ตามหาคุณยายที่รักคะ

แหม ยาย... เขิล ..

ผมก็ไม่ได้เว่าลาวกะใครเท่าใดนักหรอก... นอกจากกลับบ้านคุยกะพ่อแม่ พี่สาว

..นอกนั้นไม่อยากพูดอ่ะ พูดทีไร คนอื่นฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง เลยไม่พูดดีกว่า ..

 

ต้องขออภัยอีกแระ เพราะเขียนอะไรๆ ไว้แยะแต่ไม่ได้ก๊อบมาลง ช่วงนี้ทำอะไรนิดหน่อย หัวมันจะผงกเรื่อย ตาปรือ หมองไม่แล่น ย้อนๆ ไปตามอ่านนะคะ มีสาระผสมอยู่มากค่ะ

 

ยายขี้คร้านซะแล้ว

คนเราถ้ายุ่งมากๆ ก็นอนนะครับ ..อิอิ

 

อิอิ...จะมาเล่าเรื่องของตัวเองที่ได้มีโอกาสไปเข้าพิธีเป่ายันต์เกราะเพชรค่ะ

๒๓ พ.ย. ยายออกเดินทางจากพัทยาด้วยยานคู่ชีพคันเดิม(ไม่รู้จะโดนยึดมั๊ยน๊อ) ก็กว่าจะถึงบ้านป่าที่ทองผาภูมิก็เกือบห้าทุ่มค่ะ เพราะน้องสาวให้ไปทำธุระที่ชลบุรีเสียเกือบสี่โมงเย็นถึงจะได้ออกเดินทาง และต้องแวะรับคนที่ฉะเชิงเทราด้วย

พอทีนี้คืนวันที่ ๒๔ ที่หมูบ้านมีการจัดงานพุน้ำร้อนหินดาด ก็ไปกินโต๊ะจีนค่ะ สี่ทุ่มก็กลับแล้วต้องรีบกระวีกระวาดตื่นให้ทันเข้าพิธีบวงสรวงตอนเช้าค่ะ เพราะหลวงพี่เล็กท่านบอกว่า

เอื้อม...ถ้าจะเอาของเข้าพิธีให้มาให้ทันนะ อย่าให้เกินหนึ่งโมงเช้า พิธีจะเริ่มประมาณโมงกว่าๆ ...

ผู้ช่วยเก๋เค้าเลยตั้งนาฬิกาปลุกตอนตี ๕ ค่ะ ก่อนนอนก็ตรวจมงคลวัตถุที่จัดใส่ตระกล้าอย่างดีให้ละเอียดอีกรอบว่า ขาดตกบกพร่องตรงไหนบ้าง

พอนอนก็จิตมันไปติดที่นิมิตรหลายอย่าง เห็นว่าจะเกิดเรื่องร้ายๆ มากมาย ทั้งไฟ ทั้งน้ำ ทั้งการนองเลือด แดนไหล ดินยุบ โหย..นึกตามนิมิตรว่า อะไรกันนี่ แล้วทีนี้นะคะ มีความรู้สึกว่ามีพลังพิศวงมาพาไปพบเบื้องบน แล้วบอกว่า อย่ากลัวนะ แล้วทีนี้ยายก็บอกท่านว่า มงคลวัตถุที่จะนำเข้าพิธีนี้ลูกจะนำมาให้ญาติธรรมที่ร่วมบริจาคปัจจัยมาค่ะ ขอท่านให้พรพวกเขาเหล่านี้ด้วย ในนิมิตรท่านบอกว่า ตั้งใจดีๆ พลังที่มาช่วยจะได้ครอบอย่างทั่วถึง

แล้วก็ฝันจนแบบว่าไม่อยากไปเห็นอะไรๆ อีกเลย แต่ไม่เพลียค่ะ พอตื่นมานะคะก็มาแกะลูกแกะผู้ช่วยเก๋ ซึงคนโตนี่แกะยากกว่าสองแสบนั่นค่ะ

พอเข้าไปในวัดนะคะ ก็พบคุณหมูเดินมา คุ้นเคยกันดีกับผู้ช่วยเก๋ เขาสองคนเลยแยกตัวจากลูกจากยายผีป่าไปตามประสาคนคอเดียวกัน ตอนแรกนั้นผู้ช่วยเก๋ไม่ตั้งใจจะรับยันต์นะคะเพราะว่าชาวบ้านละแวกนั้นยังรินเหล้าให้กินบ่อยๆ กลัวห้ามไม่ไหว แหกกฎน่ะค่ะ และยายก็บอกหลายๆ คนว่า


ยายไม่รับยันต์นะปีนี้ กลัวคลอดยาก และเกรงว่าลูกยายเขาไม่นับถือพุทธน่ะค่ะตอนที่เขาโตตัดสินใจเองได้ว่าจะนับถืออะไร

หลายคนบอกรับเถอะยายอยากเห็นว่าลูกยายจะลายเป็นยันต์ไหม ยายไม่กลัวนะเรื่องนี้ เพราะรอยยันต์จะจางหายไปเอง

หลวงพี่ต้นท่านบอกว่าอย่ากลัวเลยว่าลูกจะคลอดยาก เพราะหลวงพี่เล็กมีทางช่วย ท่านจะช่วย เห็นว่าท่านมีวิธีทำลูกดอกบัวนะ

เอาเป็นว่าพอขึ้นไปบนศาลาทำพิธี ผู้ช่วยเก๋ก็เอามงคลวัตถุไปเข้าพิธีซึ่งต้องเปลี่ยนออกจากตระกร้ามาใส่ในถุงพลาสติกมัดปากกันหายรอรับหมายเลขกันหยิบผิดค่ะ โห...มีคนนำเข้าพิธีเพียบเลยค่ะ

พอยายเจอพี่น้องชาวเวบทั้งที่รู้จักกันดีแล้ว และที่เพิ่งเจอะเจอกันแต่รู้จักทางเวบอย่างสนิทสนม บางท่านมาแต่ไม่ได้ทักทายกัน หรือคลาดกัน อย่างลูกคุณประพาศจากใต้นี่เห็นว่ามาด้วยนะ อยากเจอ จะได้ให้ของขวัญเค้า แต่ทีนี้คนเยอะงัยคะเลยไม่ได้เจอกัน บางคนอยากคุยนานๆ เอ้าเดี๋ญวไปนั่นไปนี่ อย่าว่ากันเน้อ

พอกราบพระเรียบร้อยนะคะ ฃ่วงรอบทำพิธีน่ะ หลวงพี่ท่านก็เทศน์ไป ยายก็ไม่อยากลงไปทานอะไรนะ แต่สงสารลูกในท้อง ส่วนสองตัว ออม กะ เกรซน่ะ เค้ามีพี่เลี้ยงเฉพาะกิจค่ะ น้องแนนกะน้องกุ๋ย เค้าสนิทกันแระ เลยพาสองสาวไปนั่นนี่แทนยายได้ ขอบใจจ๊ะสาวๆ

ก็รู้สึกได้ว่า มีพลังมงคลมาครอบตั้งแต่ยังไม่เริ่มพิธีเลย แน่นเอี๊ยดไปหมดทุกชั้นทุกภูมิก็ว่าได้ ก่อนนอกจากบ้านยายชวนหลายภพภูมิเช่นกัน

มองที่หลวงพี่เล็กก็อดยิ้มไม่ได้ ผิวท่านและเสียงท่านนี่ต้องคอยสังเกตค่ะ แต่อย่างว่าล่ะค่ะ หูหนึ่งฟังหลวงพี่พูดๆๆๆๆ อีกหูและปากก็คุยๆๆๆ แข่งหลวงพี่ อิอิ...แยกโสตได้จ๊ะ ก็คุยกะพี่ตุ่นเสียส่วนมาก แล้วทีนี้นนะคะ มองไปที่บายเบี่ยงด้านหลังหลวงพี่เล็กไปทางมุมศาลาทางด้านในค่ะ เป็นมุมตั้งพระประธานและเครื่องบายสีค่ะ ก็เลยก้มกราบและสักพักรู้สึกว่ามีพลังพิเศษมากระทบจากทิศทางนั้น ก็เลยกวาดตาตามหา

เอ๊ะ! พระภิกษุจากที่ไหนนี่สง่างดงามจัง บารมีแรงจังเลย พยายามมองให้ชัดว่า เป็นพระกายเนื้อหรือกายทิพย์ สักพักมั่นใจว่าพระที่มองเห็นได้ด้วยตาเนื้อนี่เอง เลยไปกราบ

ท่านห่มจีวรแบบพระป่า สีน้ำตาลแดงกลัก นั่งสงบ ไม่ไหวติง แววตามีพลังแห่งเมตตาฉายออกมา มีย่ามวางข้างๆ ปัจจัยเต็มย่างล้นออกมา ท่านยังคงนั่งนิ่ง

ยายไปนั่งข้างๆ ท่าน ล้วงเงินมา ๑๐๐ บาท แล้วก้มกราบพระประธาน ก่อนที่กราบท่าน แล้วนั่งคุกเข้าพนมมือหลับตาภาวนาค่ะ

ก็ไม่อธิษฐานเพื่อตนเองสักเท่าไร มีคำอธิษฐานหนึ่งที่ยายตั้งจิตว่า

หากว่าลูกได้มีโอกาสได้ร่วมบุญและได้รับพลังบารมีจากพระอริยะโลกุตตระเจ้าองค์นี้ หากท่านเมตตาขอให้ท่านโปรดแผ่บารมีด้วยการเข้านิโรธสมาบัติทันทีที่ลูกลืมตาขึ้นเถิด

เชื่อไหมคะว่า พอยายลืมตามา ท่านก็กำลังหลับตาเข้าสมาบัติค่ะ ขนลุกเลยค่ะ เพราะตอนตั้งจิตนั้นเหมือนได้รับพลังจ้ามากค่ะ

(โปรดรอติดตามค่ะ) ไปบ้านก่แนนะคะ

 

ยายท้องอีกแล้ว ผู้หญิงหรือผู้ชายหนอ

 

น้องเกรซและน้องออมมารายงานตัวค่ะแม่เอื้อม

 

ก็มาต่อเรื่องที่เล่าค้างคาค่ะ เอ๊ะมีใครน๊าที่ถ่ายภาพครูบาวิทูร ไว้บ้างคะ ช่วยนำมาลงที่ห้องนี้หน่อยนะคะ

จ๊ะพอยายลืมตาขึ้นมานะคะ ท่านก็ยังคงเข้านิโรธสมาบัตินิ่ง สงบมากค่ะ รับได้ถึงพลังที่เปี่ยมด้วยเมตตาค่ะ ในจิตบอกว่า โหย...รายล้อมท่านน่ะมีพระมาปรกท่านมากมาย โดยเฉพาะพระปัจเจกฯ มองไปทางฝั่งพระอาจารย์เล็ก เพรียบเลยค่ะ ก็ได้แต่อนุโมทนาและตั้งจิตนมัสการทุกๆ พระองค์ ทุกชั้นภูมิ บอกตามตรงค่ะว่า หากเราตั้งจิตให้ละเอียดได้อย่างพระอาจารย์วิทูรนะคะ ทำอารมณ์แบบนี้ได้เห็นทุกอย่างแจ่มชัดหมดค่ะ จะได้ทราบว่ามีท่านใดมาโปรดบ้าง เอ้....ยายก็เรียกไม่คล่องขึ้นมากระทันหันเสียแระว่าเรียกการทรงอารมณ์เช่นครูบาฯ และพระอาจารย์เล็กว่าอย่างไรน๊อ

ยายก็นั่งชมบารมีครูบาฯ และทุกๆ องค์ไปจนกระทั่งมีคนเริ่มมากราบท่านเพิ่ม ยายเลยขอขมาท่านและขอปลีกตัวออกมา อ้อมมานั่งข้างๆ ที่หลวงพี่เล็กท่านนั่ง ก็มาถามหลวงพี่กวางน้อย (อดีตชาวเวบนักเรียนนอกที่บวชเอาดีค่ะ) ว่า

หลวงพี่จ๊ะ นั่นพระมาจากไหน นามว่าอย่างไร เหมือนเคยเจอท่าน แต่ไม่รู้ว่าเจอที่ไหน สง่ามาก

ถึงได้ทราบว่าเป็นครูบาวิทูร ลูกศิษย์ครูบาชุ่ม หรืออย่าไรนี่ล่ะ อยู่วัดทางเหนือค่ะ (เอ๊ะ! วัดพระธาตุดอยมุย นะถ้าจำไม่ผิด)

ก็มาบอกเพื่อนๆ ชาวเวบคนนั้นคนนี้ว่า ไปทำบุญกับพระองค์นั้นด้วยนะคะ นี่ท่านเข้านิโรธสมาบัติตลอดเลยนะคะ ลืมตาก็เข้า ให้สังเกตดีๆ นะคะ ขอบารมีเลยค่ะ ท่านไม่พูดหรอกเวลาท่านเข้าสมาบัติ

พอผู้ช่วยเก๋มายายก็บอกว่า ไปทำบุญกับครูบาองค์นั้นเสียนะ เค้าก็ไปถวาย ๒๐ บาท ค่ะ (อิอิ...ให้เห็นข้อแตกต่างระหว่างผัวกับเมีย ผัวมักมีเงินติดตัวน้อยกว่าเมียผู้บ้าอำนาจเสมอ)

เค้าก็กลับมาบอกว่า แค่เดินอ้อมหลวงพี่เล็กไปก็ซ่านทั่วตัวแล้ว ยิ่งไปเขตที่ตั้งบายศรี ยิ่งซ่านมากขึ้น ผมถวายใส่ย่ามท่านแล้วนะ

(เดี๋ยวขอตัวพักแค่นี้ก่อนนะคะ ต้องกลับบ้านตามเคยจ๊ะ)

ช่วงนี้ยายกำลังเพาะพันธุ์กิ่งชะอมหนามเพื่อจำหน่ายนะคะ สนใจติดต่อได้นะคะ อิอิ...ใกล้คลอดก็อย่างนี้ล่ะค่ะ ต้องดิ้นเพื่อความอยู่รอดของครอบครัวและชีวิตใหม่ที่กำลังจะมาเกิดกับเรา น้องเอกถามว่าผู้หญิงหรือชาย ยังไม่ทราบค่ะ คิดว่าเป็นตุ๊ดจ๊ะ แหะๆ

 

ฮาโหลๆ สวัสดีจ้ะยาย น้องแนน น้องกุ๋ย อ้น และทุกๆคนด้วยนะจ๊ะ(อ้อ ยีนด้วยนะ) แวะมาทักทายก่อนที่จะอ่านหนังสือละ อาทิตย์นี้มีสอบ แหะๆ ม่ายรุจะผ่านหรือเปล่า แต่ก็สู้ๆ ขอให้คุณยายและทุกๆคนมีความสุขมากๆนะจ๊ะ

ปล. ลูกสาวยายน่ารักจัง

 

ไปกราบครูบาวิฑูรย์ ในงานมาเหมือนกันกำลังคิดว่าคุ้นๆ ท่าน
ที่ไหนได้ ได้ร่วมบริจาคทำบุญจัดพิมพ์ประวัติครูบาชุ่ม และครูบาวิฑูรย์ด้วยผ่านเวบนี้ บังเอิญจริงๆ
อนุโมทนากับทุกท่านด้วยครับ

 

โหยยยยยยยยยย

..

โหยยยยยยยยยย

โหยหา..ความรักความเมตตา

 

อย่างนี้แสดงว่าเพศผู้ สินะ หุหุ แต่ลูกยาย พลุบๆ โผล่ๆ ได้ตั้งแต่อยู่ในท้อง อย่างนี้เดี๋ยวเกิดมาเล่นซ่อบแอบเก่งแน่เลย (เกี่ยวไรกันเนี้ย)

(b-oneeye)

 

ต่อเรื่องที่เล่าคาค้างนะจ๊ะ...เอาแบบรวกๆ เนอะ เพราะรีบกลับบ้าน

พระอาจารย์เล็กท่านเป็นพิธีกรที่เยี่ยมมากๆ เพราะท่านพลังพิเศษหนุน(ไม่ให้พับ) คนที่สังเกตดีๆ ให้สังเกตที่เสียง และผิวท่านจ๊ะ แต่บางทีไม่อยากให้ท่านเอ็ดมาแบบทางลัดว่า...เอ็งไม่มีอะไรทำแล้วหรือ!!

ยายก็คุยกับคนนั้นคนนี้ ดีใจที่เจอะเจอพี่น้องมากมาย แม้จะไม่ทั่วถึง

ตอนที่รำบูชาฯ นะคะ ยายรู้แล้วว่าผู้ร่ายรำไม่ได้มีแค่คนรำสองคนเท่านั้น ก็ยิ้มๆ พอหลวงพี่เล็กท่านบอกว่า

ถ้าใครมีตาทิพย์(นี่ไม่ได้บอกนะจ๊ะว่ายายได้ตาทิพย์ถึงได้รู้ว่ามีอะไรพิเศษนิกเหนือจากสองคนรำนั้น) ดูสิว่ามีใครมารำบ้าง จะเหยียบหัวพวกเราอยู่แล้ว (ท่านพูดหลังจากที่ยายคิดในใจว่า อืมส์ มารำเยอะแยะเลยนะเนี่ย ไม่ใช่ว่าท่านอ่านความคิดยายนะคะ อาจเป็นสิ่งที่ท่านต้องการบอกอยู่แล้ว)


พอจะเริ่มพิธีเป่ายันต์ ผู้ช่วยเก๋แยกไปกับคุณหมูค่ะ ไปรับอีกมุมหนึ่ง ยายก็ขอแยกตัวเองและลูกๆ ออกไป เพราะเกรงว่าลูกจะรบกวนผู้อื่น (ลูกลิงมันไม่ค่อยนิ่งสักเท่าไรเหมือนแม่ลิงนั่นล่ะ)

อีกอย่างงานนี้ยายบอกทุกคนว่าจะไม่ขอรับยันต์นะ เพราะยายกลัวว่าจะเป็นการบังคับลูกในครรภ์ทางอ้อม เกิดเค้าโตมาไม่เป็นคนที่ศรัทธาในพุทธศาสนา เราจะทำให้เค้าลำบากใจหรือปรามาสพระได้จ๊ะ

ยายก็ลงไปที่ศาลาหลวงปู่สาย พบหลวงพี่ต้น คนที่สอนมโนผู้ช่วยเก๋ครั้งแรก

หลวงพี่ต้นกำลังห่มจีวรขณะข้างล่างศาลาครงระเบียงฉัน ยายถามท่านว่าไม่ขึ้นข้างบนหรือหลวงพี่

ท่านตอบว่า อยู่ที่ไหนๆ ก็รับได้หมด ฉันรับตรงนี้ล่ะ

หนูจะพาลูกไปกราบพระที่ศาลาหลวงปู่สายนะคะ ไม่รับค่ะ ท้องด้วย ยายตอบแต่หลวงพี่ท่านตอบมาว่า

กลัวลูกคลอดยากหรือ ไม่ใช่ลูกคนแรกนี่ หรือกลัวลูกลาย พระอาจารย์เล็กท่านมีลูกดอกบัว ท่านมีทางออกให้ ท่านช่วยได้ ไม่ต้องกลัว

ยายก็บอกว่า กลัวลูกไม่นับถือตอนโตรู้ความน่ะจ๊ะ

ท่านก็เลยบอกว่า แม่ปลูกฝังลูกอย่างไร ลูกไม่ต่างจากแม่หรอกนะ

ยายก็เลยขอลาท่านไปกราบพระและครูบาอาจารย์ แล้วขึ้นไปนั่งสมาธิที่หน้าโลงแก้วของหลวงปู่สาย

เสียงพระอาจารย์นำพิธีเรารู้ว่าเสียงนี้มีพลังแม้จะพร่าห้าวบ้างบางครั้ง

ไม่ใช่พระอาจารย์นำอีกแล้วนี่นา ยายก็พนมมือหลังจากตั้งจิตนิ่ง ลูกลิงน้อยสองตัวก็นิ่ง น้องออมชอบทำสมาธิมากกว่าน้องเกรซค่ะ เค้าก็พนมมือพร้อมกัน น้องออมบอกน้องเกรซว่า เกรซหลวงพ่อเล็กบอกให้จับภาพพระ ท่องพุทโธๆ สิเกรซ

พอสักพักทันที่ที่ท่านบอกว่า จับภาพพระนะ

หลังของยายผีป่าเหมือนมีพลังอะไรสักอย่าง คล้ายๆ กระแสไฟฟ้าที่ลัดวงจรมาประทะอย่างแรงเต็มแผ่นหลัง แล้วซ่านไปทั่วหลังคอ

น้องออมออกจากสมาธิก่อนเพราะน้องเกรซบอกว่าเสียงอะไรแม่ ยายยังไม่ตอบลูก จิตจับที่พระภาวนาไปเรื่อยๆ มาออกจากสมาธิเมื่อน้องออมมานั่งรอบหลังเพราะเขากลัวเสียงดังบนศาลา

หลวงพี่บอกให้ทุกคนทราบว่าเป่ายันต์เรียบร้อยแล้ว

แต่ยายยังไม่ออกทันที พอสักพักก็ขอบารมีพระทุกองค์ค่ะ รวมทั้งทุกชั้นทุกภพภูมิ แล้วแผ่พลังเมตตาค่ะ

เมื่อก่อนยายไม่เคยขอพรเพื่อตัวเองและครอบครัวนักนะคะ

แต่งานนี้เน้นที่สุขภาพของลูกใรรภ์ค่ะ โดยเฉพาะสีผิวค่ะ เพราะกลัวลูกอายเค้า กี่คนๆ ก็ดำสนิทติดทนนานเจงๆ งานนี้เลยเน้นขอให้มีผิวที่งดงามหน่อยนะจ๊ะ

ไม่ทันใดก็ได้ยินเสียงพี่นางมากระแซะว่า

สมัยพระพุทธองค์ หญิงงามน่ะผิวเนียลดั่งนิล นะจ๊ะ

 

อิอิ...หน้าม้ามาตามเชียร์ให้ยายผีป่าโม้แหลก

จ๊ะ พอทีนี้นะคะ ก็ย้อนกลับมาพบพี่ๆ น้องๆ ก็ทราบว่าน้องๆ ที่เป็นสาวกท่านเฟริส เช่นน้องโทนี่ น้องแนน น้องกุ๋ย และหัวโจก (ท่านเฟริสงั๊ย) รอรอบสอง มีหลายท่านรอรอบสองค่ะ

แต่ยายออกมาเพื่อไปบ้านนำพระผงสมเด็จองค์ปฐมฯ ไปดักรอแจกคณะรถตู้กับรถโค๊ชที่คุณตั้มนำขบวนค่ะ ก็ประมาณ ๖๐ คนได้นะ ก็เผื่อคนขับ คนรถด้วยทั้งสองคัน

กะว่าจะกลับไปอีก ไปรับล่ะทีนี้ แต่สังขารถ่อไปไม่ไหวเจงๆ ไม่มีใครขับรถให้ เพราะมีความล้าไม่ต่างกัน

หลายวันนับจากวันงาน ได้กราบเรียนหลวงพี่ตามตรงจ๊ะว่า

หลวงพี่ หนูไม่ได้รับยันต์นะคะ หนูพาลูกๆ ไปนั่งสมาธิที่หน้าโลงมุขหลวงปู่สาย

หลวงพี่ท่านก็หัวเราะขำๆ แล้วบอกว่า ไม่ใช่ลูกคนแรกไม่ใช่เหรอ ทำกลัวไปได้

ยายก็บอกว่า แต่ตอนที่ทำสมาธิทำจิตนั้นก็ไม่ได้จุดธูปนะคะหลวงพี่ แต่คล้อยตามที่หลวงพี่นำ คือภาวนาตาม จิตจับภาพพระตาม แล้วทีนี้หลังชาวาบเหมือนมีอะไรมาประทะค่ะ

ท่านก็หัวเราะอีกแล้วบอกว่า
ไอ้เอื้อมทีหน้าทีหลังนะ ทำตามกฎบ้าง พระท่านเต็มใจให้อยู่แล้ว แต่ที่ให้จุดธูปน่ะ เพื่อให้มีหลักมีกฎ จะจุดธูปหรือไม่จุดธูป รับได้เหมือนกัน

ยายก็เลยมาถึงบางอ้อว่า

พระท่านมาแต่ล่ะครา ท่านทรงมีเมตตาสูงทุกองค์ มาเพื่อสัตว์โลก แต่สัตว์โลกหลายๆ ล้านคนยังไม่รับรู้ถึงพระเมตตาที่ยิ่งใหญ่ของพระท่าน ท่านเป่ายันต์เพื่อสัตว์โลกทุกชีวิต แต่ที่มีการชุมนุม มีการตั้งจิตขอรับนี่ เพราะว่า พวกคนเหล่านี้ล่ะจะเป็นพวกที่รู้ตัวพวกไม่รู้ตัว คิดว่าตนไม่ได้ยันต์ ไม่ได้เข้าพิธี ก็ละเลย ก็ประมาท ดังนั้นคนที่รู้ตัวและไม่แหกกฎจึงไม่ประมาท เมื่อไม่ประมาท สิ่งดีๆ ย่อมเข้ามาค่ะ

 

มีคนโทมาถามเรื่องการที่เค้าเคยได้รับการเข้าพิธีเป่ายันต์เกราะเพชร กับอาจารย์อีกท่านหนึ่งที่ไม่ใช่หลวงพ่อฤษีลิงดำ ไม่ใช่หลวงพี่เล็ก ขอโทษทีค่ะที่ยายผีป่าจำชื่อพระอาจารย์ที่ทำพิธีไม่ได้น่ะค่ะ

คุณคนนี้บอกว่ารับเมื่อปีที่แล้ว แต่ไม่มีอาการอะไรเลย

เค้าคิดว่านัยต์คงไม่เข้า คงรับไม่ได้

ขอตอบว่า ไม่ใช่ค่ะ

อาการต่างๆ นี่ขึ้นกับความเชื่อมั่น น้อมนำ และจิตขณะนั้นของแต่ล่ะคน คนดื้อๆ นี่ส่วนมากนะจะมีอาการค่ะ

ขึ้นกับว่ารับตรงวันเสาร์ ๕ หรือไม่ เพราะการรับยันต์ เป่ายันต์นี่ส่วนใหญ่และจะเข้มแข็งมากหากเป่าและรับในวันเสาร์ ๕ ค่ะ

หากเราตั้งจิตอธิษฐานทุกๆ ครั้ง ทุกวันยิ่งดี เท่ากับเราปลุกยันต์ รับยันต์มาครอบนั่นล่ะค่ะ

พุทธพลังนี่ไม่มีเสื่อมค่ะหากเราตั้งจิตรับน้อมนำในทางที่เคารพและไม่แหกกฎค่ะ

อืมส์...เงียบเนอะ ไม่เห็นมีใครมาอ่านเล๊ย

สงสัยเลิกตามหาคุณยายที่รักแระ

ไม่เป็นไรค่ะ

ยายผีป่าถ้ามีโอกาสเข้าเน็ตได้ โพสกระจายตามแต่อำนวยจ๊ะ

 

แหม่...เลตติ้งยังไม่ตกหรอกจ๊ะคุณยาย...

 

แหมคุณยายจ๋า แก่แล้ว ลูกก็เป็นพรวนอยู่ในท้องอีก 1 แถมยังเพี้ยนอีก เรดติ้งมันก็ต้องตกลงตามสังขารนะครับ ฮิฮิ จะไปสู้น้อง ๆ หน้าใสได้อย่างไร 5555555

 

แบบนี้ถ้าเกิดว่าตอนรับมีอาการเล็กน้อย(แต่น้อยมากๆ - -") ก็แสดงว่าเป็นคนไม่ดื้อใช่มะงับ?

 

ยายังมีวันหมดอายุ แล้วยายไม่มีวันหมดอายุเลยหรือ!!! ก๊ากกก(b-oneeye) (b-oneeye) (b-oneeye)

 

อิอิ...มีแต่ทีมงานกันเองมาเชียร์ มาแดกดันกันเนอะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

อ้อ...พอกลับจากงานนะคะ ตื่นมาอีกวัน แทบจะพยุงตัวลุกจากเตียงนอนไม่ได้ค่ะ บ่นบอกใครต่อครได้รับรู้อาการของยายว่า

ไปทำอะไรมานี่ น่องร้าวระบมไปหมดเลย จะว่าขับรถมาก มันก็ไม่เคยเป็นนี่นา แผ่นหลังนี่ร้าวไป ชาไป เออ...จะเป็นอัมพาตไหมเนี่ย

หลายคนเป็น พอทีนี้ท่านพี่อำนาจ บอกว่า เป็นเหมือนกัน แต่คนล่ะอาการ เห็นหลวงพี่เล็กบอกว่า อาจมีอาการเจ็บๆ ปวดๆ เหมือนจับไข้ หรือเส้นเอ็นอักเสบหลังได้จากรับยันต์ได้นะ

แสดงว่าเบื้องบนท่านส่งพลังช่วยขับโรคเราหรือยังงัยน๊อ

เอ้ามีใครยังไม่จอง จอมนาคราช เสือหิมพานต์ เต่าฯ จากยายผีป่าบ้างจ๊ะ รีบๆ จองนะจ๊ะ อย่างอื่นก็ยังมีจ๊ะ