ไม่ดูตามาตาเรือ...

ทีนี้มาผูดกันถึงเทวดาบ้างเหตุก็เกิดที่เดียวกันแต่คนละปี วันนั้นมีเพื่อนคนหนึงเธอเป็นคนนึงที่ได้"มโนเต็มกำลัง"ที่หลวงพี่"อนัน"ท่านเจ้าอาวาสได้บันทึกเสียงเธอไว้ตอนนี้เธอเป็นครูกรรมถานไปแล้ว เจอกันหน้าอนุเสาวรีพระเจ้าพรหมมหาราชที่วัด พระเจ้าพรหมมหาราชท่านมีช้างทรงชื่อท่าน"ประกายแก้ว" สมัยพระเจ้าพรหมมหาราชท่านปราบพวก"ขอมดำ"ช้างทรงประกายแก้วชอบกินเลือดพวกสัตตูคือ"ขอมดำ"ทั้งหลาย ทีนี้ท่าจะบนท่านประกายแก้วต้องบนด้วยอาหารที่มีเลือดผสมอย่างเช่นน้ำเกงเลือดหมูเป็นต้นให้นำอาหารไปถวายพระสงฆ์แล้วอุทิศไปให้ท่าน เรื่องก็คือไปล้อเพื่อนที่หน้าอนุเสารีพระเจ้าพรหมมหาราชว่าเพื่อนอ้วนเหมือนช่างประกายแก้ว คืนนั้นเจอเลยกำลังจะหลับประกดมีตัวอะไรไม่รู้กระทืบเท้าที่หัวนอนพอลืมตามีใครไม้รู้เอาน้ำมาพ้นที่หน้าก็ลุกขึ้นดูเปิดกรดออกดูก็ไม่เห็นไครแล้วหลับต่อเพราะง่วงมาก แต่พอเช้าทุกคนตกใจที่เห็นผ้าขาวที่เรานุ้งนั้นเต็มไปด้วยเลือดเพราะเป็นฝอยละอองสีแดงเต็มตัวไปหมด ตอนสายเลยต้องไปขอขมาท่านที่อนุเสารี ทุกวันนี้ยังเก็บผ้าเอาไว้เป็นอนุสติ......

 

ศักสิทธิ์มากครับ