ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

สาธุครับ

ที่วัดสะแกยังมีให้บูชาแผ่นละ 100 บ.นะครับ ใครได้ไปวัดสะแกหามาบูชาโลดครับ แท้และทันหลวงปู่แน่นอนครับ

 

ถ้าแกไม่เคยเจอข้า แกมาไม่ถึงวัดสะแกหรอก



โดย พี่สิทธิ์

ในสมัยที่ใคร ๆ ยังประมาทว่าอย่างไรเสีย หลวงปู่ดู่ท่านคงจะยังอยู่กับเราอีกนาน เพราะดูจากภายนอกท่านก็ยังแข็งแรงและมีความผ่องใสมาก อย่างน้อย ๆ ท่านน่าจะอยู่ถึงอายุ ๑๐๐ ปี ก็มีหนุ่มคนหนึ่งตั้งอยู่ในความไม่ประมาท รีบเร่งทำความเพียร ส่งการบ้านท่านมิได้ขาด อานิสงส์ที่เกิดขึ้น นอกจากความก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรมแล้ว ยังได้เป็นบ่อเกิดของการบันทึกและรักษาธรรมคำสอนของหลวงปู่ กระทั่งได้มีการต่อยอดออกไปในเวลาต่อมา

ในช่วงที่หนุ่มคนนั้นมีฉันทะในการปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น ๆ เพราะการลิ้มรสความสุขเย็นจากการปฏิบัติ และเพราะความอบอุ่นใจอันเกิดจากความเมตตาของหลวงปู่ในการพร่ำสอนและให้กำลังใจลูกศิษย์อย่างเสมอต้นเสมอปลาย อย่างมิรู้เบื่อ วันหนึ่ง ในเวลาที่ปลอดผู้คน เขาได้ไปนั่งม้านั่งข้างหน้าหลวงปู่ แล้วพูดกับหลวงปู่ด้วยแววตาที่สำนึกในพระคุณของหลวงปู่อย่างเหลือล้น ว่า

“หลวงปู่ครับ ผมไม่เสียชาติเกิดจริง ๆ ที่ได้มีโอกาสมาเป็นลูกศิษย์หลวงปู่”

หลวงปู่มองหน้าเขาด้วยเมตตา แล้วกล่าวว่า

“แกจำไว้เลยนะ ถ้าแกไม่เคยเจอข้ามาก่อน แกมาไม่ถึงวัดสะแกหรอก”

ทุกวันนี้ เด็กหนุ่มคนนั้นยังคงทำหน้าที่เป็นหลักให้กับหมู่คณะ วางตัวอยู่เบื้องหลัง ไม่เคยออกหน้า ทั้ง ๆ ที่เป็นผู้ได้รับความเมตตาจากหลวงปู่เป็นอย่างมาก และเป็นผู้ที่ได้บันทึกธรรมคำสอนของหลวงปู่ไว้มากที่สุด โดยได้รับอนุญาตจากหลวงปู่ให้เผยแพร่คำสอนของท่านออกมาเป็นเล่มแรก ภายใต้ชื่อว่า “ไตรรัตน์” ที่สำคัญที่สุด เขายังคงปรารภความเพียรอย่างเสมอต้นเสมอปราย และทำหน้าที่ให้คำแนะนำในการปฏิบัติธรรมแก่หมู่คณะเสมอมา
แม้ว่าหลวงปู่จะยกย่องผลการปฏิบัติของเขาโดยกล่าวกับหมู่คณะทั้งหมดว่า

“พวกแกเรียกเขาว่าอาจารย์ได้”

แต่เขากลับไม่ยอมให้ใครเรียกเขาเช่นนั้น เพราะนิสัยเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ข้าพเจ้า (ผู้เขียน) เองก็สมัครใจถือเขาเป็นอาจารย์คนหนึ่งเช่นกัน ติดขัดการปฏิบัติหรือต้องการเสริมกำลังศรัทธา ก็ได้อาศัยเขาเสมอมาเช่นเดียวกับหมู่คณะคนอื่น ๆ

มาถึงตรงนี้ คงไม่สำคัญว่าเขาคือใคร เพราะเขาก็คงไม่ประสงค์จะออกตัว สิ่งสำคัญอยู่ที่พฤติกรรมการเป็นแบบอย่างของการวางตัวอย่างผู้อ่อนน้อมถ่อมตน ตามปฏิปทาที่หลวงปู่พร่ำสอนเพื่อมิให้ “ดีแตก” ต่างหาก ที่ใคร ๆ น่าจะพิจารณานำไปใช้ให้สมกับมาเป็นลูกศิษย์หลวงปู่

ทุกวันนี้ ทั้งเขาและหมู่คณะมีความพอใจที่ได้มีโอกาสทดแทนคุณหลวงปู่ ไม่ว่าด้วยการปฏิบัติตามคำสอนของหลวงปู่ และด้วยการเผยแพร่คำสอนของหลวงปู่ให้เกิดประโยชน์กว้างขวางมากที่สุด เพราะตระหนักว่าสังขารหลวงปู่อยู่ได้ไม่นาน แต่ธรรมของหลวงปู่จะคงอยู่ตลอดไป ตราบเท่าที่ยังมีผู้ใฝ่ในธรรมและศรัทธาในองค์ท่าน. . .

 

แหม่ นึกว่ามีแต่พวกผมซะอีกที่ไม่ถูกปิดหูปิดตาเสียเงินบูชา

 

อ่ออ ขอบคุณครับ สำหรับประสบการณ์ และข้อมูลครับผม

 

16/04/2553

เมื่อวันที่ผ่านมาผมและครอบครัวเดินสายกันไปรดน้ำดำหัวญาติผู้ใหญ่ และยังได้แวะไปทำบุญกราบสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ดังต่อไปนี้แบ่งบุญให้อนุโมทนากันครับ

1.พระธาตุจอมกิตติ





ได้แวะไปทำบุญและสรงน้ำองค์พระธาตุเป็นมงคลชีวิตปีใหม่เมืองครับ สถานที่นี่เป็นสถานที่สำคัญที่องค์ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน ท่านยังมาบรวงสรวงทุกปีแม้ว่าท่านจะละสังขารไปนานแล้ว เหล่าศิษย์วัดท่าซุงยังเดินทางมากราบไหว้สักการะและบรวงสรวงทุกปีไม่ได้ขาด เพราะที่นี่ได้รับพุทธพยากรณ์ว่าจะทรงพระศาสนาของสมเด็จองค์ปัจจุบันได้ครบ 5,000 ปีครับ

2.วัดพระธาตุผาเงา





ศาสนาสถานแห่งนี้ก็มีที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายเรียกได้ว่าใครแวะมาที่ อ.เชียงแสน จ.เชียงราย แล้วไม่แวะมาที่นี่ถือว่ายังมาไม่ถึงเลยทีเดียว นอกจากองค์พระธาตุบนก้อนหินแล้วยังมีองค์พระพุทธรูปที่สำคัญคือ หลวงพ่อผาเงา พระพุทธรูปโบราณสมัยเชียงแสนที่มีความศักดิ์สิทธิ์เป็นที่ประจักษ์มาจนถึงปัจจุบัน ได้แวะไปสรงน้ำองค์พระธาตุและทำบุญบูรณะวัดในโอกาศต่างๆ

3.วัดแสงแก้วโพธิญาณ





วัดนี้พึ่งก่อตั้งได้ไม่นานด้วยบารมีของ ครูบาอริยชาติ ซึ่งท่านเป็นครูบาหนุ่มที่มีบารมีมาก ใครเคยมาจะสังเกตุได้ว่าวัดท่านสร้างได้ใหญ่โตอลังการสมบารมีท่าน ซึ่งปัจจุบันท่านกำลังทำการก่อสร้างรูปเหมือน ครูบาเจ้าศรีวิชัย องค์ใหญ่ที่สุดในโลกอยู่ใครได้มากราบท่านก็ร่วมทำบุญกันเป็นกุศลกันได้ตามสะดวก ตอนที่ผมและครอบครัวไปถึงก็เป็นเวลาเกือบสี่โมงเย็น ประจวบกับทางวัดมีพิธีทำบุญสืบชะตาและรดน้ำดำหัวองค์ครูบา ผมและครอบครัวเลยได้โอกาศดีร่วมทำบุญและดำหัวครูบาด้วยครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

Credit : พี่ก๊อบ Leozenith

 

เทคนิคการสร้างรูปเหมือนหลวงปู่



โดย พี่สิทธิ์

นับเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากมากทีเดียวที่จะสร้างรูปเหมือนหลวงปู่ให้เหมือนหรือคล้ายองค์ท่าน จากประสบการณ์ พบว่าหากนำรูปหลวงปู่ไปให้ช่างปั้นพระ โดยไม่มีผู้รู้ไปคอยกำกับ ก็อาจออกมาไม่เหมือนท่าน ในทางตรงกันข้าม หากมีผู้ไม่ละเอียดไปติแต่ง ยิ่งมากคนก็ยิ่งไปกันใหญ่ก็มี

ผู้ว่าจ้างบางคนบอกช่างว่า “อย่างนี้ยังไม่ใช่ ยังไม่เหมือนหลวงปู่”

แต่พอช่างถามกลับว่า “จะต้องแก้ไขตรงไหนอย่างไร”

ผู้ว่าจ้างคนนั้นก็มักอึ้ง ตอบไม่ถูกเหมือนกัน

เทคนิคอันหนึ่งที่ช่วยได้ก็คือ การขึ้นโครงศีรษะและใบหน้าให้ได้เสียก่อน โดยยึดหลักว่า

? ศีรษะหลวงปู่ต้องมีลักษณะเป็นทรงบาตรคว่ำ ไม่บุบบิบยุบยวบที่ตรงไหน
? คางของหลวงปู่จะมีรูปทรงค่อนข้างเป็นสี่เหลี่ยม มีเนื้อเต็ม ดังที่เรียกว่าคางราชสีห์
? หลวงปู่เป็นผู้ชราที่มีใบหน้าค่อนข้างเต่งตึง จึงต้องระวังอย่าให้ช่างแสดงฝีมือความละเอียดของตนด้วยการใส่รอยย่นเข้าไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
? โหนกคิ้วหลวงปู่ค่อนข้างเด่นชัด แต่มิใช่ไปเติมเนื้อที่โหนกคิ้ว หากแต่เกิดจากเบ้าตาที่ลึกเข้าข้างใน
? จมูกหลวงปู่ค่อนข้างใหญ่ โคนจมูกค่อนข้างกว้าง
? เส้นร่องแก้มที่มาจากจมูก และปลายริมฝีปาก จะมาจรดกัน
? ริมฝีปากหลวงปู่ค่อนข้างบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งริมฝีปากบน บางจนเกือบเป็นเส้นตรง ส่วนริมฝีปากล่างมีเนื้อเล็กน้อย แต่เว้นวรรคตรงกลางริมฝีปากล่าง
ซึ่งถ้าได้ตามนี้ ก็จะทำให้รูปเหมือนของหลวงปู่ดู่ใกล้เคียงท่านมากขึ้น

 

ร่วมด้วยช่วยกันเผยแพร่คำสอนหลวงปู่นะครับ

ผมจะพยายามหามาลงเรื่อยๆ แต่จะเอาข้อมูลเฉพาะที่เป็นคำสอนของท่านจริงๆ ไม่บิดเบือนครับ

 

แผนกอนุโมทนาบุญ



โดย พี่สิทธิ์

ในทางพระพุทธศาสนานั้น บุญมิได้แปรผันตามจำนวนปัจจัยในการทำบุญ เรื่องนี้ หลวงปู่เคยยืนยันว่า เงินทำบุญ ๑ บาท ของผู้ที่ทำบุญด้วยจิตศรัทธาเลื่อมใสในพระรัตนตรัย ก็อาจได้บุญมากกว่าเงินทำบุญ ๑ ล้านบาท ของผู้ที่ทำบุญเพื่อเอาหน้าเอาตา

บางคนมีปัจจัยน้อย การจะเสียสละเงินเพื่อทำบุญได้นั้น

เขาต้องใช้กำลังใจอย่างสูงในการฆ่าความตระหนี่ในใจของเขา อานิสงส์จึงสูงตามไปด้วย

ดังอดีตชาติของพระสาวกท่านหนึ่ง ท่านสู้อุตสาห์ทำงานหนักหลายปี เพื่อหวังจะได้อาหารที่สุดประณีตอย่างที่มหาเศรษฐีในเมืองเขารับประทาน เพียงแค่สักมื้อเดียว แต่พอเวลานั้นมาถึงจริง ๆ เขากลับตัดใจยกอาหารนั้นใส่บาตรพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหมด แม้พระเจกพุทธเจ้าจะทักท้วงว่าเก็บไว้ทานเองครึ่งหนึ่งเถิด เขาก็กราบเรียนไปว่า ขอพระคุณเจ้าเมตตารับอาหารทั้งหมดนั้นเถิด เพื่อประโยชน์สุขแก่ข้าพตราบนนานเท่านาน ก็เพราะเหตุที่ข้าพเจ้ามิได้ทำบุญถวายท่านแด่ท่านผู้ทรงศีลในอดีต ข้าพเจ้าจึงต้องทำงานหนัก เพียงเพื่อจะได้อาหารอันประณีตสักมื้อหนึ่ง ครั้นเขาได้ทำบุญแล้ว อานิสงส์ก็ส่งผลกับเขาในชาตินั้นเลย...

ที่หน้ากุฏิหลวงปู่ ข้าพเจ้ามักพบเห็นผู้เฒ่าชาวบ้านในละแวกนั้นที่เป็นนักปฏิบัติ มานั่งอยู่ข้าง ๆ (ด้านล่าง) เขาจะมาคอยพนมมืออนุโมทนาบุญกับบรรดาญาติโยมที่มาถวายทานกับหลวงปู่

หลวงปู่บอกว่า "พวกนี้เขาฉลาดหาบุญ"

ได้แก่ บุญจากการอนุโมทนา

แต่ที่สำคัญเขารู้จักใช้สมาธิให้เป็นประโยชน์ โดยการอธิษฐานของสังฆทานนั้นให้สว่างแล้วขอหลวงปู่ทวดนำขึ้นไปถวายพระพุทธเจ้า ด้วยกำลังจิตอย่างนี้ คิดดูเอาเถิดว่าบรรดาแผนกอนุโมทนาบุญเหล่านั้น ซึ่งเขาทำกันทุกวัน ๆ เป็นระยะเวลานาน ๆ เขาจะได้บุญมากเพียงใด ?