สอบถามเรื่องการนั่งสมาธิค่ะ

ขอคำแนะนำค่ะ ช่วงนี้เวลานั่งสมาธิไปสักครู่หนึ่งจะรู้สึกเหมือนมีอะไรมายิกๆขยับๆอยู่บนศีรษะด้านขวาค่ะ เป็นจุดเล็กๆเหมือนมีอะไรขุดๆเกาๆปั่นๆอยู่ เป็นแบบเล็กๆ
ตอนแรกจะเป็นด้านขวาบนค่อนไปทางหลังหน่อย ถัดมาวันอื่นเหมือนจะย้ายที่มายุกยิกด้านหน้าหน่อย ตำแหน่งเหนือหูขวาแต่ค่อนไปด้านหลังนิดหนึ่ง
บางทีหลังจากนั่งสมาธิเสร็จแล้วก็เป็นเหมือนกันค่ะ ด้านขวาแถวๆเดิม อยากทราบว่าต้องปฏิบัติอย่างไรต่อคะ หรือว่าไม่ต้องสนใจเลย ขอบคุณมากค่ะ

 

กำหนดอุทิศส่วนกุศลออกจากกลางจิต ตรงกลางลิ้นปี่
และผลักให้มันขยายออกไปเรื่อยๆให้
กว้างที่สุดเท่าที่เราจะทำได้นะครับ
ทำตานิ่งๆค้างไว้ด้วย และก็ตัวนิ่งๆ
แบฝ่ามือทั้งสองข้างออกด้วยยิ่งดีและ
ตอนที่มันกำลังขยายนี้เราจะรับรู้และรู้สึกอะไรได้เอง
ว่ามันมีกระแสอะไรกำลังออกทั่วทั้งร่างกายเรา
ก็นิ่งๆไว้อย่างนั้นซักพักจนรุ้สึกว่าร่างกายเรามันเบา
ศรีษะเรามันเบา
กิริยาที่เป็นอยู่จะหายไปเลยครับ
ปล.ลองทำดู

 

ไม่มีอะไร ดีแล้ว

เมื่อก่อนไม่เหน เพราะมีกายลืมกาย มีจิตลืมจิต

กายเขาไม่เที่ยง เปนทุกข์ เสื่อมสลายตลอดเวลา

ผิวหนังมันแห้ง แตกออก ตลอดทั้งวัน ความชุ่มชื้น
น้ำ ไฟ ดิน ลม มันสลาย มันก็จะแสดงอาการแบบนั้น

ให้ภาวนาวิปัสนา จตุธาตุนมสิการบรรพะ เข้ามาเลย

พอสติอยุ่กับกาย ไม่เผลอส่งใน ส่งนอก เดี๋ยวจะเหน
มากกว่านี้อีก พิจารณาลงเปน ดิน น้ำ ลม ไฟ ได้

จะผลิกเปนปิติ5 เจริญกรรมฐาน มัชฌิมาแบบลำดับ

ของพระสังฆราชสุก ไก่เถื่อนได้

เขี่ย มิจฉาทิฏฐิ มีองค์ มีเทพ ดลบันดาลกรรมเวร ให้
ลงนรกไปได้เลย

 

การภาวนา จะให้ไว แม่นยำ ต้องหัดสังเกต สิ่งที่เปนกิเลส

กายยิบแย๊บ ลำไส้สลาย ตับจะวาย หัวใจจะฝ่อ ขี้จะขึ้นสมอง

สังเกตออกไหม อันไหนอุปกิเลส

กายสลาย เปน อัพยากตา เปนวิบาก
ที่เราใช้ไป หมดไป บุญที่เราได้มาซึ่งกาย
มนุษย์ เราได้มาใช้ไป ทุกลมหายใจ เสื่อมสลาย
ตลอด หากมีมิจฉาทิฏฐิ จะถุกหลอก พาไปเหน
กายเที่ยง

ขี้ขึ้นสมอง กลัวเจ้ากรรม นายเวร ไม่ดลบันดาล
ให้ไดกายทิพย์ กายอมตะ ล้วนแต่เปนเรื้องหลอกลวง
รอตบทรัพย์ เล่นแร่ แปรธาตุ ผันคาปุชิโน่

ดังนั้น กิเลส ความสงสัย ความกังวลมาจากไหน

พระพุทธตรัสว่า เพราะขาดโยนิโสมนสิการ

แล้วทำยังไงจะมี

ก้กำหนดลงไปเลย ดิน น้ำ ลม ไฟ นั้นแหละที่ยิบแย๊บ

หากพลัดตก โยนิโสมนสิการ สังเกตเลย เดี๋ยวสงสัย
ลังเล รำคาญ อยากกายไม่เสื่อม ท้อถอย ง่วงงุน

ภาวนาแบบนี้ทั้งวัน จิตจะตั้งมั่น ไม่ต้องพึ่งผู้อื่น เพราะใจมีธรรม

 

ทำตอนนั่งสมาธิเสร็จแล้วยังหลับตาอยู่ หรือว่าทำตอนลืมตาตอนไหนก็ได้คะ เวลากำหนดให้เราทำความรู้สึกมาอยู่ตรงลิ้นปี่ใช่ไหมคะ
แล้วผลักนี่คือทำความรู้สึกว่ากระแสมันขยายออกอย่างนี้ไหมคะ แหะๆ ถามเยอะเลย ขอบคุณคุณนพกานต์ด้วยนะคะ

 

ให้ทำทันทีเลยที่เราเริ่มสัมผัสอาการยุกยิกต่างได้ ไม่ว่าจะขณะที่
กำลังนั่งสมาธิหรือว่าไม่ได้นั่งสมาธิก็ตาม และที่คุณเข้าใจว่ากำหนดให้
ทำความรู้สึกมาอยู่ตรงกลางลิ้นปี่ ตอบว่าใช่แล้วครับ และทำความ
รู้สึกว่ากระแสมันขยายออกก็ใช่อีกแล้วครับแต่ให้กำหนดออกจาก
จุดศูนย์กลางตรงลิ้นปี่นะครับ ขอแค่ตานิ่งๆหรือค้างตาไว้คือถ้ามอง
ซ้ายสมองจะสร้างความคิดใหม่ทันทีและถ้ามองขวาสมองจะดึง
ความคิดในอดีตขึ้นมาทันที ซึ่งจะขวางความสามารถทำงานได้ของจิต)
และก็ทำตัวนิ่งๆก็พอ

ต่อไปนี้ ถือว่าเล่าในฟังเล่นๆเนาะ. ถ้าสมมุติ ว่าเราไม่ทำ อาการยุบยิบ
จะมาเป็นตรงที่บริเวณหน่องทั้ง ๒ ข้าง
และต้นแขนและแขนช่วงใต้ข้อศอก
และจะทำให้หนักบริเวณหลัง
ฝั่งซ้ายแต่ฝั่งขวาจะยุกยิก...

สาเหตุเพราะจิตมันเริ่มเปิดเริ่มคลายตัวได้บ้างชั่วขณะ
ดวงวิญญานภายนอกจะมองเห็นได้ในช่วงขณะที่จิตมันคลายตัวแม้แว๊บเดียว
ก็ตามทีนี้ เค้าก็จะเข้ามาเกาะเพื่อขอส่วนบุญเพราะมันเป็นกระแสเย็น
แต่เราอาจจะไม่รู้ตัวว่าเค้ารับรู้ได้ และไม่เข้าใจเจตนาว่าคืออะไร
พอปล่อยไป เลยส่งผลให้เกิดมีพลังงานตกค้างตามร่างกาย
เพราะดวงจิตที่ต้องการบุญถือว่าเป็นกระพลังงานต่ำและเป็นกระแสร้อน
ก็จะแสดงอาการต่างๆทำให้ร่างกายเราสัมผัสได้อย่างที่เล่าให้ฟังก่อนหน้านี้

แต่ของคุณ ถือว่าไม่มีอะไรมาก เป็นกริยาเริ่มต้นของบุคคลที่จะเข้า
ถึงพลังงานของครูบาร์ข้างบนได้(ภูมิต้านทานร่างกายมาจากสมาธิสะสม
และการรักษาอารมย์มาจากการวางอารมย์ให้เข้าถึงยังไม่ชำนาญ)
ในช่วงแรกๆจะเป็นอย่างนี้กันทุกคน
ถือว่าไม่มีอะไรน่ากลัวและเสียหายและถือว่าดีด้วยซ้ำไป
ที่ต้องระวังก็คือพลังงานกำลังจิตต่ำที่ต้องการบุญต่างๆ
ที่มาเกาะร่างกายแล้วเราลืมอุทิศส่วนกุศล
ที่มักจะส่งผลให้เกิดพลังงานตกค้างและส่งผลกระทบ
ต่อร่างกายเราอย่างที่เราคาดไม่ถึงมากกว่าครับ
ปล.ประมาณที่เล่าให้ฟังครับ

 

ขอบพระคุณคุณnopphakanมากค่ะสำหรับคำชี้แนะ จะน้อบรับไปปฏิบัติค่ะ

 

รบกวนสอบถามเพิ่มเติมนะคะ นั่งสมาธิไปสักพักเลยแล้วได้ยินเสียงเหมือนจั๊กจั่นร้องดังตลอด เลยคิดว่าเป็นจั๊กจั่นนอกบ้านร้อง ร้องดังเหมือนเสียงอยู่ในหัวเลยค่ะ
บางทีก็รู้สึกรำคาญนิดนึดเหมือนกันค่ะ แต่พอนั่งเสร็จลืมตามาเสียงก็หายไป เงียบปกติ อยากทราบว่าเป็นอาการของหูมีปัญหาไหมคะ

 

สิ่งที่คุณได้ยิน เข้าใจว่า เป็นคลื่นเสียงความถึ่สูง เกือบๆจะใกล้กับระดับ
คลื่นเสียงอุลตราโซนิค ซึ่งปกติหูคนเราจะไม่ได้ยิน หรือได้ยิน แต่จะไม่ได้สังเกตุ
เพราะถูกเสียงหรือสิ่งอื่นๆดึงความสนใจไปเสียหมด
เสียงความถี่สูงนี้เกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่นแมลงบางชนิด
เสียงจากอุปกรณ์ไฟฟ้าบางชนิด เช่นเครื่องไล่หนู เครื่องไล่ยุง ที่ใช้ความ
ถี่เสียง หรืออาจจะเกิดจากอุปกรณืไฟฟ้าอื่นๆ
ก็ไม่ต้องไปสนใจมาก ถ้ารู้สึกรำคาญ ก็ให้ออกจากบริเวณที่มีคลื่นเสียงนั้นก็จะไม่มีอะไร

 

อาการที่เวลานั่งสมาธิแล้ว รู้สึกคันยิบๆ เหมือนมีมดหรือแมลงมาไต่ตามหน้า หรือตามตัว

บางสำนักก็ว่า เป็นอาการของปีติชนิดหนึ่ง

ความจริง ถ้ามีไม่มากจนรบกวนทำสมาธิก็ไม่จำเป็นต้องสนใจอะไร

อาการที่ว่านี้ บางทีอาจจะเกิดจากการรับรู้ไฟฟ้าสถิตรอบๆตัว

หรือการรับรู้พลังแฝงเร้นบางอย่างที่มาแอบอยู่ในร่าง

ถ้าไม่มีมากมายอะไรก็ไม่มีความจำเป็นต้องไปกังวลอะไรให้มาก เพราะทำอะไรเราไม่ได้

 

ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ

 

ขออนุญาตแนะนำถ้าจะให้พูดเรื่องเกี่ยวกับเสียงที่ได้ยินนะครับ.
เดี๋ยวจะไล่ให้ฟังตามความละเอียดของจิตนะครับ..
๑.เสียงแบบที่ได้ยินตามที่ถามมา
๒.เสียงเคาะ ขยับ ต่างๆของวัตถุใดๆที่อยู่ไกลแต่เราได้ยินเหมือนใกล้ๆและชัดเจน
๓.เสียงคลื่นความถี่เดียวเป็นเส้นตรงในแนวขนานกับหูด้านขวา(กลางรูหูพอดี)
ช่วงนี้ในนิมิตอาจได้ยินเสียง เทพ เทวดา พรหม ฯลฯได้
๔.เสียงคนคุยกัน แต่ไม่ทราบต่ำแหน่ง เราจะรู้ว่าไกล แต่ไม่ทราบต่ำแหน่งที่แน่นอน
๕.ในเวลานอนหลับ ได้ยินเสียงระเบิด ฟ้าร้อง
๖.เสียงไม่ใช่คนคุยกันพอทราบพิกัด
๗.เสียงปลีกแมลงบิน บางทีเป็นแค่ยุงบิน แต่เราจะได้ยินเหมือนเสียงผึ้งบิน
๘.เสียงสัตว์ใช้อวัยวะ เคาะกันและเราก็สามารถแปลได้ด้วยว่ามันพูดอะไรกัน
๙.เสียงเรียกข้างหู ไม่ว่าซ้ายหรือขวา มักเรียกชื่อเล่น (ให้อุทิศส่วนกุศล)
เสียงระดับเดียวกันกับหูห่าง ๑ เมตรคือคนรู้จักในชาตินี้ที่เสียชีวิตไปแล้ว
เสียงมาในแนวมุมทะแยงขวาไปมุมสูง เสียงระดับครูบาร์อาจารย์ หรือระดับดีๆฯลฯ
ข้อนี้ เกิดก่อนหลังลำดับใดก็ได้
๑๐.เสียงที่ไม่ใช่คนคุยกัน และเราได้ยินเสียงชัดใสแจ๋ว เหมือนเรายืนดู
คนเค้าคุยกันในเวลาปกติ......
ถ้าเรื่องเกี่ยวกับเสียง ถ้าเราอยู่ในข้อที่ ๑ ถึง ๘ ให้เลิกสนใจทุกๆกรณีครับ
ไม่ต้องไปสนใจอะไรเลย ให้ลืมมันไปซะ และไม่ต้องเก็บมาคิดใดๆทั้งสิ้น
มันจะมีพัฒนาได้เรื่อยๆ ตามลำดับที่เล่าให้ฟัง เพราะถ้าเอามาคิดมันจะทำให้หลง
ตัวเองได้อย่างไม่รู้ตัว เพราะกิริยาในข้อที่ ๑ ถึง ๘ แม้เกิดกับเรา
แต่ในเวลาปกติเราจะยังไม่เกิดความสามารถทางหูใดๆทั้งสิ้น
แต่มันมักจะทำให้เราไปยึดติดว่าเรามีความสามารถทางหู..
และที่สำคัญยังไม่อยู่ในระดับที่ใช้งานได้จริงครับ
เอาไว้จนกระทั่งจิตเราละเอียดพอที่จะได้ยินข้อที่ ๑๐
แม้ได้ยินในระดับข้อที่ ๑๐ บ้างแม้ไม่มากเด่วจะรู้ได้เองว่า
เราจะมีความสามารถทางเสียงอะไรบ้างครับ
ปล.ประมาณนี้ หวังว่าจะพอเข้าใจที่สื่อ

 

ขอบพระคุณคุณnopphakanมากค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ จะคอยเตือนสติตนเองอยู่เสมอค่ะ

 

เคยเป็นอยู่..อาการคันยุกๆยิกๆทั้งตัว คันจนนั่งสมาธิไม่ได้เลยเลิก พอลุกจากที่นั่งสมาธิมีมดนี่เป็นรังเลยอยู่ใต้ขาเรา หันจะไปหาไม้กวาดกลับมาอีกทีมดไม่เหลือสักตัวเดียวชั่ววินาทีเองเลยอุทิศส่วนก่ศลให้มดเหล่านั้น หลังจากนั้นไม่เป็นอีกเลยค่ะ (เล่าสู่กันฟังเฉยๆ)

 

โรคผิวหนัง
กับเครื่องดักหนูหรือทีวีเปิดทิ้งไว้