" นิมิต นาคา " ความผัน..หรือสัมผัสอัศจรรย์?

เรื่องจริงหรือความฝัน

ฝันอะไรเยอะแยะมากมาย บางที ก็ยังสงสัยในตัวเอง ไม่ใช่ไม่เคย เอ๊ะ !? เราเป็นบ้าไปแล้วรึป่าววะ !?
คำตอบอยู่ที่ จิต เรารู้ ว่าอะไรเป็นอะไร แค่นั้นก็พอ ไม่ต้องไปสนใจอะไรมากมาย แค่รับรู้ก็พอแล้ว
บางที ความจริงกับความฝันก็ทับซ้อนกันอยู่ หากจะว่าความฝันไม่มีมูลความจริงเอาซะเลย...
แล้วของที่ท่านพ่อให้มาล่ะ ก็น่าที่จะไม่มีจริงน่ะสินะ...แต่ตอนนี้ พรก็ยังเก็บรักษาเอาไว้อยู่
หินสะเก็ดดาวที่ท่านให้ เพื่อใช้แทนเครื่องราง เอาไว้ป้องกันตัว เพราะพรไม่นิยมพกวัตถุมงคลใดๆ
ของสูง...คู่ควรที่จะบูชาไว้ที่หิ้งพระ ไม่ควรนำมาพกติดตัว สัมผัสกับร่างกายมนุษย์อันเป็นธาตุหยาบ
หินสะเก็ดดาวสามารถนำไปเจียรไนทำเป็นเครื่องประดับได้ พรเป็นผู้หญิง ถ้าเป็นเครื่องประดับ พรก็ยินดีจะพกติดตัว
ฟังดูก็แปลกดี ทุกครั้งที่ฝันว่าได้รับหินสะเก็ดดาว ก็จะได้จริงๆแทบทุกครั้ง ส่วนใหญ่จะเก็บได้ระหว่างเดินทางไปไร่นา
บางส่วนก็แบ่งปันให้กับเพื่อนที่รักใคร่ชอบพอกัน เพราะรัก จึงแบ่งปันให้ ให้เธอได้ใช้เป็นเครื่องรางเช่นกัน
พรไม่มีหรอก เพชรหรือพลอยพญานาค จะมีก็แต่หินสะเก็ดดาวนี่แหละ ^^ เพราะบุญของพรยังไม่ถึงของสูงค่าเช่นนั้น
http://www.esantektite.com/?lang=th
ตอนแรกที่เก็บได้ พรก็ยังไม่รู้หรอก ว่ามันคืออะไร ? จนเพื่อนท่านนึง ซึ่งทรงภูมิความรู้ ได้กรุณาแนะนำให้รู้จัก

เมื่อวานเป็นวันปิยะมหาราช ที่บ้านพรอยู่ในช่วงเกี่ยวข้าว กลับจากไร่นาก็มืดค่ำ เมื่อเสร็จกิจในบ้านแล้วก็กรองมาลัยถวาย
เป็นค่ำคืนที่ง่วงหงาวหาวนอนเป็นที่สุด ทั้งๆที่งานในทุ่งนาก็ไม่ได้หนักหนาอะไร แต่ทำไมถึงได้ง่วง อยากจะนอนนักหนา
เมื่อร้อยเสร็จก็ถวาย บูชาองค์พ่อปิยะ แล้วก็เข้านอนเลย มันลืมหูลืมตาไม่ขึ้นซะแล้ว หลับเป็นตายเลยล่ะ
ฝัน แม้แต่ในความฝันก็ยังฝันว่านอนห่มผ้าอยู่บนเตียงนอนในห้องของตัวเอง ที่ตื่นในความฝันก็เพราะมีใครบางคนขยับตัว
ปรือตามองด้วยความสะลึมสะลือ ที่พ้นชายผ้าห่มออกมาคือส่วนหางของงูตัวใหญ่ ฮือ~ใครดอดมานอนด้วยหว่า --_--''
จำได้แค่นั้น เพราะแม้แต่ในความฝันเองก็ง่วงนอนเต็มที ฝันว่านอนห่มผ้าห่มผืนเดียวกัน บนเตียงเดียวกันกับงู ??
นั่นก็ช่างเถอะ แม้แต่ในความฝัน พรก็ยังไม่ใส่ใจ ใครจะมานอนด้วยก็ช่างเถอะ อย่านอนดิ้นก็แล้วกัน นอนด้วยกันก๊ะอุ่นดี
พรมีนิสัยติดหมอนข้าง ถ้าไม่ได้กอดนอน ก็เหมือนจะนอนหลับยาก ( ที่ฝันนี่แปลว่ากอดงูต่างหมอนข้างไปแล้วสิ ? )

 

เรามีแต่หินที่พี่สาว(เจอกันแบบว่าเป็นกัลยานมิตร)โดยบังเอิญทำให้
แต่สิ่งที่ได้ออกมามันตรงข้ามกับความหมายของหินที่ร้อย(หินทิเบตนะ)
สิ่งที่พี่สาวเราร้อยกลับมีความหมาย และเป็นตัวแทนของบางอย่าง...
เราก็คิดว่า สะเก็ดดาวของพรคงเป็นตัวแทนบาง...ที่จะคุ้มครองพรได้
...น้อยนะที่จะมีคนที่เราไม่เคยเห็นหน้าแต่ว่ารู้สึกถึงการมีอยู่ของกันและกัน และผูกพันธ์)

;aa22 ตาวาว

 

นาคเฝ้าสมบัติ

ครั้งแรกจริงๆที่ฝันเกี่ยวกับพญานาคนั้น ไม่ใช่ประสบการณ์ที่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่ ^^''
ตอนนั้นอายุสัก 15-16 ได้ เริ่มฝันถึงอะไรแปลกๆบ้างแล้วล่ะ ตอนนั้นฝันว่าเดินป่า ตามหาชายในฝัน
เดินไปตามทางด่านสัตว์เลียบตีนเขา มองเห็นถ้ำแห่งหนึ่ง ปากถ้ำเป็นช่องแคบ แต่พอลอดได้
มีกอหญ้าและเถาวัลย์ปกคลุมปากถ้ำ ถ้าไม่มองให้ดีก็จะมองไม่เห็นว่าเป็นถ้ำเอาเลยทีเดียว
พอเห็นแล้วก็อยากจะเข้าไปดูข้างใน อยากรู้ว่าในถ้ำแห่งนั้นมีอะไรอยู่ข้างในบ้าง ก็เลยก้มตัวเตรียมจะมุดเข้าไป
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะหวาดดังขึ้น ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆเจ้าควรจะมา จงกลับไปซะ ที่นี่ห้ามเข้า
แต่ความอยากรู้อยากเห็นมีมากกว่า เลยไม่ฟังเสียงห้ามปราม ยังจะเข้าไปอยู่อีก
เสียงนั้นเหมือนทอดถอนใจ แล้วอย่าหาว่าเราใจดำ เราเตือนเจ้าแล้วนะ
พอสิ้นเสียงก็บังเกิดไฟลุกท่วมตัวพร นั่นทำให้พรตกใจมาก รีบวิ่งออกจากบริเวณดังกล่าว
ยิ่งวิ่งไฟก็ยิ่งลุกเริงแรง ตกใจมากถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก หายใจหอบแรงเหมือนเพิ่งวิ่งมาจากที่ไกลๆ
เหงื่อแตกท่วมตัวทั้งๆที่อากาศเย็น และที่สำคัญ ยังรู้สึกปวดแสบปวดร้อนเหมือนโดนไฟลวกอยู่เลย !?
ต้องนั่งสงบจิตสงบใจอยู่ครู่นึง ฝัน !? เราแค่ฝันไปก็เท่านั้นเอง ( ขวัญเอ๊ยขวัญมา ^^'' )
สักพักนึงอาการปวดแสบปวดร้อนจึงได้คลายลง...โดนไฟนาคเข้าน่ะสิ !? นี่เค้าสั่งสอนแค่เบาะๆหรอกน่า
แต่แทนที่จะรู้สึกหวาดกลัวหรือเข็ดหลาบ กลับยิ่งสนใจมากขึ้น โลกกลมๆนี่ยังมีอะไรที่ตาเรามองไม่เห็น
มีมิติอื่นเหลื่อมซ้อนอยู่ และมีช่องทางที่จะเชื่อมโยง เปิดหากันในบางครั้ง แล้วแต่ภาวะปัจจัยจะอำนวยให้
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับพร ในการศึกษา ค้นหาคำตอบสำหรับเรื่องราว
และความฝันประหลาดๆที่คนทั่วไปไม่น่าที่จะฝันกัน

หลายปีผ่านพ้น ตอนนี้ก็ได้ผูกสมัครักใคร่ เป็นลูกเป็นหลานของท่าน ได้รับการยอมรับและได้รับความเมตตา
ในฝันจะมีถ้ำอยู่แห่งหนึ่ง หรือหลายๆแห่ง ที่พรจะเข้าไปเพื่อไหว้พระพุทธรูปเป็นประจำ
ในถ้ำมีสมบัติเป็นอันมาก และมีผู้เฝ้า แน่นอนว่ากรุสมบัติทุกแห่ง ย่อมมีผู้ดูแลรักษา
บางครั้งก็จะฝันว่าปากถ้ำถูกหินถล่มปิดปากทางเอาไว้ ทำให้ไม่สามารถที่จะเข้าไปข้างในได้
ก็ได้แต่นั่งเศร้า ร้องไห้อยู่หน้าปากถ้ำด้วยความเสียใจ ก็ตั่งใจที่จะมาไหว้พระนี่นา ครั้งนั้นมีงูใหญ่เลื้อยผ่านมา
เขาเห็นพรร้องไห้ก็เลื้อยเข้ามาใกล้ ชูคอขึ้นสูงจนอยู่ในระดับที่สบตากันได้ แม้จะแผ่พังพาน แต่ไม่มีท่าทีคุกคาม
เขามองพร เราสบตากัน สื่อสารกันด้วยภาษาของจิตใจ เมื่อเขารู้ว่าพรร้องไห้ทำไม เขาก็เลื้อยไปที่ปากถ้ำ
มันจะมีช่องทางเล็กๆพอที่สัตว์ประเภทงูจะเลื้อยผ่านเข้าไปได้ เขาเข้าไปได้ครึ่งตัวแล้วก็หยุด
จากนั้นก็นิมิต ขยายร่างให้ใหญ่ขึ้น ร่างนั้นกลายเป็นร่างนาคที่ใหญ่โต มองเห็นแค่ครึ่งของส่วนหาง
เมื่อเขาตัวใหญ่ขึ้น นั่นทำให้ก้อนหินที่ปิดปากถ้ำอยู่เลื่อนออกอย่างง่ายดาย แล้วเขาก็เลื้อยหายไปด้านใน
เขาเปิดปากถ้ำให้พร...เพื่อให้พรสามารถเข้าไปไหว้พระตามที่ปรารถนาได้ เขาช่างใจดีกับพรเหลือเกิน * * -- _ -- * *

ในฝัน ถ้าเป็นถ้ำสมบัติที่นาคเป็นผู้เฝ้าดูแลรักษา ถ้าพรอยากจะเข้าไปเยี่ยมชม เขาก็จะให้พรเข้าไปดูได้
( แต่ก็ได้แค่ดูนั่นแหละว๊า ในโลกของความเป็นจริง ถ้าถ้ำไหนยังมีสมบัติซ่อนอยู่ล่ะก็ มีหวังโดนค้นเละไปแล้ว !? )

 

;hi2เอ้..แล้วถ้าเผื่อฝันว่าพญานาคสวมแหวนให้เราล่ะหมายความว่ายังไงน้า..เป็นแหวนพญานาค คดกันเป็นวง ตรงนัยน์ตามีสีแดง สวยมากๆ ฯลฯ
โดยส่วนตัวเมื่อก่อนไม่เคยสนใจเรื่องพญานาคเลย ..ตั้งแต่เริ่มฝันและสัมผัสแปลกๆหลายครั้งก็เริ่มจะสนใจและเชื่อว่ามีอยู่จริง(ทั้งนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล)บางครั้งมันก็มีหลายอย่างในความฝันที่เราตีความไม่ออกบางครั้งก็บอกไม่ได้ ก็ต้องถามผู้รู้หรือผู้มีประสบการณ์เหมือนๆกันมาแชร์กัน ขอบคุณ คุณพรหมพรที่มีเล่าให้ฟัง....
;41

 

อืมม์...แปลไม่ออกแฮะ

ว่าแต่ว่าคุณตมิสามีคู่แล้วหรือยังล่ะ ถ้ายัง ก็แปลว่าจะได้พบเนื้อคู่ ( มั้ง ? ) และจะได้แต่งงานกัน
แต่ถ้ามีคู่แล้ว นั่นหมายถึงคุณจะได้ของกำนัลที่ถูกใจ หรือกำลังจะได้บุตรมาชื่นชม
^^ ทางที่ดีก็อย่าถามเลยจะดีกว่านะ เพราะพรเองก็ยังมีความฝันที่แปลความหมายไม่ออกอยู่หลายครั้ง
บางครั้ง ถึงบ่อยครั้งฝันว่าไปกราบนมัสการพระธาตุพนม ไหว้เสร็จก็ไปเดินตลาดดูเค้าค้าขายที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง
เห็นสร้อยเห็นแหวน ต่างหู รึกำไลข้อมือ ก็นึกอยากได้ตามประสาผู้หญิง เพราะชิ้นงานสวยมาก เป็นของเก่า
แต่พวกพ่อค้าไม่ยอมขายให้เรา บอกว่าถ้าอยากได้ ท่านต้องลงไปงมหาเอาเอง สมบัติท่านออกจะมีมากมาย อยู่ในแม่น้ำ
^^ ตอนนั้นก็เลยลงไปงมหา ลงไปไม่ลึกหรอก น้ำเพียงหัวเข่า พอจุ่มมือลงไปสัมผัสกับพื้นทรายด้านล่างก็เจอเลย
มันติดมือเราขึ้นมาเลยทีเดียว อะไรมันจะง่ายขนาดนั้น !? เป็นสร้อยทองเส้นใหญ่ แผ่ทองออกเป็นแผ่นๆ
แต่ละแผ่นฝังทับทิมเม็ดเป้ง เจาะแต่ละมุมร้อยต่อกัน ไม่ได้ใช้คล้องคอโดยตรง ใช้พาด...คล้ายๆทับหน้าทรวง ?
อืมม์ ดูโบราณจัง เหมือนของทางล้านนา แล้วก็อยู่ในสภาพสมบรูณ์มากด้วย ตัวสร้อยไม่มีเศษดินเศษโคลนติดมาเลย
ของๆเรา จิตบอกแบบนี้ สมบัติหลายอย่างยังซ่อนอยู่ภายใต้ผืนน้ำ รอคอยวันที่เจ้าของที่แท้จริงจะกลับไปเอา...
แต่ก็นั่นแหละ ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงแค่ความฝัน ตื่นแล้วก็เอาอะไรมาด้วยไม่ได้สักอย่าง เป็นเพียงภาพมายา
จะมีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ สมบัตินั่น ^^ ถ้ามีอยู่จริง จะหลงเหลืออยู่เหรอ ? สมัยนี้นักล่าสมบัติมีเครื่องมือทันสมัยออก

อืม ! พอถามใจตัวเองว่าเล่าใกล้จะหมดหรือยัง นี่เล่ามาตั่งเยอะแล้วนะ เหลือไอ้ที่จำได้อีกแค่ไม่กี่เรื่องแล้ว
เท่านั้นแหละ ภาพฝันที่ตัวเองคิดว่าลืมไปแล้ว ( อันที่จริงก็ลืมไปแล้วจริงๆด้วย !? ) ก็ผุดโพลงขึ้นมาในมโนภาพ
อ้าว !? นี่ยังมีเหลืออยู่อีกเหรอ ^^'' นึกว่าจวนจะจบหมดแล้วเสียอีก !? ชักจะขี้เกียจเล่า ขี้เกียจพิมพ์ขึ้นมาแล้วนา
แต่ก็ต้องเล่าให้หมดล่ะนะ คงจะมีเพื่อนๆรออ่านอยู่อีกหลายคน จะค่อยเล่าไปทีละตอน จนกว่าจะหมด ( เล่าเท่าที่จำได้ )
แล้วเพื่อนๆล่ะ ? เล่าให้พรฟัง ( อ่าน ) บ้างสิคะ อยากมีเพื่อนใหม่เยอะๆเลย คุยกันในกลุ่มเราเองก็สนุกดีออก ^^

 

รู้สึกดีใจจังค่ะ ที่ได้พบเจอลูกหลานท่านพญานาคเหมือนกัน

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

หนูสนใจเรื่องของคุณอาพรจังเรยค่ะ ชักจาอยากให้คุณอาพรเปิดกรรมให้ซะแร้วซีคะ

หนูจะติดต่อกับคุณอาได้อย่างไรคะ

ปล.หนูเพิ่งจาสมัครสมาชิกเว็ปนี้ได้2วันเองค่ะ โปรดชี้แนะหนูด้วยนะคะ

 

เปิดเป็นซะที่ไหนเล่า !?

เรื่องพิธีกรรมต่างๆ เราไม่ได้เป็นเจ้าพิธีกรรม ไม่ได้เรียนรู้มาก่อน เลยทำไม่เป็น !?
แต่ถ้าเป็นการเซ่นไหว้แบบธรรมดา ก็เคยทำ บ้าง จัดโต๊ะและปูผ้าสวยๆ หาดอกไม้ใส่แจกัน กระถางธูป จัดหาของไหว้
ของพรจะเป็นขนมหวานต่างๆ นม อันนี้ชอบ พวงมาลัย มะพร้าวอ่อน น้ำเปล่า แล้วก็ผลไม้เท่าที่จะหาได้
จุดธูปอัญเชิญ ถวายเครื่องไหว้ พอธูปหมดดอก ( ธูปตามแต่ถนัด 7-อะไรก็ว่ากันไป )
ก็ขอลา นำเครื่องไหว้เหล่านั้นมารับประทานต่อได้ ^^ ถือเป็นของทิพย์ที่ท่านประทานให้

หลายปีก่อน ตอนต้นปี ช่วงก่อนงานนมัสการพระธาตุพนมสัก 10 กว่าวัน ฝันว่าได้ไปไหว้พระธาตุพนม
จากนั้นก็ไปที่แม่น้ำโขง ที่โขดหินริมแม่น้ำ ได้ประกอบพิธีกรรมบางอย่าง...
ใช้มีดกรีดปลายนิ้ว หลั่งเลือดหยดลงสู่ผืนน้ำ...ข้าแต่พญานาคผู้เป็นใหญ่ซึ่งปกปักรักษาแม่น้ำโขง
ข้าขอถวายเลือดนี้ เป็นบัดพลีสังเวยแก่ท่าน ขอท่านโปรดจงอนุกูลข้า โปรดเมตตา อุปถัมภ์ค้ำจุนข้าเทอญ
ในฝัน พอพูดจบ ท้องฟ้าก็มืดดำปั่นป่วน คลื่นลมแรง แล้วพญานาค ตัวใหญ่มาก...ก็ชูคอขึ้นมาจากแม่น้ำ
จ้องมองพรนิ่งๆด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก ก่อนที่จะอ้าปากกว้าง คาบเอาพรลงแม่น้ำไปด้วยกัน...
ฝันซ้ำๆกันอยู่อย่างนั้น 3-4 คืนในระยะเวลาไม่ห่างกันนัก แล้วพรก็ตัดสินใจไปร่วมงานบุญ
งานนมัสการพระธาตุประจำปีในปีนั้น เพราะแรงจากความฝันมันช่างเรียกร้องเร่งเร้าเสียเหลือเกิน

เมื่อไปถึงก็ไปทำบุญ กราบนมัสการพระธาตก่อน จากนั้นก็เดินทางไปที่แม่น้ำโขง แต่คนเยอะจัง พรต้องเดินต่อไปอีกไกล
เลือกได้ที่เหมาะๆค่อนข้างลับตาคน ( เออน่า ไม่อยากให้ใครมาเห็นนักหรอก เดี๋ยวคนเค้าจะเข้าใจผิด คิดว่าเป็นคนบ้า )
พรเตรียมอุปกรณ์มาด้วย มีดโกนคมกริบ เพิ่งซื้อมาใหม่ๆ แล้วพรก็ทำ อย่างที่ในฝันได้ทำ ท่องคำพูดที่ได้พูดในความฝัน
แต่พรไม่กล้ากรีดลึกจนเลือดโชกอย่างที่ฝันเห็นหรอกนะ ก็มันเจ็บนี่นา ^^'' แค่หยดนึง สองหยดก็พอแล้ว
จากนั้นก็พันพลาสเตอร์ปิดแผลที่นิ้วเอาไว้ ก๊ะเป็นอันเรียบร้อย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น แต่พรก็รู้ ว่าท่านรับรู้แล้วก็แล้วกัน
ในเดือนนั้นถูกหวย 3 งวดติดๆกัน แต่ไม่ถึงกับรวย เพราะไม่ได้ซื้อมาก ใครจะรู้ว่าตัวเองจะถูกหวยนี่นะ ^^
แต่ดวงไม่ได้ดีอยู่อย่างนั้นเสมอไป มันก็มีขึ้นบ้างตกบ้าง เป็นของธรรมดา แล้วพรก็ไม่ได้หวังรวยเพราะเรื่องหวยด้วย

เรื่องนี้มันผ่านมาหลายปี ลืมไปแล้วด้วย !? แต่จู่ๆก็เกิดนึกได้ขึ้นมา เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง ^^
เมื่อคืนนี้ก็ฝันดีเป็นบ้า ฝันเห็นขบวนแห่ยาวเหยียด มีช้างนำขบวนสามเชือก ทั้งหมดเป็นช้างเผือกตัวขาวจั๊วะเลยทีเดียว
ดูเสร็จก็จะรีบกลับ เพราะบ้านอยู่ไกล ใกล้จะสว่างแล้ว เลยเรียกมังกรขึ้นมาจากแม่น้ำ แล้วก็ขึ้นขี่หลังมังกร เหาะกลับมา
คิดอยู่ว่ามังกรตัวนี้หน้าตาไม่ค่อยสวยเลย เหมือนเทพเจ้ามังกรในการ์ตูนดราก้อนบอลภาคแรก เกล็ดตามตัวเขียวอื๋อเชียว
คิดแค่นั้น พอก้มลงมองดูมังกรอีกครั้ง มังกรได้กลายเป็นสีแดงเพลิงไปแล้ว ขนแผงคอเป็นสีทอง
เออ ค่อยดูสวยขึ้นมาหน่อย ชอบมังกรของหนังจีนบางเรื่องมากกว่า เพราะสวย สง่างามกว่ากันเยอะ

อ้าว !? นี่พรไม่ได้ใบ้หวยนะ ^^ 555

 

..ไปแล้วเป็นยังไงมั่งค่ะ..

 

ดวงแก้ว

จะมีอยู่ครั้งนึง รึสองครั้ง ที่ฝันเห็นเกี่ยวกับดวงแก้วของนาคราช ( กี่ครั้งก็จำไม่ค่อยได้แล้ว เอาแค่ที่จำได้ก็พอ )

ฝันเห็นสระน้ำใสสะอาด ข้างล่างมีถ้ำใต้น้ำ มีผู้เรืองวิทยาอาคม ขอเรียกว่าหมอผี กำลังทำพิธีอยู่
เขาต้องการเรียกเอาดวงแก้วที่อยู่ยังถ้ำใต้น้ำออกมา อยากได้ไว้ในครอบครอง
แต่ไม่ว่าจะใช้อาคมบังคับขู่เข็ญยังไง ดวงแก้วก็ยังไม่ยอมออกมา หมอผีโมโหก็เลยถล่มถ้ำซะเลย
แล้วหมอผีก็เดินหายไปจากสายตา พรที่ยืนดูอยู่ไม่ไกลนักก็เลยเดินออกมายืนอยู่ที่ริมสระ
เพ่งมองไปที่ถ้ำใต้น้ำ ดวงแก้วยังอยู่ข้างในถ้ำอยู่เลย ก็เลยคุยกับเค้า มาอยู่กับเรามั้ย ?
ถ้าอยากจะมาอยู่กับเรา ก็ขอให้ขึ้นมาซะเถอะนะ พูดแค่นั้น ดวงแก้วก็ออกมาจากถ้ำใต้น้ำที่เป็นที่ซ่อน
ลอยมาสู่มือเราที่ยื่นออกไปคอยรอรับอยู่ เมื่อสัมผัสกัน ความรับรู้ได้ซึมซาบเข้าสู่จิตใจ
เป็นดวงแก้วของพญานาค เป็นอย่างที่เค้าเรียกกันว่าเพชรพญานาคหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ ?
ดวงแก้วมีลักษณะกลมเขื่องเท่าผลส้มเขียวหวาน มีสี...เรียกว่าสีได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
เพราะเป็นแสงสีขาวสว่างนวลอยู่ในตัว เจิดจ้า แต่ไม่บาดตา ให้ผิวสัมผัสที่ลื่นเย็น เย็นมากๆเลย
ความรับรู้ที่ได้ถ่ายทอดมาก็คือ พญานาคผู้เป็นเจ้าของเดิม ได้จุติจิต เคลื่อนย้ายไปสู่ภพภูมิอื่นแล้ว
ดวงแก้วไร้เจ้าของ จึงซ่อนตัวอยู่ในถ้ำเรื่อยมา...ฟังแบบนั้นแล้วก็รู้สึกเศร้านิดๆเหมือนกันแฮะ เหมือนถูกทิ้งเลย

ตอนที่กำลังทำความรู้จัก ชื่นชมดวงแก้วอยู่นั้น หมอผีที่แอบซุ่มดูอยู่ก็โผล่เข้ามา
เขาเห็นเราได้ดวงแก้วมาโดยง่ายดายก็โมโหหัวพัดหัวเหวี่ยง ต้องการแย่งชิงดวงแก้วในมือเรา
โดยใช้วิชาอาคมเข้าทำร้าย แต่เวทย์เหล่านั้นก็หาได้ทำอันตรายเราได้ไม่
เรามองเค้านิ่งๆ สายตาเย็นเฉียบ พูดกับเค้า....( เซ็นเซอร์เอาไว้ พูดมากเดี๋ยวจะถูกหาว่าโม้ !?
อีกอย่างนึงนะ ถ้าพรไม่ละไว้เสียเอง ในบางข้อความที่พรอ่านแล้วก็ยังรู้สึกว่าพูดมากเกินไปแล้ว
ตัวเครื่องมันก็จะเซ็นเซอร์ให้กับเราเสียเอง คือกดส่งปุ๊บ ข้อความทั้งหมดมันก็จะหายไปปั๊บเลย เซ็ง !? )
หมอผีเลยถอดใจ ไม่อยากจะสู้กับเราอีกต่อไป แล้วก็เดินคอตกออกไปจากที่แห่งนั้น
ดวงแก้วได้ลอยตัวเข้ามา ผสาน จมหายเข้าไปในฝ่ามือ ( จำได้ว่าฝ่ามือทั้งสองข้าง เป็นที่อยู่ของดวงแก้ว มีอยู่ 2 ดวง )

อืมม์...สักวันนึงนะ ถ้าหากว่าเรามีบุญวาสนาต่อกันอย่างแท้จริง สักวัน เราจะได้ดวงแก้วนั้นมาครอง...

 

ลูกแก้วมณีนาคราช ที่วัดคูหาสวรรค์ หลวงปู่คำคนึง เมื่อ 15 ค่ำ เดือน 11 ที่ผ่านมา จ้า
ดวงแก้ว ธาตุกายสิทธิ์ วัชระธาตุ ที่เราเคยมีใว้ ครอบครอง เมื่อวาระมาถึง เรา คงใด้ เช่นเดิม ครับ
มโนมฯ ย่อ ดวงแก้ว ใว้ใด้เช่นกันครับ เช่น ในอดีตภพ เรามี พระขรรค์ เมื่อเราเห็น ของจริง แล้ว เราใช้มโนมฯ ย่อให้เล็ก ใช้ ฤทธิ์ทางใจ นำใว้ในฝ่ามือ
อย่างเช่น วิชา หมัดธนู สมัยเก่า มีการใช้แผ่หลายครับ

มีเพลา ลองแสวงบุญที่ถ้ำเชียงดาว แล้วคุณพร อาจจะเจอบางอย่างที่รอ ในมิติ


ที่ถ้ำปฏิหารย์ โขงเจียม มีดวงแก้วมณีนาคราช ใหญาพอๆกับที่วัดหลวงปู่คำคนึง จ้า

 

ไม่ค่อยได้ไปไหนเลย

พรเป็นแม่บ้าน นั่นทำให้ไม่สามารถทิ้งบ้าน ทิ้งครอบครัวไปไหนไกลๆได้ แม้อยากจะไปมากเพียงใดก็ตาม
เราติดแหง็กอยู่ในยางเหนียวที่ร้อยรัด เป็นกลไกเล็กๆทางสังคมอย่างนึง แล้วมนุษย์ก็เป็นสัตว์สังคม
ถ้าเราตามใจตัวเอง เอาแต่ใจตัวเองมากไป ไม่ยอมทำตามกฎกติกาที่สังคมได้วางไว้ เป็นพวกนอกคอก
เราก็จะถูกสังคมนินทา ถูกเตะโด่ง จะไม่มีใครอยากจะคบหากับเรา ยกเว้นคนที่เข้าใจ และเลิกยิดติดสิ่งใดแล้ว

โลกนี้เป็นมายา ตายแล้วจะเอาอะไรติดตัวไปได้มั่ง ลาภยศสรรเสริญ สมบัติพัสฐาน ทิ้งไว้ให้คนข้างหลังเค้าแย่งกัน
คนที่รักเรา คนที่เรารัก ตายจากกันแล้วก็แล้วไป แม้เค้าจะรักเรามากถึงขนาดฆ่าตัวตายตามเรา
ก็ใช่ว่าจะไปเกิดยังภพเดียวกันเสียเมื่อไหร่ เพราะมีวิบากกรรมที่แตกต่างกัน แต่ก็ยังยึดติดกันมากมายให้วุ่นวาย
มีแต่กรรมดี กรรมชั่ว เท่านั้นแลที่จะติดตามเราไปยังชาติภพใหม่ ถ้ายังพอมีเวลาอยู่บ้าง สร้างสมกรรมดีเอาไว้เถิด

อ้าว !? ไปถึงไหนกันแล้วหว่า ? พรแค่อยากจะบอกว่า ตอนนี้น่ะ พรยังไม่สะดวกที่จะเดินทางไปไหนต่อไหน
เพราะสภาพทางครอบครัวยังไม่พร้อม แล้วทางบ้านเค้าต้องไม่อยากให้พรออกเดินทาง
ไปนอนค้างอ้างแรมที่ไหนแน่เลย เพราะห่วงว่าพรเป็นผู้หญิง ห่วงนั่นห่วงนี่แทนไปสารพัดเลยเชียวล่ะ
และนั่นก็จะถูกนำมาเป็นข้ออ้าง ในการที่จะบังคับพรไว้ไม่ให้ไปไหน ทำเอาเซ็งไปเลย เฮ้อ~

แต่สักวันหนึ่งนะ จะต้องได้ไปแน่เลย พรชอบการเดินทาง โดยเฉพาะการเดินทางไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
แม้ว่าจะต้องรอคอยจนกว่าจะถึงวัยทอง เพื่อที่ภาระทางครอบครัวทั้งหลายจะเบาบางลงบ้างแล้วก็ตาม

( เออนะ พรก็ลืมถามไปว่าดวงแก้วนี่เค้าเอาไว้ใช้ทำอะไรกันเหรอ ? เห็นคนเค้าอยากได้กันจัง
พรยังคิดไม่ออกว่ามีไว้เพื่อใช้ประโยชน์อันใด หรือมีไว้แค่อวดอ้างแข่งขันกัน ประเภทที่ว่ามีไว้เพื่อเสริม ประดับบารมี
อะไรที่เธอมี ฉันก็มี๊ แล้วก็อวดกันว่าใครจะมีมากกว่า ใหญ่กว่า ขลังกว่า ดีกว่า เป็นของพญานาคผู้ใหญ่กว่า
เฮ้อ~ของปลอมก็มี ของดีก็มาก แต่บุญวาสนาของเราจะถึงเค้ารึเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าบุญไม่ถึง เค้าก็ไม่อยู่ด้วยหรอก
เลยอยากจะเตือนเพื่อนๆที่กำลังนึกอยากได้ และกำลังแสวงหาเพชรพญานาคมาไว้บูชา ไม่ว่าจะเพื่อการใดก็ตาม
ระวังจะเจอของปลอมอันมีอยู่มาก จะเสียทรัพย์โดยใช่เหตุ ขอให้ศึกษาดูต้นตอ แหล่งที่มาให้ดีก่อนนะคะ )

 

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะสำหรับเรื่องที่คุณอาพรเล่ามา (งิงิ ชักอยากฟังต่อ^0^)

หนูก้อกำลังศึกษาเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะ เพราะคิดว่าอยากได้มาบูชาค่ะ

แต่คิดไปคิดมา บางทีถ้าของสิ่งนั้น มีเราเป็นเจ้าของอยู่แล้ว

ยังไงเราก็เป็นเจ้าของอยู่ดี (แง่มๆๆๆๆหนูจามีบุญถึงมั้ยน๊า --*--)

แต่ที่หนูคิดทุกวันนี้ คือ ปฏิบัติภาวนา ทำใจเราให้ถึงพร้อมก่อนดีกว่า แล้วค่อยว่ากานอีกที

คุณอามีอารายก้อชี้แนะหนูด้วยนะคะ (หนูอายุ22อ่าค่ะหนูขอเรียกคุณว่าคุณอาน๊ะคะ)

 

ของเก่า !?

แหม :d อายุห่างกัน 5 ปีก็โดนเรียกว่าคุณอาซะแร้ว ว๊าย~ :d ฟังดูแก่จังเลย ( 555 ยัยพรกลัวแก่ด้วยเหรอ ? หือม์ )
เอาเถอะค่ะ ^^ จะเรียกอย่างไรก็ตามสะดวกเถิด ไม่เป็นไร เคยโดนคนอายุมากกว่าเรียกว่าย่าว่ายายก็ยังเคย
เพราะมีญาติเยอะ ถ้าเรียกตามลำดับญาติ พรก็เป็นย่าได้เลยล่ะ ญาติกันด้วยการแต่งงานน่ะ

ค่ะ บางอย่างก็อาจจะเคยเป็นของๆเรา ในชาติภพที่แล้ว เพราะคนเราผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมานับไม่ถ้วน
ของที่เราเคยใช้ ของที่เราเคยนำไปฝังไว้ยังที่ใดที่หนึ่งในยามมีภัย ว่าจะมาขุดเอาทีหลัง แต่ก็ดันมาตายซะก่อน
บางทีเวลาผ่านไปเป็น 10-20 ปีถึงได้กลับมาอีกครั้ง สภาพแวดล้อมได้เปลี่ยนแปลงไป เลยขุดหาไม่เจอ
ที่ร้ายกว่านั้นคือโดนขโมยขโจรแอบมาลักลอบขุดเอาไปแล้วนั่นเอง แล้วของหนักๆฝังไว้นานๆ มันก็จะจมลึกลงไปเรื่อยๆ
ของที่ฝากพระแม่ธรณีเอาไว้ อธิฐานถึงชาติภพหน้าว่าขอให้ได้ตามมาหาจนเจอ มาขุดเอาเพื่อนำไปขาย
เปลี่ยนทรัพย์นั้นให้เป็นเงินเพื่อกิจการบำรุงดูแลพระพุทธศาสนา ของพวกนี้เทวดา นาค ยักษ์ จะเป็นผู้ดูแล
ถ้าชาติก่อน เราเคยเป็นเจ้าของ บางทีก็อาจจะได้เจอ ด้วยการเข้าฝันดลใจจากผู้ดูแลเหล่านั้น
ที่ว่าแค่ อาจจะ ก็เพราะว่า บางทีนะ มันอาจจะเคยเป็นของๆเราในชาติก่อนก็จริงอยู่
แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า ในชาตินี้ เราเป็นคนดีหรือเปล่า เราได้ทำบุญมามากพอที่จะได้ครองทรัพย์สมบัติเก่าหรือเปล่า
ถ้าชาตินี้กลายเป็นคนไม่ดี ก่อแต่กรรมหนัก ไม่ค่อยได้สร้างสมกรรมดี บางที ก็ต้องรอถึงชาติต่อๆไปโน่นแหละ
ยิ่งถ้า สมบัติ นั้น เป็นของที่มีฤทธิ์ เค้าก็ยิ่งจะเลือกเจ้าของ ถ้าเจ้าของเดิมซึ่งมาเกิดใหม่ไม่ใช่คนดี บุญไม่พอ
แม้จะได้มาไว้ในครอบครอง ก็ยากที่จะรักษาเอาไว้ได้ ตัวอย่างเช่น เหล็กไหล แก้วมณีโชติ เพชรพญานาค
( เออนี่พรจะพูดถึงเรื่องที่ทุกคนก็รู้อยู่แล้วไปทำไมกันนะ เหมือนเอามะพร้าวห้าวไปขายสวนเลย ^^'' )

ปีที่แล้ว ไปงานนมัสการพระธาตุพนมกับเพื่อนร่วมหมู่บ้าน ทำบุญ ไหว้เสร็จแล้วก็ฉายเดี่ยว ไม่ไปเดินเที่ยวกับกลุ่ม
ไปที่กุฏิซึ่งทางวัดได้จัดเป็นพิพิธภัณฑ์ มาไหว้พระธาตุแล้วก็มักจะแวะมาที่นี่แทบทุกครั้ง
ครั้งนั้นมันแปลกกว่าทุกที พอเดินเข้าไปข้างใน ใจคอมันหวิวไหว ความรู้สึกเศร้า ได้ถาโถมเข้ามาภายใจจิตใจ
ขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาคลอ และถึงกับหยดแหมะลงมา อ้าว !? เฮ้ย !? รีบเผ่นออกมาตั่งหลักข้างนอกแทบไม่ทัน
นี่หล่อนทำบ้าอะไรอยู่วะ !? หัดอายคนอื่นเค้าซะมั่ง เรื่องอะไรจะมาเดินร้องไห้อยู่ในนี้ล่ะหือ ?
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เคยเป็นของๆเรา ที่อยู่ข้างในนี้ บัดนี้ มันก็ได้กลายเป็นอดีตไปจนหมดสิ้นแล้ว
ยุคสมัยของเรามันได้ล่วงเลยผ่านพ้นไปแล้ว อย่าไปยึดติดอยู่กับมันเลยน่า จงอยู่กับปัจจุบันเถอะนะ
เรายังต้องก้าวไปข้างหน้า อะไรที่เราเคยผ่าน...ล่วงเลยมาแล้ว จงปล่อยวาง ปล่อยให้มันผ่านพ้นไปเถอะ

นั่งอบรมตัวเองอยู่ที่ม้าหินอ่อนบริเวณทางเข้าอยู่ราวๆ 5 นาทีได้ ถึงได้กลับเข้าไปข้างในอีกครั้ง
คราวนี้อะไรก็ตามที่มันได้ฟุ้งขึ้นมาในใจ มันก็ได้ตกตะกอน ถูกเก็บซุกซ่อนไว้ในซอกใจตามเดิม...
( ขอย้ำว่า อ่านไปเหอะ อย่าคิดมาก และส่วนใหญ่ก็เล่าเกี่ยวกับความฝัน ฝันที่เกี่ยวกับพญานาค
ฉะนั้นถ้ามีใครบอกว่าที่เราพูดมาไม่เป็นความจริง เป็นเรื่องไม่จริง มันก็ถูกของเค้าไปครึ่งนึงแล้วล่ะ !? )

 

ด้วยกระผมขอเสนอความคิดด้วยและขอร่วมเสวนากระทู้นี้ด้วยอย่างพยายามที่จะเป็นกลางนะขอรับโปรดกรุณาพิจารณากระทู้ด้วยความไม่ประมาทด้วยขอรับ

โดยส่วนมากผู้ปฏิบัติธรรมจะมีอะไรๆ ที่เป็นของตัวเอง

บางท่านฝันมายาวนานจนไม่ได้ฝันอีกคือไม่มีลมหายใจดูแล้วไปติดอยู่ในความฝันนั้น
บางท่าเชื่อจนไม่มีลมหายใจจะเชื่ออีกเพราะติดในความเชื่อเช่นกัน.....
บางท่านหลงจนหมดหนทางรู้จักสุขทุกข์ชั่วดี

การเชื่อโลกเก่าโลกใหม่นี้ยากเปลี่ยนแปลงกับผู้เชื่อและผู้ที่ไม่เชื่อ

ท่านผู้ที่เชื่อก็ลืมหรือไม่เชื่ออย่างหนึ่งคือตัวเองและพุทธองค์ที่กล่าวไว้ว่าอย่ายึดติดเพราะหากยึดหากติดแล้วไปไม่หลุดหรือไปไม่รอด.....

บางคนบางท่านบอกได้อำนาจพิเศษรู้พิเศษแล้วเอามาคุยให้คนอื่นฟัง

ท่านผู้ที่ไม่เชื่อก็บอกไม่เชื่อ

การรู้นั้นรู้ไม่เหมือนกันสักคนหรือบางท่านรู้เหมือนกันเพราะมาทางเดียวกันแต่คนไม่รู้ไม่เข้าใจและไม่อยากรู้ต้องการรู้เพราะหากใช้สติสมาธิปัญญาตรองแล้วสิ่งเหล่านั้นจะรู้ไปทำไมรู้เพื่อจะหยุดแล้วสร้างบ้านเรือน...หรือทำเรือนหอรอรักแล้วไม่ไปต่อแล้ว....สิ่งที่รอคือความตายต่างหากอยู่ก็ตายดิ้นก็ตายไปก็ตายเดินไปให้ไกลอีกหน่อยเพื่อไปตายให้มันไกลอีกหน่อยคงเป็นการดีเป็นแน่

เพื่อต่อสู้ต่อในเรื่องกรรมให้มันหมดๆสิ้นๆไปกรรมไหนก็ให้มาให้หมดตายวันไหนก็จบวันนั้นเท่านั้นตายอย่างไรก็คือไม่หายใจเท่านั้นหากหายใจอยู่คือไม่ตาย....

กรรมมันมากก็กองกรรมไว้ก่อนบางอย่างเหมือนกองทรายบางอย่างเน่าเสียก็ต้องใช้สติสมาธิปัญญาพิจารณาอีก....กรรมของใครของเขากรรมของเราก็เยอะแยะมากเหมือนต้องเห็นแก่ตัว....แต่คนอื่นหากเขาติดเขาจมในดินในทรายขยับตัวไม่ได้แล้วร้องโอดโอยอยู่...กรรมเราก็ต้องทิ้งเพื่อไปช่วยกันช่วยมากๆก็ได้กลุ่มได้ก้อนขึ้นมา...เพื่อจะยกหินยกผาทำล้อทำรถช่วยกันลากกันเข็ญกองดินกองทรายให้หมดไปสิ้นไปเท่านั้น

บางคนบางท่านเหมือนสบายๆ...ไม่ติดไม่ขัดโชคดีมีวาสนามีข้าวมีปลาอาหารสมบูรณ์เลยมัวเล่นมัวหลงสร้างกรรมใหม่ขึ้นมาอีกหรือหลงนั่งเล่นเกมส์....สร้างกองทัพเอาคะแนนไล่ยิงกันเหมือนดังเกมส์คอมมานอย่างนั้น...เสียเวลาแต่ทุกอย่างก็ขึ้นกับกาลกับกรรมนั้นๆ...กระผมเองก็หลงมานั่งพิมพ์อยู่นี่แหละขอรับ

ถามว่าช่วยแล้วจะเอาอะไรได้อะไร....คนระดับนี้สูงๆบางท่านเสื้อผ้ายังไม่เอาแล้วเพราะบ้า....ไม่นุ่งเสื้อนุ่งผ้าแล้วเพราะอยากอยู่กับธรรมชาติ....พุทธองค์ยังมีผ้าอาบน้ำฝน....บางคนบางท่านไม่ได้ตั้งใจอดข้าวแต่ลืมกินข้าวเป็นวันเป็นอาทิตย์เพราะพิจารณาธรรมมะข้อนั้นๆแล้วเพลินอยู่...เอาอะไรไปให้ท่านท่านก็คงไม่เอาแล้วขนาดข้าวยังลืมกินแล้วจะเอาอะไรอีก

เมื่อมาพิจารณาแล้วผู้ปฏิบัติธรรมที่ติดคำว่าพบ...และภพ....พบในทางโลก...หรือภพในทางธรรม.....เมื่อพบแล้วไม่ละไม่เลิก....ก็ติดตรงนั้นอีก

ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
เฉยๆที่ไม่เฉยๆ

หากท่านใดมีครูบาอาจารย์หรือมีบุญวาสนาซึ่งมีทุกคนทุกท่านไม่มีอยู่แล้วเมื่อมีไม่พอกระผมคิดว่า....ก็สร้างเหมือนคำกล่าวพระเดชพระคุณเจ้าสมเด็จพุฒาจารย์ท่านกล่าวว่า......ลูกเอ๋ยบุญเจ้าไม่เคยสร้าง.....ก็พออย่าไปเอามามากกว่านั้นให้ยาว

สร้างบุญเสียก็เริ่มสร้างเมื่อระลึกได้แต่วันนี้บัดนี้เราคงมีบุญในวันข้างหน้ากระผมคิดดังนั้น

ดังที่กล่าวว่าเมื่อเราไปติด....หากไปติดอยู่ตรงไหนแล้ว.....อาจารย์มาเพียบไม่ทางตรงก็ทางอ้อม....ธรรมมะย่อมเป็นของสูงสิ่งสูงที่เย็นที่ดีคือศึกษาธรรมแล้วทำตามแล้วมีความสุขในวิญญาน...พอวิญญานสุขแล้วจิตสุข....พอจิตสุขแล้วใจคงสุข.......พอใจสุขแล้วกายสุขตามไปด้วย....

คงเหมือนดังพุทธองค์ท่านกล่าวว่าจะหาคนเข้าใจยากเพราะเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก....แต่ก็ต้องมีคนรู้คนเข้าใจเพราะศาสดาก็บอกว่าพระองค์คือคนๆหนึ่งเช่นกันพระองค์ทรงรู้เรื่องคนคือเรื่องในกายของตนเองไม่ได้ไปรู้เรื่องกายคนอื่น....

เมื่อตัวเองหาตัวเองไม่เห็นบางอย่างต้องไปดูของคนอื่นเปรียบเทียบคือการส่งจิตออกนอก....ใครบอกได้บ้างว่าขนตาของตัวเองนี้งอนสวยงามมากเหมือนดาราที่ใส่ขนตาปลอม...แต่ขนตาของตัวเองเราไม่อาจเห็นได้ต้องไปดูในกระจกเพราะขนตาคนอื่นไม่เหมือนขนตาของตัวเอง

แล้วมาดูความรู้สึกของตัวเองล่ะจะดูอย่างไร
พุทธองค์ท่านเขียนไว้แจ้งมากก็ดูๆกันอยู่ดูใครดูเขาเราก็ดูของเราเขาก็ดูของเขา....บางครั้งเราเห็นเขาติดเราคิดได้ก็คงควรช่วยไม่อย่างนั้นวงคาราบาวคงไม่บอกว่ามีน้อตอีกสามล้อ..ถอดมาข้างละตัวเอามาใส่แล้วบ้าแน่นอน

ดุข้างนอกบ้างในบ้างมาเปรียบเทียบแต่ต้องดูข้างในมากๆเมื่อมาดูจิต
ดูข้างนอกคือดูกายดูใจดูชีวิต....กายวาจาใจเราดีเราสะอาดพอหรือยังเท่าไหนแต่ส่วนมากแล้วมนุษย์เราชอบไปดูคนอื่นมากกว่าแล้วไม่ดูตัวเองในชีวิตประจำวัน....ดูจนลืม...ว่ามีตัวเองอยู่

ในห้องเรียนครูมักถามว่า........ที่สอนมาทั้งหมดนี้เข้าใจไหมเข้าใจทุกครั้งทุกที.......พวกเราก็จะรีบตอบทันทีว่าเข้าใจครับ....เพราะจะได้หมดเวลาวิชาอันมืดมนต์นี้เสียที

หากถามว่าเข้าใจแล้วทำไมสอบไม่ผ่านสอบตกวิชานี้
คำตอบเดียวคือ....ผมไม่รู้ครับ
ยังไม่ยอมรับความจริงอีก...กับตัวกระผมกระผมก็มึนเหมือนกันขอรับกับเรื่องนี้ชีวิตผมส่งกระดาษข้อสอบเปล่าๆมาหลายครั้งมากด้วยมีเหตุทุกคร้งเช่นกัน

ทีนี้ก็ไปที่อีสานดีกว่าขอรับ...ลิงทโมนกระโจนบนกิ่งไม้...........อีกบทหนึ่งหนึ่งจับมันมาขังทำไม...มันโดนข้อหาอะไร

แต่คนที่โดนขังนี่.......หากอยู่กับห้องแคบๆของตัวเองมีเวลาให้ตัวเองแล้วมักจะได้คำตอบของตัวเองแต่อาจจะใช้เวลาที่ต้องทนดมกลิ่นของตัวเองที่ไม่ได้อาบน้ำหรือรวมไปถึงกลิ่นของเสียทั้งน้ำทั้งของแข็งที่ต้องกองๆไว้เพราะออกไปไหนไม่ได้ที่ถูกขัง.....หากทนอยู่อย่างนั้นนานมากแล้วทีนี้จะบอกว่า....กระผมยอมแล้วครับ......ผมทนเหม็นตัวเองไม่ไหวแล้วครับนอนอยู่บนกองเนื้อกองน้ำที่ตัวเองกินแล้วขับถ่ายออกมาเพราะไปไหนไม่ได้

เช่นกันมีเวลาให้ตัวเองจะได้รู้จักตัวเองและโลก......แล้วตั้งหน้าเข้าหาทางสายเอกแล้วจะรู้จักคำว่าทุกข์สุข....แล้วแสวงหาจนไม่ยึดไม่ติดก็หลุด.....หากยังหลงเขาอยู่ก็บ้านเรือนเวียนวนก็เท่านั้น........พอใจอยากตายแล้วเกิดใหม่เพราะสวรรค์คนน้อยนรกคนมากทำอะไรช่วยกันสนุกดี

ส่วนตั้วส่วนตัวอีกแล้วขอรับ....ชีวิตใครชีวิตเขาเราตำหนิกรรมของตัวเองไม่ได้ขอรับ....ที่กล่าวนี้คือตัวกระผมเองทั้งหมดนะขอรับไม่ได้ไปยุ่งเรื่องคนอื่นเอาสิ่งที่ผิดของตัวเองมาทั้งนั้น....กระผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองอยากจะแก้ไขวันไหนหากวันไหนแก้ได้คงเป็นการดีขอรับ....ทำไมเหมือนรู้แล้วไม่ทำ....หมอที่เป็นโรครักษาคนเป็นโรคหายแต่โรคของหมออาจจะไม่หายขอรับเพราะหมออาจจะเป็นมะเร็ง

ด้วยความคิดเห็นอันนี้ไม่มีหลักฐานกล่าวอ้างอิงขอรับ...หากท่านเข้ามาอ่านโปรดกรุณาพิจารณากระทู้และความเห็นด้วยเพราะเห็นส่วนบุคคล...ขอทุกท่านบรรดามิตรรักสหายธรรมพิจารณาโดยความไม่ประมาทเถิดขอรับ

กราบขอบพระคุณท่านยิ่งแล้วที่โพสกระทู้มาเสวนาธรรมเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้กระผมขอร่วมด้วยนะขอรับ...กราบขอบพระคุณครับ

 

เอ ? พรโดนเทศน์เข้าให้รึป่าวหว่า !?

ขอบคุณที่ช่วยโพสข้อความ สร้างสีสันเพิ่มเติมให้กับกระทู้นี้ คุณมีความพยายามดีมากเลย
เพราะข้อความยาวๆนี่มันกินเวลาไม่น้อยเลยทีเดียว เผลอๆกดส่งก็อาจจะหายได้เพราะสัญญาณขัดข้อง
แต่พรอ่านจบแล้วก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ คงเพราะอ่านแบบรีบๆ เพราะเวลาของพรมีจำกัด ไม่ได้อ่านซ้ำ
ขอบคุณที่ช่วยเตือนให้ท่านผู้อ่านทุกท่าน รวมทั้งตัวของพรเอง ไม่ให้หลงทางหลงชาติภพ
เพราะพรไม่อยากเน้น ไม่ค่อยพูดเรื่องธรรมะเท่าไหร่ในกระทู้นี้ เพราะในกระทู้อื่นๆมันก็มีมากพออยู่แล้ว
ตัวพรเอง ขนาดศีล 5 ก็ยังรักษาได้ไม่ครบเลย ขาดข้อ 1 กับข้อ 4 เพราะพรยังเป็นฆราวาส
เป็นแม่บ้านชาวชนบทที่ยังต้องฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย เพื่อนำมาทำเป็นอาหารเลี้ยงตัวเองและคนในครอบครัว
ถ้าคุณมีลูกตัวเล็กๆ คุณก็จะหลีกเลี่ยงการผิดศีลข้อมุสาได้ยากยิ่ง การโกหกเพื่อให้ผู้อื่นสบายใจก็มี ^^''
เพราะตัวเองก็ยังถือศีลได้ไม่ครบ เลยไม่อยากจะพูดถึงเรื่องธรรมะให้บ่อยนัก อายเพื่อนหลายท่านในที่นี้
เพราะท่านถือศีล 5 ศีล 8 ได้ ซึ่งเราอนุโมทนาด้วย ในกระทู้นี้ก็เลยคุย เล่าอะไรต่อมิอะไรแบบสบายๆ
การอ่าน การรับชมรับฟัง ล้วนเป็นวิจารณญาณของท่านผู้อ่าน ที่จะต้องนำไปคิดกันเอาเอง
เลยย้ำนักย้ำหนา อ่านไปเหอะ อย่าคิดมาก นึกซะว่าอ่านหนังสือนิยายสนุกๆสักเล่มก็แล้วกันนะ
จากข้อความที่แล้ว ที่ว่าเรื่องที่นำมาเล่า ไม่เป็นความจริง แปลว่าเขาพูดถูกไปครึ่งนึงก็คือ
ก็บอกแล้วไงว่ามันเป็นแค่ความฝัน แล้วใครมันจะบ้าบอกว่าความฝันเป็นเรื่องจริงบ้างล่ะ !?
แต่อีกครึ่งนึงที่เราถูกก็คือ เพราะเราฝันแบบนั้นจริง เราถึงได้นำมาเล่า ไม่ใช่แต่งเรื่องขึ้นมาสดๆร้อนๆ
เรา ท่าน ล้วนเป็นผู้พยายามปฏิบัติธรรม ( คือทำมั่ง ไม่ทำมั่ง แล้วแต่วาระโอกาสจะอำนวย )
ยังไม่ใช่ผู้ทรงศีล หรือมีอภิญญาอันใด พวกเรายังขาดตกบกพร่องอยู่หลายประการ มิใช่ผู้รู้แจ้งเห็นจริง
แต่พรก็เชื่อว่าพวกเราทุกคนล้วนแล้วแต่มีธรรมะอยู่ในใจ ขึ้นอยู่ที่ว่าเราจะพูดออกมาหรือไม่ก็เท่านั้นเอง
การพร่ำพูดเรื่องธรรมะมากไป ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่ดี อาจมีบางคนตำหนิเอาได้ว่าไม่รู้จักกาลเทศะ
พระท่านจะเทศนาธรรม ก็ยังต้องให้ญาติโยมกล่าวคำอาราธนาเสียก่อน จะได้รู้ว่าญาติโยมยินดีฟังธรรมหรือไม่
คำพูดเหล่านี้อาจจะรุนแรงไปบ้าง แต่ก็เป็นเรื่องจริงของชีวิต ที่พวกเราจะต้องเจอทั้งผู้ที่ชอบใจและไม่ชอบใจ
หากผิดพลั้งพลาดไป แสดงความคิดเห็นมากไป ทำสิ่งใดอันไม่ถูกไม่ควรด้วยความไม่รู้ หรือรู้ไม่หมด รู้ไม่จริง
ก็ต้องขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย อย่าให้มีความระคายใจ ความผิดพ้องหมองใจอันใดเลย ให้เป็นอภัยทาน

( ฟังดูแล้วเหมือนตบหัวแล้วลูบหลังเลยแฮะ แต่ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ พรปากกับใจตรงกันเสียด้วยสิ )

 

หายไปนานเลย..กลับมารอพรเล่าต่อแล้ว @^^@

;aa19

 

รวมเรื่องสั้น

เรื่องยาวๆก็เล่ามาเยอะแล้ว ตอนนี้จะเล่าแบบรวมเรื่องสั้นบ้าง เพราะมันก็มีอยู่หลายครั้ง รวมๆกันมันก็เยอะไปเอง

ที่รอยต่อของตำบลจะเป็นสะพาน คือพอข้ามสะพานนี้ไปก็จะเป็นอีกตำบลนึง ตอนเป็นเด็กเคยมาจมน้ำในแม่น้ำนี่บ่อยๆ
ที่ดินว่างบริเวณใกล้กับคอสะพาน คือที่ตั่งของศาลเจ้าพ่อมเหศักดิ์หลักเมือง เรียกว่าหอทะหลาเมืองกุดสิม
มีอยู่บ่อยครั้งในยามหน้าฝน ที่ดินบริเวณคอสะพานได้เกิดการทรุดตัว ทางเทศบาลต้องนำดินมาถมใหม่อยู่ทุกปี

เคยฝันเกี่ยวกับสะพานแห่งนี้ ฝันว่านาคตนนึงเป็นผู้รักษาสะพานอยู่ โดยนอนทอดตัวตามความยาวของสะพาน
ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าอยู่รักษาสะพานมานานเท่าไหร่ รู้แต่ว่าตัวของเค้าได้เน่าไปเกือบครึ่งแล้ว ค่อนไปทางส่วนหาง
อาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมดินบริเวณนั้นถึงได้เกิดการทรุดตัวบ่อยๆเวลาน้ำมา ในขณะที่ทางส่วนหัวไม่มีปัญหาอะไร
ไม่รู้ว่าเค้าเจ็บปวดมากมั้ย เพราะเค้าไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมา แต่เรารู้สึกเศร้ามากเลย ที่เค้าถูกลืม
เมื่อฝันว่าได้พบกันในครั้งนั้น จึงได้ช่วยรักษาบาดแผลให้ หวังใจว่ากุศลผลบุญที่เราได้อุทิศให้ จะช่วยรักษาเค้าได้

ต่อมาเคยคิด เคยฝันว่าทำไมดินตรงคอสะพานถึงได้ทรุดบ่อยนัก คำตอบที่ได้รับรู้ในความฝันคือ
นับตั่งแต่ก่อสร้างสะพานเสร็จและเปิดใช้งาน ก็ไม่ได้มีพิธีบรวงสรวง บูชาพระแม่ธรณีอีกเลย
ในฝันครั้งนั้น พรจึงได้ทำพิธีดังกล่าว มีการตั่งโต๊ะจัดหาเครื่องเซ่นไหว้บูชา มีบายศรีสวยมาก
ตอนที่กำลังทำพิธีอยู่ ได้มีนาคกลุ่มหนึ่งชูคอขึ้นมาเหนือน้ำ เพื่อดูพิธีกรรมด้วย เป็นนาคในแม่น้ำแห่งนั้น

จากความฝัน สู่ความเป็นจริง คือทางเทศบาลได้หาดินมาถมอีกครั้ง ทีนี้หาปูนซีเมนมาลาดตรงทางน้ำ
ด้วยวิธีการดังกล่าว ดินตรงบริเวณคอสะพานก็ไม่ได้ทรุดมาเป็นเวลา 2-3 ปี ได้แล้วมั้ง ?

ครั้งนึงฝันว่าไปเดินเตร่อยู่ริมแม่น้ำ แล้วก็เห็นลูกนาคโผล่ศีรษะขึ้นมาเหนือน้ำ เธอเมียงๆมองๆเราอยู่
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงคิดว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิง อาการที่เธอแสดงออกเหมือนเด็กเล็กๆที่ไปโรงเรียนวันแรก
แล้วได้เจอเพื่อนใหม่ มีความรู้สึกถูกชะตา อยากจะเล่นด้วย แต่ก็ยังเขินอาย ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จัก
พรเห็นดังนั้นก็เป็นฝ่ายชวนเธอก่อน มาเล่นด้วยกันมั้ย ? เธอดีใจรีบขึ้นมาจากน้ำ แล้วลูกนาคก็กลายร่างเป็นกิเลน !?
อืม ! เกิดมาก็เพิ่งจะฝันเห็นกิเลนก็คราวนี้แหละ !? ระดับความสูงอยู่ที่เอวของพรได้ แล้วเราก็เล่นด้วยกัน
เล่นวิ่งไล่จับ เล่นซ่อนหา เราสนุกกันมากเลย จนถึงเวลาที่พรต้องกลับ เธอเข้ามาคลอเคลีย อ้อนไม่อยากให้เราไป
พรอยู่เล่นด้วยไม่ได้หรอก พรก็จะต้องกลับบ้าน รอก่อน สักวันนึง เราจะได้พบกันอีกครั้งอย่างแน่นอน รอพรนะ
เธอรู้สึกเศร้า แต่ก็จะรอคอยเรา แล้วเธอก็กลับลงสู่แม่น้ำ กลายเป็นนาคน้อยตามเดิม คงจะคอยเราอยู่ที่ไหนสักแห่ง...

 

ความฝันครั้งเก่าก่อน...

ครั้งนึงฝันว่ามีสามีเป็นงูใหญ่ !? ฝันเห็นหญิงสาวคนนึง จิตบอกว่าคือพรเอง แต่รูปร่างหน้าตาไม่ใช่พร
เธอแต่งตัวแบบสาวชาวบ้าน ดูโบราณๆ ผมยาวสยายถึงกลางแผ่นหลัง เสื้อคอตั่งแขนกระบอก นุ่งผ้าถุง
เป็นสาวเหนือที่สวยมากคนนึง ในฝันนั้น เธอเข้าไปหาของป่า แล้วหลงเข้าไปในดงงูหรือไงก็ไม่รู้ งูชุมเป็นบ้า !?
แล้วงูหลายตัวก็ออกมารุมล้อม ฉกกัดเธอ เธอทั้งเจ็บทั้งหวาดกลัว ได้แต่ร้องไห้ เรียกหาคนช่วย แต่ในป่าก็ไม่มีใคร

งูใหญ่ตนนึงเห็นเธอถูกทำร้ายก็โมโห ตรงเข้ามาช่วย เป็นงูที่พ่นไฟได้ !? เขาพ่นไฟใส่งูเหล่านั้นจนมอดไหม้ไป
ที่เหลือเห็นท่าไม่ดีก็เลื้อยหนีกระเจิดกระเจิง แล้วเค้าก็ช่วยถอนพิษให้เธอ เป็นความประทับใจเมื่อแรกพบ
แล้วเธอก็ได้งูใหญ่นั้นเป็นสามี บางทีเค้าก็แปลงร่างเป็นมนุษย์ผู้ชาย มาร่วมอยู่กิน เขารักเธอมาก...
ทีนี้ ในความเป็นตัวตนของพร เป็นพรที่ซ้อนอยู่ในร่างของเธอ พรกลัวเค้าคนนี้ เพราะความรักของเค้ารุนแรงเกินไป
กล่าวคือ เป็นความรักที่...เค้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับคนที่ตนรัก
และจะทำลายทุกอย่าง ทำร้ายทุกคนที่เข้ามาเป็นอุปสรรคขัดขวางความรักของเค้า เป็นความรักที่น่ากลัว

ดังนั้น พรฝันถึงเค้าทีไร พรก็หนีทุกที แล้วเค้าก็จะตามหาพร เหมือนเล่นซ่อนหา วิ่งหนีอยู่ในโลกของความฝัน
แล้วเค้าก็จะจับพรได้แทบทุกครั้งไป เมื่อจับได้เค้าก็จะกอดรัดแรงๆ กระดูกแทบหัก เป็นการทำโทษที่พรชอบหนีเค้า
...ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว เพราะพรมีที่พึ่ง...ไม่ต้องกลัว...สามารถท่องเที่ยวอยู่ในโลกแห่งความฝันได้อย่างสบายใจ.

 

เมื่อไม่กี่วันมานี้ฝันว่าพญานาคเลื้อยมาบนเตียงนอนเรา เรากำลังนอนมีความรู้สึกว่าครึ่งหลับครึ่งตื่น แสงไฟนอกระเบียงบ้านส่องเข้ามาในห้องพอสลัวๆ เรามองเห็นเงาดำขนาดใหญ่เลื้อยผ่านแขนเราไป ในจิตบอกว่าเป็นพญานาคเพราะ เราเคยเห็นตัวจริงมาแล้วตอนเด็กๆจำได้ดีว่า มีรูปร่างแบบไหน ช่วงที่เห็นนั้นเหมือนเราไม่ได้หลับเลยรู้สึกตัวตลอด มองร่างนั้นเลื้อยผ่านช้าๆไปทางเท้าเรา ในใจเตือนตัวเองว่าอย่าขยับตัว เดียวงูมันจะกัดและรัดแขน เราก็นอนรอจนงูเลื้อยช้าๆผ่านแขนเราไป แล้วเราก็สะดุ้งตื่น รู้สึกกลัวมาก เหมือนเหตุการณ์จริงๆพึ่งเกิด ในห้องลุกเปิดไฟดูก็ไม่มีไร ไม่เข้าใจว่าเขามาสื่ออะไรกับเรานะ?