รวมพล คนรัก อาจารย์อ้วน หมอผี

วันนี้ไปหา อ.อ้วนมา ได้พบกับคุณทิพยจักร
อ.อ้วน บอกว่าตอนนี้สีผึ้งเบ็ต เหลืออยู่ 2 ตลับ คงจะหมดเร็ว ๆ นี้
ขอแสดงความยินดีกับคนที่ได้ครอบครองสีผึ้งเบ็ต รุ่นไหว้ครู 2554

 

สุดยอดครับ

ผมเล่าประสบการณ์ของผมกับเพื่อน

ประสบการณ์ของเพื่อน
เพื่อนผมมีปัญหากับพ่อตาเเม่ยาย ท้อแท้ ปรกติเป็นคนร่าเริง กลายเป้นเเมวเซาประมาณอาทิตย์ก่อนต้องกินยาระงับความเคลียส นั้งปรับทุกกันบอกว่าอยากตาย
ผมจึงชวนไปบูชาสีผึ้งกับอาจารย์อ้วน หลังจากกลับมาคึกคักตลอด ผมยินดีได้น้องคนเดิมกลับมา เขาบอกผมว่าเมื่อวานเเม่ยายโทรมาคุยด้วยเพื่อนผมบอกสุดยอดเลยครับพี่ฃ

ประสบการณ์ผม

ดลใจสาวให้โทรหา โทรมาจิงๆครับ

 

ขอแสดงความยินดีกับประสบการณ์ดีๆของทั้งสองท่านด้วยครับ

 

ในบรรดาสีผึ้ง ของหลายๆสำนัก
ต้องยอมรับสีผึ้งเบ็ด ของครูอ้วน ประมุขเตีย
ประสบการณ์เห็นชัด ฉับไว
แม้แต่ครูอ้วนก็ยังใช้เลยครับ

สีผึ้งเบ็ด หมดแล้ว คงต้องรอกันอีกนาน

 

เรื่องสีผึ้งเบ็ด ตอนที่ อ.อ้วน เอาไปป้าย คางคกตัวหนึ่ง
แล้วบอกคางคกให้ไปเอาคู่มาให้ดูหน่อย ใครอยู่ในเหตุการณ์บ้างครับ

 

คู่พระนาง คู่นี้ ที่ อ.อ้วน ป้ายสีผึ้งเบ็ต

 

สีผึ้งเบ็ดๆๆๆๆๆๆ

 

ในคราวนั้นอาจารย์อ้วนทำพิธีปลุกเสกสีผึ้งชุดหนึ่งเรียกว่า สีผึ้งเบ็ดโดยให้บูชาในวันทำบุญครูพราหมณ์ สุทโธ เพื่อนำรายได้ให้แก่ลูกสาวครูพราหมณ์ที่กำลังป่วยด้วยโรคประจำตัว สำหรับผู้่ที่พลาดโอกาสไม่ได้มาบูชาสีผึ้งในงานทำบุญ อยากจะบูชาสีผึ้งก็ต้องมารับที่บ้านของอาจารย์ วันรุ่งขึ้นช่วงตอนเย็นผมจึงเข้าไปหาอาจารย์ที่บ้าน เห็นคนรอบูชาสีผึ้งกันอยู่หลายคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ ตัวแมลงก็บินเล่นแสงไฟ มีคางคกหลายตัวออกมากินตัวแมลง จึงคุยกันว่าจะดูยังไงว่าคางคกตัวไหนเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย อาจารย์ท่านได้ยินพวกเรากำลังถกเถียงกันในเรื่องนี้ ท่านจึงหยิบสีผึ้งออกมาป้ายไปที่ตัวคางคกแล้วสั่งให้ไปพาคู่มาให้ดู โดยท่านกลัวว่าจะจำไม่ได้ว่าเป็นตัวไหน เลยเอาแป้งผัดหน้าโรยไปที่ตัวคางคกจนขาวทั้งตัวเผื่อว่ามันกลับมาจะได้จำได้ ลูกศิษย์ที่มาวันนั้นมีกันหลายคนนั่งคุยกันจนดึกจนตัวผมเองก็ยังนึกขำอยู่ในใจว่า สัตว์มันจะฟังภาษาคนรู้เรื่องได้อย่างไร หลังจากนั้นไม่นานปรากฏว่ามีคางคกสองตัวขี่ประกบเกาะหลังกันโดยตัวข้างบนมีลักษณะเป็นสีเหลืองทอง ตัวข้างล่างเป็นตัวสีขาวซึ่งจำได้ทันทีว่าเป็นตัวที่อาจารย์ท่านเอาสีผึ้งป้่ายไว้ ซึ่งทำให้หลายคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกประหลาดใจ สร้างความฮือฮาเป็นอย่างมาก บางคนถ่ายภาพเก็บไว้ บางคนรู้สึกทึ่งในฤทธิ์ของสีผึ้งเกิดเกิดความศรัทธาจึงเช่าบูชาเพิ่มกันไปอีกคนละหลายสิบตลับ ผ่านมาอีกร่วมสองวันอาจารย์ท่านเห็นว่ามันยังเกาะกันอยู่ยังไม่แยกจากกันจึงกลัวว่ามันจะตายท่านจึงทำน้ำมนต์ประพรมไปที่ตัวคางคก นั้นปรากกฏว่าต่างฝ่ายต่างแยกกันไปทันที

 

ตอนที่ป้ายเสร็จ แล้วเจ้าคางคกนี่มัน หายไปหรือเปล่าครับ หรือว่าอยู่ที่เดิม
แล้วเจ้าตัวเหลืองมาคร่อม แต่ผมชอบมากเลย ประสบการณ์เห็นๆกันชัดๆ
อ.อ้วน ท่านก้ต้องมั่นใจของๆท่านจริงๆ เพราะถ้าป้ายแล้วเงียบ ท่านก็เสียหน้าแน่ๆ

 

เช้านี้โทรสอบถามท่านอาจารย์ ตอนนี้สีผึ้งเบ้ดหมดแล้วครับ

 

เรื่องสีผึ้งของอาจารย์อ้วน หากลูกศิษย์คนใดมีจิตใจเข้มแข็งเชื่อมั่นเอาไปใช้แม้ไม่ได้อยู่ใกล้กันก็ป้ายสีผึ้งได้
โดยท่านเรียกวิธีนี้ว่าป้ายกลางอากาศ อันนี้่ท่านเคยทำให้ต่อหน้าคนหลายๆคนได้ดูได้เห็นกันกับตาโดยหนึ่งในนั้นก็เป็นอาจารย์สักยันต์ เกิดความสงสัย อาจารย์อ้วนท่านก็ทำให้ดู ท่านก็หยิบสีผึ้งขึ้นแล้วยกนิ้วขึ้นป้ายกลางอากาศไปทางทิศที่โต๊ะตรงข้ามซึ่งมีผู้หญิงสองสามคนกำลังนั่งหันหลังจับกลุ่มคุยกันอยู่ เป็นเรื่องแปลกหรือเป็นความบังเอิญก็ไม่ทราบที่ว่าหนึ่งในผู้หญิงสามคนนั้นมีคนนึงที่หันมายิ้มให้อย่างน่าอัศจรรย์ ขั้นตอนการป้ายกลางอากาศนี้ก็ไม่ยากสำหรับคนที่มีพื้นฐานทางสมาธิมาแล้วโดยการป้ายสีผึ้งไว้ที่นิ้วแล้วระลึกถีงครูบาอาจารย์แล้วจึงเพ่งไปที่ผู้หญิงที่หมายปองแล้วกำหนดจิตให้บังเกิดภาพผู้หญิงในมโนคติเมื่อหลับตาก็ให้แลเห็นเสมือนลืมตาอยู่ให้เห็นว่าตัวเราเดินเข้าไปป้ายถูกต้องที่ตัวฉะนั้น

วิธีนี้อาจจะยากสักหน่อยหากเป็นผู้ที่มีจิตใจไม่เข็มแข็งพอก็ขอเล่าไว้เป็นความรู้ละกันครับว่าสามารถทำได้จริงครูบาอาจารย์ท่านเคยลองทำมาแล้ว

 

ค่อนข้างยากเลยครับวิธีนี้ ขอป้ายแบบตรงๆเลยดีกว่า 55

 

ประสพการณ์ คนโดนของ (ต่อจากเดิมครับ)
คราวที่แล้วเล่าถึง พาแฟนน้องชายขึ้นรถมาหาท่านอาจารย์ ระหว่างทางมีการดิ้นรนไม่ยอมไปท่าเดียวโดยเฉพาะ ยิ่งเข้าใกล้บ้านอาจารย์เท่าไหร่ ก็ยิ่งโวยวาย ดิ้นเหมือนคนบ้ามากเท่านั้น ดีนะที่รถผมเป็นรถสามประตู ไม่งั้นมีกระโดด ลงเหมือนในหนังแน่ๆ เพราะน้องชายผมเริ่มหมดแรงที่จะจับแล้วไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน พอสักพักก็ถึงบ้านท่านอาจารย์ ผมรีบจอดรถวิ่งไปหาท่าน
อาจารย์ครับมาแล้ว อยู่ในรถไม่ยอมลงมาครับ ลากมันลงมาเลยไปไปช่วยกันเสียงท่านอาจารย์ตอบ ผมก็วิ่งไปลากให้ลงมาจากรถกว่าจะออกจากรถได้เล่นเอาเหนื่อยครับแต่ยังไม่จบครับแค่ลากลงจากรถก็แทบตายแล้วนี่ต้องลากเข้าไปหน้าบ้านท่านอาจารย์อีก ผู้หญิงตัวเล็กนิดเดียว แต่แรงผู้ชายหนุ่มๆสองคนเอาไม่อยู่ครับในใจก็คิดตรูกำลังลากคนหรือวัววะเนี่ยทำไมมันแรงเยอะนัก จนสักพักท่านอาจาย์ออกมาช่วย ลากไปได้สักหน่อย ไม่ไหวครับสามคนก็ยังเอาไม่อยู่ ผมกระเด็นบ้าง น้องผมกระเด็นบ้างพลัดกัน จนท่านอาจารย์เห็นท่าว่าคงลากไม่ไหวแน่ ท่านจึงจับหัวแฟนน้องชายล็อกไว้แล้วเป่าพรวด ไปกลางกระหม่อม แปลกครับ นิ่งสนิทไม่ดิ้น ไม่โวยวาย เดินจูงไปนั่งที่เก้าอี้หน้าบ้าน เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ผมกับน้องชายมองหน้ากันด้วยความแปลกใจในสิ่งที่เห็นหลังจากนั้งบนเก้าอี้สักพักท่านอาจารย์ ก็เดินไปตักน้ำจากโอ่งหน้าบ้านท่านมาเสกแป๊บนึงแล้วก็ส่งให้แฟนน้องชายกิน ไม่กินเสียงตอบแบบห้วนๆ อาจารย์ก็ถามไปว่าทำไมไม่กิน กินแล้วเดี๊ยวก็กลับบ้านได้แล้ว ไม่อยากกินแฟนน้องชายตอบกลับมาอีกครั้ง อาจารย์ก็ตอบไปว่าไม่กินก็ไม่เป็นไรพร้อมทั้งเอานิ้วชี้คนในขันน้ำมนต์แล้วป้ายเข้าไปที่ปากแฟนน้องชาย

 

พอน้ำมนต์โดนปากเท่านั้นแหละครับ อ๊วกครับ ในใจผมก็คิดว่าเฮ้ยแค่น้ำมนต์โดนปากไม่ถึงห้าวินาทีเลยเล่นเอาอ๊วกเลยเหรอ แค่นั้นยังไม่พอครับ สิ่งที่ออกมาด้วยนี่ซิครับแปลก เส้นผมคนหนึ่งกระจุก เท่านิ้วโป้งมือ เกาะกันแน่นมาก เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นตัวเป็นๆนี่แหละมาได้ไงฟร๊ะ คิดอยู่ในใจแล้วก็หันไปมองหน้าน้องชายซึ่งก็ทำหน้าแปลกใจไม่แพ้ผม พออ๊วกเอาเส้นผมออกมาแล้วคราวนี้เริ่มดีครับ ให้กินน้ำมนต์ก็ยอมกินโดยดี พูดจารู้เรื่องหน้าตาผ่องใส่ผิดเป็นคนล่ะคนก่อนที่จะโดนน้ำมนต์ป้ายปาก สักพักท่านอาจารย์ก็ถามว่าเป็นไงรู้สึกดีขึ้นหรือยัง แฟนน้องก็ตอบดีขึ้นค่ะ งั้นก็เอาน้ำมนต์นี่ล้างหน้าล้างตาซะ แล้วเดี๋ยวช่วงบ่ายๆค่อยมาอาบน้ำมนต์อีกที ผมก็ถามกลับไปว่าทำไม่ไม่อาบให้ตอนนี้เลยหล่ะครับ แกตอบมาว่าอาบตอนนี้เลยคงรับไม่ไหวสงสัยจะตายแน่ ให้มันไปนอนพักก่อนให้ร่างกายฝื้นตัวสักนิด มันไม่เป็นไรแล้วแต่ต้องมาอาบน้ำมนต์เพื่อที่จะได้ไล่สิ่งไม่ดีออกให้หมดจากตัว คุยกันสักพักผมก็นึกถึงเส้นผมที่ผมกับน้องชายเห็นว่าแฟนน้องอ๊วกออกมาก็เลยพูดขึ้นว่า แล้วเส้นผมที่ออกมาด้วยนี่หล่ะครับอาจารย์ทำไงกับมันดี พร้อมทั้งชี้ไปที่กองเส้นผมอ้าวเฮ้ย หายไปไหนฟร๊ะ ผมกับน้องชายมองหน้ากันอีกแล้วครับ มีกันอยู่แค่นี้เองคนอื่นก็ไม่มี หมาแมวก็ไม่มี แล้วมันหายไปไหน แฟนน้องชายก็พูดออกมาว่าก็เห็นมีมือมาหยิบขึ้นไป คิดว่าเป็นพี่มาหยิบไปซะอีก อ้าวแล้วตรูจะหยิบไปทำไมฟร๊ะคิดในใจ อาจารย์เลยบอกว่าเขาคงมาเอาไปแล้วแหละ ดีนะมาเอาไปไวถ้าช้ากว่านี้สักนิด จะส่งกลับไปให้เองเลย เพราะอาจารย์มัวแต่เป็นห่วงแฟนน้องชายผมเลยไม่ได้สนใจเส้นผมกระจุกนั้น ถ้าอาจารย์เอาขันครอบไว้ทันแล้วส่งกลับไป อาจารย์ที่ทำของใส่มีหวังโดนหนักหรืออาจถึงตายเลย ท่านอาจารย์บอก พอคุยกับท่านอาจารย์สักพักก็ขอตัวกลับพาแฟนน้องชายไปพักผ่อน เดี๋ยวบ่ายๆจะได้เข้ามาอาบน้ำมนต์อีกที

 

ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะครับที่มาเล่าช้า เนื่องมาจากภาระกิจเยอะมาก แต่ยังไม่จบแค่นี้นะครับ เพราะอาจารย์ที่ทำของใส่แฟนน้องชายยังไม่ยอมแพ้ครับมีส่งผีมาอีก ดีที่ได้ท่านอาจารย์อ้วน และขุนแผนหมื่นทัพของท่านช่วยเอาไว้ไม่งั้นครอบครัวน้องชายผมคงไม่ได้อยู่จนถึงทุกวันนี้ครับประสพการณ์ครั้งนี้ เล่นกันซะจากคนที่ไม่เชื่อเรื่องผีเรื่องทำของ ต้องเปลี่ยนความคิดกันไปเลย ครับ

 

มารอติดตาม ประวัติ อ.อ้วนด้วยคนครับ

 

ติดตามอยู่นะครับ

 

ขอบคุณครับ อ.อ้วน เก่งจริงๆ ตามหลักเห็นเค้าว่าถ้าแก้แล้วต้องส่งกลับคืน
ไม่งั้นเราก็โดนฝั่งโน้น มันเล่นเหมือนกัน ถ้ามันรู้ว่าเรามีดีมันก็คงไม่กล้า
คนแก้ของนี่ต้องมีวิชาพอตัว เลย

 

ขออนุโมทนากับคุณVAIO ด้วยครับ
มารอฟังตอนต่อไปครับ

 

รอติดตามฟังครับ