อากาศเริ่มเย็นแล้วคะ พี่ปลารักษาสุขภาพด้วยนะคะ บัวก็มึน ๆ เหมือนเดิมอะคะ.... ช่วงนี้ปลีกวิเวกหน่อย...อะคั๊ป
ไม่ได้แต่งเองคะ ไปคัดมาอะคะ อิอิ ค้นพบมานานแล้วคะ และกำลังจะเดินต่อไป จะ"กลับบ้าน"สักทีคะ เหนื่อยกับละครชีวิต....
กลอนสุดท้ายสำหรับวันนี้ มาจากท่านผู้หนึ่ง ได้ "เดินทางไกล" "กลับบ้าน"ที่แท้จริงแล้ว (เป็นกลอนส่วนตัวของบัวเลยคะอันนี้) "ละครปิดฉาก ลงเรือข้ามฟาก ที่นี่เงียบ ๆ ฝากให้รู้ข่าว"
ธรณี ให้พืชพันธุ์ ธัญญาหาร แล้วล้วนต่าง ทับถม ลงหมดสิ้น มาลีงาม บานสะพรั่ง กลิ่นรวยริน จากซากเน่า ใบเป็นเดิน บำรุงมา
จากหนังสือที่เคยให้พี่ปลา ไปหาซื้ออะคะ ... ที่ไกลโพ้น มีใคร อะไรบ้าง ดวงดาว หมุนคว้าง ทุกแห่งหน เผอิญเกิด เผอิญอยู่ เผอิญยล มีเหตุ-ผล ฤาเผอิญ เดินทางมา
ดับกิเลส ดับบาป ให้หมดสิ้น ดับตัณหา ยึดสิ่ง ทั้งมวลมั่น ดับตัวกู ของกู วางลงพลัน สุดท้าย..ดับ ธาตุขันธ์ ของตัวเอง
รู้นะรู้ รู้ที่เล่า ไม่กระจ่าง เข้าใจอย่าง ผิวเผิน ไม่ซึ้งได้ อยู่บนโลก ไม่เห็นโลก ทั้งหมดใบ สูงขึ้นไป แม้ใจกลาง หมดทางรู้
รู้ไว้เถิด ปัจจุบัน อันมั่นคง รู้ไว้เถิด สัจจะคง หลักแน่นเหนียว รู้ไว้เถิด แก่นธรรม อันกลมเกลียว รู้ไว้เถิด เพื่อยึดเหนี่ยว ดวงวิญญาณ
รู้ทำไม อนาคต มิมาถึง รู้ทำไม สิ่งซึ่ง ยากขานไข รู้ทำไม ว่าเงา เป็นเช่นไร รู้ทำไม คว้าไม่ได้ สักสิ่งเดียว
รู้ใย ในอดีต อันไกลห่าง รู้ใย เรื่องที่ผ่าน มานานนั่น รู้ใย สิ่งควรลืม มิควรจำ รู้ใย ความแปรผัน พลิกพลิ้วไป
555+ ก้เสริช์เอาจิ คำว่าปังคุง ก้ล่าย มังมีเยอะมาก หลายตอนเยยอะ มะรู้จาเอาตอนไหนมาให้ดูอะ ลองไปเลือกดูเอาเองนะจ้ะ