สัมผัสของผม

สวัสดีครับผมขออนุญาตเล่าเรื่องของผมนะครับ




ผมเป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาพระพุทธศาสนามาก ทุกวันจะปฏิบัติธรรมทุกอย่าง




เมื่อปีที่แล้วประมาณเดือนกันยายนเกิดเรื่องเหลือเชื่อกับผมครับ




อยู่ๆๆ ดีตาผมสามารถมองเห็นอะไรที่คนปกติมองไม่เห็น สิ่งแรกที่ผมมองเห็นด้วยตาเนื้อผมคือ

พระโพธิ์สัตว์กวนอิมพร้อมทั้งพุดภาษาจีนออกมามากมาย (ปกติผมพูดไม่ได้เลย)




หลังจากนั้นเป็นต้นมา ผมสามารถมองเห้นเทพเจ้า ผี เปรต และเหตุกาณ์ล่วงหน้า พร้อมทั้งพูดภาษาจีนโบราณทุกวัน (พิสูจน์แล้วจากอากงแก่ๆๆ ที่เรียนภาษาจีนโบราณมา ท่านว่า ไม่ช่ายภาษามนุษย์พูดกันเป็นภาษาบนสวรรค์ เป็นบทสวด ประมาณนั้น)



ผมทำสมาธิมาเป็นเวลาสิบกว่าปีไม่เคยเห็นไรเลย แต่พอเป็นแบบนี้กลับเห็นไรมากมายจนเบื่อ แล้วเครียด เครียด แล้วเบื่อ ปัจจุบัน ปล่อยวางครับ



เทพเจ้าที่ผมเห็นเป็นประจำ คือพระโพธิ์สัตว์กวนอิม ซึ่งมองเห็นด้วยตาเนื้อ ท่านมาหลายลักษณะ อาทินั่งดอกบัวมา กลับขี่มังกร อื่นๆๆ อีกมากมายท่านชอบพาผมไปดูนรก สวรรค์ (ผมกลัวมากๆๆๆ แต่โดนบังคับไปอ่ะ ตอนนี้เห็นจนเลิกกลัวแล้วครับ) ท่านพาไปตำหนักท่านบนภูเขาเขียวๆๆๆ ต้นไม้เยอะๆๆ มีดอกบัวเพียบเลยครับ



ที่สำคัญผมไม่เข้าใจนรก สวรรค์ที่ผมไปส่วนใหญ่ ไม่เห็นเหมือนแบบไทยหรือที่คนส่วนใหญ่เล่าให้ฟังเลย




นรกที่ไป เจ้าแม่พาเข้าไป มียักษ์จีน 2 ตนถืออาวุธ เฝ้าประตูใหญ่คนละด้าน หน้าตาดุดัน ผมต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง สูงใหญ่มาก นรกมีคนตัวซีด ขาวโพลน ทำท่าชูมือขอส่วนบุญเป็นแสนเป็นล้าน แล้วผมก็ตกใจกลัว รีบถอนจากกรรมฐานออกมา เพราะกลัว แถมร้องไห้บอกว่าไม่อยากดูอีกแล้ว กลัวจับใจ แต่ท่านก็ไม่ยอม พาไปอีก จนทุกวันนี้ผมมีเพื่อนเป็นผีไปแล้วครับ ล้อเล่น





สววรรค์ที่ไป เหมือนได้ขับรถบนปุยเมฆ แบบเร็วๆๆๆ กว้างใหญ่ไพศาล

แล้วผมก็มาหยุดต่อหน้าพระสามองค์ เป็นพระพุทธเจ้าอ่ะครับ แบบจีน ที่มีสามองค์





ผมเป็นแบบนี้จนชินชาไปแล้วครับ ไปหาพระสงฆ์ที่ปฏิบัติดี เพื่อชี้แนะแนวทางให้ผมหายจากการเป็นแบบนี้ ท่านหัวเราะ บอกว่า ไม่มีทางหาย เป็นบุญเก่าเรามากมาย แต่ผมคิดว่าเป็นกรรมมากกว่า เพราะผมเหมือนเป็นคนบ้าที่อยู่ดีๆๆๆ ก็พูดภาษาจีนไรมา เห็นไรมากมายจนปวดหัว




ผมขอเล่าคร่าวๆๆ เท่านี้ก่อนนะครับ เพื่อนๆๆ สนใจอย่างไร คราวหน้าจะมาลงรายละเอียดเพิ่มเติมให้นะครับ




ปล, ปัจจุบันผมอายุ 28 ปี จบการศึกษาจากต่างประเทศ ปัจจุบันเป็นประธานบริษัทแห่งหนึ่งของตนเอง ก่อนหน้านี้ไม่เคยหมกหมุ่นหรือคิดว่าสิ่งเหล่านี้ที่ผมได้เล่ามามีอยู่จริงเลย เพราะผมจบมาด้านวิศวกรรม สายวิทยาศาสตร์ ครับผม

 

ภาษาสวรรค์นั้นจะเรียกว่า ภาษาบาลี หรือถ้าเป็นจีนก็คือภาที่เขาใช้กันตอนราชวงศ์ซาง(ก่อนพุทธศักราช80ปี)

 

อนุโมทนา ค่ะ

หากประสงค์จะนำเรื่องราวมาบอกเล่าให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกัน ยินดีค่ะ ..

 

ดีครับ ผมเริ่มนั่งสมาธิ ได้ประมาณ 3 เดือน ชอบนั่งตอน ตี 3 ครับ ทุกวันนี้ มีเสียงผู้หญิง กระซิบข้างหูประจำเลยครับ เสียงนั้นบอกให้ผม นั่งสมาธิให้มาก ๆ ทำใจให้บริสุทธิ์ ขจัดจิตร้ายในตัวตนของผม อีกไม่นาน เจ้าของเสียงจะมาหาครับ และบอกผมว่า ถ้าผมปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ และอยู่ในสมาธิ ไม่เกิน 6 เดือน ผมบรรลุธรรมครับ ทุกวันนี้ ผมสับสนมาก เพราะงานที่ผมทำอยู่ ได้พบเจอผู้คนมากมายยยยยยยยยย ครับ ผมไม่รู้ว่าต้องดำเนินชีวิตอย่างไร และ ทิ้งท้ายครับ เขาจะมาพบผม ผมกลัวมาก และบอกว่า ผมต้องช่วยคนอื่น ผมยิ่งกลัว ขอผู้รู้ ช่วยให้คำตอบด้วยครับ

 

กำ


ตอบไม่ได้



ตอนนี้ผมใช้ไม้ตายครับ



เดินทางสายหลวงปู่มั่น




ใช้วิปัสนากรรมฐานมากที่สุด คือ เดินจงกรม



เพราะถ้าผมนั่งสมาธิ จิตจะดิ่ง ไปนรก สวรรค์ นิมิตมากมาย ร่วมกระทั้งเสียง แต่ไม่ทำให้ผมขจัดกิเลสในใจได้สักที พอออกจากกรรมฐาน นั่งสมาธิ จิตผมก็ไวกับสิ่งที่ได้สัมผัส เกิดเป็นอารมณ์ เท่ากับผมปฏิบัติไปมีค่าเท่ากับผมไม่ได้ปฏิบัติ เพราะนิมิตมีมากมาย ทั้งรูป เสียง จิต มีมาทุกวันไม่ซ้ำแบบ




ตอนนี้ผมไม่สนใจเลยครับ เหมือนเปิดทีวี แล้วไม่ได้ดูแล้วก็ไม่ได้ฟังด้วย ได้ยิน ได้เห็น แต่ไม่ได้เอามาใส่ใจครับ




เดินจงกรมดีสุดสำหรับผมตอนนี้ เพราะการที่เราย้อนมามองดูจิตเราได้สำคัญสุด ดีกว่าให้จิตเราไปมองสิ่งภายนอก ซึ่งมีมากมาย ปวดหัวครับ




ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนั้น อย่างนั้น




555++++





มีความรู้เท่าหางอึ่งเองครับ



ขอบคุณครับ

 

ดูจิต
รู้แล้วละวางไงครับ
ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานกันไม๊ครับ

 

ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

ขออนุญาตมาฮา ท่าน sathanaphon ครับ 55555

 

แต่ผมไม่มีอาจารย์เป็นคนเลยอ่ะ



ทำไงดี




หุหุ




ถูกทางอ่ะป่าวไม่รู้???

 

ถ้าอาจารย์ไม่ใช่คน ก็คืออาจารย์อยู่ดีอ่ะครับ
แล้วก็ต้องละวางอาจารย์ด้วย วางทั้งหมด
ลองถามอาจารย์สิครับ
ถ้าลูก(ศิษย์)อยากจะไปพระนิพพานในชาตินี้ ลูก(ศืษย์)จะทำอย่างไร
ฟังคำตอบท่านดูนะครับ แล้วตรึกตาม พิจารณาตาม

ดูซิ คำตอบจะตรงกันไม๊
ถามเลยท่าน เด๋ว กระผมไปพักผ่อนก่อนนะ วันหลังจะมีสนทนากับสหายธรรมด้วย

 

555++++

 

เราก็เป็นเหมือนคุณทุกอย่างยืนยันได้ไม่ไดโกหกแต่ขี้เกียจอธิบายแต่เรามีอีกอย่างคือถ้าคนเจ็บป่วยแล้วเราเอามือไปสัมผัสแล้วอธิฐานของพระแม่คนๆนั้นอาการจะทุเลาลงเราเรียนจบที่ไทยนี้แหละ

 

ครับผม



แต่ผมจะไม่ทำไรให้ใครทั้งสิ้นแม่ท่านจะสั่งหรือบังคับอย่างไรผมก้พยายามหลีกเลี่ยง



ก่อนมีท่านเป็นอย่างไร หลังมีท่านก็ขอให้เป็นอย่างนั้น





ผมถือว่า ถ้าท่านมาแล้วผมยังมีจิตใจที่ปราศจากกิเลสทั้งปวงได้ แล้วผมก็ยังไม่เคยคิดที่จะไปช่วยใคร เพราะกระทั่งตัวผมยังดีไม่เพียงพอ



ทุกวันนี้รู้สึกดีอยู่อย่างเดียว คือ ท่านทำให้ผมเห็นทุกข์ เพราะทุกข์คือของจริง



ผมจะไม่เอาอะไรอีกเลย แม้กระทั่งท่าน



ผมยืนยันว่าผมจะ วิปัสนากรรมฐานอย่างเดียว




ดูตัวผมเองอย่างเดียว ว่า "กรูมันเลวแค่ไหน"





จบข่าว




555+++

 

แก้ไขคำผิดครับ


แต่ผมจะไม่ทำไรให้ใครทั้งสิ้นแม้ท่านจะสั่งหรือบังคับอย่างไรผมก้พยายามหลีกเลี่ยง



ก่อนมีท่านเป็นอย่างไร หลังมีท่านก็ขอให้เป็นอย่างนั้น




ผมถือว่า ถ้าท่านมาแล้วผมยังมีจิตใจที่ไม่ปราศจากกิเลสทั้งปวงได้ แล้วผมก็ยังไม่เคยคิดที่จะไปช่วยใคร เพราะกระทั่งตัวผมยังดีไม่เพียงพอ

 

อนุโมทนาครับ เคยได้ยินเรื่องนิมิตไหมครับ นิมิตที่เกิดระหว่างภาวนา หรือการทำสมถะ
ในการภาวนาอาจเกิดนิมิตได้ ต้องดูต่ออย่ายึดติด

ลองโหลดมาฟังดูนะครับ
http://www.wimutti.net/pramote/

 

南無觀世音菩薩
<!-- / message --><!-- attachments -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>

</FIELDSET>
อนุโมทนาครับ....

 

ขออนุญาตเล่าเร่องขอตนเองนะครับ อย่างละเอียด โดยทั้งหมดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง เพื่ออย่างน้อย เรื่องที่เกิดขึ้นกับผม อาจจะเกิดประโยชน์กับใครบ้างไม่มากก็น้อย


เรื่องเล่าตอนนี้ 1


หลังจากที่ผมเดินทางกลับจากการางเรียนต่อประเทศอังกฤษ ( ผมจบตรี วิศวะเครื่องกล โปรแกรมอินเตอร์ ที่ธรรมศาสตร์ และปริญญาโทเศรษฐศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ยังคงค้างการเรียนปริญญาเอก ทางด้านเศรษฐศาสตร์ ที่ประเทศอังกฤษ) เพราะว่าผมได้กลับมาเปิดปริษัทของตนเองเสียก่อน แล้วการดำเนินเป็นไปได้ดี ก็เลยยังไม่สามารถไปเรียนให้จบดังใจหวังได้ ผมเปิดบริษัทมาได้ปีกว่าๆๆ จนกระทั้งเกิดเรื่องขึ้น


ส่วนใหญ่ผมจะใช้ชีวิตอยู่ที่เชียงใหม่มากกว่า เพราะผมชอบที่นี่ตั้งแต่เด็กๆๆๆ ผมมีออฟฟิตทั้งเชียงใหม่และกรุงเทพฯ ประมาณเดือนสิงหาคม พศ 2550 หลังจากไหว้สารทจีน ผมได้ไหว้เจ้าตามประสาคนมีเชื้อสายจีนปลายๆๆ พอไหว้เสร็จครอบครัว (บ้านจริงๆ และครอบครัวของผมอยู่นครปฐม ทำอาชีพค้าข้าว ) ก็ได้เรียกตัวกลับมาพบหน้า เพราะโดยปกติผมจะกลับบ้านปีละ ไม่เกิน 5 ครั้ง เพราะต้องเดินทางไปต่างประเทศบ่อยกับอยู่ที่เชียงใหม่ ผมก็ได้เดินทางกลับบ้านตามคำชวนของครอบครัว


ผมมาอยู่บ้านได้สองวันก็เป็นปกติดี สามารถเดินทางไปทำงานไปส่งลูกค้าไปต่างประเทศได้ ไปไหนต่อไหนได้ปกติอยู่ แล้วผมก็ได้ไปเที่ยวหาเพื่อนที่อำเภอเมืองจังหวัดสุพรรณบุรี ผมได้ไปเที่ยวกับเพื่อนผมสองคน ไปกินส้มตำเจ้าอร่อย แล้วเพื่อนผมมันก็ชวนผมไปไหว้พระที่วัดป่าเลไลย์ และไหว้เจ้าที่ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองที่ ท่านบรรหาร สร้างซะใหญ่โต

แต่ระหว่างที่เพื่อนชวนผมนั่นอากาศร้อนมาก แดดแรง ผมเลยไม่อยากไป ปฏิเสธเพื่อนไป แต่แล้วอยู่ดีๆๆ ก็พูดขึ้นมาว่า " ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยากให้เราไปไหว้ ก็จงทำให้แดดร่ม เราถึงจะไป " ผมยังตลกคำพูดตัวเองเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร ก็จัดการอาหารของตัวเองต่อไป จนเสร็จแล้วก็ขึ้นรถเตรียมตัวไปส่งเพื่อนกลับบ้าน แต่ผมไม่ได้สังเกตว่าตอนนั้นแดดได้ร่มเฉยเลย ซึ่งไม่มีที่ท่าว่าจะแดดร่มได้เลย เพื่อนผมก็เลยถฃท่วงสัญญาที่ผมพูดออกไป ผมก็เลยพามันไปไหว้พระซะงั้น


พอถึงวัดผมก็ไปไหว้ตามปกติ แต่สังเกตุว่าทำไมหลวงพ่อพระประธานยิ้มให้เราด้วย โดยปกติผมจะมาวัดนี้เกือบทุกปีตั้งแต่ๆ เด็กๆๆ ไม่รู้สึกว่าท่านจะยิ้มให้เรา แต่ทำไมวันนี้รู้สึกว่าท่านยิ้มให้เราเยอะมากมาย ก็ยังเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนมัน 555+++ ใส่ผม เสร็จแล้วก็ไปไหว้เจ้าที่ศาลหลักเมือง ก็ไหว้ตามปกติที่เคยว่า แต่มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นระหว่างผมซื้อธูปเทียน อยู่ดีๆๆ ผมก็พูดว่า " วันนี้อั๊วมาเองแล้ว " ซึ้งปกติผมไม่พูดจีน เพราะพูดไม่ได้ และไม่พูดด้วย เพื่อนก็งง แล้วมันยังพูดเลยว่าวันนี้ผมแปลกๆๆๆ แต่ผมไม่ได้รู้สึกแปลกนะ เฉยๆๆๆ



หลังจากนั้นก็ส่งเพื่อนกลับบ้าน ผมก็ขับรถกลับบ้านที่นครปฐม ก่อนเข้าบ้านผมได้แวะไปไหว้ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองประจำตลาดของผม คือบริเวณบ้าน เพิ่งสร้างใหม่ เริ่มก่อสร้างตั้งแต่ผมไปเรียนอังกฤา ผมกลับมาก็ประมาณ 2 ปีกว่าๆๆ ครับ สวยงามมากครับ แต่แบบเล็กๆๆนะครับ ผมก็เข้าไปไหว้เจ้าพ่อหลักเมือง ผมจะผูกพันกลับท่านมาก เพราะสมัยอยู่ต่างประเทศ เวลามีเรื่องไม่ดี ผมมักจะฝันเห็นงานประจำปีของศาลเจ้าประมาณ 4 ครั้งได้ ซึ่งเกิดมาไม่เคยฝันเห็นเลย


ผมไหว้ตามปกติอยู่จนเสร็จ สร้างเจ้านี้เพิ่งสร้างเสร็จ แต่ยังไม่ได้ทำพิธีเปิดเป็นทางการ และไม่มีคนดูแล ดังนั้นศาลจะสกปรกมาก มีแต่ขี้นก อยู่ดีๆๆก็หงุดหงิดมาก ไม่รู้เป็นไร ไปขอยืมมากวาดชาวบ้านแถวนั้นมากวาดเองจนเหนื่อย แต่ไม่สะอาด ก็เลยไปเกณฑ์คนงานที่บ้านมาทำความสะอาดศาลเจ้าอีกประมาณ 5 คนได้ เรียกว่าล้างศาลเจ้าเลย ผมเหนื่อยมาก เหงื่อเต็มตัว เลยรีบเข้าบ้านเพื่ออาบน้ำ


ระหว่างอาบน้ำ ผมเกิดนิมิตเห็นตัวเองใส่ชุดแดงทั้งตัว ทำพิธีอยู่ในศาลเจ้า มีคณะกรรมการศาลเจ้าต่างๆๆ ทั่วไปหลายร้อยคนล้อมผมไหว้ ผมเห็นผมเป็นม้าทรง ผมตกใจ แต่ไม่ได้คิดไรมาก เพราะคิดว่า วันนี้เราท่าทางจะไปไหว้เจ้ามาก เลยเพี้ยน คิดแค่นี้เอง ผมก็รีบอาบน้ำมาแต่งตัว



แต่แล้วก็เกิดเรื่องจนได้



ติดตามตอนต่อไปครับ (รับรองว่าเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆๆ)

 

อ้าว...เปิดมาหน้า 2 นึกว่าจะได้อ่านต่อ...


หายไปไหนแล้ว..

 

อนุโมทนาค่ะ คุณมีของเก่ามาจริงๆค่ะ ซึ่งเราไม่มีแบบคุณ ไม่ว่าพื้นฐานชีวิต งาน อาชีพ เราก็คงต้องสะสมเดี๋ยวนี้ ปัจจุบันนี้ และอนุโมทนากับคนรุ่นใหม่อย่างคุณด้วยความจริงใจ อ้อ รออ่านอยู่นะคะ

 

เป็น บุญเก่าที่เคยสร้างไว้ครับ
อนุโมทนา ครับเรื่องราวดีๆ ด้วยครับ