ผีแม่ลูกอ่อน

ในห้อง 'เรื่องผี' ตั้งกระทู้โดย vacharaphol, 5 กุมภาพันธ์ 2006.

  1. vacharaphol

    vacharaphol เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    8,849
    ค่าพลัง:
    +27,173
    วันนึงมีผู้หญิงคนหนึ่ง ได้เศร้าเสียใจ เนื่องจากภาระหลายอย่างที่มะรุมมะตุ้ม สุมเข้ามาในชีวิต
    อย่างที่ไม่สามารถจะหาทางออกที่ดีกว่านี้ได้ ในขณะนั้น หญิงคนนี้ พึ่งคลอดลูกได้ไม่นาน เธอพบกับ
    ชะตากรรม มากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต หลาย ๆ เรื่อง จนมาวันนึง เธอได้มานั่งร่ำไห้ที่ศาลาแห่งนี้
    ซึ่งศาลาแห่งนี้ เป็น ศาลาที่สร้างไว้เป็นที่พัก และเป็นโกดังขนาดเล็ก ๆ เก่า ๆ มานาน ไม่มีใครสนใจ
    และเป็นที่ ๆ ห่างเหินผู้คน เพราะเป็นทางที่ใช้สัญจร ด้วยการเดินไปยังหมู่บ้านหนึ่ง แต่ด้วยเหตุที่
    เส้นทางนี้ เดินสบายหน่อย แต่เป็นทางอ้อม คนจึงมักไม่ค่อยจะผ่านไปมาในละแวกนี้มากนัก

    ผนวกกับเป็นสุมทุมพุ่มไม้ ที่ค่อนข้างรกพอสมควร แต่ก็ยังคงมีคนใช้เส้นทางนี้
    ในการสัญจรไปมาอยู่บ้างเหมือนกัน..... พวกเราจึงได้ไปพบกับลุงคนหนึ่งที่ อาศัยอยู่ละแวกนี้ จึงได้
    เข้าไปถามความเป็นมาว่า เรื่องนี้เป็นมาอย่างไร ท่านจึงเล่าให้พวกเราฟังว่า " มีผู้หญิงคนหนึ่ง เป็น
    คนจากหมู่บ้านอื่น คงจะเร่ร่อนมา แล้วมาพักร้อน และอาศัยอยู่ที่ศาลาแห่งนี้ชั่วคราว เธอหอบลูกซึ่ง
    ยังเล็ก ๆ มาด้วย 1 คน คนที่ผ่านไปมาเห็นเข้า จึงเกิดความสงสาร ก็หาเสื่อ หมอนมุ้งมาให้ เพื่อใช้
    พักอาศัยชั่วคราว ส่วนเรื่องกินอยู่ ก็จะมีคนนำข้าวปลาอาหารมาให้เสมอ ไม่ขาด....... จึงเป็นที่รู้จัก
    ของคนในละแวกนั้นเรื่อยมา "

    ต่อมาวันนึงไม่นานนัก ขณะนั้นเป็นตอนเช้า ซึ่งมีคนจากหมู่บ้านละแวกนี้ ได้นำอาหาร
    มาให้ตามปกติ แต่ได้พบเห็นสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อ หญิงผู้น่าสงสารผู้นั้น ได้เสียชีวิตซะแล้ว!!!
    ภาพอันน่าสยดสยองคือ ร่างของหญิงผู้นี้ ห้อยอยู่บนเชือกไนล่อน อยู่ในสภาพ นั่งคุกเข่า คว่ำหน้า
    หัวห้อยลงมา ผมยาวปรกปิดใบหน้า อยู่ในสภาพสิ้นลมไปแล้ว ทิ้งลูกน้อยให้นอนร้องไห้อยู่ในเปล
    ด้านข้างตัวเธอนั่นเอง....
    คืนนั้น ศพของเธอถูกนำไปบำเพ็ญกุศลที่วัด และลูกน้อยของเธอ ก็มีผู้ใจบุญ นำไป
    อุปการะเลี้ยงดูต่อ แต่เรื่องไม่จบแค่นี้..... " หลังจากงานศพเสร็จสิ้น ทุกคืน จะมีคนได้ยินเสียง
    ร่ำไห้ แว่ว อย่างโหยหวลลลลลลลลล ลอยตามลมมาให้ได้ยินกันอยู่เรื่อย จนเป็นที่กล่าวขาน และ
    ไม่มีใครกล้าเดินผ่านแถวนี้อีก อยู่มาวันนึง ลุงเล่าต่อให้พวกเราฟังว่า มีคนบ้าคนนึง ซึ่งเป็นคน
    แถวนี้ วัน ๆ ไม่ทำงาน เอาแต่ขอทาน แล้วเอาเงินมาซื้อเหล้ายาดองกิน แล้วก็เดินแอ่นไปแอ่นมา
    แถว ๆ นี้ประจำ แต่ไม่มีพิษมีภัยกับใคร.... คนเสียสติคนนี้ วิ่งงงงงงงงงงงง มาหน้าตาตื่นพูดอย่าง
    ไม่มีสติ โดยไม่มีอาการเมาให้เห็นอย่างที่ทุกคนเคยเห็น พลางร้องกลัว ๆ ๆ ลั่น จนคนแถวนี้มามุงดูกันใหญ่โต โดยเขาบอกว่า เจอผู้หญิงคนนั้นลอยเข้ามาหา อย่างเร็ว
    สภาพลิ้นจุกปากออกมาข้างนอก ลอยเข้ามาหา และพลักตัวเขาตกท้องร่องอย่างแรง พร้อมพูดว่า
    อย่ามายุ่งกับลูกของกู!!! อย่ามายุ่งกับลูกของกู!!! ซ้ำ ๆ กันหลายครั้ง คุณลุงเล่าให้ฟัง พร้อมกับ
    หันมองซ้ายมองขวา
    และต่อมาก็ยังได้ยินเสียงแว่ว ๆ และไม่ค่อยจะมีคนกล้าที่จะเดินผ่านละแวกนี้ยามค่ำคืน
    อีก เพราะด้วยความกลัว....... บ้างก็เคยเห็นเป็นเงาดำตัวสูง ๆ บ้างก็เห็นท้องฟ้าแดง ๆ แล้วมีเสียง
    ร้องกรี๊ดดดดดด ๆ ๆ ....... บ้างก็เห็นเป็นคนนั่งร้องไห้อยู่บนหลังคา ขายาววววลงมาถึงดิน
     

แชร์หน้านี้

Loading...