คำคมเตือนสติ (คมมากนะ ขอบอก) *..*

นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”
<O</O

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้วิธีลุกขึ้นสู้

ขอบคุณความยากจน ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ

ขอบคุณความล้มเหลว ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ
<O</O
ขอบคุณความผิดพลาด ที่ทำให้ฉลาดยิ่งกว่าเดิม

ขอบคุณความริษยา ที่ทำให้กล้าสร้างสรรค์สิ่งใหม่

ขอบคุณคำวิพากษ์วิจารณ์ ที่ทำให้ผลิบานอย่างไร้ข้อตำหนิ
<O</O
ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้จักครูที่ชื่อประสบการณ์

ขอบคุณความผิดหวัง ที่ทำให้ตั้งสติเพื่อลุกขึ้นมาใหม่

ขอบคุณศัตรูที่แกร่งกล้า ที่ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ใช่มืออาชีพ
<O</O
ขอบคุณมหกรรมคอรัปชั่น ที่ทำให้เราอยากสร้างสรรค์การเมืองใหม่

ขอบคุณความป่วยไข้ ที่ทำให้เราตั้งใจดูแลสุขภาพ

ขอบคุณความทุกข์ที่ ทำให้เรารู้ว่าความสุขมีค่าแค่ไหน
<O</O
ขอบคุณความพลัดพราก ที่ทำให้เราสละจากความยึดมั่น ถือมั่น

ขอบคุณเพลิงกิเลส ที่ทำให้เรามีเหตุอยากถึงพระนิพพาน

ขอบคุณความตาย ที่ทำให้ฉากสุดท้ายของชีวิตสมบูรณ์แบบ…

<O</O
โดยท่าน ว. วชิรเมธี

<O</O

 

ท่านคิดเหมือนเราเลยนะ เราก็คิดแบบนี้แหล่ะ เพื่อนที่ไม่จริงใจกับเรา คบทำไม? เสียเวลา เอาเวลาไปทำสิ่งควรทำดีกว่า ว่ามั๋ย?
:'( :'( :'(

 

กัลยาณมิตร

ไม่มีใครไม่มีกัลยาณมิตร
ก็สายลมอ่อนละมุนที่ลูบไล้ยามรุ่มร้อน
ก็สายน้ำที่รินหลั่งในยามกระหาย
ก็พื้นดินที่ได้เหยียบย่ำโดยไม่ว่ากล่าว
ก็แสงแดดที่ช่วยขับไล่ความหนาวเย็น
ก็ต้นไม้ที่ให้ความร่มเย็นโดยไม่เรียกร้อง
ก็นกกาที่ขับร้องกล่อมโลกให้คลายเหงา
สิ่งเหล่านี้หรือมิใช่
ที่เป็นกัลยาณมิตรของมนุษย์ทั้งหลาย

<Oในยามชีวิตผิดหวัง ว้าเหว่
หากแม้มีผู้รู้ใจ
ย่อมได้รับกำลังใจ และคำปลอบโยน
ชีวิตที่มีตนเอง เป็นผู้รู้ใจ
พลาดผิดเผลอไปย่อมสามารถให้อภัย
และตักเตือนตนได้ด้วยดี

<O<!-- google_ad_section_end -->

 

ชอบข้อความของคุณนะ ความหมายดีจัง โดยเฉพาะที่เป็นภาษาปะกิดน่ะ ท่าทางคุณจะเข้าใจคำว่า"กัลยาณมิตร"ดีนะ เราอยากรู้จริงๆว่า"กัลยาณมิตร"ที่ดีต้องปฎิบัติต่อเพื่อนแบบไหน? (เราคิดว่าเราไม่ผ่านนะ เพราะเรายึดตัวเองเป็นศูนย์กลาง แย่นะแบบนี้)

 

คุนหนูจี๊ดอย่าไปคิดมากเลยค่ะ คนเราคบได้ก้อคบ คบแล้วไม่happyก้อไม่ต้องคุยกัน ก้อเท่านั้น
ชีวิตเราสั้นนะ จะตายวันตายพรุ่งยังไม่รู้เลย แล้วจะโกรธกันไปใย มีอะไรก้อนัดคุยนัดเคลียซะ หากใครคนใดคนนึงเกิดลาโลกไป โดยที่ยังไม่ปรับความเข้าใจกัน เด๋วชาติหน้าต้องกลับมาเกิดอีกน๊า พอเหอะ อย่าเกิดอีกเลย นะ นะ น๊า คุนแม่ขอร้องงงงงงงง

เอ้า . . . ใครที่เป็นซี้เก่าของนู๋จี๊ด หากเข้ามาเจอกระทู้นี้โดยบังเอิญ ก้อเข้ามาคุย เข้ามาเคลียกันซะ อย่าให้มันคาใจ เอ๊ะ ตรู ไปเจือก อะไรก๊ะเค้าฟร่ะ

 

...หากหัวใจของเธอคือภูเขาไฟอันร้อนระอุ เธอจะคาดหวังให้มีดอกไม้ผลิบานได้อย่างไร...(คมพอมั้ย?)

 

อ่ะ จ๊ากกกกกกก พี่คะ ช่วยไปคมในกระทู้ "ศาลาคนเศร้า" ของนู๋ด้วยนะคะ

นู๋อยากเจ็บ

 

เดี๋ยวจะจัดให้ รอดูก็แล้วกัน...

 

555555555555555555555
555555555555555555555
555555555555555555555
หัวเราะที่ทู้นี้ก่อง กลับไปทู้โน้น น้ำตาร่วงกราวววววววว แหงม ตรู

 

ขอจัดให้ที่นี่แล้วกันนะ กระทู้ของคุณมันเศร้าเกินไป ขี้เกียจเข้าไปแร่ะ...

"ฉันพยายามจะสอนใจตัวเอง ไม่ให้ปรารถนาในสิ่งที่ฉันไม่อาจมีได้"

"หากหัวใจของเธอเต็มเปี่ยม เธอจะไม่รู้สึกหิวโหยเช่นนั้น"

"สิ่งที่ดีที่สุดและงดงามที่สุดในโลก ไม่อาจมองเห็นหรือแตะต้องได้ ทว่าจักต้องสัมผัสรู้ด้วยหัวใจ"
(คมพอมั้ยทีนี้)

...อย่ามองมุมของเรามุมเดียวแล้วตัดสิน...

 

"สิ่งที่ดีที่สุดและงดงามที่สุดในโลก ไม่อาจมองเห็นหรือแตะต้องได้ ทว่าจักต้องสัมผัสรู้ด้วยหัวใจ"

ชอบอันนี้อ่ะ ไม่ว่าจะหูหนวก เป็นใบ้ ตาดี ตาบอด ทุกคนมีใจ ได้สิทธิสัมผัสเท่าเทียมกัน

 

ใกล้วันพ่อ เลยเอาเรื่องซึ้ง ๆมาให้อ่านค่ะ ยาวนิดนะ แต่อ่านเถอะ ซึ้ง

พ่อครับ...ผมรักพ่อ
<O


<TABLE class=MsoNormalTable style="WIDTH: 86.6%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; mso-cellspacing: 0cm; mso-yfti-tbllook: 1184" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="86%" border=0><TBODY><TR style="mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-lastrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: #c8d8d8; PADDING-RIGHT: 0cm; BORDER-TOP: #c8d8d8; PADDING-LEFT: 0cm; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #c8d8d8; WIDTH: 100%; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: #c8d8d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" width="100%">...อย่าปล่อยให้เวลาทุกวินาทีผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์

เพราะเวลาคงไม่เดินย้อนกลับเช่นเดียวกับสายน้ำ<O</O​

เช้าวันศุกร์ ผมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกกังวลใจเป็นอย่างยิ่ง<O</O

อีกสองวันก็ถึงวันที่ผมรอคอย และเตรียมตัวมาตลอด 2 ปี

ผมเรียนพิเศษตลอด 2 ปี ก็เพื่อจุดหมายเดียวที่พ่อหวังไว้
ผมต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อให้ได้ ​

ผมใช้เวลาวันละเกือบสิบชั่วโมงใน 2 เดือนสุดท้าย เพื่อเตรียมตัวให้เหนือกว่าคู่แข่ง

ช่วง 2 เดือนนี่เองที่ผมต้องนั่งทำแบบฝึกหัดจนถึงตี 3 ทุกวัน

และก็ทุกวัน พ่อผมจะหากิจกรรมส่วนตัวของเขามานั่งทำเป็นเพื่อน
เรานั่งอยู่ด้วยกันจนเกือบเช้าทุกวัน​

<O</O
ทุกๆ คืน ผมจะมีไมโลร้อนๆ มาวางอยู่ข้างหน้า พร้อมๆ กับมือของพ่อที่จะคอยตบบ่าให้กำลังใจ<O</O
คอยเตือนว่า นอนได้แล้วหละลูก อย่าเครียดเกินไปเลย ผมแทบจะไม่ได้ยินเสียงนั้นลอดหูเข้ามาเลย
มันเป็นเสียงที่คุ้นเคยทุกวัน จนบางทีก็ออกจะรำคาญที่ถูกเตือนให้นอน​

เมื่อคืนก็เป็นเหมือนทุกคืน พ่อยังคงชงไมโลมาให้ แต่แปลกหน่อยตรงที่เมื่อคืนพ่อคุยกับแม่จนดึก แล้วค่อยมานั่งเป็นเพื่อนผม ​

​

<O</O​

วันนี้วันศุกร์ อีกสองวันเอง ผมเดินสวนพ่อเข้าห้องน้ำด้วยความรู้สึกแปลกๆ

รู้สึกว่าอยากจะพูดอะไรด้วย แต่ก็ไม่ได้พูด ผมเดินไปแปรงฟัน และอาบน้ำ ตอนเดินออกมาพ่อก็ออกไปทำงานเสียแล้ว ​

วันนี้รู้สึกดีใจเป็นพิเศษ ผมทำคะแนนจากข้อสอบปีเก่าๆ ได้คะแนนสูงมากกว่าที่ประเมินไว้

ประมาณสิบเอ็ดโมง ผมทำข้อสอบชุดสุดท้ายเสร็จ และก็ตั้งใจว่าถัดจากนี้ไป 2 วัน จะเป็นวันพักผ่อน เพราะไม่ต้องการให้เครียดก่อนวันสอบมาถึง ​

ผมทำข้อสอบอยู่ชั้นสองของบ้าน น้องชายก็ขึ้นมาบอกว่า พ่อแวะเอาอาหารเข้ามาให้เรา ​

ความรู้สึกตอนนั้นผมอยากจะลงไปบอกพ่อว่าทำคะแนนได้ดี แต่ก็คิดว่าอีกซักเดี๋ยวค่อยลงไป พอลงไปอีกทีพ่อก็ออกไปทำธุระเสียแล้ว ​

ผมนั่งดูทีวีอยู่จนกระทั่งบ่ายสามโมง มีโทรศัพท์ดังขึ้น ​

ผมเดินไปรับ เสียงของผู้หญิงลอดมาตามสาย ผมจับใจความได้ว่า เค้าพูดถึงชื่อพ่อผม​

และก็บอกว่ารถคว่ำ เพราะหักหลบเด็กวิ่งข้ามถนน อาการไม่หนักนัก

ผมเขียนโน๊ตไว้บนโต๊ะ แล้วรีบไปโรงพยาบาล ​

ในใจตอนนั้นคิดว่าไปถึงพ่อคงใส่เฝือกอะไรแค่นั้น ​

​

พอไปถึง อาผมก็ไปถึงพร้อมกันพอดี หมอนำเอกสารอนุญาตให้ผ่าตัดมาให้เซ็นต์ แล้วก็บอกว่าตอนนี้อยู่ห้อง X-Ray อาการไม่ค่อยดี เลือดคั่งในสมองต้องผ่าตัดด่วน แล้วเค้าก็เอาตัวพ่อเค้าห้องผ่าตัด ผมไม่ได้เจอพ่อเลย

<O​

ตอนเย็นแม่มา ก็สั่งให้เรากลับบ้าน มีอะไรจะโทรไปบอก<O</O

เช้าวันเสาร์แม่โทรมาบอกว่าตอนนี้พ่ออาการดีขึ้นแล้ว อยู่ห้อง ICU แต่ยังไม่ได้สติ<O</O

ผมตัดสินใจบอกแม่ว่าวันจันทร์ผมไม่เข้าสอบ ผมอยากเฝ้าอาการพ่อ ​

แม่รีบกลับมาบ้านโดยให้อาเฝ้าที่โรงพยาบาลแทน แล้วก็บอกกับผมว่ารู้รึเปล่าว่าพ่อเค้าอยากให้ผมสอบติดแค่ไหน ​

แล้ววันนี้ที่เค้ารีบออกไป รู้ไหมว่าเค้าไปไหน ผมบอกว่า ไม่รู้ ​

แม่ขอร้องให้ผมไปเข้าสอบ แล้วแม่ก็บอกว่า พ่อเค้ากำลังจะไปบนพระพรหม ขอให้ลูกสอบติด แต่รถคว่ำเสียก่อน ​

วันนั้นผมบอกแม่ว่าผมกลัวว่าพ่อได้สติขึ้นมาแล้วจะรู้ว่าผมไม่เข้าสอบ และจะเสียใจ ​

ผมตกลงเข้าสอบ ผมหลบเข้าห้องน้ำ ยืนนิ่งแล้วก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ​

เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าต้องเจอกับปัญหาที่หนักมาก ผมร้องไห้อยู่นานมาก ............

<O</O

วันอาทิตย์แม่โทรมาบอกว่าพ่อได้สติแล้ว แต่ยังไม่ให้ผมไปเยี่ยม<O</O
บอกแค่ว่าขอให้สอบให้เสร็จก่อน ทางนี้แม่จะดูแลเอง ​

ผมสบายใจขึ้น คิดอย่างเดียวว่าพ่อจะต้องดีใจถ้ารู้ว่าผมสอบติด ​

ผมมั่นใจมาก ทุกๆ วันอาการของพ่อดีขึ้นเรื่อยๆ แต่แม่ก็ไม่ยอมให้ผมไปเยี่ยม

ผมและน้องเข้าสอบพร้อมกันอยู่ 5 วันจนเสร็จ ​

ที่แรกที่ผมและน้องไป คือโรงพยาบาล ทั้งชุดนักเรียนแบบนั้นแหละ ​

ผมไปถึงแม่และอาก็ยังคงอยู่หน้าไอซียู แม่ถามว่าสอบเสร็จแล้วเหรอ ​

ผมบอกว่าเสร็จแล้ว ทำข้อสอบได้ไม่ดีนัก แต่มั่นใจว่าน่าจะติดที่ไหนสักแห่ง แม่ให้เข้าไปเยี่ยมพ่อ ​

พอผมเห็นพ่อ ผมยืนตัวแข็งเดินต่อเข้าไปไม่ได้ พ่อผมถูกโกนศรีษะเพื่อผ่าตัด พ่อยังไม่ฟื้น แม่ขอโทษ แม่บอกว่าอาการจริงๆ ดีขึ้น แต่ยังไม่รู้สึกตัว

ผมเดินเข้าไปกุมมือพ่อ ผมเริ่มน้ำตาคลอ แต่ก็บอกกับพ่อว่าผมสอบเสร็จแล้ว รีบตื่นมาดูผลสอบด้วยกันนะ​

ทุกคนเห็นว่านิ้วมือพ่อขยับได้ นิ้วมือเขาขยับได้จริงๆ นางพยาบาลเดินเข้ามาดูอาการ

แล้วก็บอกกับผมว่าอย่างนี้คงไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว<O</O

วันรุ่งขึ้นตอนหกโมงเช้า แม่ไปถึงโรงพยาบาล โทรกลับมาบ้านแต่เช้า บอกว่า ข้างเตียงบอกว่าเมื่อคืนเห็นพ่อลืมตามองไปรอบๆ แม่ดีใจมาก​

ผมบอกว่าผมจะรีบไปก่อนแปดโมง........... ​

ซักเจ็ดโมงนิดๆ แม่โทรมาอีกครั้ง แม่บอกว่าให้เอาเสื้อสูทของพ่อไปด้วย.....

ตอนนั้นผมร้องไห้ออกมาทันที ผมรู้ว่าแม่หมายถึงอะไร ​

ผมรู้ว่าผมได้สูญเสียคนที่ผมรักที่สุดในชีวิตไปแล้ว ผมไม่มีโอกาสจะได้คุยกับพ่ออีกแล้ว ​

<O</O

พ่อรอจนกระทั่งผมสอบเสร็จ ........

พ่อรอจนกระทั่งลูกของพ่อเดินไปบอกว่าสอบได้แล้ว พ่อถึงไปอย่างสงบ ........... ​

ครั้งเดียวในชีวิตที่ผมร้องไห้มากที่สุด ผมจะไม่มีใครชงไมโลมาให้อีกแล้ว

ผมจะไม่มีใครมาคอยตบบ่าให้กำลังใจ
ผมจะไม่มีวันได้พูดว่ารักพ่อ........... ทั้งๆ ที่เค้าคือทคนที่ผมรักที่สุด​

<O</O
<O</O
วันนี้เวลาผ่านไปเกือบสิบปี สิ่งหนึ่งที่ยังคงทำให้ผมเสียใจมาจนถึงทุกวันนี้ คือวันศุกร์เมื่อสิบปีที่แล้ว ผมเดินสวนกับพ่อโดยที่ไม่ได้คุยกับพ่อซักคำ
ผมควรจะได้พูดว่าผมรักพ่อมากแค่ไหน แต่ผมก็เดินสวนไปเฉยๆ​

ทุกวันนี้ผมไม่เคยหยุดที่จะคิดเมื่อเวลาบอกคนที่ผมรักว่าผมรักเค้ามากแค่ไหน<O</O

ผมจะไม่ยอมเสียใจกับสิ่งที่ผมไม่ได้ทำอีก ​

พ่อครับ...ผมรักพ่อ<O</O​

​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

Friendship is love minus sex and plus reason. Love is friendship plus sex and minus reason.


[FONT=Lucida Handwriting, Cursive]มิตรภาพคือ ความรัก ลบด้วย เซ็กซ์ และบวกเอาเหตุผลเพิ่มเข้าไป ส่วนรักคือ มิตรภาพบวกด้วยเซ็กซ์ และลบเอาเหตุผลออก [/FONT]



[FONT=Lucida Handwriting, Cursive]- [/FONT][FONT=Lucida Handwriting, Cursive]To love is nothing. To be loved is something. To love and be loved is everything!! [/FONT]

[FONT=Lucida Handwriting, Cursive]การได้รักเป็นเรื่องขี้ผง การถูกรักเป็น " บางอย่าง " ทีเดียว ส่วนการได้รักและการถูกรักเป็นทุกอย่าง [/FONT]​

 

หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา

คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน

ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้
ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง
ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง
ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ




อย่าเพิ่งยอมแพ้ นะคนดี
ที่ตรงนั้น วันนี้ อาจไม่มีฉัน
แต่เธอรับรู้ใช่ไหม ถึงความผูกพัน
ฉันซ่อนตัว อยู่ในนั้น ทุกคืนวันที่ท้อใจ
เธอไม่จำเป็น ต้องต่อสู้เพื่อฉัน
แต่จงฝ่าฟัน เพื่อฝันที่วาดไว้
ต่อจากนี้ อีกแสนนาน หรือแสนไกล
ฉันจะเป็น หนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ สำหรับเธอ


*กลอนอันนี้ลอกเค้ามานะ แต่จำไม่ได้แล้วว่าเอามาจากไหน .....ขอโทษเจ้าของคำกลอนด้วยนคะ

 

คมอะไร ไม่คม เท่าลมปาก
คมมีดแม้ คมมาก ปากคมกว่า
คมคำใคร ว่าคม ชมวาจา
ไม่คมกล้า เท่าคม คารมกลอน

ชอบภาพนี้จัง

 

อ่านแล้วต้องรีบเผ่นออกจากกระทู้ ต้องขอตัว... ทำใจไม่ได้เลย บาดอารมณ์ซ่ะจริงๆ ขอความกรุณาเถอะ ช่วยลดความคมลงหน่อย อันนี้แรงสส์ไปนิดดนึง

 

กระทู้นี้เข้ามาเจ็บทู้กกกกกที
คุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Kama-Manas<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4074468", true); </SCRIPT> เจ้าขา กลับ "ศาลา" บ้านเฮาเต๊อะ<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4074468", true); </SCRIPT> ไม่เจ็บตัวแถมได้ระบายอารมณ์ 5 + 5 + 5 + 5

 

ดอกไม้
บานได้.....หุบได้
หุบแล้ว.....บานได้​

มิตรภาพ
บานได้.....หุบได้
หุบแล้ว.....บานยาก​

งั้น.....ดูแลมันไว้
บานได้
อย่าให้หุบ​

​

 

ฉันเปรียบมิตรภาพของเรา
เป็นดั่งทะเล…..
เพราะบางครั้ง...
เราก็เป็นเหมือนคลื่นบ้าที่โถมเข้าหากัน
แต่บางครั้ง...
เราก็นิ่งสงบเพียงสาดฟองเล่นกันเบา ๆ
... ทะเล ...
คงเป็นเครื่องหมายแทนมิตรภาพระหว่างเราได้ดี
เพราะทะเล .....
ทำให้ท้องฟ้าได้ทำความรู้จักกับผืนดิน
ทำให้ความแข็งกระด้างได้สัมผัสกับความนุ่มนวล
ทำให้ความลงตัวเกิดขึ้นระหว่างเรา
...คงไม่ผิดอะไร
ถ้าฉันจะเรียกมิตรภาพระหว่างเราว่า ...
... ทะเลมิตรภาพ ...

​

<!-- End main-->

 

"Life remains the same until the pain of remaining the same
becomes greater than the pain of change."
- - Anonymous - -
ชีวิตจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงจนกระทั่งความเจ็บปวดจากความนิ่งเฉย จะมากกว่าความเจ็บปวดจากการเปลี่ยนแปลง