ดูจิต ห่างๆ ดูยังไง????

ผมสงสัยตรงหลวงพ่อบอกว่าให้ดูใจดูกายอยู่ห่างๆไม่ต้องเข้าไปยุ่ง เหมือนนั่งดูฟุตบอลบนอัศจรรย์ ดูเฉยๆปล่อยให้ กาย กับ ใจ(หรือจิต) มันเล่นไป เราตามรู้เฉยๆ ตามคลิปน่ะครับ หมายความว่าอย่างไรครับ ลองดูคลิปให้จบก่อนนะครับ

คืออย่างนี้ครับ ผมพอทราบว่าหลวงพ่อท่าน มีกรณีพูดถึงอย่างไรกันบ้าง แต่ผมสนใจตรงการสอนของท่านมากกว่า บอกตามตรงว่าการสอนของท่านดีนะครับ เรื่องดูจิตดูกายใช้จิตดูอยู่ห่างๆดูอย่างเดียว มันออกแนวคนที่รู้จักจิตตัวเองแล้วนะครับ (สรุปแล้วดูอยู่ห่างๆคืออะไรครับ)

ขอถามทุกท่านที่รู้และเข้าใจว่า ถ้าเราตามดู ก็แปลว่าไม่ทันแล้วซิครับ

หรือนี่เป็นอุบายชั้นยอดที่ทำให้ทันกัน ทุกท่านมีความเห็นอย่างไรครับ

ขอบคุณ

ดูจิต ด้วยความรู้สึกตัว 3 - YouTube

 

การที่ตามดูบ่อยๆ จะเป็นผล ต่อเมื่อมีใจที่ตั้งมั่นและเป็นกลางในการดูครับ
เมื่อตามดูบ่อยๆจะเกิดความเป็นกลางมากขึ้นครับ จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาเป็นธรรมดา
อยู่ได้ไม่นาน เดี๋ยวก็ดับไปเมื่อหมดเหตุ และต้องเห็นสิ่งเหล่านี้ให้ต่อเนื่อง
จึงจะส่งผลให้เกิดสมาธิในขณะที่ใช้ชีวิต ประจำวันครับ หลังจากนั้น
เมื่อถึงเวลานั่งสมาธิจะทำให้มีกำลังพอที่เข้าสมาธิ และพิจารณาวิปัสสนาได้อย่างถูกต้องครับ

 

สติ คือการระลึกรู้ นั่นหมายความว่ายังไง ก็หมายความว่า มันไม่ก่อน ไม่หลัง มันรู้ที่ปัจจุบัน คุณระลึกรู้ตอนนี้ก็ได้...เหมือนพระสูตรที่ว่า จิตมีโทสะก็รู้ว่ามีโทสะ...นั่นหมายถึง โทสะต้องเกิดแล้ว...ส่วน จิตไม่มีโทสะก็รู้ว่าไม่มีโทสะ นั่นคือรู้ว่าปัจจุบัน จิตเราอยู่ในสภาวะใด.....ส่วนคำว่าห่างห่าง นั้นหมายถึงการไม่ได้เพ่ง ไม่ได้รอ...ถ้ากาย เวทนา จิต ธรรม ก็สามารถดูได้เลย (ตอนนี้เลย)รูปกายนั่งก็รู้ รูปนั่ง(ไม่ใช่เรา).....เฉยเฉย(เวทนา)ก็รู้....มันแล้วแต่คุณจะระลึกรู้อะไร.....ถ้าดูกายก็เป็นกายคตาสติ ถ้ารู้ลมก็เป็นอานาปานสติ ถ้ารูู้จิตก็เป็น จิตตานุปัสนาสติปัสฐาน.....ก็เพียรทำให้มากเจริญให้มาก เพื่อรู้ รูป-นาม ตามความเป็นจริง

 

หลวงพ่อท่านพูดถึงการแยกจิตออกจากร่างกายเนื้อ ว่าร่างกายเนี้อนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่จิต โดยมีสติเป็นผู้คอยเป็นพี่เลี้ยงช่วยจิตรู้อีกชั้นหนึ่ง ว่ามีสติตามรู้ว่าร่างกายอยู่ห่าง จากจิต คือรู้ว่าจิตกับกายเนื้อเป็นคนละอัน โดยจิตรู้และมีสติตามช่วยรู้อยู่ ฯ ครับผม ฯ

และคงไม่ได้หมายความว่า สติจะอยู่ห่างจิต หรอกนะ เพราะถ้าสติอยู่ห่างจิตเมื่อไร ก็เท่ากับว่าขาดสติในการรู้ คือต้องอยู่ในขณะเดียวกับกับจิต และรู้สิ่งต่าง ๆ หรืออารมณ์นั้น ๆ พร้อมกับจิต และสติในที่นี้ก็หมายถึงสัมปชัญญะด้วย ฯ

พี่เลี้ยง เลี้ยงเด็ก ต้องจับตามองเด็ก ๆ ที่กำลังซนทุกขณะที่เด็กยังไม่หลับ แม้แต่หลับแล้วก็ต้องดูอยู่อย่างนั้น
เพื่อป้องกันอันตรายจะเกิดแก่เด็กโดยอุบัติเหตุฉันใด
จิตนี้ซนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็ต้องมีสติสัมปชัญญะเฝ้าดูเช่นนั้นเหมือนกัน จึงจะปลอดภัย ฯ

พระพุทธเจ้า พระองค์ตรัสทุกคำไม่ผิด เพราะพระองค์มีสติสมบูรณ์ทุกขณะจิต

 

ในความเป็นจริง ที่เราเห็นกัน ก็คือที่สติปัฎฐานสี่ เรียกว่า จิตสังขาร ก็คืออารมณ์ที่จิตรู้ เช่น โทสะ ราคะ โมหะ ส่วนเวทนา ก็สุข ทุกข์ เฉยเฉย รูป ก็รูปกาย ยืน รูปกายเดิน รูปกายนั่ง..เจริญสติเพื่อระลึกสิ่งเหล่านี้....นี่คือสิ่งที่จิตรู้เท่านั้น มีสติเป็นเครื่องระลึกเวลา กาย เวทนา จิตสังขาร เกิดขึ้นมา ด้วยการรู้ของจิต.....การดูอยู่ห่างห่างที่ว่า ก็คือ ให้เห็น จิตผู้รู้ ส่วนหนึ่งมีหน้าที่ รู้ กายส่วนหนึ่ง รู้จิตสังขาร ส่วนหนึ่ง.......แยกให้เห็นการเกิด ขึ้นการตั้งอยู่ การดับไป และการเกิดขึ้นใหม่(การที่จิตรู้อะไร สิ่งนั้นก็เกิดขึ้น สิ่งที่รู้เก่าก็ถือว่าดับไป)...เห็นความจริงของกายใจ รูป-นาม ว่า ไม่ใช่เรา ไม่ใช่คนสัตว์ เป็นเพียงสภาวะธรรมที่จิตรู้เท่านั้น และ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์...การเห็นด้วยจิตตั้งมั่น(ก็คือเห็นสภาวะที่ว่ามาโดยจิตนั้นไม่ได้ร่วมด้วย ด้วยการมีสติเป็นเครื่องมือสำคัญ) ทำให้ไม่เกิดยินดี ยินร้ายไปกับ กาย เวทนา จิตสังขารเหล่านั้น เพียงแต่รู้การ เกิดดับ เปลี่ยนแปลงของ สภาวะธรรม อยู่เท่านั้น ตามจริงเพื่อเข้าถึงไตรลักษณ์อย่างชัดเจน

 

จริงจริง ก็ คือการพิจารณา ขันธิ์ หรือการกระจายขันธิ์ ไม่ให้ยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นเรา เป็นตัวตนของเรา(โดยเห็นตามความเป็นจริง) ตามแนว สติปัฎฐานสี่ กาย เวทนา จิต ธรรม...แต่โดยมากพระท่านก็สอนให้เจริญสติระลึกรู้จิตในจิต เพราะเวลาเกิดขึ้นมาเราจะรู้ได้ทันที(ราคะ โทสะ) ส่วนกายในกายนั้น ส่วนใหญ่ก็ระลึกรู้กันได้ไม่ยากอยู่แล้ว

 

กระทู้ด้านล่างนี้มีครบทั้ง 4 parts เลยครับ
��ý֡�٨Ե㹪��Ե��Ш��ѹ �٨Ե ���¤�������֡��Ǿ���Ҩ����������


ถ้าชอบการฝึกแบบนี้ลองดูกระทู้คุณกล้วยครับ

http://palungjit.org/threads/***หลว...-แต่เป็นผู้ที่สำคัญที่สุดในชีวิตผม***.315940/

http://palungjit.org/threads/***กสินใน-1-วัน-อรูปฌาน4-ใน-1-วัน***.318665/