขึ้นมาเท่านั้นนะครับ
สาธุคั๊บ

 

ลักษณะความไม่เที่ยง ความเกิด ความดับ ความตั้งอยู่ได้ไม่นาน นั้นมีอยู่

แม้ไม่ขานมันว่าไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกข์ อนัตตา แต่ลักษณะนั้นก็มีอยู่

ต้องประจักษ์เองครับ ถึงจะใช้เป็นสัญญาพิจาราได้

ถ้าไม่เห็น พิจารณาอย่างไรก็ไม่เข้าใจ ^^


เป็นความเห็นนะครับ

 

............... มันมีอีกอัน สัญญาเวทยิตนิโรธ?..............

 

มีของมาใหม่อกแระ เป็นไงหว่า

ให้ไว ให้ไว

 

ป่านนี้แล้ว ยังกลัว สัญญาเที่ยง ครอบงำอยู่อีกหรือ !?

 

พระวจนะ วิโมกข์8 พระวจนะ" ภิกษุทั้งหลาย วิโมกข์แปดเหล่านี้มีอยู่ แปดเหล่าใหนเล่า แปดเหล่านี้คือ 1)ผู้มีรูป (ซึ่งเป็นอารมณ์ของสมาธิ)ย่อมเห็นรูปทั้งหลาย นี้คือวิโมกข์ ที่หนึ่ง2) ผู้ไม่มีสัญญาในรูปซึ่งเป็นภายใน ย่อมเห็นย่อมเห็นรูปทั้งหลายอันเป็นภายนอก นี้คือวิโมกข์ที่สอง3) เป็นผู้น้อมใจ ด้วยความรู้สึกว่างามเท่านั้น นี้คือ วิโมกข์ที่สาม4)เพราะก้าวล่วงรูปสัญญาทั้งหลาย โดยประการทั้งปวง เพราะความดับไปแห่งปฎิฆะสัญญาทั้งหลาย เพราะไม่ใส่ใจนานัตสัญญาทั้งหลายเป็นผู้เข้าถึง อากาสานัญจายตนะ อันมีการทำในใจว่า อากาศไม่มีที่สิ้นสุด ดังนี้แล้วแลอยู่ นี้คือวิโมกข์ที่สี่5)เพราะก้าวล่วงเสียได้ซึ่ง อากาสานัญจายตนะ โดยประการทั้งปวง เป็นผู้เข้าถึงวิญญานันจายตนะ อันมีการทำในใจว่า วิญญานไม่มีที่สิ้นสุด ดังนี้แล้วแลอยู่ นี้คือ วิโมกข์ ที่ห้า6)เพราะก้าวล่วงเสียได้ซึ่งวิญญาณัญจายตนะโดยประการทั้งปวงเป็นผู้เข้าถึงอากิญจัญญายตนะ อันมีการทำในใจว่า อะไรอะไรไม่มี ดังนี้แล้วแลอยู่ นี้คือวิโมกข์ที่หก7) เพราะก้าวล่วงเสียได้ซึ่งอากิญจัญญายตนะ โดยประการทั้งปวงเป็นผู้เข้าถึงเนวสัญญานาสัญญายตนะแล้วแลอยู่นี้คือ วิโมกข์ที่เจ็ด8)เพราะก้าวล่วงเสียได้ซึ่งเนวสัญญานาสัญญายตนะ โดยประการทั้งปวง เป็นผู้เข้าถึง สัญญาเวทยิตนิโรธ แล้วแลอยู่นี่คือวิโมกข์ที่แปด ภิกษุทั้งหลายนี้คือ วิโมกข์แปดนั้น ............(อริยสัจจากพระโอษฐ์ ท่านพุทธทาส)

 

...........................ผมยังไม่รู้รายละเอียดหรอกครับ.......................

 

กำลังจะพิมพ์ถาม ว่าเข้าใจอย่างไร ^^

 

....................เดี๋ยว ทีหลังผมค่อย โพส ที่เกี่ยวเนื่องกันบ้างเผื่อ พี่หลงจะเข้าใจ

 

ไม่โพสอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไปหละ แพททริก เราจะได้ ดูคนโง่ที่อวดรู้ ทำมาเป็น ตรวจสอบ
สิ่งที่ เราพูดถึงสัญญาเวทยิตนิโรธ เล่นๆ

 

ทำฌาณ หรอ

 

....................5 5 5.........................................

 

จาหัวเราะทามมายเนี่ยะ

หน่า โพสผิดๆไปเลย เรารู้ของเราหละว่าเราโพสผิด

แต่มันดีตรงที่ เราจะอาศัยดูการพุ่งพรวดเป็นจรวดจากใครบางคนได้ นี่
มันดีตรงนี้

ตรงที่เราได้เห็นว่า อนิจจา มันไม่เที่ยง อะไรที่เกินภูมิ ไม่เกินภูมิ ไม่รู้
เอาไปทิ้งไว้ไหนแล้ว เข้าป่าไปนู้น

ส่วนเรา แขนด้วนนิดหน่อย คือ เขาเอามีดพล้า อีต้งอีโต้ ออกมาตัดแขน
ขา หัวเรา ฉึบๆๆๆๆ เลือดสาดไปเลย

 

....................5 5 5......................................... คุยกันเบาๆหน่อยสิ

เซ็งเพนกวินจิกหัว ^^<!-- google_ad_section_end -->

 

ของคุณ study บ้านธรรมะ

คำว่า สัญญาเวทยิตนิโรธ หรือ นิโรธสมาบัติ หมายถึง การเข้าถึงการดับจิตและ

เจตสิก ซึ่งสมาบัตินี้ผู้ที่จะเข้าได้ต้องเป็นพระอนาคามีหรือพระอรหันต์ที่ได้ฌาน ๘ เท่า

นั้น อนึ่ง ลำดับการเข้าถึง สัญญาเวทยิตนิโรธ ในวิสุทธิมรรคท่านอธิบายว่า ผู้ที่จะ

เข้าสมาบัติดังกล่าว ต้องอาศัยกำลังทั้งสมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา
ดังรายละเอียดจากวิสุทธิมรรคบางตอนดังนี้

เชิญคลิกอ่าน...​

ใครเข้านิโรธได้ใครเข้าไม่ได้ [สุทธิมรรคแปล]​

 

เปล่าหรอกครับพี่นิวรณ์ สัญญาทั้งหลายถูกครอบงำโดยความไม่เที่ยงเป็นธรรมดา ไม่ว่าจะสัญญาใดๆ แต่ที่นี้คนที่ก้าวล้ำเส้นของสัญญาไปแล้วมันเป็นเรื่องใหญ่และเป็นของสูง ผมยอมรับว่าหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นนั้นเกิดจากสัญญาเป็นที่ตั้ง ไม่ว่าจะอะไรหรือใดๆทั้งสิ้น เมื่อข้ามพ้นได้นั่นแหละจึงเรียกว่ามีผลมาก มีอานิสงค์มาก ผมไม่ได้จมปรักกับความคิดว่าสัญญาจะเที่ยงแต่ ไม่อาจข้ามได้ในหลายๆ สิ่ง พอมองดูลึกๆมันละเอียดลึกซึ้งมากจริงๆ
สาธุคั๊บ