กรรมฐานที่เหมาะกับนักธุรกิจนักศึกษา(หลวงปู่พุธ ฐานิโย)

พี่ห้าห่วง แก ใช้ชื่อ แทนตัวเป็น วงกลม ห่วงๆ เอ..จำไม่ได้ว่ากี่ห่วง
ห้าห่วงหรือ กี่ห่วงก็ไม่แน่ใจ ก็เป็นเพื่อนสมาชิกท่านนึง ในเวปนี้

ละอภิชชา โทมนัส เสียจากโลกได้

คำนี้เหรอ ฟังแล้ว ก็ คือผลงาน

แต่ วิธีที่จะละ อภิชชา โทมนัส นี่ล่ะ ต้องทำตาม


เอาเป็นว่า ไว้รอฟัง รออ่านหลวงปู่พธ ฐานิโย ไปพร้อมๆกันต่อไป

คำว่า พ้นเจตนา หลวงปู่พุธ ฐานิโย ท่านพูดบ่อย
ผมก็พูดตาม
เอามาเป็นเครื่องเทียบเคียงการสนทนา
อย่างไรเสีย ก็ฝึกต่อไปจ้า

 

ป.ลิง พี่ปราบ
จำเป็นต้องรอ หลวงพ่อพุธ ไหมครับ

 

ไม่หรอก

ให้ฟังพระ ดีกว่าฟังกันเองน่ะ
ส่วนจะทำตามหรือไม่ทำตามหลวงปู่พุธ นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง
ซึ่งเราไม่รู้ได้ว่า ใครทำจริง ใครทำเล่น
ได้แต่นำคำพระมาเผื่อแผ่จ้า

แต่หาก ลองฝึกตามแล้ว ทำให้เราเห็นความจริงมากขึ้น
โลภ โกรธ หลง มันลดลง ผมว่า ใช้ได้

 

ละอภิชฌาและโทมนัส ก็เหมือนคำว่าวาง..แต่ก็คือการมีสติระลึกรู้มากกว่า..ซึ่งเมื่อไหร่ที่มีสติที่ปัจจุบันมันก็เหมือนวางสิ่งที่รู้มามีสติแทน...จริงจริงคือการรู้เท่าทันที่ปัจจุบันขณะ

 

ผมเองยังไม่เข้าใจครับพี่ทริก ได้แค่ฟังไว้ครับ เป็นคำที่ระลึกได้บ่อยๆ น้อยกว่า กรรม นิดนึงครับ

 

พี่ ป.ปราบ ครับ
ตรงขีดเส้นใต้ ผมเคยเห็นว่า มันลดลง
จริงๆพอ อ่านที่พี่เตช นำมา กิเลสยังครบครับ
แค่อาการ ที่เกิด มันน้อยลงบ้าง เท่านั้นเอง

 

ก็ทำให้ชำนาญ ต่อไปครับ เซียนค๊อฟ ^^

 

ไม่ได้หมายถึงวัดเอาจำนวนหรือขนาดอย่างที่เข้าใจ

แต่หมายถึงเห็นรูปเป็นนาม แยกสภาวะลักษณะของรูปออกจากนามไม่ได้ เห็นมาผิด จึงเข้าใจผิด เกิดทิฏฐิผิดได้


อย่าเพิ่งไปสิ้นศรัทธา การพิจารณารูป เหมาเอาเป็นยาธาตุ ใส่ใจชำนาญเรื่องรูปเถิด

 

เรียน พี่ป.ปราบ ชำนาญ คำนี้กว้างไปไหมครับ
แหะๆ สัมมา พอได้ไหมครับ

ผมคิดเอาครับ เซียน กับ เสี้ยน เล่นคำคับ พี่ปราบ ปะยุทธ์

 

พี่หลง ผมว่า ความเห็น เรื่องพิจารณารูป นาม นั้น ลองๆดู รายละเอียดมีต่างกันอยู่ครับ ในส่วนของสัญญาที่ยก หยิบ แยก พินาเอา
กับส่วนที่เห็น พินา ครับ ความกระจ่าง ใส (ปรุงเอาครับ) หรือรสจะปรากฏขึ้นครับ

 

เห็นว่าทำกาแฟเก่งเลยเรียกเซียนค๊อฟ

ทำยังไงจะภาวนาได้
ได้แบบชงกาแฟจนคล่อง จนชำนาญน๊อ

หากใช้ความชำนาญนี้ในทางสุจริต 3
มันเป็นสุจริตชีพเป็นสัมมาอาชีวะล่ะเน๊าะ

 

ถ้าพิจารณาใหม่ๆ สัญญามันมาก หากรู้ผิดก็ติดฟุ้ง เข้าใจผิด เห็นผิด แล้วเลิกราไป จะรู้ว่าถูกหรือไม่ก็ตรงสติระลึกได้ถึงสภาวะลักษณะที่ปรากฏอยู่ ตรงกับปัจจุบุนที่ััเกิด. ผลคือรู้ถูก มันก็ดับลงให้รู้ได้ในขณะนั้น
ส่วนเรื่องปรุงแต่งนั้น คงไม่ใช่นั่งคิดนั่งนึกเอา คือรู้ทันลักษณะรูปนามที่ปรากฏในเวลานี้ ได้ชื่อว่าเห็นจริง เห็นถูก ไม่ใช่ไปรู้ก่อนรูปนาม มันเป็นเรื่องปรุงแต่งไป

 

ขอบคุณที่แกะมาให้อ่าน ยังรออ่านที่หลวงพ่อพุธ เทศน์อยู่นะครับ

 

ชงเป็น ชงเก่ง ชงอร่อย ไม่ใช่ความหมายเดียวกัน


ชงกาแฟ เป็น สัญญา


ชงเก่ง เป็น สติ


ชงอร่อย เป็น ปัญญา


บางที ชงกาแฟได้มาก ลีลาดี เปิดมานาน ไม่สามารถการันตรีได้ว่าชงอร่อย เสมอไป

 

พี่หลง กล่าวว่า คงไม่ใช่การนั่งคิดนั่งนึกเอา
ถ้าอย่างนั้น จะบอกว่า หากเราอ่านคำกล่าวผู้อื่นแล้วยกแยก กล่าวลงใน รูปนาม นั่นเป็นการนึกคิดเอาล้วนๆสิครับ

ทีนี้การชี้ไป จึงเป็นแค่การตรึกเอา หรือไม่ครับ
หากแต่การเข้าถึง รูปนาม นั้น ว่ากันเป็นปัจจุบันๆไป เท่านั้น

 

นั่นสินะพี่ปราบ มีคำแนะนำจากพี่ปราบ และหรือ จากหลวงพ่อ หรือ คำตถาคตไหมครับ ในข้อที่ว่า ทำยังไงจะภาวนาได้ ...จนคล่อง จนชำนาญ ครับ

 

เซียนค๊อฟ ว่า

เซียนค๊อฟ กว่าจะชำนาญในการชงกาแฟ

เซียนค๊อฟ อาศัยอะไร ถึงชำนาญในการชงกาแฟ

เหมือนกันเลย แต่ เปลี่ยนจากชงกาแฟ
เป็น สร้างสติขึ้นมา วิธีการ หลวงปู่พุธ ฐานิโย ก็แนะนำมาแล้วเท่านั้นเอง


ป.อีกนิด คอมผมเพียน ผมเลยอ้างอิงไม่ได้

 

<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="Post 6093939" vAlign=top><TD class=alt2 align=middle width=125>Lumos</TD><TD class=alt1>ขอบคุณที่แกะมาให้อ่าน ยังรออ่านที่หลวงพ่อพุธ เทศน์อยู่นะครับ </TD></TR></TBODY></TABLE>


จ้า เดี๋ยวจัดให้
ว่าแต่ว่า
ที่ผม แกะคำสอนหลวงปู่พุธ ฐานิโย
เอาเนื้อหา ในต้นกระทู้นี้ก็ได้ครับ
คำไหน ผมสะกดผิดมั่งอ่ะ
ติ๊ก ต๊อก ติ๊ก ต๊อก

 

แยกให้ออกครับ เวลาอ่านมา ฟังมาไม่ได้ประจักษ์มานั้น

ไม่สามารถทำความเข้าใจเหมือนอ่านแล้วเข้าใจทันที คำแนะนำเป็นเพียงประโยคบอกเล่า

เราอ่านมาก็จะนำไปตรึก ไปปรุงแต่ขึ้นมาทันที ไม่ได้มุ่งไปที่สภาวะสัจจะแล้วพิจารณา

ตัวอย่างเช่น เอามือวางลงกับพื้น รู้ทันทีว่ากระทบเกิด จิตที่รู้กระทบเกิด

อายตนะเกิด ธาตุเกิด แข็งเกิด เย็นร้อนเกิด รู้เย็นร้อนแข็งเกิด

ความสำคัญมั่นหมายเป็นพื้นเป็นโต๊ะ เป็นมือเกิด ความพอใจไม่พอใจเกิด

ประชุมกัน เกิดดับเป็นปัจจัยรูปนามในเวลานั้น

ที่รู้ว่านี้รูป นี้นาม นี้ผัสสะ นี้สัญญา นี้เวทนา ไม่ใช่เป็นเรื่องคิดเอาแต่อย่างใด

แต่เป็นเรื่อง รู้ กับสิ่งที่ถูกรู้ในขณะนั้น โดยไปรู้ลักษณะธรรม อาการของรูปนาม

ปรากฏเป็นไตรลักษณ์ เกิดดับ เป็นปัจจัยส่งต่อ เกิดดับ เกิดดับ

ทีนี้การไปคิดเอา นึกเอา เป็นการไปรู้บัญญัติ มันเฉือนกันนิดเดียว เพราะไปเอาบัญญัตินำปรมัตถ์

 

พี่หลงครับ คำว่า ประจักษ์ นี่ แปลว่า หรือหมายว่าอย่างไร ในความเห็นพี่หลง