สนทนาตามประสา

ยังหยาบมาเพื่อหวังขัดเกลา
ขอผู้รู้ทั้งหลายช่วยชี้แนะด้วยครับ
ไกลแสนไกลทางทั้งกันดาน
เหน็ดเหนื่อยมาเนินนานนัก
หวังเพียงได้พิงพัก
ร่มไตรจักร์พระทรงชัย

 

ในสิ่งที่รู้ ควรทำให้ได้ ด้วยอิทธิบาท 4 จุดมุ่งหมายในการปฏิบัติ

การละสังโยชน์ คือแก่น ของพระพุทธศาสนา สมาธิ คือ เครื่องมือ ในการเพียรละ สังโยชน์
อย่ายึดมั่นถือมั่น ในสะเก็ด อย่าติดในเปลือก อย่าติดในกระพี้ ควรเข้าให้ถึงแก่น ของพระพุทธศาสนา โดยใช้วิปัสนาญาน
หากยังไม่เป็น พระอริยเจ้าเพียงใด ย่อมมีสิทธิ์ ในอบายภูมิ ทั้ง 4 จงเตือนตน ด้วยความไม่ประมาท ควรพิจารณา กฏของไตรลักษณ์ ไว้เนือง ๆ สมาธิ อยู่ในระดับพอใช้ได้

 

เดินหน้าก้าวถอยหลังก้าวยามย่าง
เมื่อไรทางที่ไกลไร้จุดหมาย
จะถึงฝังที่ฝันฝากเป็นตาย
ก่อนที่กายแลเห็นเป็นวิญญาณ

 

อนุโมทนาบุญกับแอมจ้า

ดีจังเลย บุญเยอะ ได้เห็นเจ้ากรรมนายเวรแล้วด้วย

เหมือนที่แอมบอกเลย

ถ้ายังไม่เลิกยึดติดกับร่างกายนี้ ก็ยังคงติดอยู่กับความทุกข์

ยังไม่พบความสุขที่แท้ซักที

 

หนูแอม

ป๊าดดดดด เหมือนหนู โดนด่าไงไม่รู้นะลุง!! 555
ธรรมมะใด ๆ ถ้าเรารู้ ก็สักแต่ว่ารู้ ไม่น้อมนำมา ปฏิบัติ ธรรมมะนั้น ๆ ก็หาประโยชน์ใด มิได้ เลย คำถาม คำตอบ ใดๆ เราควร ใคร่ครวญพิจารณา ไว้เสมอ ถึงแม้นไม่เกี่ยวกับเรา ดีแล้วนะ

ขอบคุณ ผู้ใหญ่ปอ นะค่ะ ที่ช่วย น้ำตาไหลๆๆ หนูเรียกงี้ได้ป่าวอ่ะ
พี่ๆ ลุงๆ ทุกคนคร๊า สั่งสอนหนูได้นร้า น้อมรับคร๊า
แต่คนอื่น ... ว่าคัยหว่า!! 5555
อย่ามีแต่ นะ เราเองก็ทุกข์ เขาเองก็ทุกข์ เราทั้งหลาย เป็นเพื่อน เกิดแก่ เจ็บตาย ด้วยกัน ทั้งหมด ทั้งสิ้น นะ เราปฏิบัติ เพื่อหนีทุกข์ ไม่ใช่สร้างทุกข์ นะ

ลุงๆๆ วันนี้ฝึก มโนแหละ แบบว่า ล่องไปแดนพระนิพพาน
ไปเฝ้าพระพุทธองค์ที่จุฬามณี อยากเล่ามากลุง เด๋วหนูโทไปเล่านะค่ะ หนูถามพระพุทธองค์ .... เด๋วหนูโทรไปเล่านะลุง
แล้วก็ ไปหา สมเด็จโต ค่ะลุง ก็ไปอยู่หน้าวิมานนึง หนูก็เข้าไป ลุงหนูถามท่านว่า ท่านอยู่ชั้นไหนค่ะ อะไรประมานนี้
ท่านก็ ตอบมาว่า ดุสิต หนูก็ถามต่อว่า ท่านใช่สมเด็จโต รึเปล่าค่ะ ท่านก็ตอบว่า ... แล้วมาหาใครล่ะ!! 55
ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ อยู่สวรรค์ชั้นดุสิต ถูกต้องแล้ว นะ ในอนาคตกาล ท่านจะตรัสรู้ เป็น พระพุทธเจ้า น่ะ

หนูก็ ก้มลงกราบ แล้วเรียกจิตกลับมาที่ห้องที่นั่งอยู่ .... เด๋วโทรไปเล่าให้ฟังค่ะลุง

แล้ววันนี้ก็ฝึก อานา ด้วยลุง
แบบว่า นั่งไปนั่งมา ลืม คำภาวนา อ่าค่ะลุง แต่พอกลับมาคิดถึงคำภาวนา
มันก็กลับมาเอง
เป็นทุติยฌาน และ อุปจารสมาธินะ (จิตตกฌาน)
แล้วก้ สลับกับ วิปัสนา อ่าค่ะลุง

ตอนฝึกมโน ตอนที่เรียกจิตตัวเองกลับมาห้องที่นั่งอยู่ หนู เห็น ผู้ชาย 2 คน หน้าตาน่ากลัวนั่งอยู่ข้างหลังหนู ความรู้สึกบอกว่า เป้นเจ้ากรรมนายเวร
หนู ก็เลยเข้าไปกราบ และก็บอกว่า
ข้าพเจ้า คงจะเคยทำกรรมอันใดที่ไม่ดีกับท่านไว้ เมื่อ อดีตที่ผ่านมา
ข้าพเจ้าขอกราบ อโหสิกรรม แก่ท่านทั้งหลาย
กรรม อันใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำต่อท่านไปนั้น ไม่ว่าจะเป็น กาย วาจา ใจ
ทั้งที่ข้าพเจ้า ระลึกได้ หรือ ระลึกไม่ได้ก็ดี ขอให้ท่านรู้ไว้เลยว่า
ณ บัดนี้ ข้าพเจ้าได้สำนึกในสิ่งที่ข้าพเจ้าทำกับท่าน ที่ทำให้ท่านเจ็บแค้น
นั้นคือ ความไม่รู้ ของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอยากให้ท่าน อโหสิกรรมให้ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้ารู้ว่า อาจจะพูดง่ายเกินไป
บางชาติ ข้าพเจ้าก็ เกิดมา โดยที่ไม่เจอพุทธศาสนา มี มิจฉาทิฐฐิ
แต่ในชาตินี้ ข้าพเจ้าเกิดมา เจอกับ พระธรรมขององค์ตถาคต ข้าพเจ้าถึงได้เกิด สัมมาทิฐฐิ
ท่านได้โปรด อโหสิกรรมให้ข้าพเจ้าด้วยเถิด
แล้วเค้าก็หายไป แต่ความรู้สึกบอกว่า เค้ายังไม่ อโหสิให้ (สมน้ำหน้า)อ่าลุง
เอ้อ เริ่มจะดีแล้ว นะ

ที่หนูเห้นนี่ ถูกป่าวค่ะ
ความลังเล สงสัย เป็น ๑ ใน ๕ ของนิวรณ์ การได้แห่งมโนมยิทธิ ไม่ได้ช่วย ให้เราพ้นอบายภูมิ ได้ หากเราไม่น้อมนำ ในสิ่งที่เรารู้ เราเห็น มาพิจรารณา มาปฏิบัติ ให้อาสวกิเลส หมดสิ้นไป

ป.ล. ผลจากการวิปัสนา หนูเริ่มเห็นทุกข์แล้วค่ะลุง
ร่างกายเรานี้ เราอุปมา ประมาทว่ามันยังแข็งแรง ไม่ปวยไข้
แท้จริงนั้น เราผิดทั้งหมด ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ตัวร้อน ไม่ได้เป็นโรค เป้นไข้
แต่ร่างกายเรานั้น ยังเจ็บป่วยอยู่ตลอดเวลา
ยังต้องกินยา อยู่ตลอดทุกวัน ยา นั้นก็คือ อาหาร และ น้ำ
ถ้ายังคิดว่า ร่างกายตัวเองนั้นแข็งแรงอยู่ คือ ประมาทไป
ร่างกายนี้ ทุกข์ แสน ทุกข์ มี แต่ทุกข์
ทุกข์ ตั้งแต่เกิดมา เพราะฉะนั้น ถ้าเรา ยึดติดกับกายนี้ ก็เท่ากับ เรา ยึดติดกับความทุกข์ ใช่มั้ยลุง
โมทนาจ้า เมื่อจิตเริ่มละเอียด เราก็จะเห็นธรรม ที่ละเอียดขึ้น นะ หมั่นสำรวม กาย วาจา ใจ ไว้เสมอนะ

 

มารายงานตัวเจ้าคะคุณลุง.....ป๊าดน้องแอมจะรีบเหาะไปไหน
พี่เนี๊ยยังคลานอยู่เลยนะ...อิอิ

 

สวัสดีค่ะ กลับมาอ่านอีกที รุ้สึกมีแต่เรื่องดี ดี เกิดขึ้นที่นี่..อนุโมทนาค่ะ

ยินดีกับคุณแอมมากมาย..โอ้ เราต้องพยายามต่อไป..คุณแอมทำยังไงคะ คือบางที่ เราก็แบบว่าขี้เกียจ ไม่มีอารมณ์บ้าง แนะนำบ้าง ค่ะ


วันนี้ได้มาอ่านแล้วเจออันี้ค่ะ
บุญที่สำคัญที่สุด คือบุญจากการภาวนา

รบกวนหน่อยค่ะอันนี้ได้มาจากเว๊ปนี้นี่แหละ ไม่เข้าใจ การภาวนา คืออะไร ใช่การสวดมนต์หรือปล่าว หรือการที่เราขอพร ..เริ่มงงกับคำว่า ภาวนา..ใครพอจะอธิบายได้มัยคะ
รบกวนหน่อยค่ะ

 

ตอบแทนนิดนึงนะลุง การเจริญภาวนา ก็คือ การทำสมาธิ นี่เเหละค่ะ

อานิสงค์การให้ทาน ก็เทียบไม่ได้กับ อานิสงค์ของการรักษาศิล
อานิสงค์การให้การรักษาศิล ก็เทียบไม่ได้กับ อานิสงค์ของสมาธิ (สมถะภาวนา)
อานิสงค์การให้การเจริญสมาธิ ก็เทียบไม่ได้กับ อานิสงค์ของการเจริญปัญญา(วิปัสนา ภาวนา)

หมวดแรก ทาน ศิล ภาวนา เพื่อความสุข ในโลกนี้ และโลกหน้า
หมวดสอง ศิล สมาธิ ปัญญา เพื่อความหลุดพ้น

เป็นเหมือนกันนะค่ะเรื่องขี้เกียจ แต่พอเราฝึกสมาธิ
เราจะเกิดสุขตัวนึง บรรยายไม่ได้ว่าแบบไหนรู้แต่สุขมาก
แล้วมันจะเกิด อารมณ์แบบว่า อยากนั่งบ่อยๆ อะไรงี้อ่ะค่ะ
ถ้าจิตถึงฌานแล้ว นะ จะรู้สึกอย่าง นี้

ลุง หนูมีคำถามอีกแล้ว ถามก่อนไป บวช
มโนทยิทธิ เต็มกำลัง คือไปในกำลัง ฌาน4 ถูกมั้ยลุง
ถูกต้องแล้ว คราบบบบบ


ฌาน4 นี่คือ ไม่มีตัวไม่มีตนแล้ว ถูกมั้ยอ่าค่ะลุง
ตัวตนมีจ้า แต่จิตกับร่างกาย แยกกันเด็ดขาด นะ

โหหห แล้ว อย่างงี้ ลุงคิดดู อันนี้หนูคิดเล่นๆนะลุง
ถ้าเกิดว่า เราไปแบบ มโนเต็มกำลังเนี่ย
ขึ้นไป สวรรค์ อ่ะ สมมุติ ไปสวรรค์ ไปสนทนา กันข้างบนน
แล้วคิดดูดิลุง เวลาบนสวรรค์ 100 ปี สวรรค์ เท่ากับ 1 วันมนุษย์ รึเปล่าไม่ชัวร์นะลุง
ถ้าเป็นชั้นดาวดึงส์ ใช่ ชั้นอื่นไม่ใช่ นะ


แล้ว คิดดูดิลุง ถ้าเราไปแค่ 30 นาที
โหหหหหหห เท่ากับเรานั่งเป้นเดือนเลยนะลุง
คาบเวลา ต่างกัน การเทียบอย่างนี้ก็ถูก แต่ผิด จ้า

ยังงี้ ที่บ้าน ไม่เตรียมจองเมรุ เผาเลยเหรอลุง
555555
ปัญญามากไป ระวังนิวรณ์จะทานเอา นะ

พรุ่งนี้นะ หนูแอม และ เจ้ จะไปอยู่ปฏิบัติธรรม ที่วัด ... รวม ๙ วัน ๙ คืน (เนกขัมมะ บารมี) ช่วยโมทนา และเป็น กำลังใจให้ หน่อย นะ กลัวอยู่ไม่ครบ น่ะ งานนี้หนูแอมบอกว่า จะไม่พกเกมส์ไปเล่น ด้วย 5555

 

สวัสดีค่ะคุณลุง

หากว่ามีความสนใจในการทำสมาธิ แต่เนื่องจาก "นิ" เพิ่งเริ่มปฎิบัติ ค่ะ

ควรที่จะเริ่มที่ตรงไหนก่อนดีค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

 

พรุ่งนี้นะ หนูแอม และ เจ้ จะไปอยู่ปฏิบัติธรรม ที่วัด ... รวม ๙ วัน ๙ คืน (เนกขัมมะ บารมี) ช่วยโมทนา และเป็น กำลังใจให้ หน่อย นะ กลัวอยู่ไม่ครบ น่ะ งานนี้หนูแอมบอกว่า จะไม่พกเกมส์ไปเล่น ด้วย 5555<!-- google_ad_section_end -->
************************
กลัวคนไหนอยู่ไม่ครบคะคุณลุง? (deejai)

 

กุลยังดีคลานไป เจ๊น่ะยังนอนอยู่กะที่ 55555

โก้ ไปหลงอยู่ไหน รายงานตัวด้วย กลับบ้านเราเถอะนะ เจ๊ให้อภัยแล้ว อิอิอิ

 

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ เด็กใหม่ แปลงร่าง มาป่าวเนี่ย ช่วงนี้ เจอบ่อย เลย ระแวง


สวัสดีครับ คุณหลาน เพิ่งเริ่มปฏิบัติ เหรอ แน่ใจนะ อ้าว หนูลองดูตามนี้ ก่อน นะ ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ ทำความเข้าใจ แล้วลองทำดูก่อน นะ ติดขัด หรือไม่เข้าใจ อะไร ค่อยมาว่ากัน นะ

การทำสมาธิ ให้เกิดผล
​

ลองสำรวจตัวเอง ว่าเรามี อิทธิบาท ๔ ครบหรือเปล่า มีศิลบริสุทธิ์หรือเปล่า มีพรหมวิหาร ๔ บ้างหรือเปล่า ถ้าจิตมีนิวรณ์ สมาธิไม่เกิด ถ้าจิตมีสมาธิ นิวรณ์ ก็ไม่เกิด (เหมือนเด็กเล่นกระดานหก)

ในขั้นแรก ถ้าจะนั่งสมาธิ อย่าสวดมนต์นาน
นั่งในท่าที่สบายที่สุดผ่อนกล้ามเนื้อให้หย่อน อย่าเกร็ง หลับตา ช้าๆ นะ หายใจเข้า-ออก ให้สุด ลึกๆ สัก ๔-๕ ครั้ง (ระบาย ลมหยาบ) เอาใจรู้ลม เข้า ออก ช้า ๆ (อย่าใช้ประสาทตาเพ่ง จะปวดหัว) ลมหายต้องปล่อย ตามธรรมชาติ นะ อย่าฝืนลม เมื่อลมหายใจ เรียบแล้ว ค่อยใส่คำภาวนา (เครื่องโยงจิต) ที่ชอบที่สุด สมมุติว่าชอบ พุทโธ นะ พอลมเข้า นึกว่าพุท ลมออก นึกว่าโธ ใช้ใจนึกนะ กำหนด รู้ตามอย่างเดียว ตัดความมอยากรู้ อยากเห็น ทั้งหมด อย่าเกร็งร่างกาย
<O
การฝึกสมาธิ ให้เกิดผล ไม่ว่าเราจะนั่ง ยืน เดิน นอน ได้หมด ลืมตา หลับตาไม่จำเป็น ให้มีสติ รู้ ลมหายใจ เข้าออก ไว้เป็นปกติ ตามโอกาสอำนวย จะนึกคำภาวนา หรือไม่ก็ได้ ให้มีสติรู้อย่างเดียว มันจะลืมบ้าง ก็ช่างมัน นึกมาได้ก็เริ่มใหม่ (เราฝึกที่จิต ไม่ได้ฝึกร่างกาย )
<O
และ หมั่น พิจารณา กฏของไตรลักษ์ เพื่อหาทุกข์ ไว้เนืองๆ เป็นประจำ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ พิจารณา อย่างเช่น

ความเจ็บไข้ ไม่สบาย เป็นทุกข์ จริงมั้ย ?
<O
ร่างกายเรา เดินเข้าหาความ เสื่อมสลาย จริงมั้ย ?<O

ทุกวันนี้ เราเดินเข้าหา ความตาย อยู่ทุกวัน จริงมั้ย ?
<O
ความตาย ย่อมมีกับเรา แน่นอน จริงมั้ย ?
<O
เราต้องพลัดพราก จากของรัก ของชอบใจ มันเป็นทุกข์ จริงมั้ย ?
<O
เมื่อเราตาย สมบัติที่เรามีอยู่ ย่อมเป็นสมบัติโลก จริงมั้ย ?

อุจาระ ปัสสาวะ น้ำเลือด น้ำหนอง สเลด น้ำลาย ฯลฯ มันสกปก จริงมั้ย ?

ของเหล่านี้ มีมาในร่างกายเรา และ ร่างกายคนอื่น จริงมั้ย ?

อันนี้เป็นตัวอย่างของการหาทุกข์ นะ คือมองอะไร ให้เห็นตามความเป็นจริง โยงเข้าหากฏของไตรลักษ์ ถ้าทำได้ แก่นของศาสนา เป็นของไม่ยาก เวลาทำ อย่าอยาก ทำในท่าสบายๆ ใช้อารมณ์ เบาๆ
<O
การหาทุกข์ เพื่อน้อมนำสู่ นิพพิทาญาน และ สังขารุเปกญาน เพื่อก้าวสู่ โคตภูญาน นำไปซึ่ง อริยมรรค อริยผล

เรื่อง ความเป็นทิพย์ เป็นของไม่ยาก ถ้าฐานมั่นคง เมื่อฐานมั่นคงแล้ว ทุกอย่างก็ง่าย การลองผิด ลองถูกมันเสียเวลา นะ



เจ้..
กลัวคนไหนอยู่ไม่ครบคะคุณลุง?

ชัด ชัด ช่า เจ้ ผม ยังไม่ได้บอก ว่าคนนะ ไอ้คน น่ะครบแน่ กลัวจะเจอแบบแอม คราวที่แล้ว น่ะ จะทำให้ไม่ครบ

ตั้งใจปฏิบัติ นะ โมทนา สาธุ สาธุ สาธุ​

 

โอ้โห ขออนุโมทนาบุญกับแอม และเจ้ ด้วยคนนะครับ

ขอให้ได้บุญบารมีเยอะๆๆๆนะครับ สาธุๆๆ

 

ลุงคับ..มีำคำถามรอบดึกคับ

1. การฝึกมโนมยิทธิ มีสองแบบ ใช่ไม๊คับ คือ ระดับอุปจารสมาธิ กับ ฌาน4 แล้วปกติเนี่ย

ผมฝึกแบบอุปจาระสมาธิ แล้วผมจะเอาตอนไหนไปนั่งให้ได้ระดับฌานคับ หรือเป็นตอนที่เรา

ไล่ ฌาน 1-2-3-4 แล้วลดมา 4-3-2-1 แล้วสมมุติเราได้แค่ ฌาน 2 หรือ 3 ก็จะเป็น

1-2 /2-1 กับ 1-2-3/3-2-1 แบบนี้ถูกไหมคับ เพราะถ้ารอฌาน 4 ไม่รู้จะได้เมื่อไร

งงไม๊คับนี่ อิอิ

2.มีข้อสงสัยระหว่าง ฌาน 1 ไปฌาน 2 คือ เขาบอกว่า ฌาน 2 ไม่มี วิตก วิจาร แล้วอย่า

ไปตั้งใจตัดทิ้งเอาเอง ให้นั่งจนจิตตัดไปเองตามธรรมชาติ นี่จริงไม๊คับ แล้วถ้าอย่างงั้นเรา

มาถึงก็ต้องมานั่งตั้งแต่ ฌาน 1 ใหม่รึเปล่าคับ

3. สงสัยคำว่า วิริยะ ( ความเพียร ) กับ ฉันทะ ( ความพอใจ )

คือ ตอนที่นั่งไปสักพักนึงรู้สึกจิตมันฟุ้งจนเอาไม่อยู่ ไม่อยากนั่งเลย ก็คิดว่า เอ้อ..นั่งตาม

ฉันทะ หรือความพอใจเนาะ วันนี้จิตอยากปฏิบัิติแค่นี้ แต่แว๊บนึงมาคิดอีกทีว่า อ้าว..นี่เรา

ไม่มีวิริยะ เลยนี่หว่า ทำไมไม่นั่งจนกว่ามันจะสงบล่ะ ขี้เกียจนี่นา ใช้ไม่ได้เลย

...จิตมันก็เลยแตกเป็นฝั่งแดง กะน้ำเงิน ใส่นวมกันแล้ว บอกปฏิบัติตามฉันทะว้อยย

ไอ้ฝ่ายหนึ่งก็บอก เอ็งขี้เกียจๆ วิริยะไม่มีในสมองเลย..ตกลงมันยังไงละนี่

ปกติจิตผมมันก็อย่างงี้อ่ะคับ ชอบแตกเป็นสองฝั่ง มีผมตรงกลาง แล้วไอ้ตัวดี กับเลว มัน

จะมาพูดข้างหู ทำอย่างงั้นสิ ทำอย่างงี้สิ ยังกะในการ์ตูนยังไงยังงั้นเลยคับ . .555

ตอนแรกว่าจะถามลุงใน PM แต่ถามในนี้ดีก่า เผื่อมีคนมาอ่านด้วย

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงอริยบุตรและทุกๆท่าน
เพิ่งเข้ามาอ่าน กระทู้นี้น่าสนใจและมีประโยชน์มากๆๆๆๆเลยค่ะ

หนูเองก็ฝึกนั่งสมาธิดูลมหายใจที่บ้านอยู่แต่มันไม่ค่อยจะก้าวหน้าเลยค่ะ ขึ้นๆลงๆ สงบบ้าง ฟุ้งบ้าง (ส่วนใหญ่จะฟุ้งซะมากกว่า สงสัยคงจะตัดนิวรณ์ไม่ขาด) มีคำถามคล้ายๆกับคุณ noolegzaเลยค่ะ แต่ของหนูฌาณ1ไม่รู้จะถึงรึเปล่า แต่ก็ไม่ได้สนใจมาก อยากให้อารมณ์มันสงบให้มากที่สุดก่อนแค่นั้น รบกวนคุณลุงแนะนำหน่อยว่า ทำถูกทางถูกวิธีแล้วรึยัง มีอะไรต้องแก้ไขรึเปล่าคะ

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->noolegza<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3228303", true); </SCRIPT>


ลุงคับ..มีำคำถามรอบดึกคับ
อ้าว ว่าไง สบายดี เหรอ

1. การฝึกมโนมยิทธิ มีสองแบบ ใช่ไม๊คับ คือ ระดับอุปจารสมาธิ กับ ฌาน4
เรียกว่า ครึ่งกำลัง และเต็มกำลัง

แล้วปกติเนี่ย ผมฝึกแบบอุปจาระสมาธิ แล้วผมจะเอาตอนไหนไปนั่งให้ได้ระดับฌานคับ หรือเป็นตอนที่เราไล่ ฌาน 1-2-3-4 แล้วลดมา 4-3-2-1 แล้วสมมุติเราได้แค่ ฌาน 2 หรือ 3 ก็จะเป็น 1-2 /2-1 กับ 1-2-3/3-2-1 แบบนี้ถูกไหมคับ เพราะถ้ารอฌาน 4 ไม่รู้จะได้เมื่อไร
งงไม๊คับนี่ อิอิ
งงครับ ตะหาน การฝึกครึ่งกำลัง (อุปจารสมาธิ) ไม่ต้องรอให้ถึง ฌาน หรอก แค่นั่งใจสบาย ก็ไปได้แล้ว อย่างเก่งก็แค่ปฐมฌาน
ส่วนเรื่องที่พูดมานี่ ในเรื่องฌาน เขาหมายถึง การใช้อารมณ์ ในวิปัสนา เพื่อตัดกิเลส น่ะ แต่จริง ๆ ก็ควรพิจารณา ไปเรื่อย ไอ้ท่ามาก น่ะ หากินลำบาก นะ ทำตามที่บอกก่อน นะ สร้างฐานให้มั่นคง

2.มีข้อสงสัยระหว่าง ฌาน 1 ไปฌาน 2 คือ เขาบอกว่า ฌาน 2 ไม่มี วิตก วิจาร แล้วอย่าไปตั้งใจตัดทิ้ง ให้นั่งจนจิตตัดไปเองตามธรรมชาติ นี่จริงไม๊คับ
ถูกต้องแล้ว นะ

แล้วถ้าอย่างงั้นเรา มาถึงก็ต้องมานั่งตั้งแต่ ฌาน 1 ใหม่รึเปล่าคับ
เราอยู่แม่ฮ่องสอน จะมากรุงเทพ ต้องผ่าน นครสวรรค์ ใช่ไหม
เมื่อเรา มาถึงนครสวรรค์แล้ว เราจะไปเริ่มต้น เดินทาง ที่แม่ฮ่องสอน อีก หรีออเปล่า ล่ะ

วิตก คือ คือการเอาจิตไป ประคองอารมณ์ ไม่ให้จิตเคลื่อน
วิจารย์ คือ คำภาวนา หรือที่เรียกว่า เครื่องโยงจิต

3. สงสัยคำว่า วิริยะ ( ความเพียร ) กับ ฉันทะ ( ความพอใจ ) คือ ตอนที่นั่งไปสักพักนึงรู้สึกจิตมันฟุ้งจนเอาไม่อยู่ ไม่อยากนั่งเลย ก็คิดว่า เอ้อ..นั่งตาม ฉันทะ หรือความพอใจเนาะ วันนี้จิตอยากปฏิบัิติแค่นี้ แต่แว๊บนึงมาคิดอีกทีว่า อ้าว..นี่เรา ไม่มีวิริยะ เลยนี่หว่า ทำไมไม่นั่งจนกว่ามันจะสงบล่ะ ขี้เกียจนี่นา ใช้ไม่ได้เลย...จิตมันก็เลยแตกเป็นฝั่งแดง กะน้ำเงิน ใส่นวมกันแล้ว บอกปฏิบัติตามฉันทะว้อยย ไอ้ฝ่ายหนึ่งก็บอก เอ็งขี้เกียจๆ วิริยะไม่มีในสมองเลย..ตกลงมันยังไงละนี่ ปกติจิตผมมันก็อย่างงี้อ่ะคับ ชอบแตกเป็นสองฝั่ง มีผมตรงกลาง แล้วไอ้ตัวดี กับเลว มันจะมาพูดข้างหู ทำอย่างงั้นสิ ทำอย่างงี้สิ ยังกะในการ์ตูนยังไงยังงั้นเลยคับ . .555
ตรรรรรู จะบ้าตาย สงสัยลุงจะผิดที่ไม่ได้ อธิบายเรื่อง อิทธิบาท ๔ ซะก่อน 5555 นี่พูดถึงเรื่อง ทำสมาธิ นะ อิทธิบาท ๔ เราสามารถ นำไปใช้ในเรื่องอื่นก็ได้ เรียกว่า คุณเครื่อง ยังผลให้สำเร็จ

ฉันทะ คือ ความพอใจ หมายถึง ให้พอใจที่จะทำ จะนั่ง ยืน เดิน นอน ทำได้หมด ไม่เกี่ยวกัน เราฝึกที่จิต ไม่ได้ฝึกร่างกาย
วิริยะ คือ ความเพียร คือ หมายถึง เพียรพยายาม ในขณะที่เราทำ สมาธิ
จิตตะ คือ เอาใจจดจ่อ หมายถึง การควบคุมอารมณ์ ในสมาธิ
วิมังสา คือ การใคร่ครวญ หลังจากทำสมาธิแล้ว โดยการพิจารณา

 

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ เด็กใหม่ แปลงร่าง มาป่าวเนี่ย ช่วงนี้ เจอบ่อย เลย ระแวง

หุหุหุ คุณลุงคะ เป็นหนี้นอกระบบรึปล่าว อารายจาราแวงขนาด น้านนนนนนนนน:VO

 

อนุโมทนาด้วยคนครับบบบ อิอิ

 

สวัสดีครับ ขอบคุณมากครับ กับคำชม (จะได้เหลิง)
พยายาม เน้น วิปัสนา นะ หมั่น พิจารณา หาทุกข์ ลองดูหัวข้อ ข้างบน นะ ในเรื่อง การทำสมาธิ ให้เกิดผล นี่ดึกแล้ว คุยต่อ พรุ่งนี้ นะครับ ดูตามโพสต์ที่ ๔๕๐

 

อนุโมทนาบุญเจ้กับแอมด้วยนะคะ........ลุงคะไม่ต้องห่วงเจ้แกหรอก...วัดนี้เจ้แกไปเช็คทำเลที่ตั้งมาเรียบร้อยแล้วว่าปลอด...........ผะ....ผี...อะคะแกบอกว่าวัดนี้ไม่มีเมรุอะคะ.....และแกก็คิดว่าคงไม่มีผีด้วยคะ....เพิ่งได้ยินนี้แหละว่าวัดไม่มีผีอยู่555555555555
เจ้โชคดีไม่เจอผีนะ...