ผีอำ

ที่เสด็จมาหาตอนนั้นยังโง่อยู่ค่ะ ยังไม่เข้าใจเรื่องมโนมยิทธิเลยไปหาท่านไม่เป็น ทุกวันนี้เหรอคิดถึงองค์ไหนไปหาเองโลด

 

เมื้อกี้ขอขมาเณรแล้วค่ะ โตเป็นเณรหนุ่มน้อย หน้าตาหมดจดเลยค่ะ

 

ที่พี่นพรออ่านเรื่องหลวงปู่เทวดานี่อยากรู้เรื่องว่าท่านจะเป็นเหมือนหลวงปู่เทพโลกอุดรหรือเปล่าใช่ไหมคะ

 

ฝันซ้อนฝันเคยเจอ 3 ต่อ เลย

 

อิอิ แวะมาอ่านคับ สนุกดีคับ รู้สึกว่าพี่ใจดีจัง อิอิอิอิ

 

ประมานนั้นถ้าทางในดงพอมีคอนเนกบ้างบางท่าน
เคยเห็นบ้างบางท่าน.แต่ไม่ได้คุยด้วยนะ
แต่จริงๆมีเยอะนะ เพียงแต่อาจไม่มีชื่อเสียงเรียงนาม
แต่ท่านเทวดาเนี่ยเก่งมากๆ
คือพอคาดๆได้ว่าท่านมีความสามารถประมานไหน
และตอนนี้คือท่านเก่งมากจนเราไม่รู้ว่า
ท่านอยู่ไหน แม้จะพอคาดได้ว่าท่านยังอยู่ก็ตาม
คือรู้ๆว่าอยู่ที่ไหนก็เจอท่านและไม่พ้นท่าน แต่หาท่านไม่เจอนั้นหละ
ปล.งงไหม ๕๕๕. เหมือนเราจับกะแสจิต
พระโมคคัลลานะไม่ได้นั่นหละ. คล้ายๆกัน
ถ้าเคยโดนทดสอบถึง ๓ ครั้งในฝันแสดงว่าใกล้ๆแล้ว

 

อันที่จริงหนูไม่มีคอนเนคกะท่านมาก่อนหรอก แต่ที่เจอเพราะหนูไปเจอะผ้าป่าหรือกฐินนี่แหละในตลาด บังเอิญเสียบไม้ไปกะเขา แล้วอ่านชื่อว่าหลวงปู่สรวง วัดไพรพนา แต่ไม่รู้จักมาก่อนหรอกค่ะ แต่หลวงพ่อเราพาไปเจอค่ะ

พี่นพจำที่หลวงพ่อเล่าเรื่องหลวปู่ขี้วัวได้ไหม นี่หนูก็สงสัยว่าท่านนี้ล่ะ ไม่งั้นหลวงพ่อเราจะพาหนูไปหาท่านทำไม

เท่าที่รู้ท่านเป็นพระโพธิค่ะ กำลังเร่งบารมีบริวารอยู่ ท่านเลยต้องตายตรงนี้และไปโผล่ที่อื่นสงเคราะห์บริวารท่านไปเรื่อย ๆ ค่ะ

 

ใช่ค่ะ พี่ทอง
เพราะตอนนั้นแยมมีปัญหากับอารมณ์ตัวเอง คืออารมณ์พุ่งพล่าน
อะไรสกิดนิด ปรี๊ดขึ้นมาเลย แล้วแยมก็ทำได้แค่อดกลั้นแล้วปลงๆๆ
ซึ่งมันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง พี่ทองเลยแนะนำให้คุมด้วยพรหมวิหาร 4
แยมก็ไปอ่านและทำความเข้าใจแล้ว แล้วต้องฝึก ตอนนี้เจออะไรที่ไม่ถูกต้องไม่เข้าตา อารมณ์มันพุ่งก่อน แล้วมันก็จะ
ลงมาเองด้วยที่เรานึกถึง พรหมวิหาร 4 แต่การตอบโต้ไม่มีแล้วค่ะ เพราะ
สติเกิดไวกว่า การตอบกลับ
ตอนนี้ก็ได้การบ้านจากคุณนพกับพี่ทองเรื่องการกำหนดลมหายใจ
มีเวลาก็กำหนดให้รู้ลมหายใจตัวเอง แต่มันก็แว่บไปคิดโน่นคิดนี่
ทำโน่นทำนี่ตลอด ยังไงก็จะพยายามฝึกค่ะ
ขอบคุณมากนะค้าา

 

เริ่มจาก หายใจเข้า ออก 3 คู่ ก่อน แล้วตั้งใจว่า ในขณะ 3 คู่นี้จะไม่คิดอะไรเลย ทำให้คล่อง แล้วเพิ่มเป็น 5 คู่ แล้วเพิ่มเป็น 10 เป็นร้อยไปเรื่อย ๆ

ถ้ายังฟุ้งอยู่ ให้เพิ่มคำภาวนา พุท โธ พร้อมกับลมหายใจเข้าออกด้วยค่ะ

 

อยากฝึกด้วยจังเลยครับ เผื่อจะได้เก่งแบบพี่ๆมั่ง ขอคำแนะนำด้วยครับ

 

ได้เลยค่ะ ฝึกแบบสุขวิปัสโกนะ ไม่ใช่ฝึกอภิญญา เพราะพี่ก็ทำไม่ได้เหมือนกันค่ะ
เริ่มแบบน้องแยมเลยนะคะ เริ่มจากลมหายใจก่อน

 

เรื่องคุมสติ อาจจะยากและใช้เวลาหน่อยสำหรับแยม
แต่ไม่เกินความตั้งใจและความพยายาม
ขอบคุณมากๆๆๆๆเลยค่ะ พี่ทองชมพู

 

วันนี้ขอตัวนอนก่อนนะคะ ง่วงแล้ว

 

พี่นพคะ หนูเคยไปแอบดูเขาบวงสรวงอนุสาวรีย์รัชกาลที่ ๑ ที่นี่จังหวัดเขาจัดบวงสรวงทุกวันพุทธตอนค่ำ กะแอบไปจับผิดเขาเพราะเรารู้ว่า ร.๑ เป็นใคร และอยู่ที่ไหน ทีนี้ ท่านมาจริง ๆ ด้วยแฮะ องค์แทนหรือเปล่า

ปล.พี่นพไม่ยอมลาใช่ไหมคะ ถึงได้มาซุ่มสร้างบารมีอยู่ในเว็บ
ส่วนหนูไปละ ตอนนั้นก็เป็นตามหลวงพ่อแบบตกกระไดพลอยโจน พอตอนนี้หลวงพ่อลา ก็ลาตาม ขนาดโดนบังคับให้ปฏิบัติตั้งแต่ต้นจนหลวงพ่อสอนจนใกล้จะจบละ (หลวงพ่อสอนจบแต่เรายังไม่จบ) ยังไม่รู้เรื่องเลยว่านี่เขาเรียกว่าการปฏิบัติธรรม ยังจะตกกระไดพลอยโจนต่ออีก

อ้อถามอีกอย่างค่ะ เรื่องการหายใจของหนูนี่ก็ฝีมือท่านใช่เปล่าคะ เพราะหมอบอกว่าคนที่เลือดเหลือเท่านี้ไม่มีใครรอดหรอก (แถมหนูยังเดินทางทุกที่ทั่วไทยได้อีก) ตายไปนานแล้วค่ะ

 

เอ่อออ ! คือ ตอนนี้คุยกับ ผะๆๆ ผีหรือเปล่าเนี่ย ๕๕๕
เค้าเรียกว่าเป็นลักษณะกระแสที่คอยแหย่ หรือคอยดึง พูดง่ายๆว่าโน้มน้าว.
แบบอืมทำไมเราทำแบบนี้นะ แบบนั้นนะชนิดไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องทำแต่ก็ทำ..
ระบบหายใจลึกแค่พยายามทำให้มันเป็นปกติในชีวิตประจำวันก็น่าจะไม่มีอะไรนะ
แต่ถ้าจะฝึกเพื่อพัฒนาบางอย่าง..
''เข้าสั้นออกยาวเป็นการฟอกภายใน
เข้ายาวออกสั้นๆเพิ่มกำลังสมาธิ
และกำลังจิต''

 

อาการนี้ผมก็เป็นนะครับ มันเป็นอะไรฟินทางใจ มากๆ ฟินกว่า ความสุขทุกอย่างในโลกนี้อีก แต่ฟินไปมา ก็มีคนปลุกให้แบบพิสดาร เพราะที่บ้านไปทำงานตั้งแต่เช้ามืดไม่มีใครปลุกครับ แล้วคนที่มาปลุกก็เป็นใครก็ไม่รู้ โยนจิ้งจกใส่บ้างล่ะ โดนไม้เคาะหัวบ้างล่ะ โดนแยงหูบ้างล่ะ จี้เท้าบ้างล่ะ คราวนึงแกล้งไม่ตื่น โดนไม้ตี ผัวะ ที่ก้นเลย นอนหงายน่ะครับ ได้ยินเสียงไม้ แล้วเจ็บก้นเลย

 

เขาเคยโดนแต่ " ตื่นได้แล้ว สายแล้ว...(¢£¥©\\^°€¢£)มาจากที่ไกลๆ แต่ชัดซะ

 

55 สงสัยใจแม่จ้างมา ดีนะที่เราไม่เคยเจอ

 

อันนี้ทุกวันจนชินโดยท่านแม่เราเองค่ะ

 

ตอบ จริงๆไม่เคยคิดเรื่อง ลา หรือ พุทธภูมิอะไรเลยนะ.
มีแต่ว่าทำอย่างไรถึงจะรอด ๕๕๕ ไม่ว่าจะฝึกอะไรมาก็ตามเนาะ
สำคัญคือ ในสภาวะลืมตาปกติตัวจิตเรามันไม่มีอะไรมายึดเกาะ
ได้นานแค่ไหนในระหว่างวัน..ตรงนี้สำคัญกว่า...

อันนี้จริงแท้ชัวร์ที่สุด เมื่อไหร่เราจะตาย ๆ ไปซะทีก็ไม่รู้ค่ะ