คำสนธนาระหว่าง หลวงพ่อกับหลวงปู่คำแสน(ใหญ่) "รอยยิ้มพระอรหันต์"

;k07 รอยยิ้มพระอรหันต์;k07
​

หลวงพ่อ - อ้า..หลวงปู่ครับมีปัญหาอยู่ข้อหนึ่ง
หลวงปู่ - เออ...!
หลวงพ่อ - กระผมอ่านหนังสื่อพิมพ์บางกอกเขาถ่ายรูป.......ภาพหลวปู่ลงไป...
หลวงปู่ - เออๆ ...!
หลวงพ่อ - หลวงปู่ก็นั่งยิ้ม เขาบอกว่าเห็นภาพ หลวงปู่แล้ว เขาถือว่า เป็น รอยยิ้มพระอรหันต์ หลวงปู่มีความรู้สึกเป็นยังไงครับ?
หลวงปู่ - (หัวเราะ) เขา..เขาก็ว่าเรื่อยไป
หลวงพ่อ - เขา..เขาบอกว่าเป็นรอยยิ้มพระอรหันต์หลวปู่คล้ายมั๊ยครับ ?
หลวงปู่ - (หัวเราะ) เออ..ไม่...ไม่..คล้าย
หลวงพ่อ - ไม่คล้าย...!
เมื่อหลวงพ่อสนธนากับหลวงปู่มาถึงตอนนี้ พวกเราที่นั่งฟังอยู่ต่างก็หัวเราะ แต่หลวงพ่อก็พยายามไล่เลียงหลวงปู่ต่อไปอีกว่า
หลวงพ่อ - ไม่คล้ายก็แล้วไปนะ คิดว่าคล้าย ผมจะช่วยตั้ทนายฟ้องให้ครับ เอามั๊ยครับ เอาภาพหลวงปู่มาให้ดู เห็นเขาบอกว่านี่เป็น รอยยิ้มพระอรหันต์ เขาว่าอย่างนั้นนะ แต่หลวปู่จะเป็นหรือเปล่าผมไม่รู้ แต่หลวงปู่ได้รอยยิ้มพระอรหันต์มาก็ใช้ได้นะครับ
เป็นอันว่า หลวงปู่ก็เสียท่าหลวงพ่อจนได้ เพราะผู้ที่หมดกิเลสแล้ว จิตใจย่อมแช่มชื่นชุ่มเย็นอยู่เสมอ คือไม่เร่าร้อนด้วยเพลิงกิเลสนั่นเอง คราวนี้หลวงพ่อกับหลวงปู่ก็หัวเราะพร้อมกัน เหมือนจะบอกเหตุว่าท่านก็รู้กันอยู่ เพียงแต่นำมาแสดงกันโดยนัย เพื่อให้ลูกหลานได้มั่นใจว่า โลกนี้ยังมีพระอรหันต์อยู่ มิได้ขาดหายไปอย่างที่นักปราชญ์เข้าใจกัน แล้วหลวงปู่ก็เพิ่มความมั่นใจต่อไปอีกว่า
หลวงปู่ - เย็น...เย็นจากกิเลส ถ้ามีกิเลสอยู่มันก็ร้อน ผู้ยิ้มแย้มแจ่มใสนี่ นับว่าเป็นผู้ที่ไกลจากกิเลส ยังยิ้มได้...(หัวเราะ)​

จาก หนังสือ"ตามรอยพระพุทธบาท" ฉบับรวมเล่มที่ ๑
หน้าที่ ๓๙๕
พิมพ์เผยแพร่เป็นธรรมทาน โดย คณะเพชรพระนิพพานกฐิน
( ตะเกียงมีฤทธิ์ ไฟแช็คมีเดช และ ผ้ายันต์กัน(บู) )​

 

ขออนุโมทนาสาธุธรรม อย่างสูง ครับ<O</O