บันทึกกรรมของฉัน

อยากสวยต้องรวยค่ะ…

ฉันมีงบน้อยตั้งแต่สาวๆ เวลาจะอบซาวน่าก็ต้องทำเอง ขัดผิวก็ทำเอง ทำสปาเองที่บ้านค่ะ เพราะมันประหยัดไปได้เกินครึ่งค่ะ

มาตอนนี้ฉันไม่ได้ทำงานแล้ว จึงคิดว่าไม่ต้องดูแลตัวเอง อันเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ค่ะ เผลออีกที หน้ากลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว ไม่ทราบจะแก้ไขทันไหม

ช่วยลุ้นด้วยนะคะเพื่อนๆ ว่าฉันจะกลับไปสวยได้ดังเดิมหรือเปล่า ฉันมีโปรเจคลดความอ้วนจริงจังด้วยค่ะ เนื่องจากว่า ค่าไตรกลีเซอร์ไรด์ในเลือดของฉันสูงเกินพิกัดค่ะ

 

มันค้านกับการทำอสุภกรรมฐานเสียจริง
ฉันเริ่มสับสนสภาวะของฉัน
อยากจะสวยหรืออยากจะปลง
ฉันเป็น Bipolar หรือ ?

 

นี่ต่างหาก ที่ฉันต้อง เอาเงินไปบริจาคช่วยเหลือ
มิใช่ เอาเงินมาเสริมสวย
เด็ก กาซ่า กำลังรอฉันอยู่
ฉัน…
ฉันสับสน

 

ฉันไร้สาระจริงๆ
ขอโทษนะที่ขาดสติ
เด็ก กาซ่า กำลังรอฉันอยู่
ฉันไม่มีงบเสริมสวยหรอก
ตื่น ตื่น ตื่น !!!

ครีม 1 กระปุก เลี้ยงข้าวเด็กได้เกือบ 10 มื้อ
ลีโอเอ๋ย
จงอยู่กับความเป็นจริงเถิด …
กลับไปหาบะหมี่เซียน ซะ !!!
ครีมและวิตามินล็อตนี้คือของขวัญปีใหม่
หมดแล้วหมดเลย…

 

สมัครเป็นหนูทดลองเครื่องสำอางค์…

ฉันปิ๊งไอเดีย ฉัน search ไปเจอทาง google เขารับสมัครหนูทดลองเครื่องสำอางค์ ฉันดีใจมาก ฉันควรไปสมัคร

แล้วฉันจะมาเล่าให้ฟังนะคะ หากเขารับฉัน

พระเจ้า !
ฉันเป็นคนดีนั่นเอง ฉันจึงมีโอกาสดีดีเช่นนี้

 

หน้าหนาว…ขยัน

ฉันตื่นตั้งแต่ตี 5 กว่าๆ เพื่อมา walk jogging แล้วรับอากาศสดชื่นยามเช้า ฉันสังเกตว่า ร่างกายกระฉับกระเฉงในฤดูหนาวนี้มากกว่าฤดูอื่นๆ ฉันชอบฤดูหนาวค่ะ

จิตแพทย์ของฉันไม่ยอมสั่งลดยาให้โดยให้เหตุผลว่า หน้าหนาวนั้นโดยปกติคนไข้จะมีอาการกำเริบ ฉันเพิ่งทราบ ส่วนตัวของฉันนั้น ตรงกันข้ามค่ะ

วันนี้ลองสูตรลดน้ำหนักของ Andraina Lima ด้วยการดื่มกาแฟเยอะๆ ลองดูสิว่าจะเป็นอย่างไรค่ะ

 

บริจาคไม่ถึงขั้นต่ำ…ให้บอกเขาไปตรงๆ

ฉันบริจาคกับ UNICEF แต่เขาบอกให้ฉันบริจาค 1,500 บาทเพื่อซื้อ Box of life อันเป็นถุงยังชีพขั้นพื้นฐานในปีใหม่นี้ ฉันจึงเขียนอีเมล์บอกเขาไปตรงๆว่า ฉันมีเงินไม่พอ ฉันบริจาคไปเพียง 300 บาทค่ะ

เขาน่ารักมากค่ะ เขาตอบกลับมาและไม่ดูถูกเงิน 300 บาทของฉัน

 

/\
||
||
บางคน อาย ที่เงินน้อย ไม่ถึงขั้นต่ำที่ UNICEF เขากำหนดไว้คือ 1,500 บาท ก็เลยไม่ร่วมทำบุญเลย ทำให้ขาดโอกาสในการทำความดีไปเลยนะคะ

มีเท่าไร ทำเท่านั้นค่ะ ไม่ต้องอาย บอกเขาไปตามตรงว่าไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น

เขาเข้าใจค่ะ เพราะเราเป็นคนดี และทำสิ่งดีดี เพื่อให้โลกใบนี้ สวยงามน่าอยู่ขึ้นค่ะ

 

จนไม่ต้องอาย…

ดูฉันสิคะ ฉันไม่มีงานทำ ฉันทานบะหมี่เซียนจานละไม่กี่สิบบาท และประหยัดเงินมากในการดำรงชีวิต ฉันไม่เห็นอายใครเลยค่ะที่จน เพราะฉันไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร และฉันเป็นคนดีค่ะ

ฉันมีศีลครบค่ะ ฉันรู้สึกสง่างามในตนเอง และมั่นอกมั่นใจในการก้าวเดินไปทุกที่แม้กระทั่งไปในสถานที่หรูหราเช่น ไอคอนสยาม เพราะฉันไม่ได้ไปขโมยของๆใคร แต่แวะไป window shopping เท่านั้นค่ะ

ฉันไม่เคยเบียดเยียนใคร ดังนั้น ไม่มีอะไรน่าอายค่ะ คนที่ควรจะอาย ควรเป็นคนที่ศีลไม่ครบแม้จะมีเงินทองมากมายมหาศาลมากกว่านะคะ เพราะเขาเบียดเบียนสังคมไม่ทางใดก็ทางหนึ่งค่ะ

ฉะนั้น จงมั่นใจในทุกย่างก้าวของชีวิต หากเราเป็นคนดี มีศีลครบ และมีสัมมาทิฐิ รวมทั้ง การกระทำที่ดีค่ะ

 

กินตี๋น้อย ไม่กินน้ำ…

คือวิธีนี้จะประหยัดค่าหัวไปได้เยอะนะคะเพื่อนๆ ลองเอาไปใช้ดูค่ะ เพื่อนๆซดน้ำซุปแทนการดื่มน้ำนะคะ จะประหยัดเงินได้หลายเลยค่ะ จ่ายเพียง 219 บาทค่ะ ไม่ต้องเสียค่าน้ำอีก 39 บาทค่ะ

นอกจากนี้ ควรเลือกเวลาที่กระเพาะอาหารสามารถขยายได้มากที่สุด นั่นคือหลังจากถ่ายเสร็จแล้วนะคะ รวมทั้งยังไม่ได้รับประทานอาหาร จะได้มีพื้นที่ให้กระเพาะอาหารขยายตัวได้เยอะๆที่สุดค่ะ

ให้บอกปฏิเสธไปนิ่มนิ่มว่า ไม่รับน้ำดื่มนะคะ มันจะระบุในใบเสร็จค่ะ

 

ฉันแก่เกินกว่าการใช้ คัมภีร์ยุทธ์ เอาตัวรอดในสังคมเหล่านี้แล้วค่ะ เพราะมันไม่น่ารักเลย เวลาทำตัวแตกต่างจากสังคม

แต่ฉันไม่ได้เอาเปรียบใคร และไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครนะคะ แค่ทำตัวแปลกค่ะ

Struggling life says hi
My dear don’t cry
You can’t deny
Just fly or die…
Stay high like a princess you
Stay with who happy smiles
Stay away those who cry
Stay by yourself just fine…

 

ฉันนอนไม่หลับอ่ะ

ไงล่ะ แอนเดรียนน่า ลิม่า

 

คอดกิ่วยวนเย้าเร้ารัด
กำหนัดเจนจัดพิศวง
เกี่ยวกระหวัดเย้าหยอกนวลอนงค์
ดั่งใจจงคร่ำหวอดในวงการ

ด้วยประสงค์ต้องตามกามกิจ
กอปรดวงจิตมั่นหมายภิรมย์ศานติ์
ก่อไฟรักเผาไหม้มิเปรียบปาน
ผิห์เพลิงผลาญแดนสยบสามภพภูมิ

 

กระหือรือ หืนห่าม ร่านสวาท
เข็ดขยาด หวั่นหวาด กามสูตร
อสูรกาย เปตรา สูงชะลูด
พหูสูตร สังวรณ์ ในอุรา
ด้วยดวงใจใฝ่ถวิลแต่บทรัก
คือกับดัก ล้ำค่า แสนหนักหนา
จะกอดก่าย ขย่มเย่า เย้าพสุธา
ล้วนเดียงสา สมดั่ง สเปโต

 

วงกต รจนา ผู้เดียงสา
เพชรจินดา ฤาชั้นฟ้า น้องยาหมาย
อวิชชา มรณัส ล้วนกล้ำกลาย
สุดสบาย ทั้งหกชั้น ล้วนเวียนวน
หากวิถี ทางลง อโคจร
เจ้าบังอร เปิดอบาย ทุกแห่งหน
ดวงจิตเจ้า ถูกจองจำ ในบัดดล
แสนร้อนรน เอน็จนาจ ในกองเพลิง
ด้วยวิถี ที่เจ้า บังอรเลือก
นั้นล่ามเชือก สูเจ้า มิแปรผัน
ดุจอาทิตย์ อัสดง ทุกคืนวัน
ล้วนจัดสรร กฎแห่งกรรม สูเจ้าเอย…

 

ณ ร้านหมูปิ้ง…

ข่มอดแสนข่มยาก ลำบาก
สู้ทนแสนอดอยาก ยากไร้
หอมกลิ่นลิ่วลม ตรมไซร้
สูดดมรัญจวนใกล้ ประทังได้หนึ่งโหย….
เจ็บแสนเจ็บจำ กำเหรียญ
ตรากตรำบทเรียน แสนเข็ญ
หนึ่งอดสองทนได้ อยู่เย็น
นิจศีลเป็น กัดกร่อน กายา….
แสนแสบสุดทรวง กลวงท้อง
ผินผยองจ้องมอง ท้องฟ้า
เย้ยเยาะข้าฤา โชคชะตา
ราบพนาดุจชีวา สิ้นบันลือ….

 

ณ ห้องส่วนตัว…

โยกย้ายส่ายสะบัด จัดจ้าน
เพ่งพิศวาสเริงร่าน กร้านเชิง
ร่อนรุกระเริงรับ ดับเพลิง
สอดส่ายสุดร่าเริง หงส์ร่อน มังกรไพร
แหวกว่ายวิหคเหิร ลิ่วลม
ชื่นชุ่มอกตรม แพ้พ่าย
หนึ่งบุรุษสตรีสอง กอดก่าย
ใดใดผิห์พิรอดไซร้ สิ้นสูญ กระพันคง…

 

ทุกบท ประพันธ์โดย Genie นามปากกาของเราเองค่ะ
ฝันดีค่ะเพื่อนสมาชิก

 

WILD-WRITE : ทออรุณถึง สืบ นาคะเสถียร
Categories: Wild-WritePosted on12 สิงหาคม 2020
229
0



แสงอรุณงามระยับจับขอบฟ้า
ปลุกนกกาฟื้นตื่นจากความฝัน
บรรเลงเพลงขับกล่อมทั่วไพรวัลย์
ต้อนรับวันรุ่งพรุ่งใหม่ในไพรี

โอ้ชีวีแสนสุขดั่งความฝัน
วิหคกลั่นเสียงไพเราะแสนสุขี
มิสามารถเอื้อนเอ่ยเป็นวจี
ฝูงปักษีพงไพรพรรณไม้งาม

แสนวิจิตรธรรมชาติอันมีค่า
ทั้งผืนป่าผืนหญ้าลำน้ำใส
อีกฝูงสัตว์สุดลูกหูลูกตาไกล
แสนสุขใจสบายจิตสำเหนียกพลัน

ด้วยดวงใจพึงรักษ์สมัครสมาน
มิเปรียบปรานหนึ่งบุรุษวิเศษสรรค์
ดลบันดาลวีรบุรุษกลางไพรวัลย์
ต่างโจษจัณฑ์นามระบือร่ำลือไป

ด้วยวิสัยรักผืนป่าของท่านนี้
แม้นชีวีท่านอุทิศเลื่องลือไกล
ท่านสิ้นชีพเหตุเพราะโจรเจ้าจัญไร
ไร้น้ำใจไมตรีอารีย์ชน

ใช้ศัสตราอาวุธแทนคุณธรรม
มายีย่ำป่าขจีที่สุขี
เปลี่ยนให้เป็นแดนนรกอเวจี
แสนอัปรีย์ฉ้อฉลปล้นชาติไทย

กระทำการไม่เกรงกลัวอาญา
ด้วยหาญกล้าขาดคุณงามตามวิสัย
ด้วยขั้วต่ำเป็นขั้วที่ดวงใจ
ระยำใดจึงกระทำข้ามครรลอง

นามสืบนาคะเสถียรที่องอาจ
จึงเชิดชาติชูไทยดั่งแสงส่อง
กลางพนาคืนผืนป่าถิ่นมัวหมอง
สู่แหลมทองสถิตก้องกาลนานเอย…



จินนี่ , เนเฟอตารี่บำรุงผล

 

/\
||
||
ฉันแต่งกลอนให้มูลนิธิสืบนาคะเสถียร แล้วได้แก้วฟรีและเสื้อยืดฟรีมาด้วย แค่นี้ฉันก็ดีใจแล้ว ฉันมีความสุขที่ได้แต่งกลอนและโพสต์ขึ้นทางอินเทอร์เน็ต ผลงานของฉันได้ออกไปสู่สายตาประชาชน