ความจริงวันนี้(เรียนเชิญพระอริยมาตอบกระทู้นี้นะขอรับ)

จขกท เขาเปิดกว้าง รับได้ทุกเรื่องราว
แต่สังเคราะห์ไม่ได้
เพราะไม่เคยรู้จัก
ศรัทธาก็อ่อน
อย่างอื่นก็น้อย
ค่อยๆ ศึกษาไป
หากมีวาสนา คงได้พบทาง...

 

แน่นอนดิ ถ้าพูดคำว่า นับถือ ก็ต้อง นับ ได้ทุกคน ถือ ได้ทุกคน

แต่ น้าจร นี่ ก็ต้องวิเศษลักษณะนิดหน่อย ในแง่ชีวะวิทยา

เขาจะต้องเป็น บรรพบุรุษ(บับ-พะ-บุรุษ) ให้กับเด็กโชวพาว
คือ อย่างน้อยก็ต้องสอนธรรมแก่เราได้ชนิดถึงแก่นไม่ต่าง
จากอริยะเจ้า คือ ต้องตายก่อน ต้องนอนตายให้ดูก่อน
ต้องนอนตายให้เด็กรุ่นหลังได้อาศัยระลึก ศึกษา นี่คือ บทสุด
ท้ายที่สอนได้เทียบเท่าบุคคลผู้เลิศทั้งหลาย เป็นสัจจธรรม

พอนอนตายให้ดุ เราก็ต้องกราบ การกราบก็คือ เคารพ

ก็จะดีกว่าแค่ นับถือ

 

ถ้าคุณแน่อย่าแพ้ป.4
ถ้าคุณเจ๋งจริงคุณอย่าแพ้ใจตัวเอง
+ฮ่าๆๆ

 

ขอโทษที่ขัดจังหวะการคุยของ เหล่าบรรดานักปฏิบัติธรรมสัมมาทิฎฐิครับ
เนื่องจากว่า ผมอยากจะตำหนิพวกคุณว่า ทำไมพวกคุณไม่มีมารยาทเลย
มีคน คนหนึ่งเขาอยากคุย อยากจะเสนอผลงาน แต่ไม่มีใครสนใจเลย
ลองดูข้อความข้างล่างนี้ครับ แม้แต่ จะอนุโมทนาให้เขา หรือ แม้แต่จะ เถียงกับเขาสักนิดก็ไม่มี
ช่างแล้งน้ำใจจริง

อย่าทำเหมือนเขาไร้ตัวตนสิครับ

 

หมดหวังอย่างสิ้นเชิง หุๆๆๆๆ ก๊าบ ก๊าบ

 

แถลงหน่อยสิ ปฏิบัติอย่างไร จึงได้เช่นนั้น ^-^

 

เรียน อ.ขันธ์ ตามตรง ไม่กล้าคุย ค่ะ
แต่ขอบคุณ อ.ขันธ์ ที่เตือนสติ ยอมรับค่ะ ว่า แล้งน้ำใจ จะปรับปรุงตัว ในคราวหน้าค่ะ (ถ้ามีโอกาสได้เจอ เมสิอาร์ อีก ขอโทษ เมสิอาร์ ด้วย นะคะ)

 

งงเหมือนกันนะครับ ทำไมเวลาพวกคุณพิมพ์อะไรถึงไม่ใช้ศัพท์พวกที่พวกคุณทำให้ผมเข้าใจง่ายๆอ่ะครับ ผมละงงกับศาสนาพุทธบนดาวดวงนี้ของพวกคุณจริงๆ บางคนก็ตอบกระทู้พิมพ์วกไปวนมา มั่วจริงๆ

 

อะไรแบบนี้ เด็กโชวพาว ไม่น่าจะคิด หรือ พูดออกมาได้แบบนี้

เพราะ เด็กโชวเพาเป็นเด็กรุ่นใหม่ หลักสูตรพระพุทธศาสนาปรับปรุงแล้ว

ไม่เหมือนคนแก่อย่างพวกพี่ จะถูกสอนตั้งแต่ตอน ป.4 มั้ง ว่า นิพพาน คือ ตาย

คนรุ่นนั้นก็เลยจำฝังหัวกันมาแบบนี้ พอเข้ามาศึกษาธรรมะ มันจะมีสัญญาตัวนี้
บันทึกไว้อยู่ ทำให้เห็นผิดไปจากความเป็นจริง เวลาพูดธรรมะก็จะยกมาเป็นประเด็น
ต้นๆ หรือ ประเด็นหลัก เพราะ จิตมันเคยชินที่จะตั้งใจจำเพื่อสอบไร่ให้ผ่านชั้น

ก็เลยเอา นิพพาน แปลว่าตาย มาเนื่องกับ การรู้เห็น แบบผ่านชั้น

 

วิมุตติผล ก็คือ อรหันต์ผล..........มันคือ นิพพาน หมดสิ้น สังโยชน์ 3 หมดสิ้น สมมุติ บัญญัติ

สังโยชน์ 3 หรือ สังโยชน์ 10 น้าจร
มั่วจังเลย อิอิ แง้วแง้ว

 

ทำผมขำนะท่าน ถ้าผมอยากคุยผมควรลงไปคุยกับท่าน สอรย. ข้างล่าง (หลุมดำ) ให้ท่านขึ้นมาห้องวิทย์เกรงใจท่านเค้า ^-^

 

เพราะ จิต ไร้ ระเบียบ จิต สับสนวุ่นวาย จิต วกวน

จิตมีสภาพอย่างไร ก็ พิมพ์ แสดงออกมาอย่างนั้น

จิตที่มีสติ ก็สามารถพิมพ์ ออกมา แล้ว ก็ ดู มีสติ ตามสภาพ ของจิต

เห็นได้ชัดกว่าการพูด เพราะ เห็นทั้งความคิด และ อารมณ์ ชัดเจน ต่างกับการพูด

 

ผมชอบคำสอน ของคริสต์ ข้อหนึ่งครับ คือ ให้ไปหาคนที่ยากจน และ ไม่มีใครสนใจ เพราะพระเจ้าทำอย่างนั้น

 

ลองฟังดูอีกเวอร์ชั่นนะ

สติปัฏฐาน 4

1 จิตดูกาย
.................รู้รูปปรมัตถ์
2 จิตดูเวทนา
3 จิตดูจิต
4 จิตดูธรรม
..................รู้นามปรมัตถ์

ทั้งหมด เป็นทางไปสู่โลกุตตระ
ทั้งหมด คือ มรรค

อนัตตา คือ สัจจะ
อรหัตผล ปัจเจกพุทธะ อนุพุทธะ ล้วนว่างเปล่า............

 

ท่านใช้ ปัญญา จากไหนไปรู้ ล่ะท่าน

 

รวมหมดนี้ คือ อาการไม่เห็นอริยสัจจ

เห็นทางที่เขาพูด ก็จับมาเป็นคำสอนของตน เลยไม่รู้ว่า
อะไรคือ ผลของการเห็นที่แท้จริง

และก็ไม่แปลกที่ ผลของการเห็นที่แท้จริง จะไม่ถูกหยิบเอา
มาพูด ทำให้น้าจรคิดว่าไม่ใช่สาระ เลยคิดว่า ไม่มีผลอย่างอื่น

จริงๆ ส่วนผล เขาไม่พูดถึงกัน เพราะทางเทคนิคในการสนทนา
เขาเอาไว้ดูว่า คู่สนทนานั้นเข้าใจมาตรงกันไหม โดยละการพูด
ส่วนผลเอาไว้ในฐานที่เข้าใจกัน ( ปริศนาในใจ ที่สื่อถึงกันจริงๆ)

* * * *

เป็น คำว่า ปัญญา ที่ ป้าขวัญ ชี้แล้ว ชี้อีก เหมือนทวงถามว่า
มันหายไปไหน ( ล.ลิง )

 

บันทึกผ่าน พระอรหันต์ ยังไง ก็น่าเชื่อถือ กว่า พวกนั่งฝัน นอนฝัน

แล้วออก มา ติงต๊อง เป็น หมู่คณะ

 

มีแอบเหน็บ
ท่านอริยะก็ ทำเป็นเสียดสีกันไปได้
เมตตาผมให้มากๆ ด้วยเถิด
อิอิ แง้วแง้ว ก๊าบก๊าบ

 

อะนะ ปัญญา ของตัวเอง ไม่มีหรอ ไง

 

มีร้อยคนที่สำเร็จมรรคผล แล้วจะมีสักคนนึงมั้ยเนี่ยที่จะไปนิพพานถูกที่
คิดแล้วเซ็ง
อิๆๆ