จะทราบได้อย่างไรว่า บรรลุโสดาบัน

ยิ่งใกล้ยิ่งไกลห่าง ยิ่งห่างยิ่งเข้าใกล้

 

อนุโมทนาสาธุ Sri-Pai ค่ะที่พยายามลดกิเลสและนั่งสมาธิ แฮปปี้อยากทำจัง แต่วันนี้ศีลขาดเสียแล้ว T^T แถมไม่ได้ทำทานอีก พอมารู้ตัวอีกทีก็สายเสียแล้วค่ะ T^T
แฮปปี้เคยถามเรื่องนี้จากพระอาจารย์มาค่ะ เพราะก็อยากทราบเหมือนกันว่าพระอรหันต์เป็นอย่างไร ตอนนี้มีใครบ้าง และแฮปปี้ก็อยากเป็นพระโสดาบันด้วย (แต่ไกลเกินเอื้อมแน่ๆค่ะ ศีลขาดแย้ว ต้อวตั้งใจใหม่ T^T) พระอาจารย์ท่านก็กล่าวกับแฮปปี้ ได้ใจความว่า เรื่องอภิญญาพวกนนี้ เมื่อได้แล้วเขาจะไม่ค่อยพูดไม่ค่อยบอกกันค่ะ เพราะหากผู้ใดไม่เชื่อจะลบหลู่ ทำให้เกิดบาปขึ้น แต่ว่าผู้ที่ได้และผู้ที่เป็นจะรู้เอง และจะรู้กันเองค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าเขาเป็นหรือไม่เป็น เราก็ปฏิบัติให้ได้สิ แล้วจะรู้เอง ด้วยการกล่าวของท่านนี่เอง ก็ทำให้แฮปปี้อ้อ..แล้วก็เป็นเครื่องผลักดันให้แฮปปี้เคยระลึกปฏิบัติตนให้ถูกต้องเสมอค่ะ แต่ก็ยังไม่ดีพร้อมเลยค่ะ บางวันก็ดี บางวันก็ขาด เพราะขาดสติลืมตัวแท้ๆ ข้อ 1 ผิดบ่อยค่ะ เดี๋ยวโกรธบ้าาง ไม่สบอารมณ์บ้าง รู้ตัวอีกทีก็ทรมานมากค่ะ มันร้อนใจไปหมด ไม่สนุกเลยค่ะ T^T

และอนุโมธนาสาธุคุณ จิตสดใส ด้วยนะคะ ที่โพสต์บทความดีๆให้อ่านกัน ^^

 

โดยจากการฝึกใช้ปัญญาเบื้องต้นจนทำให้ โลภะ โทสะ โมหะ นั้นค่อยๆหมดลงไปเป็นการลดกิเลสลง...จนทำให้เกิดองค์ธรรมที่เรียกว่า..อริยมรรค 8 กับตนเอง...
..กระผมไม่แน่ใจทั้งหมดครับ แต่ที่ได้สรุปมาจากการอ่านและศึกษาจากพระไตรปิฎกมาบ้าง..แต่เป็นการสรุปจากคนๆเดียว..อาจจะผิดพลาดไปบ้างก็อาจจะเป็นได้ครับ..

 

จะรู้ว่าเราเป็นพระโสดาบันก็ด้วยรู้เฉพาะตน เท่าที่ทราบมา พระโสดาบันโกลังโกละท่านจาอารมณ์ดี ดีมากๆ ยิ้มแย้มแจ่มใส สนุกสนานฮาเฮ มุกเยอะ แต่ไม่ผิดศีลและไม่ลืมความตาย ตายแล้วขอไปนิพพาน ที่สำคัญคือ ไม่มีสักกายะทิฐฐิ คือไม่เห็นว่ากายเป็นของตน.........ขยายความ กายนี้รูปนี้มีความพร่อง มีการแตกกระจัดกระจายไม่เป็นชิ้นเป็นอัน นี่แหละคือกายเป็นอนัตตา คือไม่ใช่ตน ไม่ใช่ตัวตน ไม่มีสักกายะทิฐฐิจึงเห็นกายที่มันแตกกระจัดกระจายนั่นแหละไม่ใช่ตัวตน..........(ภาวนาอันเดิมต่อยอดได้)

 

ปฏิบัติเองจะรู้เอง เหมือนคนกินขนม กับคนที่เล่าถึงความอร่อยของขนมให้เราฟัง ถ้าเรายังไม่ได้กินฉันได ก็ได้รับปิติ เพียงเล็กน้อย จากการเล่าของท่านนั้น แต่ถ้าเราได้กินขนมนั้นด้วยตนเองเมื่อไหร่ เราจะได้รับความสุขที่สุดในชีวิต ที่เราไม่เคยได้จากที่ไหนมาก่อน ไม่ง่ายและก็ไม่ยาก อยู่ที่ว่าเราจะจริงจังกับการปฏิบัติแค่ไหน ไม่ต้องไปไหนไกล ที่บ้านก็ทำได้ ผมเริ่มจากการนั่งสมาธิ จากน้อยๆค่อยๆเพิ่มเวลาให้นานขึ้น สิ่งแรกที่จะเห็นคือความสงบ

 

หลวงปูหล้าองค์ท่านว่า ท่านไม่เป็นอะไร เพียงแต่ปัจจุบันท่านแน่ใจว่าเดินถูกทางแล้วเท่านั้น

 

ขออนุญาติ ร่วมแสดงความรู้สึก ความเข้าใจในธรรมวิเศษ

การจะรู้ว่าบรรลุธรรมหรือไม่ อยู่ที่การปฏิบัติวิปัสสนาแบบไหน<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
แต่เมื่อธรรมวิเศษเกิดขึ้นกับตน ผู้ที่ผ่านมรรคญาณ จะรู้และ<o></o>
เข้าใจตรงกัน เพราะจิตที่ได้สัมผัส พบพระนิพพาน ย่อมสิ้นสงสัย<o></o>
พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ละสังโยชน์ 3 ในเบื้องต้น<o></o>
รู้เฉพาะตน ต้องปฏิบัติให้รู้เอง เห็นเอง เท่านั้น ถึงจะสิ้นสงสัย<o></o>
ถ้ายังไม่เห็นเอง ไปฟัง หรือ อ่านมา ก็ยังไม่สิ้นสงสัยอยู่ดี<o></o>
ผู้บรรลุธรรมในขั้นต้นเป็นอริยะบุคคล หรือ อริสงฆ์ กิเลสยังอีกเพียบ<o></o>
แต่เป็นผู้รู้ทางรู้ว่าพระนิพพานเป็นสุขอันเกษมแค่ไหน จะไม่มีเป้าหมาย<o></o>
อื่นอีกแล้ว นอกจากพระนิพพาน<o></o>
ขออนุโมทนาบุญทุกท่านที่สร้างกุศลทั้งปวงและที่ปฏิบัติธรรม เพื่อปรารถนาความพ้นทุกข์ เป็นเป้าหมายสูงสุด คือ พระนิพพาน <o></o>

 

เป็นโสดาบัน จะแจ้งภาวะการไม่เกิดไม่ดับ จากนั้นจะมีญาณมารองรับ

 

ลองไปทำให้แจ้งด้วยคำ 3 คำก่อน
1) สักกายะฐิตถิ
2) วิจิกิจฉา
3)ศีลปะตะปรามาส
ถ้าเข้าใจความหมายและทำได้ทำถูกแล้วก็สามารถตรวจคำตอบได้ว่าเราเป็นผู้อยู่ในกระแสของอริยะหรือยัง ไม่ต้องให้ใครมารับรอง..หรือบางที่ความคิดเข้าข้างตัวเองก็อาจจะทำให้คิดเองเออเอง..กลายเป็นได้โซดา+น้ำแข็งแทนเป็นอันว่าบ้าๆบอๆไปการฝึกสมาธิอย่างเดียวไม่ได้หมายความว่าจะอยู่ในกระแสของอริยะ...มรรคมีองค์แปด..สรุปเป็น ศีล สมาธิ ปัญญา

 

เป็นหรือไม่เป็น วัดด้วยตัวเองนะ
อย่าประมาทนะครับ...เราไม่มีใครกล้าชี้ขาดหรอกคับ

ปฏิบัติธรรม ตามทางที่พระพุทธเจ้าได้ทรงดำรัสไว้นะ นั้นเป็นแนวทางที่ควรยึดเกาะไว้
ส่วนการบรรลุธรรมนั้น เป็นสภาวะที่ถูกบัญญัติขึ้นมา ว่าแจ้งด้วย สังโยชน์ สามประการได้ นั้นคือ โสดาบัน (การที่บุคคลได้แจ้งในสังโยชน์สามประการนั้น ท่านได้บัญญัติศัพท์ไว้ว่าโสดาบันบุคคลไว้)

....
กาย ใจ เรา เราต้องเรียนรู้ รู้ทัน ด้วยตัวของตัวเอง ปฏิบัติดีหรือไม่ดี เราก็ได้ผลของกรรมนั้นสืบเนื่องต่อไป

ผิดประการใดขออภัยด้วย

 

ขอบารมีพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอริยะทุกพระองค์ พระโพธิสัตย์ทุกพระองค์โดยมีบุญบารมีของหลวงปู่ดู่และหลวงปู่ทวดเป็นที่สุดช่วยดลบันดาลให้จิตข้าพเจ้าฝากกระแสจิตไว้กับบุญบารมีของผู้โพสกระทู้ และผู้ตอบกระทู้ ข้าพเจ้าอยากมีส่วนร่วมกับบุญบารมีของพวกท่านทั้งบุญบารมีในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
พุทธังอนันตัง ธัมมังจักรวาลัง สังฆังนิพพานัง ปัจจะโยโหตุ

 

เมื่อคืนผมสวดมนต์คาถายอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกไป๒๒จบ เมื่อเช้าสวดอีก๑๗จบ ผมใกล้ถึงจุดนั้นหรือยังครับ เมตตาช่วยตอบทีครับ

 

ผมได้ยินมาว่า "เพราะสังโยชน์ 3 สิ้นไป เพราะราคะ โทสะ โมหะ เบาบาง" ลองรับไว้พิจารณาดูครับ
---------------------------------------------------------------------------
(สงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม บรรลุปฐมญาณ)

 

การที่จะบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันได้ ต้องตัดสังโยชน์ 3 ตัวแรก โดยอาศัยมรรค 8 เมื่อศีลสะอาดดี ไม่ด่างไม่พร้อย เป็นศีลที่พระอริยเจ้าพึ่งพอใจ ยึดมั่นในพระรัตนตรัยอย่างแน่วแน่ไม่มีข้อสงสัยใดๆ เมื่อเจริญวิปัสสนาญาน เกิดภาพนิมิตเสมือนจริงอาการต่างๆ เช่น มีเสือจะมากินบ้่าง มีคนจะเอาขวานมาจามบาง มีงูจะมาฉกบ้าง แล้วแต่บุคคล ภาพเสียงและความรู้สึกทุกอย่างไม่ต่างจากของจริงแต่มันคือกิเลสมาทดสอบตัวเรา หากเรายอมเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัสสุดท้ายคือยอมตาย ก็เท่ากับละ สักกายทิฏฐิ ตัวสุดท้ายได้ กล่าวคือการสัมปยุทธ ศีล สมาธิ ปัญญา เห็นนิมิตเทียนดับ 3 เล่ม เป็นต้น จากนั้น พระพุทธเจ้าจะปรากฎกายตรัสสอนธรรม 1 บท (นี่คือความหมายที่แท้จริง ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา) นั่นแหละการบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันปัตติผลสำเร็จแล้ว สาธุ

 

การจะเป็นพระโสดานั้น อย่างแรก ต้องไม่มีรหัสลูกเมียน้อยในเวปพลังจิตเพื่อ
ด่าชาวบ้าน+แก้หน้าให้ตัวเอง ^-^