ผีไม่มีจริง แล้วเอ็งวิ่งทำไม

สวัสดีครับเพื่อนๆ และพี่น้องทุกคน

พบกันอีกครั้งกับบักจา ที่คราวนี้พาฝรั่งตาน้ำข้าวที่เขาไม่เชื่อเรื่องผี ไปวิ่งกันตับแลปมาครับ

เรื่องมันเริ่มจาก มิสเตอร์ โจนาธาน ฝรั่งตาน้ำข้าวผู้บินข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากสหรัฐ เพื่อมาท่องเที่ยวเอาบรรยากาศชนบทของไทย กลับไปอวดลูกหลานเหลนโหลนที่เมืองนอก

หลังจากเฮียแกตะเวณท่องเที่ยวจากภาคเหนือล่องลงมาตั้งแต่เชียงราย เชียงใหม่ ไล่มาเรื่อยๆ จนมาลงเอยที่นครสวรรค์ได้ไงจาก็ไม่ทราบ ตาโจ(ชื่อเล่นที่จาเรียก)
แกพูดไทยเก่งครับ แม้จะไม่ชัดเจนมาก แต่ก็ฟังพอรู้เรื่อง

ฝรั่งพวกนี้ตัวพวกพี่ๆแกใหญ่มากๆ ขนาดจาว่าจาไม่ใช่คนตัวเตี้ยนะ(170เซน)
มายืนเทียบพวกนี้ละตัวเท่าไหล่ได้

ตาโจแกมีกล้องคู่ชีพอยู่สองตัว แกจะพกไปถ่ายที่ๆแกไปเที่ยวทุกที วันดีคืนดีแกก็จะเข้ามาแถวที่พักจา คนแถวนี้กลัวฝรั่งครับ เลยไม่ค่อยมีใครอยากจะคุยกับแกสักเท่าไหร่(กลัวคุยไม่รู้เรื่อง) ให้เผอิญว่าจาก็เป็นพวกชอบถ่ายรูปเหมือนกัน
เลยชวนแกคุยเรื่องเทคนิคถ่ายภาพ

เท่านั้นแหละ แกเหมือนเจอพวกเดียวกันในที่ต่างถิ่นรึไงไม่ทราบได้ จาว่างเมื่อไหร่แกเป็นชวนไปถ่ายรูปทุกที "ไออยากถ่ายรูปพระในโบส"
แกพูดขึ้นตอนจาพาแกไปนั่งเรือเที่ยว จาเลยรับปากว่าจะพาแกเข้าวัดสวยๆ แต่แกไม่อยากถ่ายในวัดสวย

"ไอว๊อนวัดเก่าๆ มันได้ฟิลลิ่งดี" ตาแกบอกงั้น จาเลยพาเข้าวัดหนองกระเจา
แกเดินไปเดินมาก็ว่า "รอใกล้ๆตะวันลงดิน เราค่อยตั้งกล้องกัน" ว่าแล้วแกก็เตรียมตั้งกล้องหลังโบสถ์ จารีบโนๆ ทันที ก่อนจะเดินไปกระซิบแกว่า

"ยูไม่เห็งโกฐเก็บกระดูกพวกนี้เหรอ" พูดพลางจาก็ชี้ๆพลาง ตาโจแกก็พยักหน้าบอกเห็น แล้ว?

จาเลยบอก ผีจะมาหลอกเอาเด้ ยูไม่กลัวเหรอผีอ่ะ ตาแกก็หัวเราะลั่นเลย บอก "ยูนี่ดูท่าไม่น่าเป็นคนเชื่อเรื่องผีเลย มิสเตอร์จา" หึ ใช่สิ แกไม่ได้มาวิ่งป่าราบบ่อยๆแบบข้านี่

จาเลยถาม "แล้วยูไม่เชื่อเหรอ" เฮียแกส่ายหัวดิ๊กเลยครับ ไอไม่เชื่อ ไม่เคยเชื่อ และจะไม่เชื่อต่อไป ว่าแล้วแกก็ตั้งกล้องเหยงๆ

จาเลยไม่รู้จะว่าไง ก็เดินออกมารอแกหน้าวัด ด้วยว่าไม่อยากจะเสี่ยงให้เรื่อง
ที่ตาโจไม่เชื่อมันเกิดตอนจาอยู่ด้วย(ขี้เกียจวิ่ง)

พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ลมกำลังพัดเย็นสบาย กลิ่นควันธูปกลิ่นเทียน กลิ่นดอกไม้แห้งลอยเตะจมูกเป็นพักๆ

ทั่กๆๆ เสียงวิ่งดังมาจากหลังวัดก่อนจะมีเสียง "โฮลี่เเกรบ(ได้ยินงี้จริงๆนะ) โอก๊อด" ที่เหลือก็เป็นเสียงในฟิล์มล้วนๆ ซึ่งเหนือความสามารถของจาที่จะนำมาแปลให้อ่านกันได้ (ภาษาอังกฤษ์ง่ายนิดเดียว ที่เหลือมันยากหมดเลย)

แล้วตาโจแกก็วิ่งป่าราบผ่านหน้าจาไปแบบไม่คิดจะเหลียวหลัง แกวิ่งตัวปลิวไปไกลกว่าสองกิโลโดยไม่หยุดพัก ไปนั่งดมยาอยู่ร้านขายก๋วยเตี๋ยว(เนื้อตุ๋น หย่อยมาก) กว่าจาจะตามไปถึง แกก็เริ่มมีสติมาบ้างแล้ว

ตาโจแกบอก ผีหลอกแก แกกำลังดูแสงตกกระทบกับระยะอยู่ดีๆ แกก็เห็นอะไรขาวๆวูบผ่านหน้ากล้องแก แกนึกว่านกรึตัวไรบินผ่าน แกก็เงยหน้ามามอง แกก็เจอเลย ใครก็ไม่รู้ ไม่มีหัว มีผ้าขาวปิดช่วงล่าง ช่วงบนเปลือย มีเลือดไหลจากคอที่ขาดลงมาเป็นสาย

ตาโจแกบอก ตอนแรกนึกว่าใครมาแกล้ง แกเลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ไปดูข้างหลังนึกว่ามีเชือกรึไรมัดไว้ก็ไม่เจอ แต่บักผีมันขยับหันด้านหน้ากลับมา พลางทำท่าจะเอามือจับแก แกก็เลยตัดสินใจ วิ่งดีฝ่า เรื่องอื่นค่อยคิดกันทีหลัง

คิดได้ดังนั้นแกก็เริ่มแหกปากแล้ววิ่งป่าราบออกมาด้วยประการฉะนี้แล

จาฟังแล้วใจนึงก็สงสาร แต่อีกใจก็อดขำปนสมนะน่าไม่ได้(นิสัยไม่ดี อิอิ) แต่จาก็ปลอบแกไปตามเรื่องตามราว พลางบอกจะพาแกเข้าไปเก็บกล้อง แต่แกบอกไปกันสองคนแกไม่กล้า เลยตกลงต้องเกณฑ์พวกน้าๆแถวใกล้ๆนั้นไปกันเป็นหมู่คณะ

ตอนเข้าไปเอากล้อง หมาแถวนั้นก็พากันหอนรับขวัญ(ให้กระเจิง)กันเป็นแถว
ตาโจแกคว้ากล้องได้แกก็เผ่นออกไปก่อนใครเพื่อน ก่อนที่พวกจาจะตามแกออกไป

ไม่รู้ว่าต่อไป ถ้าใครพูดเรื่องผี แกจะมีปฎิกริยายังไง จายังสงสัยอยู่เหมียนกัล

 

เจอแบบนี้....คงเชื่อแล้วล่ะครับว่าผี มีจริง...อิอิ

 

ก็เขากลัวนี่ค่ะ

 

นอกจากเรื่อง "เงิน" ที่ไม่เข้าใครออกใคร...

แล้วยังมีเรื่อง "ผี" ที่ไม่เข้าใครออกใครด้วยนะนี่ มิสเตอร์โจ ได้กล้องแล้ว วิ่งก่อนเพื่อน ...

อืมม ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ






ปล. ถ้าจะให้ดี.. เขียนเรื่องต่อไป อยากให้ใส่ เลข ที่หน้าเรื่องด้วย จะได้รู้ว่าเล่ามากี่เรื่องแล้ว และคนอ่าน อย่าง magnetics จะได้รู้ว่า เรื่องไหนมาก่อนมาหลัง น่าจะดีนะ... แนะนำเฉยๆ นะจ้ะ ไม่ใส่เลขก็ไม่เป็นหยังก๊า...

 

ฮ่าๆๆๆสนุกมากครับพี่จา
ติดตามอยู่นะครับ

 

สนุกมากๆครับ ใครเจอก็เจอเรื่อยๆ คนไม่เจอเลยก็ไม่เจอเลยจริงๆ

 

ใครเชื่อว่าผีไม่มีจริง..เชิญมาชมที่เมืองไทย

 

ขำดีเนอะ ไม่กลัวผี แต่วิ่งก่อนเค้าเลย

 

ฮาดีครับพี่จา

ถ้าแต่เจอเองนี่ จะฮาหรือจะเสียใจดีเนี่ย...

 

ฝรั่งไม่กลัวผีทุกที เสียดายน่าจะมากันเป็นกรุ๊ปทัวร์

 

หัวเราะจนน้ำตาไหล ... เล่าให้แฟนฟัง แล้วพากันขำ

แต่ถ้าไปเจอจริง ๆ สงสัย ร้องไห้ จับไข้ แน่ ๆ

 

เรื่องนี้ผมว่าฮามากกว่าน่ากลัวนะ

 

กลับมาก็เอาเรื่องฮาๆ ป่นน่ากลัวมาฝากเชียวนะคับคุณจา

 

ขอบคุณ ที่นำมาเล่าให้อ่านกันอีกคร๊าบบ..

 

อย่างฮาเลยค่ะคุณจา โดยเฉพาะประโยคนี้ โฮลี่เเกรบ คริๆ ขอบพระคุณสำหรับเรื่องผีๆ ที่รับประกันความขำทุกตอน

อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

แหมน่ารวมอัลบั้มไว้เนอะ
คุณจาเขียนสนุกจัง

 

ดีครับ.....................

 

ไอ้ประโยคนี้ "โฮลี่เเกรบ(ได้ยินงี้จริงๆนะ) โอก๊อด" จะทำผมกรามค้างแล้วครับพี่

ฮาได้ใจจริงๆ

ปล.มันคือเรื่องจริงใช่มั้ยครับ

 

เราว่าผีฝรั่งแรงกว่าผีไทยอีกน้า

:boo:​