ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

ป.ล. มีคนมาจากเวปพลังจิต แค่ สามคน 555 และไม่มีคนมาดูดวงเลย

ยอดเงินทำบุญ ผ่านธนาคาร 6,xxx เข้าบัญชีหลวงพ่อมานะ

และยอดเงินสดที่มีผู้ร่วมบุญรวมกับของจารุ ก็ 3,020 บาท

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ

 

คืนก่อนไปวัดป่าอ่างแก้ว ฝันว่าไปที่หอฉันที่วัด มีผู้ชายใส่ชุดขาวเต็มไปหมด
เราก็ชุดขาว กำลังเดินขึ้นเนินตามๆ เค้าไป เหมือนจะเดินไปสวดมนต์กัน

แล้วอยู่ดีๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งร้องขึ้นมา แล้วก็เริ่มชุลมุนวุ่นวายกัน คนวิ่งกันขวักไขว่
จารุยืนอยู่กับที่ เห็นคนหลายคน มีเลือด ออกมาบริเวณท้อง เปื้อนชุดขาว
จารุก็มองเฉยในฝัน ไม่วิ่ง ยืนเป็นเสาไฟฟ้าเลย มองไปรอบๆ ในฝัน มองไป
รอบๆ โดยไม่ขยับร่างกายได้ แต่มาสะดุ้ง ตอนมีเสียงคนตะโกนที่ข้างหู
เฮ้ย ยืนนิ่งดูดายอยู่ได้ ช่วยเค้าซิ

จารุก็หันไปมอง ไม่มีใคร แล้วก็มีผู้ชายคนที่โดนเล่นงาน เลือดอาบวิ่งมาทาง
จารุ มาไม่มาเปล่า มาแอบอยู่หลังเรา เราเลยโดนดันไปอยู่ข้างหน้า
และมีผู้ชายคนหนึ่ง จับข้อศอกเรา เลยหันไปมอง

และ เฮ้ย วิญญานนี่หว่า พอหันไปจะเพ่งว่าใครมาไล่วิญญานทำไม

ก็ดันสะดุ้งตื่น ซะก่อน

 

พอไปถึง วัดกับผู้ร่วมทาง สองคน ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง
และมีพี่ที่ขับรถมาเอง ผช อีกหนึ่ง

ก็เลยไปสำรวจบริเวณที่เรียกว่า อ่างแก้วกัน บริเวณที่เลยวัดไป
และเป็นลานหินเป็นช่วงๆ

เดินเป็นกิโล กับน้ำหนักตัวเกือบแตะ 60 โล และอากาศเกือบ 40 องศา
มันเหนื่อยมาก สัมผัสได้ถึงชาวบังบดมากมาย และวิญญานโบราณ
ตอนเดินไป เหมือนเดินอยู่ในน้ำ น้ำทะเล ซักพักก็รู้สึกเย็นเท้า
ภาพในตา กลายเป็นแม่น้ำ เหมือนลำธารขนาดใหญ่
ผู้คนยุคขอม ก็เดินผ่านเราไป เป็นขบวน เหมือนการเดินทางไปแสวงบุญ

ท่ามกลางเหงื่อที่ท่วมกาย ไหลเหมือนน้ำ แต่พอเดินไปจนถึงอ่างแก้ว ฝนก็
เทลงมา แค่ห้านาที ก็แปลกดีค่ะ เลยไปนั่งหลบฝนที่ศาลา เจ้าพ่อขุนตาล
(ลืมถ่ายรูป เพราะหายใจอยู่ รู้สึกถึงพลังงานรุนแรง)

เลยกัดฟัน เดินไปต่อจนถึง บริเวณที่เป็นถ้ำเป็นโพรง น้ำสีเขียว

 

บริเวณวัด และอ่างแก้วทั้งหมด ขอบอกเลยว่า เป็นแดนพญานาค
พญานาคท่านเป็นใหญ่ในแดนนี้ มีประตูมิติ หลากหลาย ซับซ้อน

การเดินผ่านไปแต่ละช่วง รู้สึกเหน็ดเหนื่อยใจและกายมาก เหมือน
เดินไปเจอกลุ่มพลังงานหนาแน่น เหมือนเดินทะลุกำแพงพลังงาน
เป็นช่วงๆ มันทำให้ต้องใช้พลังงานเยอะ(อ่อนซ้อมน่ะนะ 555)

จนมาถึงจุดหมาย คือบริเวณ ถ้ำก็ หมดแรงพอดี

บริเวณในรูปนะจ๊ะ

 

ระหว่างที่อ่อนระโหยโรงแรง ก็ปีนป่ายลัดเลาะไปตามก้อนหิน
ถึงแม้หุ่นจะตุ้ยนุ้ย ก็ไม่ย่อท้อ จนไปยืนบนก้อนที่ใหญ่ แผ่นหิน
บนหน้าผาขนาดเล็ก จิตก็เริ่มรวม เหมือนมีคนอยากสื่อสาร
เลยนั่งสมาธิซะเลย จะนอนแผ่สองสลึง หรือนอนสมาธิก็เกรงใจ
คนที่ไปด้วย

นั่งไปไม่ถึงสามนาที 555 เห็นภาพนิมิต พญานาคตนหนึ่ง เป็นราชา
แห่งนาคและวิญญานบริเวณนั้น ยืนอยู่ตรงที่เรานั่ง แล้วก็มีพญานาค
หลายตนลอยคออยู่ด้านล่างหน้าผาเล็กนั้น บริเวณที่เป็นน้ำสีเขียวขุ่น
ส่วนบริเวณริมตลิ่งฝั่งตรงข้าม ก็เป็นชาวบังบดกึ่วิญญาน นั่งยองๆ กันเต็มไปหมด

ก็เลยถอนสมาธิขึ้น พร้อมกับความสงสัย แล้วก็เดินกลับกัน

 

รูปตอนถวายปัจจัย

มีหลายคนถามว่า ทำไมต้องปิดหน้า

กลัวว่าเรื่องที่เล่าจะไม่ขลัง หน้าตาเป็นคนที่ไม่น่าเล่าเรื่อง อาคม คาถา การต่อสู้
น่าเล่าเรื่อง ของกิน มากกว่า 555

 

คืนแรก เลยถือแค่ศีลห้า และคืนแรกแทบจะไม่ได้นอน คนเยอะ
เอาเต็นท์ไปนอน ก็ไม่ได้นอนในเต็นท์ มันอบอ้าวมาก เลยไปนอนหน้าพระใหญ่

คืนนั้นนอนไป เจอไป หนึ่งสภาวะธรรม เนื่องจากจากอากาศร้อน
เหนื่อยจากการขับรถ เหนื่อยจากการเดินสำรวจอ่างแก้ว ตอนที่ทุกคนสาธยาย
พระไตรปิฏกหน้าพระใหญ่ เลยไปนอนในหอนอน อาศัยเสื่อคนอื่นที่ปูไว้ นอนพัก
กินพาราสองเม็ด แล้วนอน ตื่นมาก็สวดเสร็จ เลยย้ายไปนอนหน้าพระ

คืนนั้นนอนหลับไป นอนภาวนานานมากกว่าจะหลับ รู้สึกคลื่นจิตโดยแทรกแซง
จิตรวมไม่ลง สวดชินบัญชร ไปเรื่อยๆ จนหลับ ฝันไป ย้ำนะ ว่าฝันไป

ฝันว่า ได้ไปนอนบนวิมานงดงามมาก ความรู้สึกช่างแสนสบาย มันอ่อนนุ่ม
ละมุนละไม สว่างแต่ไม่แสบตา กลิ่นก็หอม ลมที่ลูบไล้ตัวก็เย็นสบาย ไม่เหมือนแอร์ บรมสุข
ฝันหวาน จนไม่อยากตื่น

แล้วพลันจิตตื่นขึ้นมา นึกถึงหน้าลูกชาย(ลูกชายอยู่ที่บ้านกับแม่) แล้วจิตก็พลันย้อนกลับลงมา
ไปนอนในชุดชาว นอนข้างๆลูกชายในบ้าน ความรู้สึกยังโล่งสบายอยู่
แต่ความรู้สึกละมุนละไมและอบอุ่นหายไป มีแต่ความโล่งใจ กลัวจะไม่ได้พบลูกอีก
นอนสัมผัส และมองหน้าลูกชาย ความรู้สึกเหมือนจริงมาก เหมือนสัมผัสไออุ่น และแก้มยุ้ยๆ ของลูกได้
กำลังลูบแก้มลูกอยู่

จิตพลันสะดุ้งอีกครั้ง รู้ว่าเราไม่ได้อยู่บ้าน
เราอยู่วัดนะ คราวนี้ รู้สึกถึงความเหนียวเหนอะหนะ คันคะเยอที่หนังศรีษะ
รู้สึกร่างกายมันสกปรก และอาบไปด้วยคราบน้ำมัน เหงื่อไคล และสุดท้าย ได้ยินเสียงกรน
ของตัวเองชัดเจนมาก จึงสะดุ้งตื่นอีก คืนนั้น หลับๆตื่นๆทั้งคืน เห็นภาพภพภูมิมา
แทรกในฝัน ในภาพมายาเต็มไปหมด

 

ตื่นเช้ามาก็สลด สำรวมจิต ใจเราหนอ ช่างผูกพันธ์แน่นเหนียวกับลูก

ทำบุญตอนนี้ อย่างมากสุดคงได้ไปเกิดเป็นนางฟ้า เพราะขาดการปฏิบัติ

ไม่สำรวมใจ ไม่ตัดสายใยแห่งกายและใจให้สะบั้นลงได้

แต่ก็ยังจดจำความรู้สึกตอน นอนบนวิมานได้ แต่สุขแค่ไหน
ใจก็ตัดห่วงผูกคอ คือลูกไปไม่ได้

แม่ใจจะรู้แล้วว่า ร่างกายคือสิ่งหมักหมม ด้วยเลือด น้ำเหลือง น้ำมัน
แต่ก็ยังยึดถือกายนี้ไว้ เพื่อเสพย์สุขทางใจ ที่เรียกว่า รักและหลง

ก็ได้ข้อคิดและบุญกลับมาจากวัดมากมาย

 

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม ขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ

 

ไปมาค่ะและบอกว่ารู้จากเวป เป็นชายตัวอ้วนไม่ใส่ชุดขาวและนั่งเก้าอี้ในเวลาสวดและมีหญิง 2 คนอวบๆชุดขาวค่ะนอนหน้าพระใหญ่ทั้ง 3 คน นอนไม่หลับท่องพุทโธทั้งคืน ไปถึงประมาณ 1 ทุ่มเอาก๊กฮวย-น้ำตาล-ข้าวสารไปให้แม่ครัว อาบน้ำแล้วเดินเล่นยังไปขึ้นสวดมนต์จนหลวงพ่อมานะเดินมาถามทำไมไม่ขึ้นไปละโยม ไปหลวงพ่อจะพาไปเลยเดินตามขึ้นไป ( ร่วมบริจาค 5,599.- บาทถวายหลังกินข้าวต้มเสร็จ) แล้วเดินทางไปตักบาตรที่วัดป่าภูผาสูง ชมฝูงกระรอกขาวที่ใหญ่ที่สุดในโลก และนำข้าวสาร-น้ำมันพืช-น้ำยาล้างจาน ถวายวัดป่าภูแก้ว(แต่ถวายโรงครัวที่มีเด็กมาปฎิบัติธรรม 370 คน) แล้วกลับมาที่วัดป่าอ่างแก้วกินข้าวขาหมูที่โรงทานอร่อยมาก ก๋วยเตี๋ยวเส้นหมดต้องรอก่อน การเดินทางไปครั้งนี้ประทับใจมาก
หมายเหตุ ยังนึกตอนถวายปัจจัยคงต้องเป็นคุณจารุแน่เลยไว้มีโอกาสคงได้เจอกันค่ะเพราะน้องคนไปด้วยแฟนอยู่บุรีรัมย์

 

ลูกศิษย์หลวงพ่อมานะ ส่งลูกแก้วพญานาค และธาตุต่างๆที่บรรจุในพระหทัย
วันที่ 31 พ.ค.มาให้ชมค่ะ

 

เล่าต่อว่าวันที่ 30 พ.ค. ที่พักคืนแรกนั้น หลังจากกำลังเคลิ้มๆจะหลับ
ไปตอนห้าทุ่มกว่าๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ เรียกให้ไปพบกลุ่ม ผู้ที่นำลูกแก้วพญานาค
มาถวายหลวงพ่อ เรียกไปสัมผัสพลังงาน

ลูกสีน้ำเงินสัมผัสพลังงานได้รุนแรงมาก จับแล้วหนักมาก เหมือนมันค่อยๆหนักขึ้น
ลูกสีฟ้า สัมผัสพลังงานแบบนุ่มนวล

ส่วนอย่างอื่นก็ลองสัมผัสดูค่ะ

 

วันอาทิตย์นี้ คงเป็นฤกษ์งามยามดีอันงาม ที่จะได้ไปสัมผัส
และย้อนรอยความหลัง ได้ไปเยือน อยุธยา สักการะบูรพกษัตริย์ไทย

และสักการะพระบรมรูป พระนเรศวรมหาราช

พี่สิงห์คงภูมิใจมาก ที่ได้ไปสักการะท่านอีกครา
จิตวิญญานจะได้ฟื้นเต็มที่ซักที

ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ

 

สงสัยกลับมา เขียนลื่นไหลแน่เลย ไม่ก็มีวิญญานตามมาเป็นพรวน 555

รู้สึกเหมือนจะเดินเข้าสนามรบเลยค่ะ

รู้สึกเหมือนโดนเรียกไปเข้าเฝ้า ในนิทานของพี่สิงห์

 

ไปวัดป่าอ่างแก้วมาด้วยค่ะ รู้สึกดีมากเลย แล้วยังได้ลูกแก้วสีฟ้ามาด้วยนะ พาญาติไปด้วย ได้ลูกแก้วติดมือกลับทุกคนเลย...ขอบคุณจารุ อีกครั้งจ้าาา

ปล. แม่หมอจารุ ตัวจริงน่ารักมากเลย...น้องที่ไปด้วยยังชมเลย..อิอิ

 

แปลกใจเหมือนกันนะ ทำไมผิดศีลข้อ 3 แล้วต้องมาเกิดเป็นหญิง อย่างคุณจารุจุณนี่เล่นเป็นหญิงยาวเลย

เคยอ่านเจอที่ไหนไม่ทราบ พระศรีอาริยะเมตไตรท่านก็เคยผิดศีลข้อ 3 แล้วไปเกิดเป็น
ยักษิณี ท่านเจอพระพุทธเจ้าในยุคของท่าน ท่านได้ตัดนมถวายพระพุทธเจ้า และก็ได้รับ
พรว่าจะไม่เกิดเป็นหญิงอีก แล้วอย่างกรณีคุณจารุจุณนี่จะเกิดเป็นชายเหมือนเดิมอีกได้
ไหมนี่

 

แม่หมอ... หายเงียบ เบยยย
หลงกล... มนต์ใด รึป่าว น๊อออ
55

 

รอค่ะ...ขอเป็นกำลังใจให้จขกท.ด้วยค่ะ

 

เสียดาย ไม่ได้พบคุณจารุนะครับ ขอบคุณที่แนะนำให้พบบุญอันดีงาม และพบพระดีๆ อีกรูปครับ พิธีวันนั้นเยี่ยมเลยครับ ฟ้าจากแดดเปรี้ยง นี่บดมืดลง ทันตาเห็นตอนเปิดโองการเชิญเทวดา มากันเยอะทีเดียว แน่นอนจริงๆครับ สถานที่ดี พลังงานสูง ปฏิบัติเยี่ยม ลองไปดูครับ ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ ว่าแต่เหลือลูกแก้วให้ผมซักลูกมั้ยครับ

 

อิอิ ไม่ช่ายยย

ขออภัยทุกท่าน ช่วงสองสามวันก่อนหน้านี้ ทำงานให้พี่สาวเกี่ยวกับเอกสาร
เกือบทุกคืน เมื่อวานก็มีคิวดูดวง กว่าจะได้ดูก็ปาไปสามทุ่มค่ะ

คืนนี้ก็เตรียมตัวเดินทางไป กทม. ไปดูหมอ ต่อด้วยวันอาทิตย์ไปอยุธยา

แล้วงานที่แผนกใหม่ เป็นงานธุรการเดินเอกสารด้วย เลยไม่ค่อยได้อยู่หน้าจอ
ประกอบกับสัญญาน wifi ที่แผนกไม่ค่อยดี คอมที่แผนกก็เสียค่ะ
เลยเอาโน็ตบุ๊คส่วนตัวมาใช้ บางทีกว่าจะได้ฤกษ์เขียน ก็ถึงเวลาพักผ่อน

เรียนชี้แจงเรื่องวัดประชาบำรุง(โสกแต้) ตอนนี้ได้ยอดประมาณ 19,XXX
ตอนนี้รอเพื่อนที่เรียนโทด้วยกันร่วมทำบุญ ก็จะรวบรวมเงิน เปิดเรียนวันที่
9 มิ.ย. น่าจะรวบรวมมอบให้หลวงพ่อได้ ก่อนวันที่ 15 มิ.ย.นี้ค่ะ

สาธุ

มีเพื่อนในเวปท่านหนึ่ง ก็โอนมารอล่วงหน้า 2,000 เตรียมสร้างพระปะธานให้
วัดประชาบำรุง

ส่วนเรื่องพี่สิงห์ชะลอเขียนไว้ อยากให้ไปซึมซับอดีต สถานที่ ที่อยุธยา
วันอาทิตย์นี้ก่อนค่ะ