พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

ฮ่าๆๆสีส้มจี๊ดเหมือนอิฐดินเผา(ต้องบ.ป.ก.) สวยงามครับ รู้สึกว่าการถ่ายรูปของพี่จะเข้าขั้นเทพแล้วครับ สวยทั้งพระสวยทั้งรูป

 

ขอให้เดินทางไป-กลับหรือทำธุระปลอดภัยครับ

 

เป็นคล้ายๆกันครับ เวลาเจอพระบางองค์แล้วใช่เลยครับ เก๊แท้ไม่รู้บางองค์ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ แต่มองแล้วรู้สึกอย่างที่ท่านทิพย์กล่าวมา หรือเหมือนท่านยิ้มให้ครับ(โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพสื่อ555)

 

อิๆๆเห็นพี่บุพฯลงหลวงพ่อปานปี36ให้ชมแล้ว เลยอยากโชว์แท้ของตรูให้ชมเล่นๆซักองค์ อิๆๆๆ

 

หวัดดีครับท่านพ่อเลี้ยง...

ผมดูภาพขยายไม่ได้...เสียดายจังครับ...ขอกลับไปดูที่บ้านตอนลูกหลับก่อน...
ขออนุญาติตอบโพสก่อนนะครับ...

เนื้ออัลปาก้า...นานๆจะได้เห็นที ว่าใครครอบครองไว้มั่ง...
ชอบมั่กๆครับองค์นี้...กริ๊บเลยครับ...ได้ใจจริงๆครับ...

ที่มาแบบนี้...เป็นผม ผมก็ไม่เชื่อใครอีกแล้วครับ....
เห็นพี่ๆน้องๆท่านหนึ่งตั้งกระทู้ข้างนอก เรื่องแท้งานนี้...แต่ไปเก๊งานโน้น...
เก็บพระไว้ส่องคนเดียวอยู่กับบ้านจะดีกว่าครับ...ไม่ต้องออกไปล่าใบเซอร์ในเปลื่องตังส์ครับ ฮ่าๆๆๆๆ (ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ)...

ขอบคุณท่านพ่อเลี้ยงมากๆอีกครั้งครับ...
แวะมาครั้งนี้..มีพระและเรื่องราวดีดีมาแบ่งปันความรู้ด้วยอ่ะครับ...

 

รู้ว่าโชว์นะครับคุณอัค..แต่อยากรู้ที่มาด้วยอ่ะครับ....
ด้านหน้าโอเคอยู่ครับ...แต่ด้านหลังมีเม็ดใหญ่ๆ(อะไรก็ไม่รู้) เยอะจนไม่เหมือนดินอยุธยาเลยครับ...ฮ่าๆๆๆๆๆ

เม่นบัวสองชั้น...สู้ๆครับ...

 

ขอยืมส่องใกล้ๆได้มั๊ยครับคุณพี่ 555+

แหมมม .... สวยจริงๆ

 

สวยงามครับท่านพ่อเลี้ยง ถูกใจมากครับ ขอบคุณที่นำมาให้ชมกันครับ

 

ดูแล้วขลังดีจังครับคุณอัค พระหลวงพ่อปาน ไม่มีสักองค์ครับ ได้มาก้อมีคนมาขอแลกต่อตลอด จะเก๊ จะแท้ ก็ไม่เคยมีเก็บไว้เลยสักองค์ มีเซียนพระท่านนึงบอกกับเซียนเฉพาะที่บ้านผมว่า สมเด็จบางขุนพรหม พร้อมแลกกับ หลวงพ่อปาน ไก่หางพวง มาถึงตอนนี้ บอกว่า หลวงพ่อปาน พิมพ์ไหนก็ได้ 555

 

พระพุทธองค์ตรัสสอนเราให้พึ่งตนเอง....
ความสุขได้ได้มาจากการพึ่งพาตนเอง...ย่อมมีค่ามากกว่าการพึ่งพาตังส์ หรือสิ่งอื่นใดพิสูจน์ใจครับ....

ผมเองก็มีพระหลายชิ้นที่ค้านใจครับ...แต่ด้วยที่มาที่ไป...จำต้องเก็บไว้รอวันพบความจริง....

 

ไก่หางพวงองค์นี้มูลค่าที่ได้มาประมาณ ๒๐๐ บาทครับท่านทิพย์....
แต่ิไม่คิดจะแลกกะอะไรและมูลค่าเท่าไหร่...เพราะพอได้ส่องละเอียดใกล้ๆ...คุณค่าทางใจเกินคำบรรยายครับ....

แท้ของตรู...ขั้นเทพ(สำหรับผมคนเดียวนะครับท่านทิพย์)...ฮ่าๆๆๆๆ
รักน้ำเกลี้ยง..ได้ใจจริงๆ

 

วันนี้มีให้ชมหนึ่งเหรียญครับ วัดป่าเลไลยก์ แท้ไม่แท้ ไม่ทราบนะครับ (แท้ของตรู) ลองรับชมกัน


ภาพที่เห็นนี้เป็นภาพเหตุการณ์ตอนหนึ่งในพระประวัติของพระพุทธเจ้า เป็นตอนที่พระพุทธ เจ้าเสด็จไปจำพรรษาในป่าโดยลำพังพระองค์ ไม่มีพระภิกษุหรือใครอื่นตามเสด็จไปจำพรรษาอยู่ด้วยเลย ป่าที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปจำพรรษาครั้งนี้เป็นป่าใหญ่ เป็นที่อยู่อาศัยของช้างโทนเชือกหนึ่ง ชื่อว่า 'ปาลิไลย กะ' หรือ 'ปาลิไลยก์' ป่าแห่งนี้จึงได้นามตามช้างนี้ว่า 'ป่าปาลิไลยก์' คนไทยเราเรียกว่า 'ป่าปาเลไล' อัน เดียวกันนั่นเอง
มูลเหตุที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปจำพรรษาที่ป่าแห่งนี้ เพราะทรงรำคาญพระภิกษุชาวเมืองโกสัม พีสองคณะพิพาทและแตกสามัคคีกัน ถึงกับไม่ยอมลงโบสถ์ร่วมกัน พระพุทธเจ้าทรงทราบเข้า ได้เสด็จมา ทรงระงับให้ปรองดองกัน แต่พระภิษุทั้งสองคณะก็ไม่เชื่อฟัง พระพุทธเจ้าจึงเสด็จหลีกไปจำพรรษาอยู่ในป่าดังกล่าว
ด้วยอำนาจพุทธบารมีและพระเมตตาของพระพุทธเจ้า ช้างชื่อปาลิไลยก์ได้เข้ามาอุปัฏฐากพระ พุทธเจ้า เช้าขึ้นหาผลไม้ในป่ามาถวาย ตอนเย็นต้มน้ำร้อนถวายพระพุทธเจ้าด้วยวิธีกลิ้งก้อนหินที่เผาไฟให้ ร้อนลงในแอ่งน้ำ
ลิงตัวหนึ่งเห็นช้างปรนนิบัติถวายพระพุทธเจ้า ก็ได้นำรวงฝึ้งมาถวายพระพุทธเจ้าบ้าง พระ พุทธเจ้าทรงรับแต่ไม่ทรงฉัน ลิงจึงเข้าไปนำรวงผึ้งกลับมาพิจารณาดู เมื่อเห็นตัวอ่อนของฝึ้ง จึงนำตัวอ่อน ออกหมดแล้วนำแต่ผึ้งหวานเข้าไปถวายใหม่ คราวนี้พระพุทธเจ้าทรงรับแล้วฉัน ลิงแอบดูอยู่บนต้นไม้ เห็น พระพุทธเจ้าทรงฉันรวงผึ้งของตน ก็ดีใจ กระโดดโลดเต้นบนกิ่งไม้ จนพลัดตกลงมาถูกตอไม้แหลมเสียบ ท้องทะลุตาย
เมื่อออกพรรษา พระภิกษุที่แตกกันเป็นสองฝ่ายยอมสามัคคีกัน เพราะชาวบ้านไม่ยอมทำบุญ ใส่บาตรให้ ได้ส่งผู้แทนไปกราบทูลพระพุทธเจ้าเสด็จกลับเข้าเมือง ช้างปาลิไลยก์อาลัยพระพุทธเจ้านักหนา เดินตามพระพุทธเจ้าออกจากป่า ทำท่าจะตามเข้าไปในเมืองด้วย พระพุทธเจ้าจึงทรงหันไปตรัสบอกช้างว่า

"ปาลิไลยก์! ถิ่นของเธอหมดแค่นี้ แต่นี้ไปเป็นถิ่นที่อยู่ของมนุษย์ ซึ่งเป็นภัยต่อสัตว์เดรัจฉานเช่นเธอ เธอไป ด้วยไม่ได้หรอก"


ช้างปาลิไลยก์ยืนร้องไห้เสียใจไม่กล้าเดินตามพระพุทธเจ้า พอพระพุทธเจ้าลับสายตาก็เลยอก แตกตายอยู่ ณ ที่นั้น คัมภีร์บอกว่าทั้งลิงและช้างตายแล้วไปเกิดเป็นเทพบุตรอยู่ที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์</pre>

สำหรับประสบการณ์ก็ ... ลุงว่าได้มาจากคุณตาตั้งแต่ตอนอยู่สุพรรณสมัยเด็กๆ ลุงผมท่านนี้ตอนนี้ก็ 60 กว่าแล้วท่านเล่าว่า ตอนสมัยห้อยเหรียญนี้มีเรื่องกะเพื่อนโดนพวกเอาจอบสับลงกลางหลังแต่ไม่เป็นไรเลย อิอิอิอิ

 

สุดยอดครับคุณกวิน....
ดูภาพขยายช้ามากๆ...ขอตอบโพสก่อนล่ะกัน...ฮ่าๆๆๆๆๆ

นานๆจะได้ทบทวนพุทธประวัติ...ต้องขอบคุณมากๆครับ...
วัดใกล้ๆบ้านก็มีปูนปั้นเหตุการณ์นี้ไว้ให้ชาวบ้านกราบไหว้เหมือนกันครับ...
แต่ก็เห็นอีกหลายๆวัดนะครับ...ที่มีแบบนี้ หรือไม่ก็เขียนไว้ตามผนังครับ...

สาธุ สาธุ สาธุ...กราบหลวงพ่อโตวัดป่าฯครับ..

 

ดูอย่างเหรียญนี้ซิครับคุณอัค....

เจ้าของเดิมเสียชีวิตด้วยโรคเบาหวาน....
เป็นชาวหนองสะเดาบ้านเดียวกันครับท่านผู้เฒ่า...แล้วย้ายมาจับจองที่ดินในยุคการสร้างนิคมสร้างตนเองฯ....
ภรรยายอมปล่อย...เพราะไม่จำเป็นต้องใช้....

ผมให้ค่าเหรียญไป ๑๐๐๐ บาท...แกแถมแหวนสึกๆที่สามีแกใช้จนถึงวันที่ตายมาให้ด้วย...

ผมตรวจดูเหรียญแล้ว...พิมพ์เดียวกันกับที่ภรรยาผมมี...แต่...ทั้งสองเหรียญพิมพ์ต่างจากพิมพ์ที่กำลังนิยมเล่นหากัน....ฮ่าๆๆๆๆ

แต่ก็ยังมีหลายๆอย่างที่ท่านผู้เฒ่าประจำบ้านมี...และก็แตกต่างจากที่เค้ากำลังสร้างมาตรฐานกัน....

ดังนั้น...แท้ของตรูจึงเหมาะสมกับสองชิ้นนี้อย่างที่สุดครับคุณอัค...ฮ่าๆๆๆ

แหวนที่แถมมา...อยู่ในนิ้วผมครับ....
ประสบการณ์ที่เจอ..ทำให้หมดความกังขาเรื่องเก๊ครับ..
เหมือนพี่ศุภฯอ่ะครับ..มีความสงสัยอยู่ในใจตลอดเวลาว่าไม่น่าจะแท้....
แต่พอเจอไฟเข้าไป...ถึงได้รู้ว่าหากไม่มีแหวนอยู่ในนิ้วมือ...สงสัยจะมีปวดแสบปวดร้อนไปทั้งตัวครับ...(ความเชื่อเฉพาะบุคคลนะครับ)

สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อมุ่ยครับ...

 

อันนี้รางวัลรอบหน้าใช่มั๊ยครับ อิอิอิ

เรื่องที่มาของเหรียญลุง ผมไม่กังขาหรอกครับ บ้านเดิมที่สุพรรณอยู่ข้างวัดครับ 555+

 

ทำใจลำบากครับคุณกวิน....
ผมต้องพิสูจน์ให้แน่ใจก่อนครับ...ว่าเก๊จากที่ไหน...ไม่อยากแจกของเก๊ให้ใครครับ...
เนื้อทองฝาบาตรเก่า...ไม่รมดำ...ผมมีตั้งสองเหรียญ...ถ้ามีเก๊...ผมต้องเจออีกไม่สนามใดก็สนามหนึ่งครับ....
ผมเห็นมีบ้างที่ประมูลในเนท...แต่เนื้อหาไม่สวย....

ทุกครั้งที่มีโอกาสกลับหนองสะเดา...จะบอกญาติๆทุกครั้ง...ใครมีเหรียญวางศิลาฤกษ์...ขอยืมดูหน่อย...
แต่ยังไม่ม่วี่แววครับ...เจอแต่ผ้ายันต์ และเนื้อผงครับ...

สักวันต้องได้ข้อยุติครับ...ฮ่าๆๆๆๆ

-----------------------------------------------------------------
ถึงแม้จะมีความเป็นไปได้ว่า ปลอมตั้งแต่รุ่นปู่.....
แต่บ้านอยู่ข้างวัดแล้วมีของเก๊นี่ดิ...มันจี๊ดครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ยังไงก็เชื่อตัวเองก่อนล่ะครับท่านกวินฯ

สาธุ สาธุ สาธุ...

 

ได้เห็นชัดๆซะที....
สุดยอดดดด ครับท่านพ่อเลี้ยง...

สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อเดิมครับ...

 

ผมได้ฟังเทศหลวงพ่อฤาษีลิงดำเรื่องนี้ครับ ท่านบอกว่า วัดป่าเลไลย์ เป็นจุดที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นจริงๆ และพระสงค์ที่ไปกับพระอานนท์จำนวน 500 รูป ก็อยู่กันตรงที่วัดประชุมสงฆ์ ซึ่ง ก็น่าจะมีความเป็นไปได้สูง จากหลักการและเหตุผลแล้ว ตอนที่ท่านหลบมาอยู่ป่าเลไลย์นั้น ไม่มีใครตามมาพบ เพราะไกลจากเมืองโกสัมพีมาก ตามพุทธประวัติ เพราะพระสงฆ์โกสัมพีขณะนั้นยังไม่มีใครได้อภิญญา ขนาดจะตามหาพระพุทธเจ้าก็ยังตามไม่เจอ ต้องไปพึ่งพระอานนท์นั่นแหละครับ

 

จริงๆแล้วเรื่องพระนั้น ผมไม่ถนัดเรื่องการดูตำหนิ อาศัยว่ารักและ ชอบองค์ไหนก็ขอเอามา แต่คุณตาของเพื่อนเป็นนักเก็บ ถูกคอถูกใจกับผมเป็นพิเศษ เอาเป็นว่าบางทีลูกขอไม่ได้แต่ผมขอท่านให้ ผมก็เลยเกรงใจ(ลูกหลาน)ท่าน ไว้เดี๋ยวผมถ่ายพระหลวงพ่อสุขแปลกๆมาให้ดู แต่ผมไม่รู้ตำหนินะครับเขาว่าผมก็ว่าตามไป
ส่วนพระของคุณกวินพันธ์ ผมว่า คุณก็คงมั่นใจดีอยู่แล้วว่าแท้ สุดท้ายก็แอบพระดีๆไว้โพสต์ลงทีละองค์ เขาถึงว่าหมัดเด็ดๆเก็บไว้ทีหลัง
ความจริงกระทู้นี้มีพระเยอะมากที่ผมไม่เคยรู้จักอ่านแล้วได้ความรู้ แล้วผมจะนำมาโพสต์ถามบ้างครับพระหลายองค์ผมเก็บบางทีไม่รู้วัดจริงๆ คงต้องรบกวนพี่บุพนิมิต และเพื่อนสมาชิกบ้างครับ

 

สอบถามอาจารย์ศนิวารหน่อยครับ สมเด็จเนื้อออกดำๆ ข้างหลังมีกดพิมพ์คล้ายสมเด็จอรหัง แต่ไม่ใช่คำว่าอะระหัง แต่มีตัว ขะ นำหน้า พอจะทราบหรือป่าวครับว่าของที่ไหน อีกตัวอาจจะเป็นตัวตีนของตัวฆะ ครับ