เจตสิกธรรมไม่มี หรือ?

นี่ละลดได้มากเลย รู้ ณ ที่เกิด ดับ ณ ที่เกิด

เราตัดไม้ทั้งป่าในคราวเดียวไม่ได้

แต่เราเริ่มตัดทีละต้น จนหมดป่าได้

 

อาศัยปัญญา อ่านวิธีแล้วทำให้ถูก เข้าใจให้ถูก ผิดรู้ว่าผิด เจริญได้แน่นอน
ทั้ง สติ สมาธิ และปัญญา สามัคคีจูงกันสูงขึ้นไปมากขึ้นไปตามเวลาที่ปฏิบัติไป

 

อาหลงเคยเจอคนที่มีสมองเหมือนฮาร์ดดิสไหม
อ่านครั้งเดียวจำได้ทั้งเล่ม บอกได้หมดอะไรอยู่หน้าไหน
เราเข้าใจว่า ท่านเหล่านี้ เคยเจริญสติมามาก และมีสมาธิตั้งมั่นได้มาก
อ่านที่เดียว ฟังทีเดียว จำได้แม่นยำ
ดังนั้น สติเจตสิกถือว่ามีคุณมาก
และสติเจตสิกยังมีคุณในด้านอื่นๆอีก ไม่ได้มีแต่เรื่องจำแม่นอย่างเดียว
แต่ยังเป็น องค์หนึ่งในมรรค8 อีกด้วย

ในอดีต เรานึกถึงพระอานนท์
ปัจจุบัน นึกถึง ท่าน ป.ปยุตต กะอีกท่านนึงที่เป็นฆราวาสท่านเสฐียรพงษ์ วรรณปก

 

เอาที่จุดหมายจะไปครับ แค่พอเดินได้ไม่ลำบาก

 

สมัยยุคต้นพุทธกาล หรือ ในพุทธกาล

ก็นิยม ใช้ความจำคาถา จำธรรมออกมาเป็นประโยคๆ ไม่ผิดเพี้ยนเลย

ไม่นิยมบันทึก จนพระสารีบุตรที่ขออนุญาติพระพุทธองค์ ทำสังคยนา บันทึกธรรมไว้เป็นอักษร

ส่วนฆราวาสในอดีต ท่านเสถียร โพธินันธะ ฉายาตู้พระไตรปิฏกเคลื่อนที่ ^^

ท่านศึกษาหลายนิกาย สุดท้ายลงมติว่า พระไตรปิฏกของเถรวาทนั้น

ที่ประกอบไปด้วย พระวินัย พระสูตร พระอภิธรรม บริสุทธิ์ที่สุด

 

ที่พูดถึงเรื่องเหล่านี้ ก็เพราะในตำรามีสอน และมีคนที่ทำได้เข้าข่ายมีธรรมธาตุ(เจตสิก)ในเรื่องนั้น
รองรับ คืออธิบายในแบบของตัวเอง ว่ามีรูปธรรมที่เป็นจริงจับต้องได้ ฝึกฝนได้
จะได้มีกำลังใจในการทำและตรวจสอบผลการปฏิบัติ ได้ด้วยตนเอง

จิตเกิดจริง (จิต+เจตสิก) ได้เห็นของจริงในตัวเอง ได้รู้ลักษณะในตัวเอง
เพื่อตรวจสอบและวัดผล การปฏิบัติได้แบบรู้ถูก รู้ผิด รู้ทางถูกผิดได้ด้วยตนเอง

 

ประโยชน์ของการท่องจำบทสวดมนต์ มีอยู่แล้ว
เป็นอุบายของคนรุ่นก่อน ถือเป็นการเจริญสติทางหนึ่ง

 

ออกแนว ตาดูดาว เท้าติดดินรึเปล่า

จุดหมายในที่นี้ หมายถึง ตั้งความปราถนา ถูกไหม

ในพระพระมหาชนก ว่า ความคิดไม่สำเร็จได้ หากขาดความเพียร

ความเพียรว่ายน้ำของพระมหาชนก อยู่ที่ มือหนึ่งตวัดน้ำเพื่อให้อีกมือหนึ่งได้ตวัดน้ำ

ขาหนึ่งตีน้ำ เพื่อใหอีกขาหนึ่งตีน้ำ

มันเริ่มจากสิ่งเล็กๆ ที่มีจริงในปัจจุบัน ^^

 

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัญญา 10 ประการนี้ อันบุคคลเจริญแล้วทำให้มากแล้ว ....

 

มุขปาฐะ ถ่ายทอดกันในลักษณะท่องจำ ปากต่อปาก ยังไม่มีบันทึกเป็นอักษรในสมัยนั้น^^

 

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัญญา 10 ประการนี้ อันบุคคลเจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก หยั่งลงสู่อมตธรรม มีอมตธรรมเป็นที่สุด 10 ประการเป็นไฉน คืออสุภสัญญา 1 มรณสัญญา 1 อาหาเรปฏิกูลสัญญา 1 สัพพโลเกอนภิรตสัญญา 1 อนิจจสัญญา 1 อนิจเจทุกขสัญญา 1 ทุกเขอนัตตสัญญา 1 ปหานสัญญา 1 วิราคสัญญา 1 นิโรธสัญญา 1 ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย สัญญา 10 ประการนี้แล อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มีมากแล้ว ย่อมมี ผลมาก มีอานิสงส์มาก หยั่งลงสู่อมตะ มีอมตะเป็นที่สุด"


อันบุคคลเจริญแล้วทำให้มาก แล้ว ย่อมมีผลมาก

แต่พอพูดถึงเจริญสัญญาชอบนึกไปถึงการฝังสัญญาลงไปในใจนึกถึงฝันร้ายฝันดี
นึกถึงตอนที่สัญญามันผุดไหลเป็นท่อน้ำแตก แล้วมีแต่สัญญาที่เป็นทุกข์นี่ กลัวใจมันสติแตก
รับความจริงไม่ได้อาจเกิดประสาทหลอนแทนได้ ถ้าตัดสัญญาณไม่เป็น ไม่รู้คิดมากไปปะเนี่ย
คนฝึกเป็นก็ไม่มีปัญหาหรอกเนอะ ฉันคงเข้าใจไม่ถูกเอง ^.^

http://main.dou.us/view_content.php?s_id=33&page=2

 

มองเห็น เป็นอุบายนำออกที่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินผัสสะกระทบ

 

การเจริญสัญญาต่างๆมีผลทั้งนั้น ให้ผลแก้กันในทางที่เป็นคู่ปรับตรงข้ามกับสัญญานั้นๆ
บางอย่างก็มีผลน้อย บางอย่างก็มีผลมาก

ที่มีผลมากก็ ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นนิมิตรเสมอไป เพราะนิมิตรก็คือไปทางทำสมาธิ ทำสมาถะ เป็นสมาธิอบรมปัญญา
แต่ทางปัญญาอบรมสมาธิไม่ต้องใช้นิมิตร...

 

k.kwan เจริญสัญญา 10 ประการ

 

ขอบคุณ ค่ะ _/l\_

ไม่ถนัดเรื่องสัญญา ทำให้คุยกับคนอื่นๆแล้วไม่เข้าใจเรื่องการเจริญสัญญา
พบว่า เข้าใจผิดไปอื้อเลย

 

สตินั่นล่ะพี่ขวัญ ใส่เข้าไปเลย

 

อื้อเลยหรอ

 

พี่ขวัญ ถนัดเจริญสติ ไม่ถนัดเจริญสัญญา

เวลาไปสนทนากับคนที่เจริญสัญญามันเข้าใจไปคนละเรื่อง
เพราะคำว่าเจริญสัญญา มันตีความไปได้หลายอย่าง
มันแปลว่าทำให้สัญญาเจริญในใจให้มากก็ได้ (สะสมสัญญาในอินทรีย์ อันนี้คิดเองเออเอง)
หรือพิจารณาสัญญาให้เป็นไตรลักษณ์ ก็ได้ (เห็นความไม่เที่ยงของสังขาร)
การปฏิบัติที่ถูกต้อง มีอยู่ ต้องอ่านตำราหรือปรึกษาผู้รู้ให้เข้าใจให้ถูกก็ไม่มีปัญหา
ถึงได้บอกว่าเข้าใจผิดไปอื้อเลย เข้าใจไปคนละอย่างกับคุณดำรงค์
พี่ขวัญชอบมีสติอยู่ในความสงบ ไม่ชอบนิมิตหรือความคิดวิ่งพล่านๆ
มันเหนื่อย ถ้าสงบก็สบายหน่อย ฟุ้งซ่านก็เหนื่อยหน่อย สำหรับพี่ขวัญนะ
สัญญามีเยอะมันจะฟุ้งซ่าน ตอนนี้เร่งทำความสงบอยู่

 

รู้ตัวว่า คิดผิดไปอีกแล้ว แหะ แหะ

 

ไม่ต้องคิดตีความแล้วครับ ลงอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เพื่อคลาย สละคืน หรือนำออกครับ