ไม่รู้จักกัน

ทำ เส็ด รึยัง ล่ะ...? แฮร่ๆ

 

มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ
[คำอ่าน : มุด-ตะ-วา, ตับ-ปะ-ติ, ปา-ปิ-กัง]
“คนเปล่งวาจาชั่ว ย่อมเดือดร้อน”
(ขุ.ชา.เอก. ๒๗/๒๘)

คำว่า “เปล่งวาจาชั่ว” หมายถึงการกล่าววจีทุจริต 4 อย่าง คือ

มุสาวาท พูดเท็จ คือพูดไม่จริง พูดโกหก พูดตรงกันข้ามกับความจริง เพื่อให้เข้าใจผิด

ปิสุณวาจา พูดส่อเสียด คือพูดยุยงให้คนอื่นแตกกัน ทะเลาะกัน พูดให้เขาเจ็บใจ

ผรุสวาจา พูดคำหยาบ คือพูดคำระคายหู คำหยาบโลน ไม่น่าฟัง ไม่เป็นคำผู้ดี

สัมผัปปลาป พูดเพ้อเจ้อ คือพูดพล่าม พูดเหลวไหล ไม่มีสาระ ไร้สาระ วกวนไม่รู้จบ ทำให้เสียเวลาและประโยชน์

คนที่มากไปด้วยการกล่าววจีทุจริตทั้ง 4 อย่างดังกล่าวข้างต้น ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีวาจาชั่ว คือมีปากก็สักแต่ว่าพูด ไม่ได้คำนึงถึงผิดถูกชั่วดี ไม่ได้คำนึงถึงประโยชน์หรือมิใช่ประโยชน์

 

เหมือนจะโดนด่่านะ
แต่ไม่ร้อน555

 

อ่านเจอมา กะเลยเอามาแปะ

 

กะใช่แหละของดีมีแต่คนต้องการ

 

น่าจะมีประโยชน์ คนเราบางครั้งก็หลงลืมเพราะมัวแต่เพลินกับความสนุกสนาน ว่าป่าว

 

มันต้องมีความพอดีในตัวมันเอง
เครืองถึงไม่แฮง
ผมไม่ได้มองคนอื่นคิดงัย
ผมมองแค่ว่าผมทำได้ประมาณไหน
โดนด่ามากหน่อยอะปรับให้นิดละกัน55

 

การทำดี ต้องดูที่จุดประสงค์และเป้าหมาย มันไปเชื่อมโยงกับปัญญาบารมีของผู้นั้น

ทำดีเพื่อโลกธรรมก็แบบหนึ่ง
ทำดีเพื่อโลกุตรธรรมก็แบบหนึ่ง

แบบหนึ่งที่ว่า หมายถึง สภาวะจิต ณ ขณะนั้น

 

สติระลึกรู้ทำให้ยั้งคิด
ปัญญาแก้ไข ปรับปรุง เพิ่มเติม

 

สายนอนมาคิดถึงเป้าหมายชีวิตเห้อ

 

เรื่องง่ายๆ อย่าไปฟุ้ง ปรุงแต่ง ให้มันยาก
ศีล = สุจริต3
สุจริต3 = กุศลกรรมบท10

 

เค้าไม่มีสายศาลพระภูมิมั้งเหรอ
แค่คิดถึงเป้าหมายชีวิตกะอยากนอนแว้ว

 

สวัสดียามเช้า.. ครับ

 

ไม่มีความบรรเทิงให้เสพเลยวันนี้

 

สวัสดีทุกๆ คน

 

"ไม่ยอมวาง เพราะไม่เห็นโทษ"
.
" .. "หากไม่รู้ไม่เห็นเองแล้วเป็นไม่ยอมวางง่าย ๆ" ถ้าเทียบทางโลกง่าย หมายความว่า คนอื่นว่าไม่ยอมเชื่อง่าย ๆ อาจจะเชื่อบ้างแต่ไม่ลงถึงใจ คือไม่เห็นชัด เช่น "เทียบกับคนไปทอดแห งมลงไปในน้ำจับถูกงู นึกว่าเป็นปลาไหล จึงจับจนแน่น พอยกขึ้นพ้นน้ำรู้ว่าเป็นงู ไม่รู้ว่ามือมันวางตั้งแต่เมื่อไร ไม่ได้บอกให้มันวางยาก" ใจมันสั่งให้มือวางตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้เพราะกลัว
.
"ลักษณะของจิตก็เหมือนกัน" ร่างกายก้อนนี้ ถ้าหากไม่เห็นโทษ หรือความสวยความงามซึ่งโลกนิยมกัน "ยังไม่เห็นโทษเห็นภัยเกิดขึ้นกับจิตใจเองแล้ว มันไม่ยอมละวางง่าย ๆ ติดแน่นอยู่อย่างนั้นแหละ" ไม่ยอมละยอมวางง่าย ๆ ใครจะว่าอย่างไรก็ตาม แม้เราบอกให้ฟังก็ไม่ยอม
.
อย่างความเกิดขึ้น ความทุกข์ความร้อนต่าง ๆ เกิดขึ้นในจิตใจ บอกว่าอย่าโกรธ สิ่งนั้นมันเป็นรูปนั้นวิธีนี้ กล่าวไปตามเรื่องของธรรม เช่นว่า "เป็นของไม่เทียงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เป็นของไม่สวยไม่งาม ว่าอย่างไรมันก็ไม่ยอมฟัง" มันเป็นไปตามเรื่องของมัน
.
"เพราะจิตยังไม่ได้ดูดดื่มรสของธรรมะ หรือจิตใจยังไม่เคยเห็น" นี่คือปัญหาสำคัญ "ถ้าจิตได้ประสบการณ์เอง เกิดขึ้นเอง ไม่ต้องบอกยาก มันรีบวางเอง" มันจะตัดสินเองเรื่องของจิต .. "
.
เทศนา ณ วัดผาน้ำทิพย์วนาราม
อ.หนองพอก จ.ร้อยเอ็ด
๓๑ สิงหาคม ๒๕๒๕
หนังสือ "วีระปฏิปทา มหาวีโร"
หลวงปู่ศรี มหาวีโร
วัดประชาคมวนาราม บ้านศรีสมเด็จ
ตำบลศรีสมเด็จ อำเภอศรีสมเด็จ
จังหวัดร้อยเอ็ด

 

ฟังเสียงก้องในหัว.. อยู่..
เหมือนเสียงเพลง บันเลง.. คีย์เดียว 55

 

บันเทิงธรรม.. บันเทิงจัย..