หากว่ากำลังใจของเรามีความมั่นคงแล้ว ก็จะยินดีในสิ่งที่ตนได้ พอใจในสิ่งที่ตนมี

พวกเราเมื่อปฏิบัติธรรมไปแล้ว สิ่งหนึ่งที่จำเป็นต้องมีคือ รู้จักแยกแยะ แยกแยะในที่นี้คืออะไร ? แยกแยะในธรรมารมณ์ อารมณ์ใจที่แทรกเข้ามา ทุกเวลา ทุกนาที ทุกวินาที แยกให้ออกว่าสิ่งนี้กิเลสชวน สิ่งนี้เป็นความจำเป็นในชีวิต

อย่างกิเลสชวนก็คือว่า จะไปซื้อนาฬิกา Patek Philippe รุ่น Limited Edition ราคา ๑๔๐,๐๐๐ ยูโรต่อหนึ่งเรือน คิดเป็นเงินไทยกี่ล้านบาท ?

นาฬิกามีไว้ทำอะไร ? มีไว้บอกเวลา ถ้ามีมือถืออยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ หรือไม่ก็ไปซื้อนาฬิกามิกกี้ เม้าส์ เรือนละ ๒๕๐ บาทก็ใช้งานได้เหมือนกัน จำเป็นอะไรที่จะต้องไปใช้ของราคาตั้งหลายล้าน แล้วยิ่งถ้าเจออย่างกระผม/อาตมภาพด้วยก็เฮงเลย เพราะว่าดูของไม่เป็น ใส่ของดีแค่ไหนก็แค่นั้นแหละ

บางคนหุ่นก็ไม่ให้ ต่อให้ใจรัก ใส่ไปก็ไร้ประโยชน์ กลายเป็น "มะพร้าวตื่นดก ยาจกตื่นมี" อย่างที่บางคนเขาเรียกประชดว่า "ไฮซ้อ" นั่นแหละ ไม่ใช่ "ไฮโซ"

ในเมื่ออยู่ในลักษณะอย่างนี้ เราไปลืมคุณค่าที่แท้จริงของวัตถุว่ามีไว้เพื่อใช้งานอะไร แต่ไปเอาวัตถุนั้นมาเป็นเครื่องเสริมบารมีของตนเอง แปลว่าเป็นคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเองอย่างแรงกล้า ต้องอาศัยของอื่น ถึงจะมั่นใจในตัวเองได้ เป็นคนที่น่าสงสารมาก

บางคนออกจากบ้านนี่หัวถึงเท้า ราคารวมแล้วเป็นล้าน อาตมาดูไปก็แค่นั้นแหละ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้บอกให้รู้ชัดว่า เขานั้นเป็นบุคคลที่กำลังใจไม่มีเครื่องยึด จึงไม่รู้ว่าทำไมต้องแสวงหาสิ่งภายนอกมาโดยไม่รู้จักพอ ?

อย่างอดีตนักร้องท่านหนึ่งคือไมเคิล แจ็คสัน เป็นบุคคลที่มีความสามารถมาก คนแบบนี้ประมาณว่าร้อยปีจะโผล่มาสักคน

ตอนไมเคิล แจ็คสัน เป็นคนผิวดำ หน้าตาดีมาก แต่ด้วยความไม่พอใจในสิ่งที่ตนได้ ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี ก็พยายามไปผ่าตัด ปรับเปลี่ยนใบหน้าตนเองจนเละเทะ ดูไม่ได้ ท้ายสุดก็เปลี่ยนหน้าจนหลับตาไม่ลง ไปไหนก็ต้องใส่แว่นตาดำ ต้องคอยหยอดน้ำตาเทียมอยู่ทุกครึ่งชั่วโมง ทรมานเป็นที่สุด

เพราะไม่รู้ว่าความต้องการที่แท้จริงของตนนั้น คือใจที่สงบ ไปคิดว่า ถ้าเปลี่ยนแปลงร่างกายแล้วใจเราพอใจก็จะสงบลง เป็นการหลงผิดออกนอกทางไปไกลมาก จนในที่สุดก็ต้องมีการใช้ยาระงับประสาท แล้วก็ตายเพราะยา..!

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้น ถ้าพวกเรามีกำลังใจที่มั่นคง ปฏิบัติธรรมแล้วก่อให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเองอย่างแท้จริง คือมีสติ ระลึกรู้อยู่เสมอว่าเราเป็นใคร มีฐานะอย่างไร ไม่หลอกลวงทั้งชราและทารก ...(หัวเราะ)...

บางคนก็จริงใจเกินไป จริงใจจนไม่เกรงใจสังคม ไม่ยอมปรุงแต่งอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว จึงอยู่กับคนอื่นเขาไม่ได้ กลายเป็นแปลกแยกจากสังคม

ถ้าหากว่ากำลังใจของเรามีความมั่นคงแล้ว ก็จะยินดีในสิ่งที่ตนได้ พอใจในสิ่งที่ตนมี โดยเฉพาะเห็นความเป็นธรรมดาของโลกนี้ ว่ามีการเกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงในท่ามกลาง สลายไปในที่สุด ก็จะปล่อยวางได้ ถ้าอย่างนั้นท่านทั้งหลายต่อให้อยู่ในสังคมที่เดือดร้อนวุ่นวายขนาดไหนก็ตาม ก็จะสามารถที่จะดำรงตนอยู่ได้อย่างมีความสุข

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๕
https://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=8586

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

#พระครูวิลาศกาญจนธรรม #หลวงพ่อเล็ก
#ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร
#พระพุทธศาสนา #watthakhanun