วิธีปล่อยสัญญา สังขาร

มีร่างกายก็มีทุกข์
มีจิตใจก็มีทุกข์
ร่างกายต้องหาเลี้ยงปากท้องอยู่เป็นนิจ
จิตใจต้องข้องอยู่กับกุศลและอกุศลอยู่เป็นนิจ
ร่างกายมีเกิดแก่เจ็บตาย
มีจิตใจก็ต้องท่องไปในภพภูมิต่างๆ
เมืองพระนิพพานเป็นเมืองที่พ้นจากสิ่งเหล่านี้
เป็นเมืองใสเหมือนแก้วคำว่าใสเหมือนแก้วเป็นเพียงคำสมมุติเรียกเพื่อความเข้าใจเท่านั้นเทียบกับนิพพานจริงไม่ได้
สุขแบบโลกคือสุขปนทุกข์
สุขเมืองพระนิพพานเหนือสุขแบบโลก
คือไม่มีร่างกายที่เกิดเเก่เจ็บตายให้เป็นทุกข์
ไม่มีจิตใจที่ต้องท่องไปในภพภูมิต่างๆเท่ากับไม่มีเกิดไม่มีดับไม่มีตาย
ร่างกายและจิตใจคือเหตุแห่งทุกข์
เมืองพระนิพานเป็นเมืองสิ้นเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง
เมืองที่สิ้นเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวงจึงมีแต่สุขฝ่ายเดียวเข้าใจแบบนี้คับ

 

เนี่ยะ ลวกเพ่ ชงซับ ลองสังเกต สหทำmix ไร้กม อะไรนี่ก็ได้

จะเห็นว่า คำถามของ ลวกเพ่ มันทำให้ ไร้กม สร้าง วจีกรรม ขึ้นมา

แล้วก็ ปิดนิพพาน ไปโดยปริยาย

 

https://palungjit.org/threads/ขอเชิญร่วมสร้างเจดีย์-ณ-วัดป่าพัฒนาราม.725189/

ฝากด้วยนะโยม..

 

หูกระทบเสียงเป็นระลอกๆ บางทีก็มีความหมาย บางทีก็ไม่มีหมาย ไม่มีความเห็น ทางตรงเราจำเป็นไหมที่ต้องมีที่ตั้งความรู้ หรือควรจะตั้งความรู้สึกไว้ที่ไหนครับ

 

เวลา อนิจสัญญา ยกขึ้น กลายเปน ญาน

อุเบกขาจับอยู่กับ อนิจสัญญา(เกิด ดีบ)

สติ บริสุทธิอยู่

สิ่งที่ ปรากฏเปน ผัสสะ จะกลายเปน
อนิมิตตสมาธิ

พอเสพคุ้น อนิมิตสมาธิ มากๆ

ก๊จะวิวัฏ ไป สัมผัส จับต้องได้
ถึง อรรรสของธรรม ชื่อ.....

อัปณิหิตสมาธิ

ดังนั้น

จิตไม่มีที่ตั้ง

ซึ่ง ไม่ได้แปลว่า จะไป ตั้งจิตไว้ที่ไหน
ท่าไหน กับ อะไร

การตรึกแบย จะเอา จิต ไปตั้ง อย่างงั่น
อย่างงี้ นี้คือ มิจฉาทิฏฐิร้ายแรง เหน
จิตเที่ยง เปนตน มีตน ของตน

คำว่า จิตไม่มีที่ตั้ง อัปนิหิต จริงต้อง
แปลว่า "จิตไม่เกิด"

เพราะ จิต พ้น พราก รูป นาม ไปทั้งสองส่วน

ปัจจัยที่จะทำให้ จิต ก่อตัว หมุนวนเปนวัฏฏะ
ขาดสะบั้น!!

อสังขตธาตุ เปน อย่างไร ก้จะประจักษอยู่

ไม่มีจิต ไม่มีภาระแบกหาม ขึ้นหัว
เข้านิพพาน

 

ถ้าจะ ตั้ง จิตไว้ที่ไหน

ก้ให้ ผลิกเปน

ตามเหนความดับของจิต
เปนประจำแทน

จนกว่า จะ รู้ชัด

พอรู้ชัด ก้ให้ ระลึก อาการรู้ชัด
เปน สภาวะธรรม

ก้จะ ฝึกฝน การรับรู้ ว่ารู้ชัดแล้ว

กิจอื่นมีอีกไหม

ก้ ว่ากันไป

ตามวิบาก หรือ เปนการกำเริบกลับ
ก้พินาไป ตามสมควรแก่ตน

 

สัญญาเหล่านี้สอนให้ล่ะทุกๆอย่างหรือเปล่าคับ ทำงานโดยที่ไม่มีอะไร ก้เป็นความสุขอีกแบบหรือเปล่าคับ

 

หมด แบบ จิฮับ

หากยังแล่นไปตรึก แบบ

ก้ ยกเหนไปหกตัวตรง
ไม่มีโต๊ด ว่า

อุปลาทาน ยังอยู่ ครบ ไร งี้

เหนไปโต้งๆ ว่า ล้ำหน้า
แล้ว เป่าปรีด ตั้งเตะ
จากกึ่งกลางสนามใหม่

 

ตัณหา กะชาน นี้แตกต่างกันใหมคับ

 

กลัว กุสลธรรม หรอ?

 

พี่แสงสัญญาณดีๆหน่อยจะอ๊อ.....

 

การสัมผัสทางอายตนะทั้งหก
สัมผัสทางใดก็ให้น้อมไปด้านในกุศล
หากสัมผัสเห็นอกุศลก็ให้ใช้กำลังใจพลิกจากอกุศลไปด้านกุศล
ตัวอย่างเช่นเห็นคนทะเลาะวิวาทด่าทอกันดูแล้วหากสามารถห้ามได้ก็ห้าม
ดูแล้วห้ามไม่ได้ก็ปล่อยไปตามกรรมพร้อมกับนึกในใจว่าวันข้างหน้าให้เป็นมิตรกัน
การตั้งความรู้สึก
ควรตั้งความรู้สึกไว้ที่พรหมวิหารดีที่สุดคับ

 

สังขารอุปมาด้วยต้นกล้วย สัญญาอุปมาด้วยพยับแดด

 

ต้อง กองเดียว ฮับ

หากเปน สอง


นี่ ยังสัดส่ายอยู่


" ธรรมอื่นยิ่งกว่า " เปนสภาวะธรรม อย่างหนึ่ง

ลอง เฝ้น พินา ดู

 

สังขารเป็นขันธ์ ไม่ใช่สิ่งที่ต้องไปละ ให้ละความเห็นผิด หรือว่าให้สร้างความเห็นที่ถูกตรงตามความเป็นจริงกันครับ

จิตตสังขารเป็นขันธ์ พระอรหันต์ก็มีอยู่เป็นปกติธรรมดา ใช่ไหม

 

สังขารขันธ์ บางเหล่า มาพร้อม พร้อม เวทนา กรรมเก่า
จัดลงเป็น อัพยากฤติ ต่อให้เป็นวิบากถึง ฆ. ยังจัดเป็น
ถูกลอตเตอรรี่ ( พระท่านว่า )

ดังนั้น

จึงเหลือกองเดียว ฉลาดใน ........ กองเดียว

เท่าทันทิฏฐิ ก็แปล

ถึงพร้อม ทิฏฐิธรรม ก็แปล

เป็น ธรรมอย่างเดียว ก็แปล

กิจอื่นกว่านี้ ไม่มีอีก

จบได้แม้นในระหว่างมีชีวิต จะไม่บรรลุอะไร