เรื่องเด่น วิกฤตถ้ำเขานางนอน ทีมหมูป่าติดถ้ำ ครูบาบุญชุ่มช่วยได้ แต่ไม่พ้นถูกตั้งคำถาม ใช่หน้าที่ของพระหรือ ?

วิกฤตถ้ำเขานางนอน ตอน ๑
ทีมหมูป่าติดถ้ำ
ครูบาบุญชุ่มช่วยได้
แต่ไม่พ้นถูกตั้งคำถาม ใช่หน้าที่ของพระหรือ ?
--------------



เปิดฉาก
เรื่องเจ้าป่าเจ้าเขามาดังมากอีกครั้งในสังคมไทยพุทธบ้านเราก็ตอนที่นักฟุตบอลเยาวชนทีมหมูป่าไปติดอยู่ในถ้ำเขานางนอนนี่เอง ไม่นึกเลยว่า ทีมฟุตบอลท้องถิ่นทีมเล็ก ๆ จะมาดังระเบิดระดับโลกไปได้ชั่วไม่ทันข้ามสัปดาห์ แม่ช่วงนี้เป็นช่วงแข่งขันฟุตบอลโลก แต่ทีมฟุตบอลโลกตัวจริงหลายทีมก็ดังไม่เท่าทีมหมู่ป่าของไทย เพราะบางทีมมาแค่รอบแรกก็ต้องหิ้วรองเท้ากลับบ้าน แต่ข่าวทีมหมูป่าดังต่อเนื่อง มิหนำซ้ำกองเชียร์ของบอลโลกแต่ละทีมยังเทใจมาช่วยทีมหมู่ป่าเสียอีก เทใจให้ออกจากถ้ำได้

“มูปะ ซูซู...” เราคงได้ยินเสียงเชียร์แปร่งๆนองนี้จากกองเชียร์บอลโลกหลายทีม

ขณะที่ทั่วโลกให้กำลังใจ ไทยเราเองก็ให้กำลังใจกันด้วย แต่ไม่วายมีเรื่องเจ้าป่าเจ้าเขามาเกี่ยวข้อง เพราะคนในท้องถิ่นเชื่อกันว่า การติดอยู่ในถ้ำของพวกเขาไม่ใช่ธรรมดาแล้วจะต้องมีอิทธิฤทธิ์ของเจ้าป่าเจ้าเขามาเกี่ยวข้องแน่นอน



เจ้าแม่เขานางนอน
นี่คือชื่อเจ้าป่าเจ้าเขาที่ถูกเอ่ยถึง เพราะเหตุที่ภูเขานางนอนที่มีถ้ำนางนอนอยู่นั้น ยอดเขาที่ทอดยาวมีสัณฐานเหมือนรูปหญิงนอนหงายมีอวัยวะครบถ้วนทั้งศรีษะหน้าปากและทรวงอกที่มีถัน ๒ เต้าตั้งงอนงาม

สัณฐานดังกล่าวทำให้เกิดนิทานพื้นบ้าน...หญิงสาวสูงศักดิ์ตามหาคนรักซึ่งเป็นชายหนุ่มคนเลี้ยงม้าแต่ก็คลาดกัน เป็นเหตุให้หญิงสาวสูงศักดิ์เสียใจแต่ก็รอคอยคนรักจนตัวเองตายลงและเล่ากันว่านางน่าจะเป็นต้นเรื่องของเจ้าแม่เขานางนอนที่กลายมาเป็นเจ้าป่าเจ้าเขาผู้ศักดิ์สิทธิ์และมีอิทธิฤทธิ์มากมายในเวลานี้

เป็นเรื่องแปลก (ถ้าไม่หลอกกัน) จู่ๆก็มีเฟชบุคของหญิงไทยคนหนึ่งเผยแพร่มาจากต่างประเทศระบุว่า

“...เธอฝันเห็นภูเขานางนอน เห็นผู้หญิงคนหนึ่งสูงใหญ่แต่งตัวดีทำนองเหมือนเจ้าหญิงโบราณยืนอยู่สีหน้าแววตาดุดันแสดงความโกรธร้องบอกว่า อยู่ที่นี่มา ๓๐๐ ปีแล้ว ในฝันท่านเหมือนกับบอกว่าได้กักตัวทีมหมูป่าไว้และไม่ต้องการเครื่องเซ่นสังเวย แต่ต้องการพบครูบาบุญชุ่มท่านเดียว ไม่ต้องการพบคนอื่น...”

เธอโพสต์ความฝันนี้ทางเฟชบุคบอกว่าให้ช่วยกันแชร์ต่อด้วยเพื่อว่าจะเป็นประโยชน์แก่คณะทำงาน เธอยืนยันว่าไม่รู้จักใคร ไม่รู้แม้แต่ครูบาบุญชุ่มที่นางในฝันเอ่ยถึง

ปรากฏว่าได้ผล เพราะวันรุ่งขึ้นเราก็ได้ทราบข่าวกันทางสี่อมวลชนว่า...ครูบาบุญชุ่มท่านจะไปที่ถ้ำเขานางนอนเพื่อทำพิธีช่วยทีมหมูป่า...ข่าวนี้ทำให้คนไทยได้เฮกัน เพราะหลักความจริงก็คือปุถุชนเรายามทุกข์ก็คงไม่มีปฏิเสธการช่วยเหลือจากใครหรอก รู้จักหรือไม่รู้จักรับไว้ก่อน ยิ่งไปติดอยู่ในถ้ำอย่างนั้น ผู้คนที่เอาใจช่วยก็อดคิดถึงอำนาจลี้ลับไม่ได้ซึ่งก็ใช่ว่าจะไม่จริงเอาเสียเลย
ดังนั้น เมื่อผู้ที่มาช่วยเหลือคือครูบาบุญชุ่ม ซึ่งคือผู้ที่คนส่วนใหญ่มั่นใจว่ามีคุณสมบัติสามารถสื่อสารกับอำนาจลี้ลับได้ คนทั้งหลายก็รู้สึกเหมือนข้าวได้ฝนปลาได้น้ำ ไม่มีใครจะสนใจคำท้วงติงจากปัญญาชนอย่าง อ.สุจินต์ สังคมในใจว่าครูบาจะติดต่อกับหญิงในฝัน ซึ่งตอนนี้สังคมเริ่มเชื่อแล้วว่าเจ้าแม่มีตัวตนจริง และต้องการพบครูบาบุญชุ่มจริง


ครูบามาแล้ว
วันรุ่งขึ้น สังคมสบายใจ ครูบาบุญชุ่มมาที่หน้าถ้ำนางนอนจริง ๆ ท่านมาสวดมนต์แผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศลให้เจ้าป่าเจ้าเขาจะได้เกิดเมตตาเปิดทางให้ทีมหมู่ป่ากลับออกมาได้ พิธีกรรมที่ท่านทำผสมผสานกันระหว่างความเชื่อในพระพุทธศาสนากับตามความเชื่อของท้องถิ่น หลังทำพิธีก็มีคำพูดจากท่านทำให้สังคมคลายความทุกข์ใจมากขึ้น ท่านบอกว่า

“เด็กๆไม่เป็นอะไร ปลอดภัย สบายดี อีก ๒ วันก็ออกมาได้”

จากคำพูดของครูบาแสดงว่า เด็กถูกกักตัวจริง และผู้ที่กักตัวเด็กไว้ก็มีจริง แล้วจะเป็นใครล่ะ ? ถ้าไม่ใช่นางในฝันของที่มีผู้หญิงคนหนึ่งโพสต์ทางเฟชบุคว่าฝันเห็น และจะเป็นใครไปอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่คนที่รอพบครูบาบุญชุ่ม ?

นี่แสดงว่า ครูบาบุญชุ่มได้พบกับนางแล้ว คุยกันแล้ว นางยอมแล้ว แล้วต่อมาอีก ๒ หรือ ๓ วันคณะค้นหาก็พบตัวทีมหมูป่าจริงอย่างที่ครูบาบุญชุ่มบอก เล่นเอาคนไชโยโห่ฮิ้วกันไปทั่วประเทศ ไม่เว้นแม้กระทั่งพระสงฆ์องค์เจ้าที่คอยสวดมนต์ให้กำลังใจ รวมทั้งพี่น้องต่างศาสนาที่เอาใจช่วย จึงขอขอบคุณแทนทีมหมูป่าและชาวพุทธที่เอาใจช่วย

แต่ก็มีท่านที่มีปัญญาล้ำลึกหลายท่านท้วงติงแบบสวนกระแสดีใจของมหาชนที่ต่างชื่นชมครูบาท่าน บางท่านว่า คนที่ควรยกย่องคือทีมค้นหา...ซึ่งก็เท่ากับบอกว่า อย่าไปชื่นชมครูบาบุญชุ่มมากนัก ก็ไม่เป็นไร ถือว่าให้สติกัน ทว่าสำหรับบางท่านท้วงติงแรงเลยว่า “...ทำไม่ถูก ไม่ใช่หน้าที่ของพระ ไม่ตรงตามพระธรรมวินัย...ทำไมไม่นึกถึงวิบากกรรมของเด็ก...” คำพูดนี้แหละ สังคมก็เลยถามกลับว่า แล้วพระช่วยคนมันผิดตรงไหน ? ผมเองก็พลอยอยู่ไม่สุขจึงต้องเด้งเชือกออกจากมุมมาเต้นเหยงๆ อีกครั้ง ทั้งๆที่อยากหลบมุมเต็มที

ทำไมครูบาต้องมา ?
หลายคนบอกว่า เพราะท่านมีอดีตชาติที่สัมพันธ์กับ “นาง” ที่ถ้ำนางนอน ซึ่งบัดนี้เธอคือเจ้าป่าเจ้าเขาและรอพบท่านอยู่ และเลยทำให้หลายคนโยงไปว่า ท่านคืออดีตชายเลี้ยงม้าคนรักของนางเมื่อ ๓๐๐ ปีมาแล้ว ครูบาจะเป็นอย่างนั้นหรือไม่ ? ผมจนปัญญาจริง ระหว่างการค้นหา (๓ กรกฎาคม) ผมมีโอกาสพาคณะไปกราบท่านเจ้าคุณสายวิปัสสนา คือ พระภาวนารัตนญาน หรือครูบาอริยชาติ ที่วัดป่าแสงแก้ว จังหวัดเชียงราย ได้สนทนากับท่าน

ตอนหนึ่งผมถามว่า “ครูบาได้ไปที่ถ้ำนางนอนบ้างหรือเปล่า ?” ความหมายของผมก็คือ ครูบาไม่ไปช่วยเด็กติดถ้ำบ้างหรือ ? ท่านตอบเป็นภาษาเหนือถอดเป็นภาษากลางได้ความว่า

“ไปแล้ว ไปก่อนครูบาบุญชุ่ม แต่เขตนั้นเป็นเขตบารมีของครูบาบุญชุ่ม อาตมาเลยกลับ”

เป็นไปได้ไหม ? คำพูดนี้ สะท้อนว่า ครูบาอริยชาติไปแล้วพบเจ้าป่าเจ้าเขาแล้ว เจรจาขอให้ปล่อยตัวเด็กแล้ว แต่เจ้าป่าเจ้าเขาไม่ยอม ซึ่งอาจจะไปตรงกับความฝันของผู้ที่โพสต์ผ่านมาทางเฟชบุคว่า

“....นางในฝันไม่ต้องการเครื่องเซ่น ไม่ต้องการพบใคร นอกจากครูบาบุญชุ่ม...”

ถ้าตรง ก็แสดงว่า ฝันที่ผ่านมาทางเฟชบุคเป็นจริงแล้ว และนี่น่าจะเป็นเหตุผลหลักที่ครูบาต้องมา



หน้าที่ของพระ
คือ การช่วยโลกให้พ้นทุกข์ได้รับสุข อย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสบอกว่า “เธอทั้งหลายจงจาริกไปเพื่อประโยชน์แก่ชาวโลก” การช่วยสังคมของพระ หากไม่ทำด้วยบริสุทธิ์ใจ หวังลาภสักการะแอบแฝงผิด พระพุทธเจ้าทรงเรียกว่า “กุละทูสะกะ-ประทุษร้ายตระกูล” และตำหนิอย่างแรงเนื่องจากทำให้ชาวโลกสียหายเพราะเกิดเลื่อมใสแบบผิดทาง ทรงปรับโทษหนักถึงขั้นอาบัติขั้นสังฆาทิเสส ความผิดนี้ร้ายแรงรองลงมาจากปาราชิกซึ่งเป็นโทษหนักสุดเท่ากับประหารชีวิต จะพ้นผิดได้ด้วยการต้องอยู่ปริวาสกรรมประจานความผิดตัวเอง แต่สำหรับการกระทำของครูบาบุญชุ่มและของพระทั่วประเทศในกรณีนี้ดูแล้วมิได้เป็นเช่นนั้น ทุกคนเห็นตรงกันว่า ท่านช่วยด้วย”จิตมหากรุณา” คือ สงสารพวกเด็กๆ สงสารพ่อแม่ของเด็กๆ ซึ่งสังคมก็รับรู้กันทั่ว ถ้าอย่างนี้แล้วยังหาข้อผิดของท่านถึงขั้นต้องตำหนิติเตียนกันมากมายไม่เจอเลย จะมีก็แต่โทษเล็กน้อยๆที่อาจมีได้โดยคาดไม่ถึง เช่น การทำพิธีบูชาป่าเขา ซึ่งก็เป็นพิธีกรรมตามความเชื่อของคนในท้องถิ่นที่ท่านคุ้นเคยและอนุวัตรตาม ก็ไม่ใช่ว่าจะขอถึงเจ้าป่าเจ้าเขาเป็นสรณะ แต่เพียงเพื่อสื่อให้ท่านเหล่านั้นเกิดจิตเมตตาอ่อนโยนไม่ทำร้ายเด็กแล้วเปิดทางให้เด็กออกมา

เรื่องนี้คนมีสภาวะจิตปกติย่อมเข้าใจได้ เว้นไว้แต่มีปัญญาแล้วยึดมั่นในปัญญาไม่เปิดทางให้เมตตากรุณาสัมปยุต (เข้ามาประกอบร่วม) ก็จะสุดโต่งแข็งกร้าว แล้วหาทางจับผิดลูกเดียว จนแสดงมุทิตา คือ ยินดีในความดีของผู้อื่นในความสำเร็จของคนอื่นไม่เป็น เข้าทำนองอย่างที่เรียกว่า “ริษยา” ชาวบ้านริษยากันก็น่าเกลียดอยู่แล้ว แต่ยิ่งนักธรรมะริษยากันยิ่งน่าเกลียดใหญ่

เขียนสะกิดกันไว้ ให้พระดีได้ทำงานบ้าง เพราะทุกวันนี้ผู้มีปัญญาต่างพิพากษาจนจะหาพระดีไม่ได้อยู่แล้ว ขอเถอะผู้มีปัญญาทั้งหลาย




โดย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ร้อยโท ดร. บรรจบ บรรณรุจิ

ขอบคุณที่มา

 

ประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน

 

จิตดี คิดดี พูดดี

 

ผมมีประสบการณ์อันนึง เป็นเรื่องที่แม่ผมเจอมากับตัว

เพื่อนของแม่ผมที่บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ แกก็เป็นคนนับถือพุทธ แต่แกไม่รู้เป็นอะไร จะชอบว่าพระ ว่าคนสวดมนต์ ว่าคนทำบุญ แม่ผมก็งงว่า ไม่รู้แกเป็นอะไร คนในบริษัทก็ไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับแก

จนมาวันนึง แกก็มาเล่าให้เพื่อนที่บริษัทฟังว่า จู่ๆแกเกิดหายใจไม่ออกตอนอยู่บ้านคนเดียว ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นโรคอะไรมาก่อน แกบอกว่า ตอนที่แกหายใจไม่ออกเหมือนกับว่าจะตายอยู่แล้วนั้น จิตแกนึกสวดมนต์ขึ้นมาอยู่ในใจ ทั้งสวดทั้งรู้สึกสำนึก ทั้งนึกขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้มีชีวิตรอด

 

ถือเป็นกิจของสงฆ์ครับ
ประโยคแรกที่พระพุทธเจ้าตรัสบอกเมื่อส่งพระ ๖๐ รูป
ออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาครั้งแรกก็คือ

จรถ ภิกฺขเว จาริกํ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ขอพวกเธอจงเที่ยวไป
พหุชนหิตาย เพื่อประโยชน์ของคนหมู่มาก
พหุชนสุขาย เพื่อความสุขของคนหมู่มาก
โลกานุกมฺปาย เพื่ออนุเคราะห์แก่โลก

ในเมื่อโยมเขาเดือดร้อน เขามีความทุกข์
พระไปแล้วเขามีความหวัง มีความสบายใจ
มีความสุข เป็นไปตามที่พระพุทธเจ้าสั่งไว้เลย