สีสัน..อินเดีย

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1467813/[/MUSIC]
​

 

ค่ะน้องสร้อย..นี่วันแรก ๆ ก็ไปกันไกลจากรถมาก..
วันหลัง ๆ ก็อยู่ใกล้ ๆ รถเลย..ไว้มาตามดูกันต่อนะจ๊ะ

 

จ้า เป็นสีสันการเดินทางเลย 555+

คิดว่าวันแรกยังไม่ชิน เลยกระจายกำลัง แต่เวลาเดินกลับรถนี่สิ เหยียบของใครบ้างก็ไม่รู้

วันหลังๆ เลยกระชับพื้นที่ เพื่อไม่ให้เกิดความเสี่ยงแหง่ๆ.......

 

มีโครงการที่จะไปอยู่ในใจมาหลายปีแล้วครับ...

และตั้งใจที่จะไปให้ได้ในเร็วๆนี้
---------------------------------------------------------------
อนุโมทนาสาธุครับ...

ขออนิสงฆ์ผลบุญนี้ส่งผลให้...

ท่านทั้งหลายมีดวงตาเห็นธรรม...

เข้าถึงนิพพานทุกๆท่านด้วยเทอญ..สาธุ<!-- google_ad_section_end -->

 

ดีจังค่ะ..ไว้รอไปพร้อม ๆ กันเลยค่ะ (น้องเจง น้องสร้อย คุณปู ฯ)
ได้หลายคนแล้ว..

 

​

....การไปรับศีลที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ เป็นสิ่งที่คณะจาริกทุกคนกระตือรือร้นอย่างมาก..กระแสแห่งความศรัทธา..กับใจที่มุ่งมั่นต่อการได้มากราบพระศาสดาในสถานที่อันเป็นสังเวชนียสถาน..แทนองค์พระพุทธองค์..สร้างพลังของจิตอย่างมาก..สร้างความปลาบปลื้ม..เพียงย่างเท้าเข้าสู่เขตมหาเจดีย์แทบทุกคนจึงแทบปรับความรู้สึกของตัวเองไม่ทัน..จึงเห็นบางคนน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว..บางคนพูดไม่ออก..บางคนก็มีแต่คำอุทาน..และคำอนุโมทนาอยู่ตลอดเวลาค่ะ

​

 

...หลังจากรีบศีลแล้ว ซึ่งมีทั้งที่รับศีล ๕ สำหรับคนที่ยังไม่มั่นใจว่าจะทนอดอาหารเย็นได้หรือไม่ค่ะ..เพราะบอกว่าขนาดกำลังรับศีลอยู่ก็ได้ยินเสียงท้องตัวเองร้องแล้วก็มี..ศีล ๘ นี่ก็คุณแม่ คุณป้า คุณยาย ทั้งหลายพากันรับเกือบทั้งหมดยกเว้น ท่านที่ไม่ค่อยแข็งแรงจริง ๆ เท่านั้นค่ะ...นี่คือความตั้งใจ..และการเตรียมตัวของผู้ที่มาจาริกแสวงบุญจริง ๆ ค่ะ

...พระวิทยากร.พาคณะจาริกไปดูส่วนที่รายรอบอยู่ในบริเวณมหาเจดีย์พุทธคยา..ซึ่งเกี่ยวข้องกับพุทธประวัติในช่วงที่ทรงตรัสรู้ค่ะ..
....ภายหลังจากที่ตรงตรัสรู้ในวันเพ็ญเดือนหก พระพุทธองค์ทรงเสด็จประทับเสวยวิมุตติสุขอยู่ภายใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์เป็นเวลา ๗ วัน ต่อจากนั้นในแต่ละสัปดาห์จะทรงประทับในที่ต่าง ๆ
.....สัปดาห์ที่ ๒ อนิมิสเจดีย์
......สัปดาห์ที่ ๓ รัตนจงกรมเจดีย์
......สัปดาห์ที่ ๔ รัตนฆรเจดีย์
......สัปดาห์ที่ ๕ อชปาลนิโครธ
......สัปดาห์ที่ ๖ สระมุจลินท์
......และสัปดาห์ที่ ๗ อยู่ทางทิศตะวันตกของแม่น้ำเนรัญชรา ห่างจากที่ตรัสรู้ประมาณ ๓ กิโลเมตร ปัจจุบันมีต้นโพธิ์ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง และมีเทวสถานของฮินดูอยู่ใกล้ ๆ

สำหรับรายละเอียดในแต่ละสถานที่ขออนุญาตไม่เล่ารายละเอียดนะคะ..เพราะในหลายกระทู้มีเขียนไว้แล้วค่ะ

 

.....เมื่อเดินทางเข้าสู่ประเทศอินเดีย..ดูเหมือนสาระต่าง ๆ ในชีวิตหายไป..ตั้งแต่ลงจากเครื่องบิน..เพราะกำหนดกฏเกณฑ์ต่าง ๆ อย่างแรกคือ เราไม่รู้ อย่างที่สองคือสิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นภายหน้า.คนในอินเดีย..ไม่ใส่ใจในสาระนั้น ๆ เหมือนบ้านเรา..ผู้ใหญ่ในคณะจาริกหลายคน..จึงบอกว่า..ไม่เห็นรู้ว่าอะไรเป็นอะไร..แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้ คือ..ทำใจ..และ..การเปลี่ยนแปลง ความไม่เที่ยง เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา..ต้องเตรียมตัวเตรียมใจรับให้ทันค่ะ...

 

​

...เราออกจากบริเวณมหาเจดีย์กลับมาที่วัดไทยพุทธคยาในช่วงใกล้ค่ำค่ะ..เพราะมีบางคนต้องกินอาหารย็น และคณะจาริกจำทำกิจกรรมที่ขาดเสียมิได้เมื่อเราได้พักในวัดไทย..คือการทอดผ้าป่าบำรุงวัดค่ะ..

....ในระหว่างนี้หลวงพ่อท่านเจ้าคุณทองยอด เจ้าอาวาสท่านป่วยเข้ามารับการรักษาที่กรุงเทพค่ะ..แต่ที่วัดไทยพุทธคยาก็ทำกิจตามปกติ..คณะจาริกได้ถวายผ้าป่า..อิ่มบุญกันทั่วหน้าแล้ว..บางคนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ...แต่ที่นัดกันอีกครั้ง..เพื่อไปที่ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ยามค่ำ ก่อนที่ประตูจะปิดในเวลาประมาณ ๒๑.๐๐ น. ค่ะ

 

งั้นงานนี้ห้ามวางแผนและคาดการณ์ล่วงหน้าอ่ะสิ.....

แล้วอาหารการกินที่นั่นเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ......

 

วางแผนได้จ๊ะ..แต่เป็นตามแผนหรือเปล่า..ไม่แน่..จ๊ะ
เด๋ว..หารูปอาหารการกินก่อนนะจ๊ะ..น้องสร้อย

 

....ที่มหาเจดีย์ในเวลาค่ำคืน..ดูสวยด้วยแสงไฟที่มีสีสันต่าง ๆ รวมถึงดอกไม้หลากสีที่เหล่าพุทธศาสนิกชนนำมากราบไหว้บูชา องค์หลวงพ่อเมตตา พระพุทธรูปต่าง ๆ ที่ประดิษฐานอยู่โดยรอบ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ และรอบ ๆ ทั้งในและรอบองค์มหาเจดีย์ค่ะ....

​

.....ผู้คนยังมากมายเหมือนเดิม..ผลัดกันไปผลัดกันมาไม่ขาดสาย..มีจำนวนมากที่ตั้งใจจะเข้ามาปฏิบัติตลอดคืนที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์...สิ่งที่น่าตื่นตาอีกอย่างหนึ่งคือร้านค้าต่าง ๆ ที่อยู่ตั้งแต่ทางเดินเข้าค่ะ..มีความรู้สึกว่าดูสวยกว่าตอนกลางวัน..อาจเป็นเพราะเราไม่ร้อน..ก็เลยไม่กระวนกระวาย ..อีกอย่างของที่ระลึกจำพวกแก้ว โลหะ ของแวววาวทั้งหลายก็ส่องประกาย ล้อแสงไฟ ต้องตาต้องใจ..ผู้ที่ได้พบเห็นกันทั่วหน้าค่ะ..

​

 

ดูกระทู้จบแล้ว เหมือนได้อ่านวรรณกรรมอันทรงคุณค่าจบไป
ประทับใจมากค่ะ
ภาพงดงาม ดนตรีไพเราะ เนื้อหาชวนติดตาม
เหมือนได้ย้อนรอยไปยังอดีตชาติของตนเอง
ใฝ่ฝันว่า สักวันคงได้ไปเยือน.....

 

ขอบคุณค่ะ..คุณติง..
เด๋ว..ไปคราวหน้าจะชวนไปด้วยกันนะคะ

 

​

​

... ไปถึงใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ คณะจาริกได้สวดมนต์กันอีกครั้งค่ะ..ช่วงเวลานี้จะมีชาวทิเบตและศรีลังกาเข้ามามาก..

.....ในขณะที่นั่งสวดมนต์ หรือนั่งสมาธิ เดินจงกรมก็ตาม..แต่ละคนก็จะคอยจ้องรอใบโพธิ์ที่จะหลุดล่วงลงมาตรงหน้า ถ้าว่าเป็นบุญของตัวเองอย่างมาก..ก็จะรีบเก็บ และรักษาไว้อย่างดีค่ะ..ใบโพธิ์นี้ช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม จะร่วงมาเหมือนผลัดใบ..

​

​

 

....ที่ปกหลังของหนังสือ "พาแม่เที่ยวอินเดีย" ดร.พระมหาพัน สุภาจาโร ท่านเขียนไว้ว่า..."สามสิ่งที่คุณเรียกคืนมิได้ คือ เวลา ถ้อยคำ โอกาส"..

คุณบุญตัว (คนขวามือ)​

...คุณบุญตัว (ตั้ว) เธอเดินทางไปกับคณะจาริก..ความที่เธอเป็นคนพูดน้อยมาก..ก็เลยได้คุยกันไม่มากนัก..แต่ตอนแรกน่ะสะดุดที่ชื่อ..ยังนึกถึงคนตั้งชื่อให้..ลึกซึ้งจริง ๆ ...คุณบุญตัว..ได้ตอบในสองสิ่งตามที่ท่านอาจารย์พระมหาพันท่านเขียนไว้ค่ะ..

...."ขอบคุณมากคะ ที่ให้โอกาสในการเล่าเรื่อง อินเดีย แต่ ตั้วเล่าไม่เก่ง เขียนก็ไม่เก่งด้วยคะ คือว่าประทับใจทุกอย่าง เริ่มจากตั้วคิดจะไปอินเดีย เพื่อทำบุญวันเกิดของตัวเอง ๒ มี.ค ก็เปิดดู เว็บ ต่างๆ มากมาย ดูราคา ดูวัน โอเค ก็โทร.ติดต่อไป คุณอุมาพร แก่ก็บอกว่าเต็มแล้วค่ะ ตั้วก็บอกว่า ถ้ามีคนสละสิทธิ์ ตั้วขอไปนะคะ ในระหว่างที่รอ เราก็อธิฐานกับพระพุทธเจ้า ว่า ถ้าถึงเวลา ที่เราจะได้ไปนมัสการ พระพุทธเจ้าที่อินเดียแล้ว ก็ ขอให้มีคนสละสิทธิ์ด้วยเทอญ แต่ถ้าคนอื่นเขามีบุญและถึงเวลาของเขาก็ขอให้เขาได้ไป เมื่อคุณอุมาพรโทร.มาบอกว่า มีที่ว่างนะ จะไปหรือเปล่า ตั้วตอบตกลงทันทีและก็โอนเงินให้เต็มจำนวน โดยที่ไม่รู้จักกันมาก่อน

.....และในวันเดินทางเราก็ไปพบกับเพื่อนร่วมทางที่สนามบิน ความรู้สึกดีๆ ก็เริ่มก่อตัวขึ้นจากคนที่เราไม่รู้จักเลย ก็เริ่มคุ้นเคยกันในชั่วพริบตาเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน คุณวิไลยังมีพระธาตุแจก แถมด้วยมาม่าอีก ได้รับมิตรภาพดีๆอย่างนี้ก็ชื่นใจแล้ว เพื่อนร่วมทางทุกคนก็มีแต่ธรรมะธรรมโมกันทั้งนั้น ต่างคนต่างช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน....

..... พระวิทยากรของเราก็ดีแสนดี ประดับใจท่านมากคือวันสุดท้าย ที่เราจะขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย ท่านยังยืนรอจนกระทั้งเห็นทุกคนผ่านเข้าไปหมดแล้ว..

....... และขออนุโมทนาบุญกับคุณวิไล ด้วยที่ได้นำสิ่งของต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นพระไตรปิฎก พระบรมสารีริกธาตุ ผ้าไตร และอื่นๆ ไปถวายแก่ วัดต่างๆ ที่เราได้ทอดผ้าป่ากัน ตอนแรกตั้วคิดว่าเป็นของส่วนกลางที่ผู้จัดทัวร์เป็นคนเตรียมไป
ถึงได้ถามคุณวิไลว่า อันนี้เป็นของตัวหรือคะ คุณวิไล ตอบว่าใช่ ตั้วถึงได้รู้
ขออนุโมทนาบุญต่างๆ ที่คุณวิไล ได้กระทำมาดีแล้ว จงดลบันดาลให้คุณวิไลและครอบครัว เจริญทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ".....

สาธุ..ขออนุโมทนาบุญทั้งปวงค่ะ

​