เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๖๕

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๖๕

​

 

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๑๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ สามเณรภาคฤดูร้อนก็ยังพอที่จะเหลืออยู่บ้าง ส่วนญาติโยมที่เริ่มมา เพื่อเตรียมจะปฏิบัติธรรมช่วงสงกรานต์ ต้องระมัดระวังดูแลตัวเองให้หนัก เพราะว่าช่วงนี้ที่ทองผาภูมิ เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดหนักมาก ความจริงก็ระบาดหนักทุกที่ เพียงแต่ว่าเหมือนกับพวกเรา "ตายด้าน" ไปแล้ว ทั้ง ๆ ที่ช่วง ๒ วันที่ผ่านมาก็คือ ตายวันละ ๑๐๘ ศพ วันละ ๑๐๕ ศพ แม้กระทั่งวัดทองผาภูมิที่รับเผาศพที่ตายเพราะติดเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ เดือนนี้ยังไม่ทันจะครึ่งเดือน ก็เผาไป ๓ ศพแล้ว เดือนที่แล้วก็ ๖ - ๗ ศพ

เรื่องพวกนี้เราต้องเข้าใจว่า ถ้าเรารู้จักระมัดระวังโดยไม่ประมาท เราก็ยังคงจะรอดไปได้อีกระยะหนึ่ง ถ้าเป็นสำนวนโบราณเขาบอกว่า "ไปตายเอาดาบหน้า" ก็คืออย่างไรเสียดาบนี้กูก็ยังไม่ตาย ยังคงบุกบั่นฝ่าฟันต่อไปได้ ถ้าดาบหน้าพลาดแล้วตายก็ช่างมัน แต่ถ้าไม่พลาดก็เป็นอันว่างานนั้นกำไร รอดไปได้ก็ดังแน่..!

ในส่วนของงานที่ไปมาเมื่อวาน ก็ต้องบอกว่าบางคนจัดงานแล้วมองงานไม่ขาด ก็เลยทำให้ระบบการจัดงานยืดเยื้อ เยิ่นเย้อ เสียเวลาโดยใช่เหตุ โดยเฉพาะวัดใหญ่ ๆ กำหนดการของแต่ละที่กลายเป็นว่าหมุนไปหมุนมา เดี๋ยวไปซ้ายเดี๋ยวไปขวา โดยที่ไม่ได้กำหนดให้ต่อเนื่องไปเรื่อยเป็นไปในแนวเดียวกัน

ตรงนี้ท่านที่จัดงานก็จะเข้าใจ อย่างเช่นว่า ถ้าหากวัดท่าขนุนของเราจัดงาน อันดับแรกก็คือ ถ้ามีการเจริญพุทธมนต์ก็ในศาลา ๑๐๐ ปีฯ หลังนี้ ลำดับต่อไปก็อาจจะไปบวงสรวงพุทธาภิเษกในโบสถ์ หลังจากนั้นพระก็ไปฉันเพลที่โรงครัว ก็จะอยู่ในลักษณะของงานที่เกี่ยวเนื่องใกล้เคียงกัน ทำให้การปฏิบัติงานต่อเนื่องกันได้ง่าย ไม่ใช่ว่าไปบวงสรวงพุทธาภิเษกหน้าวัด กลับเข้ามาสวดมนต์ที่นี่ ถ้าลักษณะแบบนั้นก็แปลว่าลำดับงานกันไม่ค่อยจะถูก จึงเป็นเรื่องที่ต้องมีประสบการณ์

 

คราวนี้ประสบการณ์นอกจากจะสำคัญแล้ว การแก้ไขปัญหาหน้างานยิ่งสำคัญหนักเข้าไปอีก อย่างวันนี้มีการยกฉัตรถวายพระประธานในโบสถ์ แต่ว่าเจ้าของงานไปตั้งเครื่องบวงสรวง ซึ่งเป็นบายศรีต้นสูงมากเอาไว้ในโบสถ์ ก็เลยทำให้เกิดการทุลักทุเลว่า เวลายกฉัตร ทำอย่างไรที่จะไม่ให้เกี่ยวบายศรีทั้งต้นล้มลงไป ทั้ง ๆ ที่ตอนท่านมาปรึกษา ก็ได้บอกแล้วว่าส่วนใหญ่บายศรีเขาตั้งกันกลางแจ้ง ก็ต้องรอให้มีประสบการณ์ของงานผิด ๆ พลาด ๆ ไปอีกสักหลายงาน กว่าที่จะมีความคล่องตัวตรงจุดนี้

ในช่วงสงกรานต์นั้น ทางวัดท่าขนุนของเราจะแจ้งงดบิณฑบาต ๓ วัน ก็แปลว่าการบิณฑบาตพรุ่งนี้ถือว่าเป็นวันสุดท้ายของช่วงนี้ ในเมื่อบิณฑบาตแล้ว ให้แจ้งงดวันที่ ๑๓ - ๑๔ - ๑๕ ซึ่งวันที่ ๑๓ ก็คือทำบุญวันสงกรานต์ตามปกติ ช่วงบ่ายก็มีการปฏิบัติธรรม ของผู้ที่บวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ

วันที่ ๑๔ ไม่มีเวลาเหลือพอที่จะปฏิบัติธรรมแล้ว พวกเราต้องรักษากำลังใจกันเอง เพราะว่าช่วงเช้าเป็นการทำบุญวันสงกรานต์ ประมาณเที่ยงครึ่งมีการบังสุกุลอัฐิ หรือว่าท่านที่เขียนชื่อเสียงเรียงนามวันเดือนปีเกิดไว้ ก็จะทำการบังสุกุลสะเดาะเคราะห์ไปด้วย ซึ่งตอนนี้รายชื่อก็น่าจะเป็นพันแล้ว เพราะว่ามีการฝากเข้ามา เนื่องจากว่ามีให้ลงทะเบียนเอาไว้ในเว็บเพจ ตอนบ่ายเป็นการแข่งขันก่อพระเจดีย์ทราย ก็เหลือแค่การทำวัตรค่ำ

วันที่ ๑๕ ช่วงเช้าทำบุญวันสงกรานต์ ประมาณเที่ยงครึ่งจะเป็นการแห่หลวงพ่อทองคำ ให้ญาติโยมในตลาดได้สรงน้ำ ท่านอาจจะไปก่อนเวลาเที่ยงครึ่ง หลังจากนั้นประมาณบ่าย ๒ โมง ก็จะมีการสรงน้ำพระพุทธรูป รูปหล่อหลวงปู่พุก หลวงปู่สาย แล้วกระผม/อาตมภาพจะนั่งให้สรงน้ำสงกรานต์คนเดียว งดการอุ้มพระอุ้มเณรสรงน้ำ เพื่อป้องกันไม่ให้ติดเชื้อไวรัสโควิด ๑๙

วันที่ ๑๖ มีการภาวนาพระคาถาเงินล้านในช่วงเช้า ช่วงบ่ายท่านทั้งหลายก็จะได้ปฏิบัติธรรมตามปกติได้ ซึ่งวันที่ ๑๖ จะเป็นวันที่ออกบิณฑบาตตามปกติแล้ว

ส่วนวันที่ ๑๗ ขอปรับเวลานิดหนึ่ง ก็คือโดยปกติแล้วพวกเราปฏิบัติธรรมช่วงเช้า แล้วก็มีการขอขมาครูบาอาจารย์ หลังจากนั้นก็รับวุฒิบัตร แต่ว่าตอนนี้การรับวุฒิบัตรของเรานั้น เป็นการรับวุฒิบัตรแบบออนไลน์ จึงทำให้มีเวลาเหลือ

ตอนแรก ช่วงบ่ายกระผม/อาตมภาพว่าจะทำการบวชนาค ซึ่งสมัครเข้ามาเป็นนาคอยู่ที่วัดหลายวันแล้ว แต่ว่าทางด้านสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรีโทรมาแจ้งว่า ช่วงบ่ายให้กระผม/อาตมภาพไปรับโล่รางวัลผู้สูงอายุที่วัดเหนือ คือวัดเทวสังฆาราม (พระอารามหลวง) ก็เลยขอปรับงานเป็นว่า หลังจากที่ปล่อยญาติโยมเลิกจากการปฏิบัติธรรมแล้วก็จะบวชนาคเลย ซึ่งนาคน่าจะแจ้งญาติโยมได้ทัน หรือเตรียมตัวเตรียมใจได้ทัน

 

กำหนดการคร่าว ๆ ในช่วงสงกรานต์จะมีประมาณนี้ ตรงจุดที่คนจะมามากก็คืองานสวดพระคาถาเงินล้านกับงานสรงน้ำพระ ซึ่งจะต้องอาศัยคณะ อสม.ตำบลท่าขนุน ในการช่วยดูแลและคัดกรอง ยังดีที่ว่าการบวชสามเณรภาคฤดูร้อนของเรานั้น ยังไม่เสียสถิติ ก็คือยังไม่มีสามเณรติดเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แบบวัดอื่น วัดอื่น ๆ ไม่ใช่แต่สามเณรเท่านั้น แม้กระทั่งพระก็ติดเชื้อไวรัสกันอย่างชนิดยกวัด..!

เมื่อสักครู่นี้ก็เพิ่งจะมีโยมส่งรายงานมาว่า สามเณร "วัดสารอด" ติดเชื้อกันเป็นแถบ เจ้าอาวาสต้องใส่ชุด PPE เข้าไปเยี่ยมสามเณร กระผม/อาตมภาพอาศัยที่พอมีความรู้ภาษาใต้อยู่นิดหน่อย บอกว่าให้เปลี่ยนวัดเป็นชื่อ "สาว่าไม่รอด" ใครไม่ใช่คนใต้ก็คงจะไม่เข้าใจมุกนี้

การที่พวกเราไม่ประมาท มีการระมัดระวังป้องกัน ก็จะช่วยให้เรารอดพ้นไปได้อีกระยะหนึ่ง โดยเฉพาะการปฏิบัติธรรมของเรานั้น เป็นที่พักรวม เหตุที่ไม่ทำที่พักต่างหากให้ ก็เพราะว่าถ้าทำแล้ว ต้องจ้างคนดูแลเป็นพิเศษเลย กระผม/อาตมภาพเคยวางแผนจะทำเป็นหอพัก ๕ ชั้น ก็คือถ้าสร้างหอพักนี่ ๓ ชั้นหรือ ๕ ชั้น ราคาก็ใกล้เคียงกัน

ถ้าหากว่าพักได้สักห้องละ ๕ คน ชั้นหนึ่งมี ๑๐ ห้องก็พักได้ ๕๐ คน ถ้า ๕ ชั้นก็ ๒๕๐ คน แค่นึกว่าคน ๒๕๐ คนมาช่วยกันขี้ อาตมาก็ท้อใจแล้ว ก็เลยเลิกล้มโครงการสร้างหอพักไป ให้ญาติโยมที่ไม่ต้องการจะนอนเบียดกับคนอื่นไปเช่าโรงแรม บังกะโล หรือว่ารีสอร์ต โฮมสเตย์อะไรก็ได้ กระจายรายได้ให้กับท้องถิ่นด้วย เพราะว่าถ้าทำหอพักแล้วไม่มีคนดูแลต่างหากไปเลย แค่เรื่องความสะอาดอย่างเดียวก็เป็นปัญหาใหญ่ ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่ม แค่จะเปลี่ยนให้ทันญาติโยมใช้ ก็เป็นเรื่องที่ลำบากแล้ว

 

สมัยที่อยู่ที่วัดท่าซุง พรรษาแรก ๆ กระผม/อาตมภาพทำหน้าที่รับโยมเข้าพัก โยมบางคนก็เหลือเกิน ต้องการห้องพักที่มีวิวดี ๆ ภาษาวัยรุ่นสมัยนี้เขาบอกว่า "รีเควสมาแต่ไกล"

กระผม/อาตมภาพหันไปมองหน้าเจ้าคุณหลวงตาวัชรชัย เจ้าคุณหลวงตาทำปากงาบ ๆ แบบภาษาใบ้ ตีความได้ว่า "ศาลา ๓ ไร่" ก็เลยสงสัย พอจัดให้โยมไปพักแล้ว กลับมาถาม เจ้าคุณหลวงตาบอกว่า "เวลาคนหลายคนอาบน้ำพร้อม ๆ กัน ที่ศาลา ๓ ไร่ น้ำทิ้งจะไหลลงไปเหมือนน้ำตก วิวดีมาก" ก็ไม่นึกว่าจะไปเจอลูกเล่นแบบนั้นเข้า..!

ดังนั้น...เพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นด้วยประการทั้งปวง หอพักวัดท่าขนุนก็เลย "แท้ง" ตั้งแต่ยังไม่ทันเป็นโครงการ แล้วไม่ต้องมีใครอาสาสมัครมาเป็นเจ้าภาพสร้างให้ เพราะถ้าหากว่าคุณสร้าง คุณต้องมาดูแลด้วย..!

ญาติโยมโปรดเข้าใจว่า หอพักแค่ประมาณ ๕๐ ห้อง ๕ ชั้น มีญาติโยมหลายคนเข้าไปเก็บ "เศษเงินหลังตู้เย็น" มาก็สร้างได้แล้ว กระผม/อาตมภาพก็ไม่ค่อยจะคบหาญาติโยมประเภทนี้เสียด้วย เพราะว่าทำอะไรก็มักจะทำคนเดียว

ดังนั้น...ในช่วงสงกรานต์ ให้พวกเราระมัดระวังให้ดี เจ็บไข้ได้ป่วยอะไรก็รีบแจ้งพระเจ้าหน้าที่ เขาจะได้ช่วยกันดูแล ช่วยกันตรวจตรา ถ้าหากว่าติดเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ เราก็มีทั้งโรงพยาบาลทองผาภูมิ มีทั้งโรงพยาบาลสนามวัดท่าขนุน ยินดีรับดูแลตลอด ๒ อาทิตย์ ถ้าท่านจะไปรักษาตัวอยู่ที่นั่น

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๑๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)