ฝันมรณะ

ในห้อง 'เรื่องผี' ตั้งกระทู้โดย vacharaphol, 6 มีนาคม 2006.

  1. vacharaphol

    vacharaphol เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    8,849
    ค่าพลัง:
    +27,174
    คอลัมน์ ขนหัวลุก

    โดย ใบหนาด

    "ลีลาวดี" เล่าเรื่องขนหัวลุกเมื่อฝันเห็นวิญญาณอาฆาต

    คนส่วนมากมักจะเชื่อความฝันของตัวเองในรูปแบบต่างๆ เช่น ฝันเห็นสิ่งนั้นจะได้พบสิ่งนี้ เช่น ฝันว่าเห็นงูจะได้พบเนื้อคู่ ถ้างูมารัดตัวก็เชื่อได้เลยว่าจะต้องมีเนื้อคู่ในเร็วๆ นี้ หรือฝันเห็นอาจมจะมีลาภ ยิ่งร่างกายเปรอะเปื้อนอาจม จนรู้สึกขยะแขยงมากเท่าไรก็จะได้ลาภมากเท่านั้น

    ถ้าฝันว่าตัวเองฟันหัก จะมีญาติผู้ใหญ่เจ็บป่วย ยิ่งฟันกรามหักด้วยแล้วให้เชื่อได้เลยว่าบุพการีต้องเสียชีวิต

    ส่วนมากจะปรึกษาหารือกัน หรือ "แก้ฝัน" คำตอบที่ได้ยินมาตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ว่าตอนที่อยู่ต่างจังหวัดหรือมาอยู่กรุงเทพฯ ได้สิบกว่าปีแล้ว ก็มักจะตรงกันทั้งนั้นแหละค่ะ นั่นคือ

    "ฝันร้ายจะกลายเป็นดี"

    ดิฉันเองไม่ค่อยเชื่อถือนัก ติดตามหลักวิทยาศาสตร์ว่าคนเราจะฝันเพราะหลับไม่สนิท หรือท้องอืดท้องเฟ้อ บ้างก็มีความวิตกกังวล มีปัญหากับใคร ยังแก้ไขไม่สำเร็จ ก็มักจะฝันถึงคนนั้นเสมอๆ

    บางครั้งก็เป็นจิตใต้สำนึกที่เราคิดถึงเขาบ่อยๆ ไม่ว่าด้านดีหรือด้านร้าย แม้ว่าต่อมาจะลืมเลือนไปแล้ว แต่วันดีคืนดีก็กลับฝันถึงเขา...เห็นเขาได้พบปะกับเราในแง่ดีบ้าง แง่ร้ายบ้าง แสดงว่าเขายังอยู่ในข้อมูลของความทรงจำ ไม่ได้ถูกลบทิ้งไปตามที่เราเข้าใจเอาเอง จริงไหมคะ?

    เพื่อนสนิทของดิฉันคนหนึ่งชื่อเพ็ญ เป็นคนพะเยาด้วยกัน เรารู้จักกันเมื่อราว 4-5 ปีก่อน เพ็ญเพิ่งเรียนจบมาทำงานในบริษัทเดียวกันแถวสี่พระยา ส่วนดิฉันอยู่มาก่อนราวปีเศษๆ

    เราสนิทสนมรักใคร่กันอย่างรวดเร็ว ดิฉันมีคนรักแล้ว คิดว่าจะช่วยกันทำงานเก็บเงินสักพักหนึ่งก่อนจะแต่งงาน ส่วนเพ็ญเล่าว่าคนรักของเธออยู่ที่พะเยา...ก่อนจะบอกต่อเสียงเศร้าๆ ว่าเขามีครอบครัวแล้ว แต่กำลังจะหย่าร้างกันเร็วๆ นี้

    ตอนแรกดิฉันคิดว่าเพ็ญโดนหลอกแน่ๆ แต่เอาจริงเข้ากลับไม่ใช่หรอกค่ะ

    คนที่เพ็ญรักชื่อไพทูรย์ เมื่อมีธุระลงมากรุงเทพฯ เราก็ได้รู้จักกัน ต้องยอมรับว่าไพทูรย์เป็นผู้ชายหน้าตาดี มีเสน่ห์และเฉลียวฉลาด มนุษยสัมพันธ์เป็นเลิศ ไม่โอ้อวดตัวเอง ชอบฟังมากกว่าพูด รู้จักวิธีพูดและมองที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่า มีความสำคัญสำหรับเขามากๆ

    ดิฉันอธิบายไม่ถูกหรอกค่ะ รู้แต่กิริยามารยาทสุภาพอ่อนโยน เอื้อเฟื้อจริงใจและมีอารมณ์ขันของไพทูรย์ สามารถชนะใจใครๆ ได้ทุกคนไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย

    สงสัยแต่ว่าภรรยาของไพทูรย์เป็นคนแบบไหนกัน เขาถึงทนอยู่กับเธอไม่ได้ จิตใจกลับมาผูกพันกับเพ็ญ...แค่มองตาก็รู้แล้วค่ะว่าเขารักเธอด้วยความจริงใจ

    ...มารู้แน่ต่อเมื่อได้ข่าวว่าภรรยาของไพทูรย์เรือล่ม จมน้ำตายในกว๊านพะเยา...แต่สันนิษฐานว่าเธอจงใจฆ่าตัวตาย!

    เพ็ญหน้าตาซีดเซียว บอกว่าทั้งรู้สึกผิดและหวาดกลัวบอกไม่ถูก เพราะเธอรู้จักกับ "ปานจิต" ผู้ล่วงลับไปหยกๆ ตั้งแต่ยังไม่ได้รักใคร่กับไพทูรย์

    ปานจิตเป็นผู้หญิงอารมณ์แรง ปากร้าย อารมณ์หงุดหงิดจนติดนิสัย อะไรไม่ถูกใจนิดๆ หน่อยๆ ก็เอะอะโวยวาย ไพทูรย์ต้องอดทนมาหลายปีแล้ว...เขาแก้ตัวแทนเธอด้วยซ้ำว่าที่ปานจิตมีนิสัยแบบนี้เพราะเธอเป็นหมัน! การที่มีลูกไม่ได้ถือว่าเป็นปมด้อยอย่างแรงของผู้หญิงเจ้าอารมณ์

    "เพราะเหตุนี้แหละ หนูถึงรักพี่ไพทูรย์" เพ็ญบอกดิฉัน "แต่หนูกลัวผีพี่ปานจิตน่ะซี...ตั้งแต่เขาจากไปก็มาเข้าฝันเกือบทุกคืน"

    แล้วเพ็ญก็เล่าความฝันอันน่าสยดสยองของเธอให้ฟัง....

    คืนแรก เพ็ญฝันว่าตัวเองล่องเรือไปเดียวดายในยามค่ำคืน ท้องฟ้ามืดสลัวผืนน้ำเวิ้งว้างดำมืด สองฟากฝั่งมีแต่ทิวไม้ดำทะมึน อากาศเหน็บหนาวสั่นสะท้าน...คืนต่อมาก็ฝันแบบเดิมอีก แต่คราวนี้สองฝั่งยิ่งห่างไกลมากกว่าเดิม รู้สึกอ้างว้างหวาดกลัวราวกับกำลังจะแล่นเรือออกไปสู่ปากอ่าว หรือท้องทะเลที่แสนเปล่าเปลี่ยวสิ้นดี

    เพ็ญเล่าว่าที่น่าขนลุกที่สุดก็คือ ภาพของปานจิตจะปรากฏขึ้นเหนือผืนน้ำเบื้องหน้า จ้องมองมาด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวชิงชัง เสียงลมพัดวู่หวิวกลายเป็นเสียงขู่คำรามมาเข้าหูว่า...กูจะมาเอาชีวิตมึง!

    ดิฉันปลอบโยนเพ็ญว่าไม่ใช่ความผิดของเธอ อย่าเก็บมาคิดให้ปวดหัวเลย

    ...การฝันเห็นตัวเองอยู่คนเดียว หมายถึงความรู้สึกอ้างว้าง ขาดที่พึ่ง! สายน้ำยามค่ำคืนคือความรู้สึกสับสน ไม่มั่นใจตัวเอง! ภูตผีที่โผล่ขึ้นกลางทะเลคือการโทษตัวเองว่าเป็นผู้ผิด!

    แต่เพ็ญก็มีความฝันเดิมๆ มาเล่าให้ดิฉันฝันอีกหลายครั้ง

    คืนหนึ่ง เธอฝันว่าล่องเรืออยู่ในทะเลสีดำมืด น่าแปลกที่มองเห็นทิวไม้ทะมึนล้อมรอบ ปีศาจปานจิตก็โผล่เข้ามาใกล้มากขึ้น...ใกล้เข้ามาทุกที พร้อมกับเสียงขู่เข็ญจะเอาชีวิตตามเดิม

    "หนูเพิ่งนึกออกว่าเขาเรือล่มจมน้ำตาย" เพ็ญเล่าเสียงปนสะอื้น "ในฝันหนูก็อยู่ในเรือทุกครั้ง! ที่คิดว่าเป็นทะเลก็ไม่ใช่หรอกค่ะเพราะเห็นทิวไม้...กว๊านพะเยาไงคะ!"

    ดิฉันมึนงงจนสุดปัญญาจะปลอบโยน ได้แต่มองในแง่ดีว่าไม่ช้าเธอคงจะลืมไปเอง เพ็ญเล่าว่าคุณไพทูรย์ก็เดินทางมาหาบ่อยๆ รอให้เวลาผ่านไปสักระยะหนึ่งก็คงจะได้ครองคู่กันสมปรารถนา...สงสัยแต่ว่าความฝันแปลกๆ และน่ากลัวเกี่ยวกับเรือและสายน้ำดำมืดมาเกี่ยวข้องอะไรด้วย

    เคยเดาว่าเพ็ญคิดฟุ้งซ่านไปเองคงจะผิดแล้วค่ะ เพราะอีกไม่กี่วันต่อมาเธอก็เสียชีวิตเพราะจมน้ำตายในอ่างอาบน้ำที่ห้องพัก ดิฉันสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนทุกคืน...ไม่อยากฝันสยองแบบเพ็ญน่ะซี
     

แชร์หน้านี้

Loading...