สัมมาทิฏฐิสูตรว่าด้วยความเห็นชอบ

ตอนรื้อข้าวของในบ้าน อะไรที่เป็นขนะ หรือเห็นว่าไม่ใช้ก็ทิ้งได้ง่าย

แต่มาเจอการ์ตูนดาก้อนบอลที่อุตส่าห์สละค่าขนมแต่วัยเยาว์สะสมไว้จนครบเซท

แม้จะไม่เคบหยิบมันมาอ่านเป็นอสงไขแล้ว มันก็ยังทิ้งยากอยู่เหมือนกัน

พอเจอน้ำท่วมทีเดียว อะไรๆก็ทิ้งได้ง่ายขึ้นเยอะ ทุกวันนี้บ้านโล่งเลย ^^

 

เค คิดแบบนี้นะป๋า
ห่วงไป ก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น มีแต่ทำให้เราเป็นทุกข์ คิดแต่เรื่องที่เป็นทุกข์
ทำให้เราเสียเวลาอันมีค่า ในการภาวนาไป
โอเค ว่า ห่วง เราห้ามกันไม่ได้ ห่วง รู้ว่า ห่วง รู้ว่าตนเองเป็นห่วง
ก็เอาความห่วงมาพิจารณาเป็นองค์ธรรม ใช้ภาวนาไปเลย
พอความห่วงมันคลายลง ก็จะมีอย่างอื่นมาให้เราเป็นทุกข์ อีก
เราก็รู้ให้ทันทุกสิ่งที่เกิดกับเรา ทุกสุข ห่วง กังวล พวกนี้มันเกิดมีในใจเรา
แต่ไม่ช่วยให้เรามีสถานการณ์ที่ดีขึ้น มีแต่ปัญญาที่มองเห็นสิ่งเหล่านี้ได้
และมีปัญญารู้ตัวจัดการกับปัญหาในชีวิตประจำวันไป พอเราเป็นอิสระ
จาก ห่วง ความผูกพันธ์ ทุก สุข ชั่วคราวได้ เราก็จะว่างๆและมีปัญญาพิจารณา
ปัญหาต่างๆ การจัดการตัวเอง การวางเป้าหมายของชีวิต การเริ่มออกเดินทางทางจิต
การพัฒนาจิตวิญญาณของเรา ให้ก้าวข้ามเรื่องความรักความผูกพันธ์ทางโลก
มาเป็นความเมตตาธรรมฉันท์มิตรช่วยเหลือเกื้อกูลบรรเทาทุกข์ซึ่งกันและกัน
มีเป้าหมายเพื่อการหลุดพ้นจากทุกข์ไปด้วยกัน

 

อยากฟัง ความเห็น ว.12 จังเลย ^^

 

ป๋าต้นปลาย ยังไม่เกษียณ อีกหรอคะ

 

ขอบคุณทุกคน ป๋าบอกแล้วว่า ยังภาวนายังไม่ได้ปัญญาหรอก
ป๋าเห็นบทความที่สะเทือนใจเฉยๆ

 

ป๋าทำหลายอย่างแบบว่า งก ครับ

 

ช้าก่อน ท่านผู้เฒ่า

อันตัวข้านั้นมีนามกรว่า นิวรณ์

เป็น เครื่องหมายชัดเจนในการบ่งบอกการกีดกั้นความเจริญ

ไฉนจึงมากล่าวคำว่า ครู อันไม่ควรแก่เรา เล่า !

 

อนุโมทนาด้วยป๋า ที่สะเทือนใจ

ความสะเทือนใจ จะเกิดเป็นแรงบันดาลใจได้ต่อไป

 

เพราะป๋า สงสัยในครู มองสงสัย รู้อย่างสงสัย เลยยกให้เป็นครู
ไม่ได้เก็บใส่กระเป๋าสักหน่อยนะ

 

แหะ แหะ งก ก็ไม่ว่ากันเนาะ แต่อย่าลืมทำเพื่อจิตวิญญาณตัวเองด้วยนะคะ
คนเราจะตายเมื่อไรไม่มีใครรู้ สะสมอริยทรัพย์ไว้บ้าง จะได้เป็นเสบียงช่วยเหลือตน
การทำงานก็คือการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่ง เหมือนกัน มีสติรู้สึกตัวตอนทำงานก็ไม่เสียเวลาเปล่า

 

ขอบคุณมากแม่ดอกบัวบาน ชอบทำงานน่ะมันทำให้ได้เจริญสติดี ด้วย
และได้เงินด้วยยิ่งชอบเลย ^^

 

อุชุกตา ความซื่อตรงต่อการเห็นธรรม ของดีนะคร้าบ อย่าทิ้ง
มีกุศลจิตตัวนี้ วัย และ กรรม จะไม่เป็นอุปสรรคเลย

ถ้าทำหลายอย่าง ก็น่าจะ เฉลี่ยต้นทุนได้ ก็น่าจะตัดส่วนที่เป็น
การงานเป็นโทษ ลงดู ได้ไม่มากก็น้อย ดีกว่าจะไม่ตัด ไม่ต้อง
หมด แค่ลดๆๆๆๆ ลงหน่อยก็ได้

แต่สำหรับสัตว์สองขา อันนี้ ผมก็เห็นด้วยว่า หนัก ภาระมาก เลี้ยง
ก็ยาก พูดอะไรก็ไม่ฟัง บอกอะไรก็ไม่ทำ แถมเถียงกลับ

แบบนี้ ต้อง ยก !!

(f)

 

เดี่ยวไปจ่ายตลาด ทำมื้อเย็นก่อนนะ เดี่ยวมาดึกๆ

 

ฮั่นแน่ เล่นกรรมฐาน "ชั้นครู" เลยนะครับนั่น

สงสัยรู้ว่าสงสัยนี่

 

กระจองงอง กระจองงอง เจ้าข้าเอ้ย

ข้ามีลูกสาวเหลืออีกสอง ในตระกร้า

เขามาเลือก มาคบหา กระไดไม่แห้ง ที เจ้าข้าเอ้ย

<img src='http://www.ohozone.com/piccat2/141125541104454.jpg' width=250>

 

ขยันมาก ก็มีทรัพย์มาก มีทรัพย์มาก ก็ต้องมาห่วงทายาท แล มรดก ตกทอด

หากห่วงความเป้นตระกูล ก็ให้ยุ่งหัวใจ กรรม เขาก็รอริบทรัพย์ไปจากตระกูล
ทั้งหมด ปัจจัยหนึ่ง ก็คือ มีแต่ลูกสาว

จริงๆแล้ว ก็รู้ซึ้งในกฏแห่งกรรมไปเลย ทำมากสะสมมาก มีที่ไหนจะได้จากการ
เที่ยวพลัดพราก ธรรมะเขาแสดงตัวอยู่ตลอดเวลา กรรมเขาแสดงตัวอยู่ตลอด
เวลา แค่พิจารณา ก็ถึงบางอ้อเป็นสถานณีถัดไป

 

อยู่แบบน้าเอกดีกว่าเน๊อะ

 

..เสียงนกหวีดดังขึ้นเมื่อไหร่........หมดเวลา ก็ ต้องออก จากสนาม............

 

วอสอง วอแปด ความเห็นอะไรหว่า

ยี่สิบสี่นี้ ข้าเพิ่งตื่น ^^

 

หากแกล้งไม่เห็นทุกข์ แสดงว่าเราไม่ก้าวหน้าล่ะซิ
simi