กรรมตามสนอง เรื่องเนรคุณต่อผู้มีพระคุณ

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่เขตอำเภอป้อมปราบ ในตระกูลพ่อค้าที่มีความมั่งมี มีพ่อแม่
และลูกชายคนหนึ่ง จากการที่ตามใจลูกมา ตั้งแต่เด็กจนเป็นหนุ่ม ลักษณะและ
อุปนิสัยของลูกชายนั้น เป็นคนแข็งกร้าวชอบเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ นิสัยขี้โมโห โกรธง่าย เพราะถูกพ่อแม่เลี้ยงมาแบบเอาใจมากเลยทำให้นิสัยเสีย
พอพ่อแม่อายุย่างเข้า 60 ปี ก็ได้มอบทรัพย์สมบัติและกิจการต่างๆ ให้เป็นของลูก โดยให้ลูกเป็นผู้ดูแลทั้งสิ้น เมื่อได้รับมรดกดังกล่าวแล้วลูกชายคนนี้ก็ยิ่งมีความหยิ่งจองหอง และปากเปราะมากบางครั้งแม่ของตัวเองจะทานข้าว จะไปธุระหรือจะไปนอนตัวเองซึ่งเป็นลูกชายไม่เคยที่จะมาดูแลทุกข์สุข แ่ต่อย่างไรบางครั้งแม่จะขอเงินบางส่วนไปทำบุญ ปล่อยนกปล่อยสัตว์ ลูกชายก็ตะคอกใส่โดยไม่ได้คำนึงว่าผู้นั้นเป็นผู้บังเกิดเกล้าของเขาโดยไม่กลัวบาป และบางครั้งแม่พูดผิด หรือ ทำของตกหล่น เป็นที่ไม่พอใจ ลูกก็ด่าว่าโดยไม่มีการให้อภัย เป็นเรื่องที่บาปมากที่สุด จนข้างบ้านเรือนเคียงรู้สึกมีความหดหู่ใจ ต่อบุตรชายที่เนรคุณต่อผู้มีพระคุณ
ครั้นต่อมา เมื่อแม่ของตัวเองได้สิ้นบุญลง กิจการต่างๆก็เริ่มทรุดลงตาม สำหรับตัวเองก็เสเพลดื่มเหล้าเที่ยวผู้หญิง แล้วก็เล่นการพนัน เพียงไม่เกิน 5 ปี กิจการต่างๆ ก็ล้มละลาย และภายในครอบครัวก็มีเรื่องการแตกแยกกัน สภาพการเงินก็เลวลงกว่าที่เป็นอยู่ จนตัวเองคิดมากและสุขภาพไม่แข็งแรง ป่วยเป็นสารพัดโรค ทำให้ตนเองจากที่เคยขี่เบ๊นซ์ ก็กลายเป็นต้องมาขี่จักรยาน 2 ล้อแทนและไปทำงานบริษัทในหน้าที่เด็กเดินหนังสือไม่ถึง 2 เดือนก็ถูกไล่ออก เพราะนิสัยเดิมที่เป็นคนมุทะลุโกรธง่าย จองหอง จึงเป็นเหตุให้ทำงานไม่ได้ ผลสุดท้ายต้องไปนั่งขอทานตามสะพาน ตามศาลเจ้าต่างๆ
เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ให้เห็นว่าผู้บังเกิดเกล้าเป็นสิ่งที่เราต้องยกย่องนับถือ และเทอดทูนเหนือสิ่งอื่นใด และต้องไม่เนรคุณลบหลู่ต่อท่านอย่างเด็ดขาด มิฉะนั้นแล้วกรรมจะตามสนองเหมือนอย่างนี้ และฟ้าดินจะต้องลงโทษอย่างหนัก เมื่อตายแล้วจะต้องตกนรกทันที
ขอให้ทุกท่านจงโชคดี และ ละความชั่ว หมั่นสร้างบุญ

จาก...หลานสมเด็จ ฯ

นำมาจากหนังสืออภิมหามงคลคาถา
บุญใดที่ข้าพเจ้าจะได้รับขออุทิศให้แก่ผู้บังเกิดเกล้าและผู้มีพระคุณทุกๆท่าน


​

 

ขอบคุณค่ะ
ไว้อ่านเตือนใจ

 

ไม่น่าเลยครับ ... ท่านกว่าจะเลี้ยงเราโตมาได้ ท่านรัก เรามากที่สุด เราเองก็ควรจะรัก และตอบแทนท่าน ... การกระทำเช่นนี้ บาป หนักมากๆคับ

 

เรื่องอกตัญญู แล้วทำให้ไม่เจริญนี้เป็นเรื่องจริงครับ

ผมขอเล่าเรื่องจริงเกี่ยวกับครอบครัวผมด้วยละกัน

พ่อผมเล่าว่า ลุง ของผม สมัยเด็กๆ เป็นเด็กเกเร มาก โดดเรียนเป็นประจำ และ ชอบแช่งแม่(ซึ่งก็ึคือย่าของผม)ให้ไปโดดน้ำตายเป็นประจำด่าด้วยคำสารพัดหยาบคาย ขโมยเงินแม่ ดูถูกเหยีดหยามไม่เคยเห็นหัวแม่อยู่ในสายตา ตลอดชีวิตของ ลุงผมนี่ ทำงานลำบาก ยากจนแสนเข็นถูกคนกลั่นแกล้ง ทำงานเป็นเบ้ได้ไม่นานก็ต้องถูกไล่ออก บ้านก็ขายทิ้ง ไม่มี บ้านอยู่ เมียก็ไม่มี ตั้งแต่เด็กยันปัจจุบัน ยังต้องคอยขอ เงินแม่อยู่เป็นประจำ มีแต่คนดูถูก ยากจนไม่ต่างจากขอทาน เนื่องด้วยเกิดจากวิบากกรรม ที่อกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

 

สาธุค่ะ เป็นธรรมะทานให้ทุกคนได้อ่านเตือนใจอย่างดีเลยค่ะ

เตือนสติ เตือนใจ จะได้ไม่เผลอทำให้ท่านเสียใจ ^^