pucca2101

จ้าถ้าว่างจะมาใหม่...ลองปฏิบัติแล้วไม่เห็นไรเลย คงไร้พลังจิต แต่ชอบเพราะเหมือนได้กลับบ้าน ...อบอุ่นในใจ...ปกติเป็นคนไร้หัวใจนี่จ๊ะ...

เล่าต่อ... ตอนแรกพี่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คิดว่าคงเป็นฝันทั่วไป แต่...
พอมาคืนที่สอง มันเริ่มเป็นเหตุการณ์ขึ้นมา เรื่องมีอยู่ว่า...

พี่เป็นตำรวจ (ไม่ค่อยแน่ใจนะ) กำลังสืบคดีอะไรซักอย่าง แล้วไปหาข้อมูลที่โรงพยาบาล
มีนางพยาบาลคนนึง เอาข้อมูลของคนที่พี่สืบอยู่มาให้ รู้สึกคุ้นหน้ามากเลย คนนี้เหมือนเคยเจอกันมาแล้ว... ได้คุยกันซักพักนึง เค้าบอกชื่อด้วย แต่จำไม่ได้ -3-

สายวิปัสสนากรรมฐาน...ทางตรงเข้าสู่นิพพานจ้า แต่สงสัยว่ายังคงต้องสร้างบารมีร่วมกับคนอื่นต่อ ไปนิพพานยังไม่ได้...จึงฝันแบบนั้น ชักนำให้พบทางสายนี้จ้ะ

ใช่แย้ว งานมาเงินก็มาจ้า แต่วันนี้มีแต่ตัวหินๆ ทั้งนั้นเลย เดี๋ยวไปทำงานต่อละ

เหมือนกันครับ

ต้องให้แชมปืพาไปกราบหลวงตาม้าสักครั้ง...ไปสัมผัสถ้ำใหญ่ เดี๋ยวจะเป็นอย่างพี่โรส
(กะลังจะไปแล้วเชียว...แต่คนที่หนีออกจากบ้านมาซะก่อน อิอิ)

มันเขินๆ 55+ คือ พี่รู้สึกแปลก ไม่เคยเป็นแบบนี้น่ะ
ฝันในคืนแรก ก็ประมาณว่า กำลังเดินอยู่บนถนน มีคนเดินไปมาๆเยอะแยะ แล้วอยู่ๆ....

พี่ก็ไปสบตากับผู้หญิงคนนึงเข้า มันรู้สึกแปลกอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมีอะไรดึงดูด ให้จ้องมองค้างอยู่ซักพักนึง แล้วพี่ก็ตื่น...

หวัดดีจ้า งานยุ่งเหมือนเดิม วันนี้ยุ่งงานด่วนเยอะยังไม่เสร็จเลย แวะมาอู้ก่อน
[IMG] [IMG] [IMG]

(อิอิ กว่าจะโพสเสร็จ..ตกๆหล่นๆ)

แล้วปุ๊กก้าไม่ไปเป็นศิษย์หลวงปู่ดู่กะแชมป์มั่งเหรอ...จะได้นัดไปสวดตอน 20.30 น. ทุกวันไงจ๊ะ ต้องขอตัวไปอาบน้ำเตรียมตัวก่อนจ้ะ

ฮ่าๆ มาตามสัญญาๆ ก้อเรื่องมันมีอยู่ว่า.... พี่ฝันแปลกๆ ในคืนปีใหม่
ฝันเห็น.. ผู้หญิงคนเดิม 3 คืนติดๆกันเลย

[IMG]

สวัสดีตอนค่ำๆครับ ปุ๊กก้า ^^

http://board.palungjit.com/showthread.php?t=167192

แต่พี่โรสเห็นปุ๊กก้า ยิ้ม ร่าเริงตลอดวันเลย งั้นแสดงว่าแอบแปรปรวนไม่แสดงออก

ยังไงเหรอจ๊ะ...พี่โรสอารมณ์ไม่คงที่ขึ้นๆลงๆนะ เดี๋ยวผ่อนคลาย เดี๋ยวเคร่งขรึม เหมือนเหรอ อิอิ

อย่างว่าแหละ...คนอารมณ์ดี ยิ้มง่าย แหย่หน่อยก็หัวเราะ 5555 แล้ว ดีจังเลย

คนบ้านนี้มีความสุขจริงนะ..จ๊ะจ๋า ทั้งวันทั้งคืน หัวกะไดบ้านไม่เคยแห้งเลย อิอิ
[IMG][IMG]

เป็นภาพวาดจ้า ถ้าภาพไม่ขึ้นน้องนู๋เข้าไปชมได้ในกระทู้ ตลาดน้ำสี่ภาคพัทยา นะจ๊ะ

[IMG]

เห้อๆๆๆๆเบื่อๆๆๆๆๆเหมือนเดิมครับไม่รู้จะทำไง ทำงานก็เบื่อ ไม่ทำงานก็เหงา..โอ้ยยยยอยากตายยยย
คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ รู้ว่าเหนื่อยแค่ใหน ว่าหนักแค่ใหนบนหนทางสู้....
ยังมีคำปลอบโยน ยังมีคำปลอบใจ มีคำว่าสำบายดีบ่อให้กันเสมอโอ้วว..คนบ้านเฮา.อิอิอิอิอิอิอิอิ

วันนี้อาการดีกว่าเมื่อวานนะ (กัดฟันพูดนะเนี่ยะ)
เห็นป่ะ!!..ว่างอแงน้อยลง..ฮือ..ฮือ..