มารมีจริง

กิเลสมาร มีจริง..

ดูที่ใจตนสิ เห็นหรือเปล่า..

 

พระเณร มาปฏิบัติ ก็ได้ชาวบ้านค้ำชู ให้ข้าวให้น้ำหย่อนลงในบาตร..

ถ้ามัวมาถือว่าตัวดี ตัววิเศษ จะช่วยชาวบ้านได้อย่างไร..

ทำซ้ำ..

 

วันนี้เสียง วิ๊ง วิ๊ง ในหูดังมากเลย ไม่ฟังยังได้ยินชัด..

ละเอียด ละเอียด เข้าไปทุกที..

 

พึ่งนั่งคุยกันมามันบอกผมอ้วนเสพแต่ธรรมมารมณ์
55เพี้ยนเหมือนกันกิเลสมาร
มันบอกให้กำจัดมันมั้งมันอึดอัด

 

ธรรมแท้ๆ ย่อมต้องออกจากใจแท้ๆ
(ใจใครก็ได้ขอให้เป็นใจแท้ๆเป็น
ธรรมหมด)ถ้าออกจากจิตสังขารย่อมไม่ใช่ธรรมแท้

 

ก้ต้องอาศัย จิตสังขารนั่นแหล่ะ มาเป็นเครื่องรู้ให้จิต เครื่องระลึกให้สติ จึงเรียกว่าธรรมมะออกจากใจ ไม่ใช่ข้างนอก เพราะอาศัย กายใจตัวเอง ไม่ได้อาศัย บ้าน วัด โรงเรียน หรือ ใคร

 

อภิสังขารมาร สุดยอดแห่งมารขัดขวาง
การเห็นแจ้งในความจริง ที่มันอยู่ในทุกๆ
ตัวคน

 

วิธีพระพุทธเจ้า แหลมคม ฉลาดลึกซึ้ง มารเลยไม่รู้ ว่า
ใช้มารเป็นเครื่องมือ
ในการปฏิบัติเพื่อพ้นได้

โยนิโสมนสิการ คือ กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย
กระทำไว้ในใจก็เรียกอีกชัดๆ ก้ กำหนดรอบรู้ทุกข์ในภายใน

เรียกว่า เรากำหนดรอบรู้ของเราเองในภายในจิต คนอื่นมันไม่รู้หรอก ว่าเราปฏิบัติอยู่

เรียก ว่า แกล้งโง่ให้คนอื่นฉลาดไป แต้แท้ที่จริง โดนสับขาหลอก จึงเรียกว่าแยบคาย

มาร 5 ตกกะป๋อง ป๊อ แป้ ป๊อ แป้

ใครจะรู้ว่า วิธีที่ง่ายที่สุด เป็น วิธีที่เลิศที่สุด หญ้าปากคอก เส้นผมบังภูเขา

 

555555555

สองสหาย เริ่มคุยกันเอง เริ่มสนทนาธรรมกันเองแล้ว..

55555555555

 

บิดาแห่งความหลอน

แดนซ์ซิ่งไปพอ..

เชิ๊บ เชิ๊บ..

 

พิมพ์ อยู่ อ่าน อยู่ ก็ ดู จิต ได้..

ไม่มีกาล ไม่มีเวลา เป็น อกาลิโก..

555555555555

 

คะเต คะเต ปาระคะเต
ปาระสังคะเต โพธิสวาหาฯ

 

อย่าดื้อด้าน น่ะ สัตว์โลก เอ๋ย..

รีบข้ามฝั่งไปเสีย โลกภายหน้าไม่น่าอยู่อย่างยิ่ง..

 

วจีทุจริต ก็เป็นการเสริมพลังให้มาร
ฮึกเหิมมีกำลังขัดขวางความเข้า
ใจธรรม
การทำวจีทุจริต
เป็นกิเลสที่ค่อนข้างละเอียดยากที่จะรู้สึกตัวว่าทำไปตอนไหนบ้าง
จนกว่าจะเจอคน พูดสวนกลับแต่บ่อยครั้ง
ก็ไม่ระคาย

 

สับขาหลอก ใครเห็นความจริงก็ ต๊ะ ติ๊ง โหน่ง..

 

ธรรมแท้ ละเอียด ลึกซึ้ง ไม่ใช่จะมาป่าวประกาศ ไปเรื่อยเปื่อย..

ในกิเลส มี ธรรมแท้ ซ่อนอยู่..

ปัญญาอันยิ่ง จะทำให้เห็นความจริง..

ต๊ะ ติ๊ง โหน่ง..

 

เวลาฝึก ในการอ่านโพส ทำแบบนี้ครับ จะทำให้มาร 5 มันหลง

เช่น เวลาอ่านไป สังเกตุไหม จะมีการพากเสียง เหมือนกับการอ่านในใจ

ประมาณนั้น เวลาที่อ่านไป เสียงในหัวสมองก็พากตาม เราก็กำหนดรู้ ในใจไปด้วย
อย่างเป็นกลางๆ อย่าเพิ่งให้ ค่า
แต่คอย สังเกตุ
ความยินดีเมื่ออ่านในข้อความ
ความยินร้ายเมื่ออ่านในข้อความ
ความเฉยๆเมื่ออ่านในข้อความ

สังเกตุแบบรู้เฉยๆ อาการตัวไหนเกิดขึ้น กำหนดรู้ไป
แล้วก้อ่านต่อไปจนจบ
อย่าเพิ่ง ไปตัดสิน ในข้อความ

แม้อ่านแล้วจะเกิดยินดีชอบใจ แค่เพียงกำหนดรู้
แม้อ่านแล้วจะเกิดไม่ชอบใจ แค่เพียงกำหนดรู้
แม้อ่านแล้วจะเกิดเฉยๆ แค่เพียงกำหนดรู้

ฝึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ อารมณ์มันจะสลับกัน การอ่านข้อความ ในแต่ละชื่อ
เสียงที่พากในใจหรือ ในหัวสมอง ในแต่ละข้อความ
มันจะมีพลังบางอย่างออกมาด้วย

เช่น ว่า เราอ่านข้อความของคนนี้ โดยชำนาญ พอคนคนนี้ แม้จะเปลี่ยนชื่อ
มันก็จะยังมีเสียงพากของคนนี้เหมือนเดิม
เรียกว่า พลังงานมันเหมือนกัน แม้จะใช้ชื่อ หลายชื่อ
แต่พอพิมข้อความออกมาแล้ว พลังงานมันจะเหมือนกัน
ทีนี้ พอเริ่มสังเกตุ ได้ถึงขั้นนี้ อย่าเพิ่งไป สงสัย

ให้ทำความสังเกตุ ที่ใจต่อไปอีก เหมือนเดิมเวลาอ่านโพส
พอชำนาญเข้า ชำนาญเช้า

สติจะรู้ทันความยินดี ยินร้าย เฉยๆ แม้ ส่วนหยาบๆ
มันจะเหมือน วาป แปล๊ปๆ จะเกิดรู้ทันทีและวางทันที ว่า คนนี้ใคร
รู้แม้กระทั่ง ตอนนั้น ใคร นินทา ด่าทอ ชมเชย แม้ทางใกล้ไกลก็รู้
ปิติ จะมาพร้อม เป็นระยะ และจะมีความแม่นยำ
อยู่ที่ว่า เราจะเอามาพูดหรือเปล่า
(จริงๆ มันรู้มากกว่านี้ แต่พิมพ์ให้อ่านเท่านี้พอ
เพราะมันเป็น รายละเอียดในรอยเท้าโค ที่คนเดินตามโค มองเห็นเท่านั้น)

ถ้าตามความยินดีไม่ทันที่ซ้อนมาอีก ก็จะเตลิด
ไม่สำรวมนิ้ว ก็จะเริ่มกลายเป็น วจีนิ้วทุจริต ซ้อมไปเรื่อยๆ ออกสู่สาธารณะ

ฉะนั้น กรรมทางอินเตอร์เน็ต มันจึงไวมาก ขยายแบบคูณ
เพราะทำให้คนเข้าใจผิด ได้เป็นแบบการแพร่เชื่อไวรัส
ยิ่งกว่าโควิด19

ยิ่งหากเราเป็นเหตุให้คนเข้าใจผิดมากเท่าไร

กรรมชั่วก็จะสะท้อนมาหาเรามากขึ้น
ในทางกลับกัน
ถ้าเป็นกรรมดี กรรมดีก็จะสะท้อนมาหาเราเหมือนกัน

 

เฉลิมพล แปลว่า รวบรวมกำลังพล..

ใกล้จบหน้าที่นี้เต็มที..

 

ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว..

ของจริง ตัวจริง ใกล้มาแล้ว..

ของจริงตัวจริงมาเมื่อไหร่ก็ตัวใครตัวมัน..

 

จิตมันหลงตั้งแต่ก่อนมาเกิดแล้วนะครับ
ถ้ามารคือภายนอก แล้วเราดึงเข้ามาปรุง
แสดงว่าจิตเราเองที่ไม่ทันตรงนี้ครับ

ถามว่ามันมีจริงไหมมาร
ถ้ามารเป็นภายนอกมันก็มีของมันอยู่แล้วปกติครับ
ส่วนจะดึงมาปรุงอย่างไรก็สุดแล้วแต่จะปรุง