หลังจากดับขันต์ไปแล้วพุทธเจ้ายังมีอยู่จริงหรือที่แดนนิพพาน

มันจะแปลกตรงไหนกับการกินขอรับ

กินคืออิ่ม.....กินใบไม้มีสีเขียว
อิ่มแล้วถ่ายเสีย...ถ่ายออกมาแล้วมีสีเหลือง

กินข้าวบูดอิ่มหรือไม่
หรือต้องเสียตังไปซื้อส้มตำของยายจิตที่ปากซอยขอรับหากมีปลาเค็มอยู่ในตู้กับข้าว

ให้ยายจิตปรุงแต่งให้.....หากยายจิตใส่เมลามีนในส้มตำละขอรับ
เขาปรุงแต่งไงขอรับ....ส้มตำสูตรใหม่

ปรุงทำไม....ข้าวก็คือข้าว
กินข้าวดิบได้ไหมแล้วแต่สติสมาธิปัญญาท่านแล้ว


ปรุงแต่งหรือปรุงรสต่างกันตรงไหนกับการเอาอายาตะนะไปเห็นแล้วมาปรุงเอาคนเดียว....เหมือนจินตนาการรูปในกางเกงยีนส์ไหมขอรับ
ชั้นในสีอะไร
แล้วข้างในจะมีอะไรอีก
หากรู้ไม่จริงอีกเพราะเธอแปลงเพศได้เนียนอีกแกะออกมาแล้วจะเจออะไร
เอ๊าะ...ออ...

หากท่านไม่ละเสีย....หรือละไม่ได้
คงเตลิดลืมตัวเองอีกว่าชอบแบบไหนกันแน่
หรือวิ่งเตลิดหลงทางหลงทิศไปเลยลืมทางแยกทางเอกทางไม่เอกอีก

ธรรมมะไม่ใช่ลูกมะพร้าวนะขอรับ
ที่แกะออกมาแล้ววรู้ด้านในว่ามีเนื้อมะพร้าวเอามาทำกระทิแล้วเอาไปปรุงแต่งเป็นแกงอย่างอื่น

กราบขอบพระคุณท่านแล้วที่เล่นด้วยกับกระผมขอรับ
มือใหม่หัดขับขอรับ......หากล่วงเกินหรือทำการใดทั้งสองด้านขอโปรดกรุณาท่านทิ้งเสียละเสียแล้วอโหสิกรรมแก่เกล้ากระผมด้วยขอรับ....กราบขอบพระคุณท่านยิ่งแล้วขอรับที่เสวนาธรรมกับกระผมและชี้แนะแนวทางการปฏิบัติดังผู้เฒ่าสอนกระผมด้วยความเมตตาขอรับ

 

.......

 

ธรรมกาย กับ กายสังขารและวิญญาณ


ในกายสังขารของคนเรา มีวิญญาณครองอยู่ ลักษณะคล้ายกายสังขาร
เรียกว่า "กายทิพย์" กายทิพย์นี้ มีอวัยวะน้อยใหญ่ และระบบภายในที่ซับซ้อน
ละเอียดอ่อน ไม่ใช่โปร่งไม่มีอะไรเลยก็หาไม่ ความซับซ้อนของกายทิพย์ขึ้นกับ
การบำเพ็ญบุญบารมีของคนๆ นั้น เช่น หากบำเพ็ญตบะจนได้ลูกแก้วในกายทิพย์
ก็จะมีลูกแก้วในกายทิพย์ ส่วนใครไม่ได้บำเพ็ญก็ไม่มีลูกแก้วนั้น การบำเพ็ญตบะ
จนได้ลูกแก้วนี้ พบในนาคเป็นส่วนมาก เห็นชัดตอนนาคคายลูกแก้วออกมา เรียก
กันว่าลูกแก้วพญานาค แท้แล้วสังขารของมนุษย์เป็นต้นไปถึงเทวดา สามารถ
บำเพ็ญลูกแก้วได้ทั้งนั้น ต่ำกว่ามนุษย์แล้วฝึกไม่ได้ เพราะกายสังขารไม่พร้อม
เช่น เปตร ฝึกสมาธิไม่ไหว จะมีลูกแก้วคงไม่ได้


ส่วนลูกแก้วธรรมกายนั้น ไมได้เกิดเพราะวิชชาธรรมกาย แต่เป็นองค์ประกอบหนึ่ง
ของกายทิพย์โดยธรรมชาติอยู่แล้ว ทุกคนจะมีลูกแก้วนี้ เรียกอีกอย่างว่า "ดวงใจ"
ถ้าดวงแก้วนี้แตก จิตจะจุติทันที คือ ตาย


แต่ถ้าลูกแก้วยังไม่แตก กายสังขารยังสามารถมีอายุขัยต่อไปได้ด้วยวิธีต่างๆ เช่น
หากถูกทำร้ายจนวิญญาณสลายเหลือแต่จิต แต่ลูกแก้วธรรมกายไม่แตก ก็สามารถ
นำเอาจิตมาประสานเข้ากับวิญญาณขันธ์เข้ากลับร่างเดิมได้ ยังไม่ตาย กรณีนี้ มักพบ
ในคนที่ตายแล้วฟื้น


ดังนั้น ลูกแก้วธรรมกาย จึงเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งที่อยู่ในกายทิพย์อยู่แล้วทุกคน

 

ทำไมเพ่งลูกแก้วธรรมกาย (ดวงใจ) ไม่เห็น?


1. ยังไม่สำเร็จตาทิพย์
2. เล็งไม่เป็น ไม่เก่ง
3. จิตไม่มีสมาธิ จิตไปทางอื่น
4. กายทิพย์ดำ เพราะเป็นกายมาร หรือรัศมีมารครอบงำไว้
5. ถูกพรางตา มักถูกทดสอบจากภาคมาร ส่งภาพนิมิตมาบังตาไว้

 

ตรงไหนบ้างที่เป็นปัญญา...

 

เมื่อสำเร็จตาทิพย์แล้ว
ดูปุ๊บก็รู้ปั๊บว่า "ใผ๋เป็นใผ๋"
หลอกกันบ่ได้ดอกนาย

 

เฮ้อ! มาเรื่องกายทิพย์อีกและ

 

........


...........

.........

...

 

ถามท่าน เฮ้งตงเอี้ยง

แล้ววิธีการถอดจิต เค้าถอดกันยังงัย เวลาถอดจิต ต้องมีสติไปกับจิต (กายทิพย์) ถูกมั้ย

 

จิตมีดวงเดียวในขณะเวลาปัจจุบันหรือไม่ขอรับ
ท่านมาอีกหนึ่งแล้ว.....คุณสันโดษก็คือหนึ่งที่กล่าว....แต่มีหลายโดดนะขอรับ....โดดเรียน...โดดน้ำ....ก้าวกระโดดแล้วลงหลุมแล้วแต่จะเข้าใจ

หลวงพ่อพระเดชพระคุณท่านกล่าวไว้ว่า.....รักกับเกลียดไม่ได้เกิดขึ้นในเวลาพร้อมกัน.....รักเกลียด.....เกลียดรัก....เออพ่อเจ้าประคุณเอ๋ย....แล้วไม่เรียกว่า.....อารมณ์แล้วจะเรียกว่าอะไรละบาดนี่.....หากเกิดสองอย่างขึ้นพร้อมกันในเวลาเดียวก็คืออารมณ์เดียวแหละขอรับ......ถอดมาล้อละตัวเอามาใส่แล้วไปต่อเสียงเธอก็ร้องอ๋อ....ไหนว่าเป็น....หลุมบ่อ

กราบขอบพระคุณขอรับ....เป็นความเห็นเท่านั้น......อาจจะมีทั้งสองด้านหรือหลายๆด้าน....แต่กระผมพยายามเป็นกลาง....และเข้าใจเองว่าตัวกระผมเองเอียงมาตรงกลางแล้วขอรับ...กราบขอบพระคุณยิ่งแล้วขอรับ

 

เคล็ดลับการใช้ตาทิพย์เพ่งกายในกาย (กายในกายตามหลักสติปัฏฐาน)


1. ให้ใช้จิตกำหนดความละเอียดของการเพ่ง ให้เพ่งจากหยาบก่อน เช่น บริกรรมว่า
กายทิพย์ชั้นนอกจงปรากฏชัด ซ้ำๆๆ
2. ให้ใช้จิตกำหนดความละเอียดมากขึ้นไป เพ่งมากขึ้นทะลุกายทิพย์หยาบชั้นแรก
บางครั้ง กายทิพย์หยาบชั้นแรกนี้ แสดงภาวะจริงปัจจุบัน แต่บางครั้งเป็นกายทิพย์แปลง
3. ให้ใช้ตาทิพย์เพ่งละเอียดลงไปอีก ดูว่ากายทิพย์ที่เห็นอยู่ชั้นในนี้ ที่บำเพ็ญมาได้นี้
ด้วยเหตุใด ภาพอดีตชาติจะปรากฏขึ้นมาตามกำลัง "อตีตังคญาณ" ของผู้เพ่ง หาก
ถ้าญาณหยั่งรู้อนาคตมีมาก ก็เห็นได้มาก ได้ยาวได้ละเอียด ถ้ามีน้อยก็น้อย จนไม่เห็นเลย


สำหรับผู้เพ่งจากวิชชาธรรมกายของหลวงพ่อสด มักมีตาทิพย์ละเอียดมาก จนมองทะลุ
กายทิพย์ชั้นแรกไปทันที มักมองเห็นอดีตชาติก่อนทุกที จึงไม่ทราบสภาวะกายทิพย์ปัจจุบันไป

เรียกว่าตาทิพย์ละเอียดเกินระดับที่ควรรู้เบื้องต้นก่อน

 

ถ้าอยากทราบว่า เป็นพระศรีอาร์ฯ ตัวจริงไหม ก็เพ่งดูกายทิพย์ก่อนเลย
ถ้าเพ่งแล้วไม่ใช่กายโพธิสัตว์ ก็คงไม่ต้องเถียงกันละ


เป็นอันจบ...

 

งง..อ่ะพี่ขุน #284

 

เผอิญไม่มีตาทิพย์ซะด้วยอ่ะสิคะ จะเพ่งได้งัยหล่ะ..แป่ว

;aa22

 

.......

 

ระดับการฝึกตาทิพย์


1. ระดับแรก มักตาทิพย์เปิดโดยไม่รู้ตัว เช่น ในกลุ่มคนที่บังเอิญเห็นผีได้ เป็นต้น
ตาทิพย์ที่เปิดครั้งแรกนี้ไม่มีกำลังทะลุกายทิพย์แกร่งๆ ได้ ไม่ไกลพอดูทั่วสามภพ
ตาทิพย์จะมีสี "น้ำเงิน" เป็นจุดสีน้ำเงินบริเวณตาที่สามของกายทิพย์
2. ระดับพัฒนาการ มักฝึกดูด้วยตาทิพย์บ่อยๆ เล็งใกล้บ้าง ไกลบ้าง ลึกบ้าง ตื้นบ้าง
จนชำนาญดี ตาทิพย์จะแกร่งขึ้น มีกำลังขึ้น ชัดขึ้น ตาทิพย์จะมีสีเปลี่ยนจากสีน้ำเงิน
ไปเป็นสีอื่นๆ เช่น สีเขียว, เหลือง, แดง ตามลำดับ
3. ระดับสูงสุด ตาทิพย์จะมีสีทอง สามารถเพ่งดูได้สามภพ โดยไม่ถอดกายทิพย์ไปดู
เช่น ถ้าอยากดูนรกสวรรค์ ก็เพ่งดูเลย ไม่ต้องถอดกายทิพย์ไปดู ไม่ต้องกลัวถูกทำร้าย
4. ระดับซุปเปอร์ ตาทิพย์ที่เพ่งจะมีสีต่างๆ ออกมาด้วย เท่าที่พบในปัจจุบันมีสี่สี ยังไม่
พบผู้มีตาทิพย์ที่เพ่งออกเป็นสีได้มากกว่า 4 สี (เท่าที่ทราบด้วยตนเอง)


สำหรับท่านที่สำเร็จตาทิพย์ขั้นสีทอง เช่น คุณชา, คุณตาที่สาม
สำหรับท่านที่สำเร็จตาทิพย์ขั้นสีแดง เช่น อาจารย์สถิตย์ธรรม
(อาจารย์ไม่เปิดเผย แต่อาศัยเพื่อนช่วยเพ่งดูให้ก็เห็นตาทิพย์สีแดง)
สำหรับท่านที่สำเร็จตาทิพย์สีน้ำเงิน (ระดับต้น) มีอยู่ในรัฐสภาด้วย

 

.......

 

ตาคุณเปิดแล้ว บางทีเห็นอะไรแปลกๆ บ้าง
บางทีก็ไม่เห็น ใช้ไม่ได้ดั่งใจบ้างเป็นบางครั้ง


ให้หัดบ่อยๆ ตาทิพย์ก็แกร่งขึ้นตามลำดับ

 

การฟื้นคืนอภิญญาโดยไม่รู้ตัว


1. บางครั้งรู้สึกแปลกๆ เหมือนโลกนี้จริงหรือหลอก บางครั้งเหมือนหายไป
อยู่ในโลกส่วนตัวบ้าง ฯลฯ กรณีนี้ อาจเป็นผลจาก มโนมยิทธิ ฟื้นคืน
2. บางครั้งรู้สึกมีลางสังหรณ์ แล้วกลายเป็นจริง บางทีฝันแล้วตีหวยได้ถูก
ฝันเริ่มแม่นยำขึ้น จนค่อนข้างเชื่อเรื่องความฝัน อาจเป็นผลจาก ญาณหยั่งรู้ ฟื้นคืน
3. บางครั้งเห็นอะไรแปลกๆ เห็นภาพนิมิตบ้างบางครั้ง แต่กลัวคนหาว่าบ้า
เลยไม่กล้าบอกใคร อาจเป็นเพราะตาทิพย์เริ่มเปิดเองโดยธรรมชาติแต่ไม่รู้ตัว


ฯลฯ

 

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ