วิญญาณธาตุ-วิญญาณขันธ์ อย่างงง

รอฟังดีกว่า แหะๆ เก็บๆ

 

จะรอเก็บทำไม ของมันต้อง ลองเอาไป ยกจิตยกใจดู ซึ่งหมายถึง
สังเกตอาการของจิตที่ปรากฏดู ไม่ได้ให้ไปทำอะไร หรือ ไม่ได้ให้
ปักหมุดไว้ ภาวนามาถึงตรงนี้ รบกับธรรมารมณ์เก่าก่อนที่ผุดขึ้นมา
ย่ำยีหัวใจตรงนี้ มันไม่มีการมาตั้งท่าแล้ว ถ้าไม่รู้ว่า คืออะไร จุด
ไหน แบะแบะๆ ก็ข้ามไปเลย อย่าเอามาตรึกอย่างงู้นอย่างงี้ ตรงนี้
ไม่ใช่ตรรกศาสตร์ พิสูจน์อักษรแล้ว เป็น ภาษาของใจที่เกิดเพียงชั่ว
พริบตาเดียว

* * * *

สมมติว่า นึกภาพไม่ออก ก็จะพอมีอุปมาอุปไมย ให้ลองไปสังเกตุดู ในพระไตร
ปิฏกจะสังเกตพรายน้ำ ฟองน้ำ ฝนตกกระทบพื้น แต่ ดูอันนี้ก็ได้ หากเป็นคนเมือง
และนั่งรถเมล์ หากขับรถเองไม่ต้องพิจารณานะ เดี๋ยวลงข้างทาง

ลองไปยืนข้างหน้าแล้วมองที่พื้นขณะรถวิ่ง ให้ตั้งจิตเป็นสมาธิเอาปิติสุขแล้วถอย
ออก แล้วมองที่พื้นจนกว่าจะเป็นอุเบกขา แล้วค่อยๆดู จิตที่หมดกำลัง พอจิตหมด
กำลังปั๊ป พื้นที่ผ่านรถจะปรากฏเป็น สิ่งที่ผ่านตัวเราแบ่งเป็นสองระยะ คือระยะไกล
กับ ระยะใกล้

ถ้าแบ่งเป็นสองระยะ สังเกตุเลย ระยะไกลนี่ มันจะช้า ค่อยๆไป ภาพชัด แต่ถ้าระยะ
ใกล้มันก็จะผ่านไปแบบไม่รู้ว่าเป็นอะไร

ซึ่ง...ความเป็นจริง มันผ่านไปด้วยอัตราเร็วเท่ากัน ภาพควรเบลอเท่ากันหมด

ที่ให้ทำสมาธิก่อน เพราะจะต้องให้ลูกตามันไม่ขยับ ถ้าลูกตาขยับ ภาพมันจะ
แยกออกเป็นสองระยะเหมือนกัน แต่มันเป็นเพราะ สายตาเราปักที่รูป หรือ โฟกัส
แล้วกรอกตา ( จริง รายละเอียดภาพจะต่าง หากตาโฟกัส มันจะเป็น จุดรวมภาพ
แล้วกระจายออก จะไม่เป็น ภาพเลื่อนทั้งแผง ภาษากล้องรู้สึกใช้คำว่า ชัดลึก
ชัดตื้น แล้วก็ เบลอขอบ )

แต่ถ้าให้ทำสมาธิแล้วมั่นใจว่า ตาไม่ได้กรอก สายตาไม่ได้โฟกัสขยับตาม แล้ว
อะไรหละที่มันทำให้ภาพมันแบ่งเป็นสองระยะ ก็จะพบเลยว่า ภาพมันแบ่งเพราะ
จิตเกิดการปักของเวทนากับรูป กับสัญญา แต่ถ้า เราปล่อยให้เร็ว ภาพก็จะผ่าน
เราไปเท่ากันทั้งหมด ...อย่าลืมนะ ต้องมีจิตตั้งมั่นนะ ไม่ใช่ เหม่อ ทำตาเหม่อๆ
ก็จะไม่เห็น ลักษณะของการปักของเวทนาลงสู่รูปนาม

ตรงนี้จะทำให้ ซ้อมการ "ปล่อยรู้" หรือ "กำหนดอยู่ที่รู้" หรือ "รู้ลูกเดียว" หรือ "รู้เฉยๆ"
ได้ไม่มากก็น้อย ซึ่งจะต้องไปโยนิโสมนสิการตอนรบกับ ธรรมารมณ์ที่ผ่านประตูใจ ผ่าน
มาย่ำหัวจิตหัวใจ อีกที

ถ้ายกจิตโยนิโสมนสิการถูก จะพบเลยว่า แต่ละธาตุจะส่งเป็นอาหารกันชั่ว
พริบตาเดียวแล้วก็หายวับไป

แต่ถ้ายกไม่ถูก มันก็เหมือน ภาพถูกโฟกัส หยุดรายทาง รายญาณ จิตมันไป
รำพึง ชมนกชมไม้ ไม่ได้เรื่อง

 

คุณนิวรณ์ ติดใจผมขนาดตามส่องเลยเหรอครับ อิอิ



ผมไม่ได้ปักจิตที่หมูสีชมพูหรอกครับ เพราะไม่ได้เลี้ยงในความหมายแบบเดียวกับที่คนเลี้ยงสัตว์เลี้ยงตัว2ตัว

ส่วนพวกท่านเม้นต์อะไรกันบ้าง ผมก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง

เพราะเน้นสมาธิหนักแน่นเป็นแกนมะละกอ แต่ปัญญาไม่ค่อยไปไหน

ตอนแรกๆ ก็ทำสมาธิแบบเล่นๆ ทำบ้างๆ ไม่ทำบ้าง แต่พอได้มีโอกาสเข้ามาเล่นเวบนี้ ก็จริงจังขึ้นมาแยยะเหมือนกัน เพราะรู้สึกสนใจขึ้นมา และจิตมันมาผูกอยู่กับเรื่องนี้ ทุกวัน

 

จะบอกว่าไม่มีรถเมล์อ่ะครับ
แหะๆเซาะกราวแท้ๆ พินาพัดลมพอได้ไหมครับ