เสียงธรรม คำสอนพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องเหตุกับผล / หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

31 ต.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

1 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
Oct 31, 2020

 

อย่าหลงในกิเลส โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

ต้นไม้ธรรม โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม

 

7 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

8 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
Nov 8, 2020

 

14 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

15 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
15 พ.ย. 2563

 

[LIVE] 21 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

22 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
11/20/20

 

ตอนที่ 1: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ในงาน "ธรรมะเปลี่ยนชีวิต ครั้งที่ 13"

ตอนที่ 2: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ในงาน "ธรรมะเปลี่ยนชีวิต ครั้งที่ 13"

ชมรมสารธรรมล้านนา เชียงใหม่
Nov 29, 2015
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช (วัดสวนสันติธรรม จ.ชลบุรี)
บรรยายธรรมเนื่องในงาน "ธรรมะเปลี่ยนชีวิต ครั้งที่ 13"
ณ วิหารหลวง วัดสวนดอก อ.เมือง จ.เชียงใหม่ เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ.2558
จัดโดยชมรมสารธรรมล้านนา ร่วมกับ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

 

26 พ.ย. 2563 หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

[LIVE] 28 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

[LIVE] 29 พ.ย. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
1,497 watching now

 

5 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

6 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
Dec 5, 2020

 

[LIVE] 12 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

13 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
13 ธ.ค. 2563

 

[รีรัน] 19 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

[รีรัน] 20 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
Dec 19, 2020

 

26 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

27 ธ.ค. 2563 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
27 ธ.ค. 2563

 

ประกาศวัดสวนสันติธรรม

(ลงวันที่ 20 ธันวาคม 2563)

ตามที่วัดสวนสันติธรรมได้เปิดให้สาธุชนเข้าฟังธรรมและปฏิบัติศาสนกิจได้ ตั้งแต่วันที่ 15 สิงหาคม 2563 เป็นต้นมานั้น

ขณะนี้มีข่าวสารว่า มีการแพร่ระบาดของโรค COVID–19 ครั้งใหม่ในหลายพื้นที่ และทางราชการได้ขอความร่วมมือจากทุกฝ่ายในการป้องกันและจำกัดการแพร่ระบาดของโรค ดังนั้นวัดสวนสันติธรรมจึงเห็นสมควรตอบสนองแนวทางดำเนินงานของทางราชการ ดังนี้

1. ยกเลิกการจองเข้าฟังธรรมในศาลาใหญ่ แต่วัดสวนสันติธรรมจะจัดให้มีการไลฟ์สดการแสดงธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์ในทุกวันเสาร์และอาทิตย์ ตั้งแต่เวลา 9.00 - 10.00 น.

2. ขอความร่วมมือพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ให้งดเดินทางไปวัดสวนสันติธรรม ยกเว้นกรณีผู้ใดประสงค์จะถวายทานต่างๆ ให้กระทำได้ดังนี้

2.1 การถวายอาหาร ให้นำไปมอบให้ผู้ปฏิบัติงานของวัดที่โรงอาหาร 1 ก่อนเวลา 8.00 น. แล้วผู้ปฏิบัติงานจะจัดและนำถวายอาหารต่อสงฆ์ให้เอง

2.2 การถวายอาหารแห้ง และเครื่องใช้อื่นๆ ให้นำไปวางไว้ที่โต๊ะที่ทางวัดจัดเตรียมไว้รับของถวาย ณ โรงอาหาร 1 ก่อนเวลา 10.00 น.

2.3 การถวายปัจจัย กระทำได้ 2 วิธีคือ

2.3.1 การโอนเข้าบัญชีธนาคาร ดังนี้

- ปัจจัยบำรุงวัด ชื่อบัญชี “วัดสวนสันติธรรม ธนาคารกสิกรไทย สาขาศรีราชา เลขที่ 172-2-56042-4”

- ปัจจัยสร้างอุโบสถ ชื่อบัญชี “วัดสวนสันติธรรมเพื่อสร้างอุโบสถ” ธนาคารกสิกรไทย สาขาศรีราชา เลขที่ 172-2-56046-7”

- มูลนิธิสื่อธรรม ชื่อบัญชี “มูลนิธิสื่อธรรม หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ธนาคากสิกรไทย สาขาถนนจันทน์ เลขที่ 715-2-68288-8”

- ปัจจัยบำรุงสงฆ์ ชื่อบัญชี “น.ส.ชยาทร เตชะไพบูลย์ เพื่อบำรุงสงฆ์วัดสวนสันติธรรม ธนาคารกสิกรไทย สาขาโรบินสัน ศรีราชา เลขที่ 042-8-70242-5”

กรณีผู้ถวายมีเจตนาจะถวายโดยเจาะจงต่อพระภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง เมื่อโอนปัจจัยเข้าบัญชีแล้ว ขอให้โทรศัพท์แจ้งเจตนารมณ์ให้ไวยาวัจกรทราบ ทางโทรศัพท์หมายเลข 096-935-6359

2.3.2 การถวายเงินสด ผู้ปฏิบัติงานจะนำผู้บริจาคไปที่ศาลาใหญ่ แล้วรับปัจจัยไปหยอดตู้ให้ต่อหน้าผู้บริจาค แต่กรณีเป็นการบริจาคที่เจาะจงพระภิกษุองค์ใดองค์หนึ่ง ผู้ปฏิบัติงานจะนำซองมาให้ผู้บริจาคเขียนชื่อพระภิกษุรูปนั้นพร้อมบรรจุเงิน แล้วผู้ปฏิบัติงานจะรับซองไปหยอดตู้ให้ต่อหน้าผู้บริจาค

3. วัดสวนสันติธรรมขอสงวนศาลาใหญ่ เขตที่พักโยม เขตสงฆ์ และเขตอุบาสิกา เป็นพื้นที่เฉพาะบุคคลภายใน

4. โปรดงดการขอเข้าพบหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ในทุกกรณี

ทั้งนี้ ตั้งแต่วันที่ 21 ธันวาคม 2563 เป็นต้นไป จนกว่าจะมีประกาศเปลี่ยนแปลง

วัดสวนสันติธรรมขออนุโมทนาทุกท่าน ที่ให้ความร่วมมือด้วยดีมาโดยตลอด
Facebook :- https://www.facebook.com/LPPramoteMediaFund/

 

การเจริญสติ หรือ การทำความรู้สึกตัว

"เป็นวิถีทางที่ตรงไปตรงมาที่สุด
ที่จะพาเราออกจากโลกของความปรุงแต่ง
หรือความนึกคิดทั้งหลาย ซึ่งปิดกั้นเราไว้จากสัจธรรมที่แท้จริง
ทันทีที่เราแยกตนเองออกจากโลกของความคิดปรุงแต่งได้
จิตของเราจะมีคุณภาพที่จะมองเห็นปรมัตถธรรม
ที่กำลังปรากฏและเกิดดับ ได้แก่จิตและเจตสิก
อันเป็นฝ่ายนามธรรมและรูปธรรมทั้งปวง
เมื่อจิตรู้แจ้งและปล่อยวางปรมัตถธรรม
ฝ่ายรูปธรรมและนามธรรมได้แล้ว
เราก็จะบรรลุถึงสัจจะอันแท้จริง
ซึ่งอยู่เหนือความปรุงแต่งทั้งปวง"

ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
จากหนังสือ วิถีแห่งความรู้แจ้ง

ขอรับหนังสือได้ทางกล่องข้อความ (inbox message) โดยระบุ
1. ชื่อหนังสือ "วิถีแห่งความรู้แจ้ง"
2. ชื่อที่อยู่เพื่อการจัดส่ง

*ขออนุญาตไม่รับข้อความ comment ใต้ภาพนี้ เพราะแอดมินจะเก็บข้อมูลได้ไม่ครบ ท่านจะไม่ได้รับหนังสือที่ขอมา

 

E-book http://media.dhamma.com/pramote/books/vidhi.pdf

 

ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์ -> https://www.dhamma.com/

Luangpor Pramote Pamojjo's Teaching Media Foundation

(The officially appointed media distributor of Luangpor Pramote's teaching media)
:- -> https://www.lptf.org/foundation/

 

หลวงพ่อปราโมทย์ เทศน์ ทางสายกลางอยู่ตรงที่ใจธรรมดานี่เอง ... ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙

วิวัฏฏะ โดย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

รวมเสียงธรรม

 

แบ่งเวลาให้เป็น :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 24 มกราคม 2564

[LIVE] 6 ก.พ. 2564 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
Feb 6, 2021

 

8 กุมภาพันธ์ 2564 หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Dhamma.com
Feb 10, 2021

 

ธรรมะคือคุณากร ครั้งที่ ๒๘ วิถีแห่งจิต โดย พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Phuttha
ธรรมบรรยายเรื่อง "วิถีแห่งจิต" โดย พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช ในกิจกรรม "ธรรมะคือคุณากร" ปีที่ ๔ พ.ศ. ๒๕๕๕ ครั้งที่ ๒๘ วันศุกร์ที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕ เวลา ๑๘.๐๐ - ๒๐.๐๐ น. ณ ห้องประชุมชั้น ๘ อาคารมาลีนนท์ ทาวเวอร์ ๒ (ตึกข่าว) ถนนพระราม ๔ แขวงคลองตัน เขตคลองเตย กรุงเทพมหานคร

 

นาทีทองในสังสารวัฏ

"การที่เราได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นเป็นของยากมาก
แถมเราเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจ
เราได้โอกาสที่ดีที่สุดในชาตินี้ที่ได้เจอพระพุทธศาสนา
ทั้งยังสนใจศึกษาปฏิบัติธรรม จะเห็นว่าคุ้มค่าที่สุด
ถ้าไม่เห็นธรรมะ ชีวิตนี้ไม่มีคุณค่าเท่าใด
ดังนั้นจึงต้องลงมือเดินทางเสียตั้งแต่วันนี้
ให้ทันที่หนทางยังมีอยู่ ผู้เดินทางยังไม่ขาดสาย
ก่อนที่เส้นทางนี้หรือร่องรอย
หรือรอยเท้าของท่านเหล่านี้จะหายไป
หากปล่อยนาทีทองในสังสารวัฏนี้ไปแล้ว
ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไร
จะมีการสอนเรื่องการเจริญสติเพื่อการหลุดพ้นขึ้นมาอีก"

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
ประมวลพระธรรมเทศนา เล่ม 1

 

ดูตัวเองดีกว่าคอยจับผิดคนอื่น :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 มี.ค. 2564
วันๆ หนึ่งเรามองคนอื่นมากกว่ามองตัวเอง ฉะนั้นก็เห็นแต่คนอื่น มันไม่เห็นตัวเอง เห็นคนอื่นแล้วใจของเรามันมีกิเลส มันก็เห็นคนอื่นในมุมที่ตัวเองอยากเห็น ชอบขึ้นมาก็มองว่าเขาดี ไม่ชอบขึ้นมาก็เขาเลว มองอย่างที่ตัวเองอยากมอง ส่วนของจริงคือรูปธรรมนามธรรมนี้ มันอยู่กับเรามาแต่ไหนแต่ไร ทำไมต้องอาศัยพระพุทธเจ้ามาชี้ให้เราย้อนกลับมาดู “โอปนยิโก” ย้อนกลับเข้ามาดูตัวเอง เพราะว่าโดยธรรมชาติแล้ว หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนบอก “โดยธรรมชาติ จิตย่อมส่งออกนอก” จิตส่งออกนอก คือสนใจในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในสัมผัส หรือในเรื่องราวที่คิดนึกต่างๆ สนใจแต่สิ่งพวกนี้ ไม่สนใจในตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไม่สนใจรูปธรรม นามธรรมที่ประกอบกันเป็นตัวเอง ฉะนั้นเราก็ควรจะสนใจเสียบ้าง หัดมาสนใจตัวเอง ไม่ต้องสนใจคนอื่นมากนัก ไม่ต้องไปจับผิดคนอื่น มาจับผิดตัวเอง จับผิดคนอื่นง่าย ไอ้โน้นไม่ดี ไอ้นี้ไม่ดี กูดีอยู่คนเดียว ไม่เห็นมีใครมันวิจารณ์ตัวเองสักกี่คนเลย มีแต่มองออกนอก สนใจแต่ของนอก ลองย้อนกลับมาทำตัวเองให้มันดีเสียก่อน ย้อนกลับมาฝึกตัวเองให้มันดีเสียก่อน ค่อยวิจารณ์คนอื่นก็ได้ ไม่สายไปหรอก ย้อนมาดูตัวเอง -- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม 27 มีนาคม 2564

 

มูลนิธิสื่อธรรมหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
July 6 at 9:59 PM ·
มีสติรักษาจิต

"เรามีสติรักษาจิตของตัวเองไว้ให้ดี
การรักษาจิตนั้น อาศัยสติรักษา ไม่ใช่เรารักษา
สติทำหน้าที่อารักขา สติเป็นผู้รักษาจิต
ถ้าเรามีสติรักษาจิตอยู่ อกุศลที่มีอยู่มันจะดับ
อกุศลใหม่จะเกิดขึ้นไม่ได้ในขณะที่มีสติ
การที่เรามีสติรักษาจิตนั้น จิตมันจะเป็นกุศลอัตโนมัติ
พอเรามีสติเนืองๆ กุศลมันก็เจริญขึ้นมา
งอกงามขึ้นมาเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา เป็นวิมุตติ

หัดสังเกตจิตใจตนเองเนืองๆ
หัดดู หัดรู้สึกจิตใจของตัวเองไป
การดูจิตไม่ได้เอาตาไปดู
จิตเป็นนามธรรมเรารู้ด้วยใจ
นามธรรมทั้งหลายไปรู้ด้วยรูปไม่ได้
ตามันเป็นรูปไปดูนามธรรมไม่เห็น เรารู้ด้วยใจของเรา
จิตมันสุข จิตมันทุกข์เราก็รู้เอา
จิตมันดี จิตมันชั่ว เราคอยรู้เอา"

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
22 พฤษภาคม 2564 (ไฟล์ 640522 ซีดีแผ่นที่ 90)

:- https://www.facebook.com/LPPramoteMediaFund

 

กถาวัตถุ ๑๐
มีคำถาม พวกเราลองตอบแทนหลวงพ่อดู
ข้อที่หนึ่ง “มีธรรมะอันไหนที่เมื่อเราทำมากๆ แล้วจะทำให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม”
ข้อที่สอง “มีธรรมะอะไรที่ทำมากๆ แล้ว จะเสื่อมทั้งทางโลกและทางธรรม”
ข้อที่สาม “มีธรรมะอะไรที่ทำมากๆ แล้ว ทางโลกจะเสื่อมแต่ทางธรรมเจริญ”
แล้วข้อสุดท้าย “มีธรรมะอะไรที่ทำแล้ว ทางโลกเจริญแต่ธรรมะเสื่อม”
ถ้าจะตอบนี่ยาวหลายชั่วโมง เอาย่อๆ ก็แล้วกัน



ข้อที่หนึ่ง ธรรมะที่ถ้าเรามี เราเสพ เราคุ้นเคยแล้ว เราเจริญทั้งทางโลกทางธรรม คือ การมีกัลยาณมิตร กับ การมีโยนิโสมนสิการ

อยู่ในโลก ถ้ามีกัลยาณมิตร จะช่วยกันแนะนำอะไรดีๆ ให้ กระทั่งเรื่องทำมาหากิน การมีกัลยาณมิตร อยู่ใน ๑ ใน ๔ ของคาถาที่ทำให้รวย การมีโยนิโสมนสิการ มีความแยบคายในการใช้เหตุใช้ผล คิดพิจารณาอย่างมีเหตุผล อันนี้สำหรับทางโลก

สำหรับทางธรรม การมีกัลยาณมิตร แล้วก็โยนิโสมนสิการเพียงอันใดอันหนึ่ง เป็นต้นทางของอริยมรรค พระพุทธเจ้าบอกอย่างนี้เลย มีกัลยาณมิตรก็มีต้นทางของอริยมรรค มีโยนิโสมนสิการก็มีต้นทางของอริยมรรค แต่โยนิโสมนสิการของธรรมะกับโลกก็ไม่เหมือนกันทีเดียว

กัลยาณมิตรทางโลกกับทางธรรมก็ไม่เหมือนกัน กัลยาณมิตรทางโลกจะชวนเราลงทุน ซื้อหุ้นบริษัทอะไรดีที่กำลังดี ที่ใกล้เจ๊งไม่เอา เขาแนะนำได้ โยนิโสมนสิการในทางธรรม ไม่ได้คิดเอาเอง ต้องดูว่าสิ่งที่เราทำตรงกับที่พระพุทธเจ้าให้ทำไหม สิ่งที่เรางดเว้น ตรงกับที่พระพุทธเจ้าให้งดเว้นไหม ถ้าเราไปทำสิ่งที่พระพุทธเจ้าให้เว้น ไม่ทำในสิ่งที่ท่านให้ทำ เรียกว่าไม่มีโยนิโสมนสิการ ใช้ไม่ได้



ข้อที่สอง ธรรมที่เรามีมากๆ แล้วจะเสื่อมทั้งทางโลกทางธรรม คืออบายมุข อันนี้ไม่ต้องอธิบายมากเลย เสื่อมทั้งทางโลกทางธรรม อยู่กับอบายมุข มี ๖ ตัว

๑. ดื่มน้ำเมา

๒. เที่ยวกลางคืน กลางคืนควรจะเอาเวลาไว้พักผ่อนหรือไว้ภาวนา ผ่าไปเที่ยวอยู่ตามผับตามบาร์ กินเหล้าเมายาอะไรอย่างนี้ มันเจริญไม่ได้หรอกทั้งทางโลกทางธรรม

๓. ดูการละเล่นทั้งหลายทั้งปวง หรือจะดูซีรีส์ทั้งวันทั้งคืน ดูบอลโต้รุ่งอะไรอย่างนี้ ก็เสื่อมแน่นอน เช้าขึ้นมาก็ตาแดงมาทำงาน แทบจะทำไม่ไหว แอบมานั่งหลับในที่ทำงาน ดูบอลดึกหรือดูซีรีส์ คือดูการละเล่น

๔. เล่นการพนันนี่ไม่ต้องอธิบาย

๕. คบคนชั่วเป็นมิตร อย่างเป็นพระ ไปคบพระชั่ว ไปคบเทวทัต ก็เสื่อม

๖. เกียจคร้านในการงาน อย่างโยมขี้เกียจทำงาน ถึงเวลาทำงาน บางคนก็บอกว่าไม่อยากทำงาน อยากภาวนา ให้เมียเลี้ยง ให้พ่อให้แม่เลี้ยง หลวงพ่อเคยเจอคนหนึ่ง อายุตั้ง ๓๐ แล้ว ให้พ่อให้แม่เลี้ยง แล้วเลี้ยงแบบเลี้ยงพระเลย ต้องเอาอาหารมาประเคน ต้องรับ อะไรอย่างนี้ ไม่เจริญเลย เสื่อม เกียจคร้าน สิ่งที่ควรทำ หน้าที่ที่ควรทำไม่ทำ ละเลย อย่างเป็นพระ เกียจคร้านก็มี มีหน้าที่บิณฑบาต ก็ไม่อยากจะบิณฑบาต มีหน้าที่กวาดวัด ก็จะไม่กวาด อ้างโน่นอ้างนี่ ฝนตก แดดออก ร้อนไป หนาวไป เหนื่อยไป หิวไป ง่วงไป สารพัดเลย อิ่มเกินไปก็ทำงานไม่ได้ พวกนี้พวกขี้เกียจ เป็นทางเสื่อม

ดื่มน้ำเมา เที่ยวกลางคืน ดูการละเล่น เล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร เกียจคร้านในการงาน ถ้าทำแล้วเสื่อมทั้งทางโลกทางธรรม



ข้อที่สาม ธรรมะที่ทำแล้วทางโลกอาจจะเสื่อมถอยไป แต่ทางธรรมเจริญ ลองไปดูในเรื่องกถาวัตถุ ๑๐ ข้อ เริ่มจากมักน้อย สันโดษ ฝักใฝ่ในความสงบ ไม่คลุกคลี ไม่มั่วสุม ปรารภความเพียร คือพิจารณาตัวเองแล้ว อกุศลอะไรยังไม่ละ ก็ละเสีย กุศลอะไรยังไม่เจริญ ก็เจริญเสีย

๕ ตัวแรกนี้ มักน้อย หมายถึง ปรารถนาน้อย รู้จักพอเพียง สันโดษ หมายถึง พอใจในสิ่งซึ่งเราทำมาเต็มที่แล้ว ทุ่มเทลงไปแล้ว เราได้แค่นี้ พอใจ ฝักใฝ่ในความสงบ ถ้าวันๆ คิดแต่เรื่องฟุ้งซ่าน ฝักใฝ่ไปทางฟุ้งซ่าน ไม่มีทางเจริญ ไม่คลุกคลี ถ้าคลุกคลี เจริญไม่ได้ แต่อยู่ในโลก ไม่คลุกคลีไม่ได้ อยู่ในโลก มักน้อยมากๆ เลย ทำงานแบบนิดเดียวพอกินแล้ว พรุ่งนี้มีกิน ไม่มีกินก็ช่างมัน อย่างนี้อยู่ไม่ได้

ในทางโลก บางคนไปทำ ๕ ตัวแรกนี้ งานทางโลกเสื่อมลงไป แต่ในทางธรรมจะเจริญ

พอมีมักน้อย สันโดษ ใฝ่หาความสงบ ไม่คลุกคลี ปรารภความเพียรแล้ว ก็ลงมือทำ ศีล สมาธิ ปัญญา นี่คือสิ่งที่จะต้องทำ ๕ ตัวแรกเป็นเงื่อนไขที่จะทำให้เราทำ ๓ ตัวนี้ได้ ศีล สมาธิ ปัญญา

ถัดจากศีล สมาธิ ปัญญาอีก ๒ ตัว วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ เป็นผลจากการที่เรามีศีล สมาธิ ปัญญา เรียกว่า กถาวัตถุ ๑๐ เป็นเรื่องที่พระพุทธเจ้าบอกให้ศึกษา ให้เรียน ให้ฟัง ให้สอนกัน ในเรื่องกถาวัตถุ ๑๐ ท่านยกย่อง จนมีพระองค์หนึ่งนะ พระปุณณมันตานีบุตร ได้รับยกย่องว่าสอนแต่เรื่องกถาวัตถุ ทำกถาวัตถุด้วย สอนกถาวัตถุด้วย เป็นหนึ่งเลย เรื่องนี้

ถ้าเราทำในสิ่งเหล่านี้ บางทีทางโลกหย่อนไป เพราะใจมันจะไม่เอาโลก ใจมันหนีโลก กิจกรรมทางโลกอาจจะเสียไป แต่ถ้ามองในมุมที่ลึกซึ้งกว่านั้นอีก ถ้าเรามีองค์ธรรม ๑๐ ข้อนี้ เราเสื่อมจากโลกจริงๆ มันจะขึ้นไปอยู่เหนือโลก ขึ้นสู่โลกุตระ เพราะอย่างนั้นโลกนี้เสื่อมจริงๆ เสื่อมจากกิจการทางโลก จะขึ้นสู่โลกุตระ

ถ้าเราทำกถาวัตถุ ๑๐ นี้ ทางโลก โลกอย่างนี้ อาจจะไม่ค่อยดี อย่างเจ้านายก็จะดูว่าพวกชอบเข้าวัด ไม่ค่อยไว้ใจ กลัวมันจะขี้เกียจ กลัวมันอย่างโน้นอย่างนี้ หรือกลัวมันบ้า คนส่วนใหญ่บางทีมันก็คิดว่าไปฝึกกรรมฐานแล้วจะบ้า

ถ้ามีกถาวัตถุ ๑๐ ข้อ มักน้อย สันโดษ ไฝ่หาความสงบ ไม่คลุกคลี ปรารภความเพียร อะไรที่เลวไม่ทำ อะไรที่ดีก็ทำ สำรวจเอา สิ่งที่จะต้องทำก็คือศีล สมาธิ ปัญญา ถ้าทำเต็มที่แล้ว จะได้วิมุตติ ก็คืออริยมรรค อริยผล วิมุตติญาณทัสสนะ ถ้าตามปริยัติ ก็คือปัจจเวกขณญาณ ต่อจากมรรคญาณ ผลญาณ จะเป็นการทวนเข้ามาสำรวจ ว่ากิเลสอะไรล้างแล้ว กิเลสอะไรยังไม่ล้าง กิเลสที่ล้าง ตัวไหนล้างเด็ดขาด ตัวไหนล้างชั่วคราว มันจะสำรวจ ถ้าเป็นขั้นสุดท้าย มันจะทำพระนิพพานให้แจ้ง ถ้ามีกถาวัตถุ จะเสื่อมจากโลก จะขึ้นสู่โลกุตระ จะทิ้งโลก



ข้อสุดท้าย ธรรมะที่ทำแล้ว ทำบ่อยๆ คุ้นเคย ทางโลกเจริญ ทางธรรมเสื่อม ก็กลับข้างกับกถาวัตถุ ทำสิ่งที่ตรงข้ามไป มักมาก โลภมาก หาความวุ่นวาย อยู่อย่างนี้ สนุก แต่ธรรมะเสียหมด

ที่เราไปเที่ยววุ่นวายทุกวันนี้ เรารู้สึกมีความสุขไหม กระทั่งเฮฮา ปาร์ตี้ พากันไปทำบุญนู่นนี่
บางทีก็สนุก ขึ้นรถทัวร์ไป เที่ยววัดโน้นวัดนี้ คลุกคลี รวมกลุ่มกัน ไม่เคยสนใจความสงบสุข ไม่สนใจศีล สมาธิ ปัญญา

ทางโลกไปได้ เพราะโลกทุกวันนี้เป็นโลกของอธรรม พวกอธรรมมันเจริญรุ่งเรือง พวกธรรมะถดถอย ยุคนี้เป็นยุคที่อธรรมเจริญรุ่งเรืองแต่ธรรมะถดถอย มาตรฐานสังคมนี้ชั่ว ใครที่ดีเกินไป มันไม่ชอบหรอก ถ้าชั่วด้วยกัน ก็อยู่ด้วยกันได้ ช่วยกันกอบโกยผลประโยชน์ไปได้ ต่างคนต่างก็ช่วยกันโลภมาก รวมฝูงกันไป ในทางธรรมะ เสื่อมไปหมดเลย

ยุคที่ธรรมะเจริญ อธรรมถดถอย ใครทำชั่วสักนิดเดียว สังคมลงโทษ ยุคนี้ทำชั่ว สังคมไม่ลงโทษเท่าไร เดี๋ยวนี้มีโซเชียล โซเชียลก็ยังเชื่อไม่ได้ มันเป็นอารมณ์ มันไม่ใช่หลักการไม่ใช่เหตุผล

อย่างเรื่องป้าเอาขวานมาฟันรถ ทีแรกก็ด่าป้า พอคนบอกว่า นี่ขวางออกจากบ้านไม่ได้ คนตายจะทำอย่างไร ก็เห็นใจป้า กลับมาด่าคนจอด การตัดสินของโซเชียลเป็นอย่างนั้น ยังเชื่อถืออะไรไม่ได้หรอก มันเป็นเสียงข้างมากเรียกว่าประชาธิปไตย แต่ไม่ใช่ธรรมาธิปไตย ไม่ได้ตัดสินกันด้วยธรรมะ อะไรถูกอะไรผิด ไม่ได้ตัดสินอย่างนั้น

ฉะนั้นในยุคที่สังคมเต็มไปด้วยความชั่วร้าย การทำความชั่วร้ายไม่ใช่ความผิดที่คนจะมองว่าผิด
ถ้าทุกคนคอรัปชั่น ทุกพรรคคอรัปชั่น มันแทบจะไม่ใช่มีคำว่าถ้าด้วย แทบจะไม่มีคำว่าถ้าเลย ทุกคนเป็นอย่างนี้ เหมือนๆ กัน ไม่เป็นไร ทฤษฎีแมลงวันไม่ตอมแมลงวัน คนชั่วไม่ทำร้ายกัน ปล่อยไว้ คนดีขึ้นมาค้าน โดนเหยียบ ในสังคมที่แย่ การทำความชั่วนำความเจริญทางโลกมาให้
แต่ยังไงก็เสื่อมทางธรรม เสื่อมแน่นอน



ถ้าจะพูดให้ละเอียดใช้เวลาไม่น้อยกว่า ๓ ชั่วโมง พูดสั้นๆ พอ แล้วไปศึกษาเพิ่มเติมเอาเอง

ไปภาวนาเข้า แล้วชีวิตจะได้ดีขึ้น แต่ต้องรู้จักคำว่าหน้าที่ เป็นฆราวาสก็มีหน้าที่ เป็นพระก็มีหน้าที่ ถ้าจะภาวนาแล้วทิ้งหน้าที่ มันก็เสื่อม

อย่างหลวงพ่ออยู่ในโลก หลวงพ่อไม่เสื่อม ทั้งๆ ที่หลวงพ่อทำตามกถาวัตถุ ๑๐ ไม่เสื่อมทางโลก แล้วก็เจริญทางธรรมด้วย งานเราก็ทำได้ดี ทำได้เก่ง เพราะ เราฝึกจิตเราดี สมาธิเราดี บางทีเวลาหลวงพ่อทำงาน บางทีจะส่งรัฐมนตรี เจ้านายทั้งหลาย มาชุมนุมอยู่รอบโต๊ะเราเลย คุยกันจ๊อกแจ๊กๆ มารอเซ็น ถ้าสมาธิเราไม่ดี ตบะเราแตก เครียดตายเลย เกร็ง เราศีกษาเอกสารเยอะแยะ ศึกษาคนเยอะแยะ หาข้อสรุปออกมา อ่านรวดเดียว หนังสือตั้งหนึ่งนี่หลวงพ่อดูฟืบๆๆ ใช้เวลาไม่มาก เวลาอ่านหนังสือ อ่านตรงกลาง อ่านเฉพาะตรงกลาง ไม่ต้องอ่านหัวท้าย แล้วมันจะ relate ได้เอง ถ้าสมาธิพอ แล้วลงมือพิมพ์เลย คีย์เข้าคอมพิวเตอร์เลยทีเดียว ปริ๊นท์ออกมา ก็เซ็นได้แล้ว พอเจ้านายเซ็นเสร็จ เขาก็ไป เราเนี่ย (หลวงพ่อทำเสียงถอนหายใจ) หมดเรี่ยวหมดแรง

อยู่ในทางโลก ถ้าบริหารจัดการเป็นไม่เสื่อมหรอก มีศีลมีธรรม แรกๆ คนอาจจะหัวเราะ แต่นานไม่หัวเราะ ตอนเรา (เป็นข้าราชการ) ซีน้อยๆ ไปนั่งโต๊ะกับผู้ใหญ่ เขากินเหล้า เราไม่กิน ทำยังไงจะรักษาตัว รักษาศีลเราได้ ต้องใช้สติ ใช้ปัญญามากมาย แต่พอเขารู้ว่าเราไม่กิน พอเราโตขึ้นมา ใครมานั่งโต๊ะเราไม่กล้ากินเหล้า ไม่กล้า มันกลับกัน ขอให้ตั้งใจให้เด็ดเดี่ยว

แต่รู้หน้าที่ ไม่ใช่ทิ้งหน้าที่ มีหน้าที่ทำมาหากิน ทำหน้าที่ที่เขาจ้างเรา มีหน้าที่ต่อเจ้านาย ต่อบริษัท มีหน้าที่ต่อลูกค้า มีหน้าที่ต่อครอบครัวเรา มีหน้าที่ต่อตัวเอง คือพัฒนาใจ ต้องรู้จักทำหน้าที่ให้ดี ถ้าทำงานอันหนึ่งแล้วหน้าที่ของเราเสีย นี่ไม่ถูก อย่างหลวงพ่อกว่าจะได้บวช อายุตั้ง ๔๘ ปี หลวงพ่อมีหน้าที่ หลวงพ่อต้องเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่อยู่ พ่อแม่บุญธรรม จริงๆ เป็นระดับปู่ย่า แต่เขาไม่มีลูก เขาขอหลวงพ่อไปเลี้ยงแต่เล็กๆ แม่แท้ๆ ของหลวงพ่อยังอยู่

ทีนี้แม่บุญธรรมอายุ ๙๐ ปีตาย พ่อก็อายุประมาณเดียวกัน เราก็นึกทุกวันเลย ถ้าเขาตาย เราจะบวช แล้ววันหนึ่งก็นึกได้ มันเหมือนแช่งกลายๆ เลยไปชวนเขา “ไปอยู่วัดด้วยกันไหม” เขารู้ว่าเราอยากบวช เอาพ่อเข้ามาอยู่วัดด้วย มีความสุขมากเลย อยู่บ้านธรรมดามีเด็กมาช่วยทำงานที่บ้าน จ้างเขามา จะเหงา ไม่มีคนคุยด้วย มาอยู่วัด คนเรียงหน้ากระดานเข้าไปคุยด้วย ชอบมากเลย แกช่างคุย คุยๆๆ คุยเช้ายันเย็น พอตกเย็นจะเข้าบ้าน ลุกขึ้นมา ขามันไม่ได้ออกกำลังเลย พับลงไป สะโพกหัก เข้าโรงพยาบาล จะไปผ่า ก็ผ่าไม่ได้ เบาหวานขึ้น รอไปรอมา สำลักอาหาร ปอดอักเสบ ติดเชื้อ ตาย อยู่วัด (กับหลวงพ่อ) ได้เดือนเดียว แต่ว่าได้อยู่วัดแล้ว

หลวงพ่อมีหน้าที่ เราทำหน้าที่ของเราเต็มที่แล้ว มาบวช เราไม่นึกกังวลทีหลัง อย่างที่นี่ก็มีพระองค์หนึ่ง ท่านทำมาหากิน เอาเงินไว้ให้พ่อให้แม่ จัดสรรให้ ก็มีเวลาให้ตัวเอง อย่างนี้ทำหน้าที่ได้ครบถ้วนอยู่ ฉะนั้นไปฝึกตัวเอง

กถาวัตถุ : หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช แสดงธรรมที่วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 610318 ซีดีแผ่นที่ ๗๕
:- https://www.dhamma.com/katavadu10/