ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ยินดีต้อนรับคณะประจุพลังประคำ กลับสู่ฝักข้าวโพดครับ

.....................

 

เมื่อคืนเริ่มนั่งสมาธิเวลา 11.07 pm. นั่งไปได้ไม่นานรู้สึกตัวเย็นวาบ โดยเฉพาะที่ศีรษะ สัมผัสได้ถึงพลังส่งผ่านลงมาตลอดเวลาของการนั่ง ออกจากสมาธิเวลา 11.24 pm ตอนแรกก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ออกจากสมาธิเร็วกว่ากำหนด แต่พอดูระยะเวลาที่นั่งทั้งหมด 17 นาทีพอดีเป๊ะ สงสัยนั่งเร็วเลยต้องออกเร็ว

 

(ตอนที่ 3)

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5COEM%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]พี่สุดใจได้กล่าวถึง ประโยชน์ตน ไปแล้ว ในโพสที่ 1 และ 2 ที่ผ่านมา[/FONT]<o>

</o>[FONT=&quot]กล่าวถึงจุดมุ่งหมายตามทฤษฎีของระบบ ที่มิได้มุ่งหมายให้มองไปยังบุคคลอื่น ๆ โดยเห็นผิดจากความเป็นจริงของธรรมชาติ คือมองเห็นว่าเป็นเขา เป็นเรา หรือเป็นสัตว์บุคคล ตัวตน เรา เขา[/FONT]
<o>
</o>[FONT=&quot]เพราะผู้ที่ยังมองเห็นว่า นี่เป็นเรา นั่นเป็นเขา ก็ย่อมมีการเปรียบเทียบ ของเราดีกว่าของเขา ของเราดีกว่าของเรา หรือแม้แต่เท่ากันยังเห็นได้ยากเลย

จึงย่อมต้องมีการหวั่นไหวในเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่มากระทบเป็นธรรมดา [/FONT]
<o>
</o>[FONT=&quot]ยังมองเห็นความเป็นเช่นนั้นเองของทุกสรรพสิ่ง ในโลกธรรม 8 ยังไม่ได้ [/FONT]
<o>
</o>[FONT=&quot]นั่นเพราะยังอิงสุข อิงทุกข์ อยู่กับสภาวะการณ์รอบด้าน แล้วแต่จะพาไป[/FONT]<o></o>
<o>

</o>[FONT=&quot]ระบบ จึงได้มีการชี้ให้เห็นมุมมองอีกด้านหนึ่ง ที่หลายท่านอาจมองข้ามไป นั่นคือมุมมองย้อนกลับเมื่อกระทบกับเหตุนั้น ๆ [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เมื่อมองด้านเดียว ก็จะเห็นเพียงด้านเดียว เมื่อมองย้อนกลับ ก็จะเห็นอีกด้านหนึ่ง ที่ถูกปิดบังไว้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ระบบจึงให้มีการมองย้อนไป ย้อนมา เพื่อเห็นให้รอบด้าน จึงจะออกจากความยึดมั่นถือมั่นได้จริง[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เช่น เมื่อมีบุคคลใดมากล่าวหา มาว่ากล่าว จะจริงหรือไม่ก็ตาม แต่ได้รับรู้ ได้มากระทบกระทั่งแล้ว [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คนทั่วไปก็มักจะคิดว่า เพราะเขาทีเดียว ทำให้เราขุ่นมัว เพราะเขาทีเดียวทำให้เราร้อนรน ทำให้เรากระวนกระวาย [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แต่ถ้ามองดูให้ดี พิจารณาให้รอบคอบ จะเห็นว่าไม่ได้มีใคร สามารถมาทำให้ใครร้อนรน กระวนกระวายได้เลย[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]นอกจากขันธ์ห้าของตนเอง ที่สร้างความกระวนกระวาย ให้กับขันธ์ของตนเอง ไม่มีใครสามารถมาทำให้ได้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]มันเป็นกระบวนการของขันธ์ห้า

ทันทีที่รับรู้ทางอายตนะ ทางตา ทางหู ก็จะส่งไปที่สัญญา จำได้ ว่ าประโยคนี้เขาเรียกว่า บ่น ด่า ว่ากล่าว เพราะเคยบันทึกไว้จึงแปลให้เสร็จ แล้วส่งไปที่สังขารปรุงแต่ง คิดสาระตะว่า ทำไมต้องว่าแบบนี้ เราไปทำอะไรให้ อย่างนี้ต้องจัดการ ต้องแก้แค้น ต้อง......

เมื่อปรุงแต่งเรียบร้อย สารเคมีก็หลั่งในโทนของความคิด คิดแค้น ก็หลั่งสารที่ก่อให้เกิดอารมณ์ที่อยู่ในข่ายร้อนรน ขุ่นข้องหมองใจ ขัดเคือง แล้วอารมณ์เหล่านั้น ก็ยังคงกรุ่นอยู่ในขันธ์ห้าของผู้คิด หรือของตนนั่นเอง[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ มันปรุงที่นี่ ที่ขันธ์ห้าของเรานี่ ไม่ได้ไปปรุงอยู่ในขันธ์ห้าของใครเลย[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ขันธ์ห้าของท่านต่างหาก ที่มันกำลังปรุงทุกข์อยู่เมื่อมีสิ่งมากระทบ ท่านได้มองดูกันหรือยัง ?
[/FONT]

 

(ตอนที่ 4)


<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5COEM%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]คนส่วนใหญ่จะมองแต่อย่างอื่น หาเหตุจากที่อื่น มองแต่สิ่งอื่น มองแต่คนอื่น เพราะเขาทำอย่างนั้น ฉันเลยเป็นอย่างนี้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คนที่ทำ ไปไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้ [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แต่ที่รู้......... ความร้อนรน ความขัดเคือง ความกระวนกระวาย มันยังกรุ่นอยู่ภายในของตนเอง[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]นี่ต่างหาก ที่หลายคนมองข้าม มิได้ให้ความสนใจ โดยมองข้ามไป [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]นี่..... ขันธ์นี้ต่างหาก ที่กำลังทุกข์อยู่ ไม่ใช่ขันธ์ของใครเลย

[/FONT]<o></o>
[FONT=&quot]ระบบต้องสอนกลับไป กลับมา ย้อนไป ย้อนมา โดยให้ซ้อนขันธ์ห้าออกมาดู[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เอาสติกำกับ ถอยออกมาเพื่อเห็นขันธ์ห้า ที่กำลังปรุงแต่งกันอย่างเมามัน[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คงต้องยกตัวอย่างของพี่สุดใจเองน่าจะดีกว่า เพราะเจอมาเยอะ โง่มาเยอะ และทุกข์ฟรีมาเยอะเช่นกัน[/FONT]
<o></o>
<o></o>[FONT=&quot]ในยุคเริ่มต้น ในการเผยแพร่ข้อมูลเขากะลา ไม่ได้มีใครเชื่อถือสักนิด เรื่องก็แปลก คนก็ดูเพี้ยน ๆ จึงมีแต่คนด่า คนว่า คนนินทา ทั้งต่อหน้าและลับหลัง โดยมิได้เกรงใจแม้แต่น้อยนิด[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ไอ้พวกเขากะลาบ้า ไอ้พวกเพี้ยน ไอ้พวกโง่ออกไปให้พ้น ไอ้ลัทธิบ้่าบอ ไอ้พวกงมงาย ไอ้..... (ออกอากาศไม่ได้ในบางประโยค)[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ด่าอย่างไม่ไว้หน้า ทั้งเจอตัว ทั้งด่าผ่านหน้าเวปไซด์ รับรู้ไปทั่วโลก[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เหตุเกิด.....ที่เวปไซด์ [/FONT]snook.com [FONT=&quot]ในห้องมิติพิศวง เมื่อปี 2543 ที่ผ่านมา[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]หากใครติดตามในยุคนั้น ก็คงจะจำกันได้ จนหลายคนสงสาร ว่าไอ้พวกนี้มันหน้าด้านทนอยู่ได้[/FONT]
<o></o>

<o></o>[FONT=&quot]ความน้อยเนื้อต่ำใจในตอนนั้น ในช่วงนั้นมีมากมาย เฝ้าทำร้ายตัวเองด้วยการครุ่นคิด ผิดหวัง ทิ่มแทงตัวเองตลอดเวลา[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ความโง่ยังมีอยู่มากในตอนนั้น เพราะยังไม่ได้ขยายระบบในขั้นปล่อยวาง จึงไม่รู้ว่า คนที่ว่า คนที่ด่า เขาก็มีมุมมองของเขา ความไม่เชื่อ ความไม่ศรัทธา อาจรวมด้วยกับความคะนองปาก [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ด่า ด่า ด่า แล้วก็ไป ไปไหนก็ไม่รู้ อาจไม่สนใจด้วยซ้ำ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แต่ขันธ์ห้าตนเอง ขันธ์ห้าเราเอง กลับนำมาทิ่มแทง มาทำร้ายตัวเอง ครั้งแล้ว ครั้งเล่า [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ความจริงอ่านเห็นเพียงครั้งเดียว ตัวหนังสือก็มีนิดเดียว แต่มันลอยมาหลอกหลอน ข้อความประโยคนั้น ๆ มันเข้ามาทิ่มแทง นับร้อย นับพันครั้ง จึงมีแต่ทุกข์ ทุกข์ ทุกข์ เป็นร้อย เป็นพันครั้งเช่นกัน[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คิดประโยคนี้ทีไร ทุกข์ใจทีนั้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คิดทีไร ทุกข์ทีนั้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ทำร้ายตัวเองโดยไม่ตั้งใจ โดยความไม่รู้ ทุกข์ฟรีมามากมายเหลือเกิน[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ในตอนนั้น ก็ได้แต่ตัดพ้อ ต่อว่าตนเอง ว่าเราจะช่วยเขา จะทำดีกับเขา อุทิศทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพวกเขา ยังต้องมาว่าเราอีก [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คิดจะให้เขาเลิกด่า เลิกว่า เลิกนินทาเราเสียที เราคงมีความสุขมากกว่านี้แน่ ๆ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]นี่เป็นความคิดเพ้อฝัน ที่ไม่มีวันเป็นจริงได้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เพราะนานาจิตตัง[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ร้อยคน ร้อยความคิด ร้อยอารมณ์ ร้อยความเข้าใจ มิอาจไปบังคับใคร ๆ ให้เข้าใจได้ดังใจเรา[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เมื่อคนนี้เข้าใจ คนใหม่ก็ดาหน้าเข้ามาด่าว่า ไม่มีที่สิ้นสุด

[/FONT]<o></o>
[FONT=&quot]นั่นคือการที่อยากจะไปบังคับ สิ่งกระทบภายนอกให้เป็นอย่างที่เราต้องการ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]มันจึงต้องทนทุกข์ อยู่กับขันธ์ห้าเจ้าปัญหา ที่ขยันหาเหตุให้ทุกข์ได้ตลอดเวลานั่นเอง[/FONT]
<o></o>
<o></o>[FONT=&quot]นั่นเป็นเพราะการมองผิดมุม มองไม่รอบในตอนนั้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]อยากไปบังคับบัญชา ในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คิดเพียงแต่ว่า เขาทำให้เราทุกข์ ถ้าเขาเลิกว่า เราก็จะเลิกทุกข์

[/FONT][FONT=&quot]ถ้าเขาเห็นดีด้วย เราก็จะได้เป็นสุข [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ยังคงวนเวียน อยู่ในโลกธรรม 8 [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เดี๋ยวดีใจ เดี๋ยวเสียใจ เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ตลอดมา[/FONT]
<o></o>

 

(ตอนที่ 5)


<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5COEM%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]แต่วันนี้ มีโอกาสได้รู้ มีโอกาสได้เห็นย้อนกลับ ในมุมมองอีกด้านหนึ่งของขันธ์ห้านี้แล้ว[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เหมือนคำเฉลย ที่เปิดให้เห็นคำตอบ ดังที่เคยคาดหวังมานาน คือการออกจากทุกข์เสียที[/FONT]
<o></o>

[FONT=&quot]และก็มิได้ยากเย็นเกินไปนัก ที่จะทำความเข้าใจให้ถูกตรงได้[/FONT]
​

<o></o>
[FONT=&quot]วันนี้ จึงได้มีมุมมองที่กว้างมากขึ้น โดยใช้พื้นที่น้อยลง
.....อยู่แค่ใน "ขันธ์ห้า" เท่านั้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แต่น่าแปลก ที่ความทุกข์กินได้ยากขึ้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ความคิด มุมมอง การปฏิบัติ เปลี่ยนไป[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ทุกอย่างเริ่มใหม่ที่ขันธ์ห้าตนเอง[/FONT]

[FONT=&quot]จึงไม่คิดไปเปลี่ยนแปลง ไม่คิดไปบังคับบัญชาในสิ่งที่เข้ามากระทบกระทั่ง[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เมื่อคนด่าซึ่งหน้า แม้ขันธ์ห้าทำท่าจะปรุงอารมณ์ ไม่พอใจ ไม่ชอบใจตามที่เคยปรุงมา[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ก็จะรีบฉกฉวยเวลานั้น เพื่อการเรียนรู้ทันที พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส

สติจะตั้งมั่น ถอยออกจากขันธ์ห้ามาเป็นผู้ดู ก็จะมองเห็นขันธ์แรกที่กระทบสิ่งนั้น ส่งต่อขันธ์ที่สอง ขันธ์ที่สาม เริ่มคิด เริ่มมีอารมณ์ เริ่มไม่พอใจ อารมณ์หวั่นไหวขุ่นมัว [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]มันก็เป็นแค่นั้น มีวงจรแค่นั้น มันมีแต่ห้าขันธ์ที่โยนกันไปมาเท่านั้น [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แต่มันไม่ได้มีใครไปอุปปาทาน ไปรับสุข รับทุกข์ รับความขุ่นข้อง หมองใจทั้งสิ้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เรียกว่า ไม่เล่นด้วย กับมัน

มันก็คงเกิดขึ้น มันก็คงตั้งอยู่ ไม่นานมันก็ดับไป เมื่อไม่มีใครใส่ใจไปปรุงแต่งต่อ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]วงจรของมันถูกตัดขาด เพราะอุปปาทานมันหลอกให้ไปรับสมอ้างว่าเป็นเราไม่ได้ เพราะเห็นจริงตั้งแต่มันเริ่มก่อเกิดแล้ว ว่ามันเป็นขันธ์ห้า โยนกันไป โยนกันมาเท่านั้น ไม่ได้มีใครไปร่วมด้วยช่วยมันปรุงแต่งเลยสักนิด[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แล้วจะให้ไปรับผิดชอบว่าเป็นเรา เป็นอารมณ์ของเราได้ไง[/FONT]
<o></o>
<o></o>[FONT=&quot]เมื่ออุปปาทานไม่เข้าไปเกาะ ไม่เข้าไปยึด ไม่เข้าไปอุปปาทานรับผิดชอบว่าอารมณ์นั้นมันเป็นของเรา เป็นเราผู้กำลังไม่พอใจ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ความทุกข์ก็จะหลอกกินไม่ได้ เพราะไม่มีใครรับ

นั่นเพราะ ...... รู้เท่าทันขันธ์ห้านั่นเอง[/FONT]

 

[FONT=&quot]
[/FONT]
<o></o>
<o></o>

[FONT=&quot]สุญญตาสูตร[/FONT]

<o></o>
[FONT=&quot]โลกทุกใบ ถูกลบหายไปด้วย [/FONT]“[FONT=&quot]ความว่าง[/FONT]”

[FONT=&quot]เมื่อสัมผัสอารมณ์หลากหลายด้วย
[/FONT]“[FONT=&quot]สติสัมปชัญญะ[/FONT]”

[FONT=&quot]ความทุกข์ทั้งปวง ย่อมตั้งอยู่ไม่ได้.[/FONT]




[FONT=&quot]ข้อความหนึ่งในหนังสือธรรมะ [/FONT]
[FONT=&quot]ฝนประปราย[/FONT]​

<o></o>

 

( ตอนที่ 6)


<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5COEM%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]ดังนั้น ในสถานการณ์ที่เราเคยคิดว่าคับขัน น่าทุกข์ น่ากังวล น่าขุ่นข้องหมองใจ[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เราก็ควรฉกฉวยประโยชน์ตน จากสถานการณ์นั้น ๆ เพื่อให้เห็นอีกด้านที่คาดไม่ถึง[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เช่นอ่านข้อความ แล้วรู้สึกไม่สบายใจ [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ให้มองย้อนกลับเข้าไปในขันธ์ห้า ที่กำลังคิดกลับไปกลับมานั้น [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]แล้วเห็นให้ได้ ว่ามันกำลังคิดอะไร ปรุงแต่งแบบไหน และมันรู้สึกอย่างไรกันแน่[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เพราะขันธ์ห้านี้ เป็นขันธ์ที่เรามองเห็นได้ ปล่อยวางมันได้ สอนมันได้ [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ต่อให้มันคิดอะไรต่อมิอะไร มากน้อยแค่ไหน เกิดอารมณ์อย่างไร[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]มันก็วนอยู่ในขันธ์ห้าขันธ์นี้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]มิได้ไปวนอยู่ในขันธ์ห้าของใคร ๆ เลย

เราจึงต้องรู้วิธีถอยห่างจากไฟ ที่มันลุกอยู่ใกล้ ๆ เราก่อนดีกว่า
[/FONT]<o></o>
[FONT=&quot]ถ้าเห็นได้ ถ้าวางได้ ถ้าละการปรุงแต่งในขันธ์ห้านี้ได้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]โลกทั้งใบ ก็อยู่ในขันธ์ห้า ...... ขันธ์นี้เท่านั้น[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]คิดถึงอเมริกา ก็คิดในขันธ์ห้าขันธ์นี้[/FONT]
[FONT=&quot]เห็นเมืองฝรั่งเศส ก็เห็นผ่านขันธ์ห้าขันธ์นี้[/FONT]
[FONT=&quot]หรือแม้จะรัก จะเกลียด จะโกรธ จะห่วงใยพ่อแม่ ลูกเมีย
ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในขันธ์ห้า.....ของแต่ละท่านนี้ ที่ปรุงแต่งเองทั้งหมดเลย[/FONT]

ไม่ได้ไปปรุงแต่งในขันธ์ห้าของใครทั้งสิ้น
<o></o>


[FONT=&quot]ถ้าเข้าใจกลไกของขันธ์ห้า[/FONT]
[FONT=&quot]ถ้าไม่เข้าไปยึดมั่นถือมั่นในอุปปาทานขันธ์ห้า[/FONT][FONT=&quot]ที่กำลังล่อหลอกให้เข้ามาติดกับ แล้วยอมรับอารมณ์นั้น ๆ ว่าเป็นของตนแล้วไซ้ร์

[/FONT]ความสุข ความทุกข์ มันก็เกิดขึ้นได้แค่ในขันธ์ห้าเท่านั้น ไม่ได้เกิดขึ้นกับใครเลย
<o></o>
[FONT=&quot]หากอยู่เหนือขันธ์ห้าของท่านเองได้[/FONT]
[FONT=&quot]ท่านก็ย่อมอยู่เหนือโลกธรรม 8 ได้เช่นกัน[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]เพราะโลกธรรม 8[/FONT]
[FONT=&quot]ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข[/FONT]
[FONT=&quot]เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]มันถูกปรุงแต่งออกมา....จากขันธ์ห้าของท่านเอง.<o></o>[/FONT]
<o></o>

 

เมื่อวานขันธ์5กินน้ำเข้าไปมากเป็นพิเศษ

1ชั่วโมงกินน้ำขนาดขวด600ซีซีไป2ขวด

แถมพอสัก3ทุ่มก็ยังหิวข้าวจน

ต้องให้หลานสั่งเคเอฟซีไว้คอยคุณอา

แถมก็ยังนอนไม่หลับได้นั่งสมาธิด้วย

ในช่วงเวลานั้นทั้งนั่งทั้งสวดมนต์

แม้จะเคยไปเชื่อมระบบแถมไม่ค่อยได้ฟังพี่สุดใจขยายระบบ

ส่วนใหญ่อ่านจากในกะทู้นี่แหละก็ไม่ได้คิดว่าเป็นคนระบบ

คิดว่าตัวเองเป็นสมาชิกแฟนคลับเขากะลา

เพราะว่าจะไปร่วมกับสมาชิกเขากะลาแต่ละที

ไม่ใช่จะได้ไปง่ายแต่พอบทง่ายก็ง่าย

ตอนนี้สมาชิกในกะทู้นี้แต่ละท่านแก่กล้าทั้งปัญญาและวิชา

ดิฉันคนรู้น้อยต้องขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย

บางครั้งยังเผลอสงสัยเอาใจไปไว้นอกกายสนใจคนอื่น

แต่ยังรู้ว่าเผลอเธอจะว่าอะไรไหมก็ใจมันเหมือนลิง

ก็เลยจึงต้องเผลอออกไปนอกลู่วิ่ง

ผิดก็จริงไปแล้วไม่แคล้วต้องขอโอกาสใหม่ให้ได้ไหมละเออ

ก็ยังขำๆทำเป็นลืมไม่จำ

พอจะจำก็ลืมที่ไปขอยืมอะไรใครมา

ลืมแม้แต่วิชาตัวเบาเขากะลา

 

หากทุกคนมุ่งเน้นพิจารณาในขันธ์ห้าของตนเท่านั้น

โดยไม่มุ่งเน้นที่จะไปพิจารณาขันธ์ห้าของบุคคลอื่น

ก็จะไม่มีอคติด้วยเห็นว่าบุคคลอื่น ผิดถูกดีชั่ว

จะไม่มีการนำสิ่งหนึ่ง ไปเปรียบเทียบกับอีกสิ่งหนึ่ง

จะไม่มีความเห็นที่แตกต่าง หรือแตกแยก

เพราะธรรมชาติมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีแบ่งแยก

ทุกสรรพสิ่ง ล้วนเป็นธรรมชาติเดียวกัน

มิได้เป็นตัวใครของใครทั้งสิ้น

อยู่ที่ว่า
ใครจะเข้าใจไ้ด้มากน้อยแค่ไหน....เท่านั้น
​

 

วันนี้พยายามโพสต์ข้อความปรากฏว่าส่งไม่ได้

ก็เลยเข้ามาใหม่ตอนนี้

นับวันยิ่งเรียนรู้ถึงภายในตน

โถเอ๋ยยังเด็กๆอยู่เลย ตอนนี้รู้แล้วว่าอย่าไปสนใจคนอื่น

เอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่า

ทุกคนมีกรรมเป็นของๆตน

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

คนอื่นได้แต่ชี้แนะ

แต่เราต้องเป็นผู้ปฏิบัติเอง

 

ธรรมะพี่สุดใจประทับใจมากเลย

ขอน้อมรับด้วยใจ

 

กราบขอบพระคุณพี่สุดใจที่ออกมาเตือนสติพวกเราหลายๆคนรวมทั้งตัวผมเองด้วย

การเดินทางไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกัน ย่อมมีหลากหลายเส้นทาง แล้วแต่ว่าเจ้าตัวเลือกที่จะมีประสบการณ์ไปในเส้นทางใด ไม่มีใครถูกไม่มีใครผิด เพราะสุดท้ายแล้วต้องไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกัน

 

มิใช่ธรรมะของผมครับ

แต่เป็นธรรมะของพระพุทธองค์ ที่ผมศึกษาผ่านทางบทความของ อ.สุดใจ จากกระทู้แห่งนี้และนำไปปฎิบัติจนเห็นผลจริง ผมจึงเป็นเพียงสื่อกลางที่นำมาถ่ายทอดให้เพื่อนๆได้มี ความเข้าใจที่ถูกต้อง ก็เท่านั้นเองครับ.....

 

ขอกราบอนุโมทนาเป็นอย่างสูงครับที่ อ.สุดใจ เข้ามาแก้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นแบบ บัวมิให้ช้ำ น้ำมิให้ขุ่น จากการที่มีผู้ที่ส่งจิตออกนอกไปพิจารณาขันธุ์ของผู้อื่น เป็นเหตุให้เกิดความแปลกแยกในหมู่ผู้ปฎิบัติธรรม

ขอให้ผู้ที่ถูกกล่าวอ้าง อย่าได้ยึดติดในข้อความใดๆ อันเป็นเหตุให้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย

ว่าแต่ว่า ผู้ที่ส่งจิตออกนอกที่ไปพิจารณาขันธุ์ของผู้อื่น จะรู้ตัวไหมหนอ.....

 

พี่สุดใจคะ...ธรรม...ของพี่ สามารถทำให้น้องสาวคนนี้เห็นหนทางสว่างในการดำเนินชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี เพราะในทุกๆ วัน จะพบปัญหามากมายที่ต้องแก้ไข อนุโมทนา......สาธุ ด้วยค่ะ (แฟนคลับ)-Happy Smile_

 

เมื่อไร จะได้เห็น มนุษย์ต่างดาวอะครับ
ไม่เคยกลัวกันบ้างหรอ มนุษย์ต่างดาว ถ้าช่วยเราสำเร็จ แล้วเค้าจะทำอะไรต่ออะครับ

 

วันนี้ พี่สุดใจมีภารกิิจทั้งวัน จึงมิได้เข้ามาโพสข้อมูลที่ยังคงค้างอยู่

ขอแจ้งข่าวความคืบหน้าของสถานปฏิบัติธรรม จ.ส.อ.เชิด ชื่นสำนวน ให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้รับทราบก่อนนะคะ

ในช่วงนี้ ฝนตกบ่อยมาก และเกือบทุกวันที่เขากะลา ดังนั้น ช่างที่ทำงานจึงไม่อาจทำงานได้อย่างเต็มที่ แต่ก็ดำเนินการเตรียมปรับพื้นเพื่อเทพื้นปูนทั้งหมด

และวันนี้ ได้สนทนากับคุณอลงกรณ์ ผู้รับเหมา จึงทราบว่า ช่วงค่ำวันนี้ จะมีช่างมาเพิ่มเติมอีกหลายท่านจากอุบล เพื่อเร่งงานให้เสร็จโดยเร็ว ซึ่งตอนนี้กำลังเดินทางมาใกล้ถึงแล้ว จึงคาดว่าจะเทพื้น ตั้งเสา และทำหลังคาให้เสร็จในระยะเวลาอีกไม่นาน

หากมีการเทพื้น ขึ้นโครงหลังคาแล้ว จะนำภาพมาให้ชมกันอีกครั้งค่ะ

 

วันอาทิตย์14มิถุนายน2552

สมาชิกท่านใดสะดวกที่จะไปตึกฝักข้าวโพด

เพื่อไปช่วยกันจัดการนำสร้อยประคำประจุพลัง

ลงบรรจุภัณฑ์เพื่อความรวดเร็วในการส่งให้กับผู้รับ

ขอเชิญนะครับ.

hello8

 

เมื่อวานนี้ 12 มิถุุนายน 2552 ได้พาคุณสายฟ้า และคุณโจ เดินทางไปที่ก่อสร้างสถานปฏิบัติธรรม จ.ส.อ.เชิด ชื่นสำนวน ที่เขากะลา

และในการไปครั้งนี้ คุณสายฟ้า และคุณโจ ได้สนใจที่จะหาสถานที่ในบริเวณใกล้เคียงกับที่ก่อสร้างสถานปฏิบัติธรรม เพื่อที่จะได้มาพักอยู่ใกล้ ๆ และมาร่วมปฏิบัติธรรมด้วย

ซึ่งคุณโจ ได้สนใจที่ดินแปลงหนึ่ง จึงได้ติดต่อกับเจ้าของที่ดิน ให้มาชี้จุดที่ดินในบริเวณที่สนใจนั้น โดยจะแบ่งกับคุณพีทคนละครึ่ง

ซึ่งเจ้าของที่ดิน ก็ได้พาทั้งสองท่านดูจุดบริเวณที่สนใจ คือด้านตรงข้ามกับสถานปฏิบัติธรรม และอีกจุดหนึ่งก็คือ ตรงบริเวณก่อนขึ้นเขากะลา เลยจากสถานปฏิบัติธรรมมาไม่ไกลนัก

ทั้งสองท่านได้รับทราบข้อมูลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ได้แวะทานก๋วยเตี๋ยวก่อนเดินทางกลับกรุงเทพฯ

 

เช้าวันนี้ แม่ชีบุญช่วย ได้เดินทางจากวัดเกตุคีรี มาที่บ้านสันคู เพื่อเยี่ยมคุณแม่เล็ก

ช่วงดึกที่ผ่านมา ผู้อาวุโสได้เดินทางกลับมาจากกรุงเทพฯ ถึงนครสวรรค์ ประมาณ 03.00 นาฬิกา

ดังนั้น จึงได้ร่วมสนทนากับแม่ชีบุญช่วย พร้อมมอบปัจจัยคนละเล็กละน้อย และเบาะรองนั่งสมาธิให้กับแม่ชีบุญช่วยด้วย ก่อนไปส่งแม่ชีที่วัดในช่วงบ่าย

ท่านพบแสงแห่งธรรม พบกับความสงบอย่างแท้จริงแล้ว

กราบอนุโมทนากับท่านอย่างยิ่ง