นางสาววันทอง vs นางสาวกากี ใครแจ่มกว่ากัน ... อิอิๆๆ?

jinny95, เรายังเลว, เกิดมาหล่อ

หล่อเหินฟ้า ^-^

 

พูดไม่ถูกน่ะสาว

อันสตรีมีค่าน่าถนอม แม่ประนอมหอมหวลชวนให้หิว
แม้น้ำพริกจะแพงจนต่อคิว แม้มีสิวเจ้าก็ยังน่าชวนมอง​

 

​

ไอ้กระผมก็รู้ตัวว่าตัวหล่อ ไม่ต้องยอผมดอกจะบอกให้
อนัตตาคือสิ่งไม่เที่ยงไป ให้ทำไงคนมันหล่อเป็นต่อเอย

​

 

ความเห็นส่วนตัวนะครับ
วันทอง ไม่ได้มีความผิดเลยครับปัญหาอยู่ที่(ผู้ประพันธุ์)ขุนแผนกับขุนช้างเท่านั้นเอง(ถ้าเรื่องนี้ไม่มีขุนช้างเรื่องก็จบแฮบปี้เอนดิ้ง
กากี ก็ไม่ผิดไปซะทีเดียวครับ ถ้านักดนตรี(คนธรรพ์)ไม่ใช้อุบายหลอกล่อ(สังเกตุจากนักดนตรีโดยทั่วไปปัจจุบันมักจะมีสาวๆหลงกันให้เห็นอยู่) และถ้าเจ้านกยักษ์(ครุฐ)ไม่ใช้กำลัง
สรุป ครับ ปัญหาอยู่ที่ผู้ชายทั้งนั้นครับ (กาเมสุมิฉาฯ)การหลงรูปเงาของผู้อื่น(ภรรยาผู้อื่นซึ่งไม่ใช่ของตน)โดยไม่สนใจศีลธรรม ความสวยงามมันเป็นสิ่งที่น่าลุ่มหลงและสามารถสร้างความหายนะให้กับผู้นั้นได้..สังเกตุจากเรื่องในอดีต...เช่น ครีโอพัตรา , บูเช็กเทียน , ฯลฯ ได้สร้างความหายนะในการสู้รบเพื่อแย่งชิงในยุคสมัยนั้นๆ มากน้อยแค่ไหน..ก็รู้ๆ กันนะครับ

 

เราเชื่อว่า กากี กับ วันทอง มีตัวตนจริงๆ

แต่เวลามัน ทำให้ทุกอย่าง กลายเป็น นิทาน จากนิทานก็ กลายเป็นเรื่องเล่า

จากเรื่องเล่า ก็กลายเป็น นิยายปรัมปรา และ ชาดกในที่สุด


ไม่ต่างจาก สโนวไวท์ ที่มาจาก เค้าโครงเรื่องจริง

แต่ให้ เถียงไป ก็ไม่มีประโยชน์

ถ้าใครมีสัมผัสพิเศษก็โชคดีไป เพราะจะรู้เองแหล่ะว่าจริงไม่จริง

เคยดูสารคดี ( เรื่อง มังกรน้ำแข็ง) --- มีการค้นพบซากแม่ ลูก มังกร บินได้ + ซากนักล่าที่ตายในถ้ำน้ำแข็ง

ซึ่งเป็นของจริง ตัวจริง ตัวเป็นๆ ด้วย แสดงว่า ถ้ามังกร ยังมีอยู่จริง ซึ่งลักษณะตรงกับที่ คนโบราณได้ วาดภาพไว้มันก็เป็นไปได้ว่า ครุฑ ก็น่าจะมีจริง
พญานาคก็น่าจะมีจริง เพราะ ที่เมืองจีน ยังค้นพบกระดูกมังกร เหมือนกันแถมจากการตรวจดีเอ็นเอ ดันพบว่า มียีนส์มนุษย์ปนอยู่ด้วยอ่ะจิ ไม่รู้ข่าวมั่วเปล่านะ

 

ท่านพี่อรฯ

ทั้งหมดก็คงเป็นเรื่องจริงแหละ(มั้ง) รวมถึงตัวตนของเราทุกวันนี้ ก็จับต้องได้จริง

รวมทั้งมีเรื่องที่พิศดารที่เลิกเล่าขานกันไปแล้ว ก็มีอีกมากที่เราไม่รู้

แต่มีเรื่องนึงที่เป็นเรื่องจริงแท้ยิ่งกว่านี้อีก คือเรื่องทั้งหมดมันเป็นการขับเคลื่อนของจิต

ทำให้เกิดกรรม เกิดมายาภาพเสมือนจริง กำเนิดสรรพสิ่ง กำเนิดสารพัดชีวิต

กำเนิดกาลเวลา ปรากฏเป็นวัน เดือน ปี ฤดูกาล อดีต ปัจจุบัน และอนาคต

วนเวียนในวัฏสงสาร หลงไหลในเรื่องราว ก็อยู่ในเรื่องราว

รู้ตัว ก็หยุดดูเรื่องราว

หลุดพ้นจากความยึดมั่นในเรื่องราว ก็ไม่ต้องไปวุ่นวายกับเรื่องราว(มั้ง โม้อีกแระ ~ii~)

การรู้ตัว และการหมดความยึดมั่นถือมั่น นั้น จะมีได้ก็ต่อเมื่อมีพระพุทธเจ้าอุบัติ จึงมีคำสอนนี้เผยแพร่

อยู่ที่ตัวเราเอง จะระลึกถึงความสำคัญของสิ่งนี้ได้หรือไม่

หรือจะอยู่กับความเคยชินแบบเดิม เดินทางไกลตลอดกาล

 

อนิจจาวตสังขารา..เฮ้อ ทั้งวันทองและกากี..และตัวข้าพเจ้า...ตายแน่..อนุโมทนา