มีปัญหาค่ะ อยากขอคำชี้แนะเกี่ยวกับ "เจตภูต"

สวัสดีค่ะสมาชิกทุกคน

ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วย หากตั้งกระทู้ผิดห้องไป เพิ่งเคยเข้ามาเล่นที่ห้องนี้เป็นครั้งแรก
แต่ก็อยากรบกวนให้ผู้รู้ช่วยให้คำชี้แนะด้วยค่ะ

หมายเหตุ* สิ่งที่บอกออกไปนี้เป็นความเชื่อเฉพาะบุคคลนะคะ(ต้องเขียนด้วยมั้ยเนี่ยแบบในทีวี โปรดใช้วิจารณญาณในการฟัง?)


พอดีว่าประสบปัญหานี้มาหลายปีแล้ว แต่ว่าหลังๆ มันแรงขึ้น เลยไปปรึกษากับคนรู้จักคนหนึ่ง พี่คนนั้นบอกว่า "แบบนี้เรียกว่าเจตภูต"

แต่สำหรับตัวเองแล้ว อยากได้คำอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับ "เจตภูต" หน่อยค่ะ

คือว่า เรื่องมันมีอยู่ว่า....

เมื่อก่อนจะเป็นคนที่นอนหลับ แล้วเหมือนกับฝัน ว่าเราลุกจากที่นอนแล้วเดินลงมาจากห้องนอน แต่ตามันเหมือนจะลืมไม่ขึ้น พยายามเบิ้งตาให้เหมือนกับเวลาเราตื่นตามปกติ มันก็ลืมไม่ได้ ก็คิด ณ ตอนนั้นว่า เราจะมาเดินหรี่ตาอยู่ทำไม? แล้วก็มาเจอคนในบ้านตัวเอง ไม่มีใครเห็นเรา พอคิดได้ตรงนี้ก็จะถามตัวเองว่า งั้นเราหลับอยู่เหรอ?

พอคิดแบบนี้มันก็วืดค่ะ คือเหมือนจิตมันดึงกลับไปที่ตัวที่หลับอยู่ค่ะ แต่ไม่สามารถตื่นได้ คือตัวอยากจะตื่น แต่บังคับร่างกายให้ทำไม่ได้ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แต่ว่าไม่ได้เป็นบ่อย ตกเฉลี่ยตอนเด็กๆ ปีละ 2ครั้ง พอโตขึ้นมาหน่อยก็เดือนละครั้ง หรือ3-4เดือนต่อครั้ง แต่มาพักหลังนี่เริ่มเป็นเดือนละครั้ง

เป็นขนาดว่า บังคับตัวเองให้ขยับแขนขึ้นมา เห็นเลยว่า มือยกขึ้นมาแล้ว แต่ตัวที่นอนอยู่ไม่ได้ยกแขนขึ้นมา พยายามตื่นแต่มันก็ไม่ตื่น มันยื้อกันไปมา ใช้เวลาในการตื่นแบบไม่ปกตินี้นับต่อครั้งประมาณ10-15นาที พอตื่นมาได้ก็จะมึนหัวมากๆ เหนื่อยเหมือนวิ่งมาหลายร้อยเมตร เหงื่อเต็มหน้าเลย

ทีนี่พี่ๆ เค้าบอกอย่างนี้อ่ะค่ะ

พี่คนที่1.
บอกว่าให้บังคับเจตภูตให้ได้ จริงๆ คือ มันเหมือนกับเจตภูตของตนเองชอบออกไปวิ่งเล่น ไปในที่ๆ หนึ่งเสมอ(ไม่ขอเอ่ยนะคะว่าที่ไหน) แล้วเค้าก็บอกว่า เป็นเพราะจิตยังผูกพันอยู่กับสิ่งนั้น เวลาหลับจิตที่ผูกพันก็จะย้อนกลับไปหาสิ่งที่ผูกพันไว้ตามเดิม


พี่คนที่2.
เค้าว่า มันคือกายทิพย์ โดยส่วนตัวบอกเลยว่า อ่านหนังสือธรรมะ(บ้าง โดนบังคับให้อ่านอะจิ) แล้วก็ไม่คิดว่าตัวเองจะมีบุญขนาดมีกายทิพย์ได้หรอกนะคะ(ก็หนังสือเค้าว่า กายทิพย์ต้องเป็นสิ่งที่คนมีบุญบารมีเดิมมีอยู่)

น้องคนที่3.
เค้าก็ว่า คนที่กายทิพย์หลุดออกมาเองเนี่ยไม่ได้มีบ่อยๆ นะ บางคนฝึกสมาธิแทบตายก็ยังไม่เกิดกายทิพย์ เพราะงั้นหัดควบคุมกายทิพย์ให้ได้


ส่วนเราเองกลับคิดว่า

"ตูจะบ้า"

ตอนแรกก็กลัวๆ แบบว่าเราจะเป็นบ้าไปมั้ยเนี่ย มีใครเค้าเกิดอาการตื่นไม่ได้เหมือนเราหรือเปล่า แล้วก็เลยไปปรึกษาพี่ที่คิดว่าบอกไปแล้วเค้าจะไม่ว่าเราบ้านะค่ะ

พี่เค้าบอกว่า เป็นที่ "เจตภูต"

เลยอยากมาขอคำชี้แนะจากผู้รู้สักนิดว่า

1. ตกลงว่าไอ้ที่เป็นๆ อยู่นี่มันคืออะไรคะ กายทิพย์หรือเจตภูต แล้วมันคืออะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้อ่ะค่ะ(ละเอียดหน่อยก็ดีนะคะ ค่อนข้างงุนงงง่าย)

2. มีวิธีไหนจะแก้ไขเรื่องการไม่ยอมตื่น หรืออาการที่เรียกว่า "เจตภูตไม่ยอมกลับ" ได้บ้าง

3. คำชี้แนะอื่นๆ บอกมาได้เลยนะคะ


คือแบบว่า ฟังๆ แล้วถ้าคนไม่เชื่อนี่อาจจะหาว่าบ้านะ แต่ว่า คงต้องบอกว่า ลองมาเจอแบบนี้บ้างนะคะ จะรู้สึกว่า "เบื่อหน่ายสุดๆ" มันแบบ ยื้อกันไปยื้อกันมา เหนื่อยค่ะ บอกตรงๆ ไม่ไหวๆ


ยังไงก็ขอคำชี้แนะจากผู้รู้หน่อยนะคะ
ขอขอบพระคุณทุกท่านล่วงหน้าค่ะ

 

มีวิธีเดียวเหรอคะ ในการควบคุมเจตภูตเนี่ย <<<<หมายถึงการทำสมาธิอย่างที่คุณใบไม้นอกกำมือบอกอ่ะนะคะ

คือ เป็นโรค "อยากจะ" หลีกเลี่ยงการทำสมาธินะคะ (เพราะมันจะสมาหลับประจำ)

แต่อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เวลาทำสมาธิแล้วคืนนั้นจะไม่ได้นอนค่ะ เอ่อ บอกตามตรงว่าเป็นคนกลัวผี แบบพวกผีหลอกวิญญาณหลอนอ่ะนะคะ แต่ถ้ามากันดีๆ คุยกันก็ไม่กลัว(ในชีวิตก็ยังไม่เคยเจอผีหลอกอ่ะนะคะ เพราะแค่คิดก็กลัวแล้ว)

แต่ที่ว่าถ้าทำสมาธิแล้วจะไม่ได้นอนเนี่ยเรื่องจริง คือแค่เริ่มสวดมนตร์ก่อนทำสมาธิ(ตามหลักสูตรทั่วไป) แค่ตรงนี้ "เค้าก็จะมากันเต็ม" หลังๆ นี่ว่าคาถาชินบัญชรแล้วน๊า แต่ทำไมเยอะขึ้นก็ไม่รู้ งืดๆ แต่ก็รู้ได้โดยความรู้สึกนะคะว่า เค้าไม่ได้มาร้าย แต่มาเหมือนขอให้ช่วย หรืออาจจะต้องเรียกว่าให้ภาวนาอะไรให้เค้ามั้งคะ(เรียกไม่ถูกเหมือนกัน)

พอ "เค้าเริ่มมา" เรามันเป็นโรคกลัวผี ก็สติกระเจิง พอกระเจิงก็มุดหัวนอน ทีนี่ก็ตามมาต่อในฝัน กลายเป็นกายนอนจิตไม่นอน ตื่นมาก็เพลีย ง่วง มันถึงเป็นที่มาว่า "นอนเหมือนไม่ได้นอนอ่ะค่ะ"

ทีนี้ที่เอ่ยมาทั้งหมดด้านบนเนี่ยเคยลองมาแล้ว มันก็ได้ผลแบบนั้นอ่ะนะคะ จากนั้นพอกลัวมากๆ ก็เลยตัดสัญญาณสมาธิออกไป ก็เหมือนโลกจะสงบสุขขึ้นมา เย้ๆ เราได้นอนแล้ว แต่มันก็แค่"เหมือน" เมื่อไม่ทำสมาธิ เจตภูตก็หลุดวิ่งเล่นได้ง่ายๆ

เลยนั่งกุมขมับอยู่ว่าจะทำไง

1. ถ้าทำสมาธิไม่ได้นอนยันเช้าเลย รบกวนไปถึงร่างกายเนื้อ
2. ถ้าไม่ทำสมาธิก็ควบคุมเจตภูตไม่ได้

เลยตกที่นั่งลำบากอยู่เนื่องๆ ถึงได้บอกว่า มันออกอาการเบื่ออ่ะนะคะ แต่ยังไงก็ขอขอบคุณคำตอบเบื้องต้นของคุณใบไม้นอกกำมือไว้ก่อนนะคะ

หากมีท่านใดจะชี้แนะหรือแนะนำอะไรเพิ่มเติม บอกได้เลยนะคะ โดยเฉพาะ "การควบคุมเจตภูต" ของตนเอง

พอดีมีพี่อีกคนเค้าบอกว่า เรามีปัญหากับการควบคุมเจตภูตไม่ได้อ่ะค่ะ (ไอ้อาการแบบนี้มันเรียกงี้ป่าวไม่แน่ใจ) ตอนนี้เลยเซ็งจิตเล็กน้อยถึงปานกลาง บางทีก็ทำใจกล้าท้าผี ทำสมาธิไป แต่ดันเป็นพวกจิตแรงไปหน่อย พอกลัวก็ออกอาการตะเพิดเค้า เลยกระเจิงเป็นหย่อมๆ (คิดแล้วเหมือนตัวเองสร้างบาปแฮะ) เลยไม่ค่อยสบายใจที่มันเป็นอาการแบบนี้นะค่ะ

แบบว่า หนูไม่หวายแล้ว ตอบได้เลยว่าเพิ่งเรียนจบมาได้2ปีค่ะ บางอย่างบางความรู้เกี่ยวกับเรื่องจิต เลยค่อนข้างไม่เอาอ่าว(อย่างสุดขั้ว) สุดท้ายไม่รู้ทำไง เลยต้องตั้งกระทู้ถามผู้รู้แบบนี้อ่ะค่ะ

ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ถ้าใครจะช่วยได้บ้างก็ดีค่ะ ตอนนี้ปวดเฮดกับการมีอาการแบบนี้บ่อยๆ ประมาณ หันขวาเจตภูตออกไปวิ่งเล่น หันซ้ายคุณวิญญาณรอเพียบ แง๊ๆๆๆ กลัวผีอ่ะ

 

นี่คุณ เพิ่งมาใหม่ sarafear อย่าไปฟัง ใบไม้มาก
ง่ายที่สุดนะครับ
เลิกคิดเลิกสนใจ พอไม่ไปสนใจมันบ่อยๆ เดี๋ยวมันก็เลิกเอง
ไม่ต้องอะไร ดูอย่างเด็ก ธรรมชาติของจิตมันก็เหมือนเด็ก คือ มันจะชอบแหย่ ชอบแกล้ง เพื่อน
ทีนี้ พอมันแกล้งเพื่อนเสร็จ ถ้าเพื่อนร้องวีดวาด มันก็สนุก มันก็เอาอีก
แต่ถ้าเพื่อนเฉยๆ ด่ามันกลับไปแบบนิ่มๆ แล้วก็ไม่สนใจ ทำตัวเฉยๆ ไอ้เด็กชอบแกล้งคนนั้นมันไม่สนุก มันก็ไม่มาแกล้งอีก
จำเอาไว้นะ ถ้าจะเล่นกับจิตก็ให้ดูเด็กๆ ว่ามันมีพฤติกรรมอย่างไร จิตมันก็เป็นแบบนั้น
มันขี้กลัวจะตายจิตบ้าเนี่ย กิเลส หรือ อะไรนี้มันขี้ขลาดแบบเด็กนั้นแหละ

 

ดูตัวอย่างที่เห็นชัดเจนที่สุดคือ ใบไม้นอกกำมือ มันชอบแกล้งเพื่อนด้วยการมาโพส เป็นผู้รู้ เพื่อนก็จะรำคาญเพราะเห็นว่า ใบไม้ไม่รู้จริง ทีนี้ตอนแรกผมก็บ้าตามไป คือ วีดวาด เถียงกัน มันก็ไม่เลิก มันสนุกใหญ่ ขู่ว่าจะมาโพสต่อเนื่องบ้างหละ อะไรบ้างหละ พอตอนนี้ ไม่มีใครสนใจ เป็นไง เงียบหายไปเลย มันไม่สนุกแล้ว เพราะว่าใบไม้มันก็เหมือนเด็ก จิตมันก็เหมือนเด็ก ก็มีอยู่แค่นี้แหละ เด็กชอบแกล้ง จิตชอบหลอก ใบไม้ชอบอวด

 

จิต หรือพลังงานรูปแบบหนึ่งนี้
ถ้าบังคับไม่ได้ก็คือเจตภูติ
ถ้าบังคับได้ก็คือกายทิพย์
ลัทธิวูดูสามารถบังคับได้ ถอดกายทิพย์ไปฆ่าคน
สาสนาพุทธบังคับได้เมื่อปฏิบัติสมถะวิปัสสนา
ฝรั่งเรียกเป็นเทวดาประจำตัว
เจตภูตินี่สามารถออกไปหลอกเจ้าของร่างก็ได้ถ้ากลัวมากๆ
หรือ ออกไปหลอกคนอื่น นึกว่าเห็นผี ที่แท้เจ้าตัวนอนซมอยู่ในบ้านก็มี
การศึกษาเรื่องนี้ต้องเข้าใจ
บางสายว่า"มีองค์" ก็คือ จิต ตัวเดียวกันนั่นเอง
กรณีของคุณนั้นข้อมูลไม่ชัดเจน
ถ้าเจตภูติออกจากร่างจริงในขณะหลับแล้วเดินไปเห็นครอบครัว แต่ครอบครัวไม่เห็นเรานั้นคือ "ความฝัน"
แต่ถ้าครอบครัวเห็นเรา เดินจริงๆ พอทักหรือจะเข้ามาจับตัวก็ทำไม่ได้ นั่นคือเจตภูติ
แต่ถ้าครอบครัวสามารถจับตัวเราได้จริงนั่นคือการละเมอเดินนั่นเอง
วิเคราะห์ว่าอาการที่เกิดกับคุณเป็นอาการฝันธรรมดา
แก้โดยเปลี่ยนที่นอนให้สบาย อากาศถ่ายเท กินถ่ายให้ปกติ ออกกำลังกาย ปล่อยวางธุระกิจความเครียดต่างๆ ก็น่าจะสามารถแก้ได้ไม่ยาก
ถือเป็นเรื่องวิทยาศาสตร์ อย่าเพิ่งไปใฝ่รู้เรื่อง กลไกทางจิตในแนวไสยยาศาสตร์เดี๋ยวจะหลงทาง ยึดแนวจิตวิทยาทางวิทยาศาสตร์มาอธิบายปรากฏการณ์ จะได้เป็นคนที่มีสติสัมปัญชัญญะ และมีตรรกเหตุผลตามหลักวิทยาศาสตร์จะปลอดภัยที่สุด

 

อาการนี้ดิฉันก็เคยเป็นเหมือนกันค่ะ แต่เคยเป็นครั้งเดียวเมื่อ5ปีที่แล้ว ตอนนอน
กลางวันแล้วโดนวิญญานเด็กหลอกอยู่ค่ะ คือพอเรารู้ตัวในฝันว่าเค้าเป็นวิญญาน
ก็ตกใจแล้วรู้สึกว่าตัวเองตื่น แล้ววิ่งลงมาที่ชั้นล่าง แบบอาการตาหรี่ๆ แล้วก็ไม่มี
ใครเห็นเรา พักนึงไปได้ไม่ถึงไหนก้อเหมือนถูกดึงกลับเข้าไปที่ร่างแล้วก้อตื่นมา
จริงๆ แล้วก็ งง งง ค่ะ เพราะนึกว่าฝันไป

 

ขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์มากๆ นะคะ ทั้งที่ให้คำแนะนำและวิธีปฏิบัติ ความหมายทางธรรมะและทุกอย่าง มานั่งคิดอีกที แบบปลงตก เอาวะเชิญตามสบายฮับจะวิญญาณ หรือจะเจตภูต เหอๆ อย่างดี คำชาวบ้านก็เรียก ผีหลอก

เอิ้กๆ ทางที่ดีก็คือ ทำบุญ สวดมนตร์ ไหว้พระซะคงจะดีกว่า

แต่ยังไงก็ขอขอบคุณทุกความเห็นมากๆ นะคะ ขอบคุณค่ะ

 

คิดง่ายๆ ว่า พระเจ้าสร้างคอมพิวเตอร์ด้วยหรือเปล่า บุตรพระเจ้า
พระเจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีคอมพิวเตอร์วันนี้
และเมื่อล้านๆ ปีก่อน พระเจ้าก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า จะมีสัตว์อะไรบ้าง

มนุษย์เกิดมาในยุคที่มันวิวัฒน์แล้ว แต่ไม่ใช่วังวิวัฒน์นะ วังวิวัฒน์นี้ยังไม่วิวัฒน์
มนุษย์จึงมองเห็นแค่ชั่วเวลาสั้นๆ
สังคมไทย มีกฎหมายตั้งแต่ต้นเลยหรือไม่ มีประมวลกฎหมายอาญาตั้งแต่เริ่มมีประเทศหรือไม่ ประเทศไทยมีประเทศไทยแต่แรกเลยหรือไม่

ทั้งหลายทั้งปวง มันไม่มีใครสร้าง แต่ต้องเกิดจากเหตุหรือองค์ประกอบหลายๆ อย่างรวมกัน แล้วค่อยๆ พัฒนาตามสภาวะการณ์

ก็พูดง่ายๆ ว่าไม่มีหรอกพระเจ้า มันมีแต่การพัฒนา
ผมว่าผมโง่ ฝรั่งมันคงโง่กว่าที่มันมองไม่เห็นโลกหรือไงว่า ทั้งหลายทั้งปวงมันวิวัฒนาการขึ้นมา
ก็เยธัมมาเหตุปปัภภวา คือ ทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นแต่เหตุ คำพูดพระพุทธองค์พูดไม่ผิดเพี้ยนเลย

วันนี้มีรถเติมแก็ส บริษัทต่างๆ ก็ผลิตแก๊ส เราก็มีสังคมใหม่ที่ใช้แก๊ส
แต่ก่อนไม่มีอินเตอร์เน็ต มันก็มีอินเตอร์เน็ตสมัยนี้ เพราะมันวิวัฒน์

โลก จักรวาล อินทร์พรหม ยมยักษ์ สวรรค์ มันก็ไม่มี มันเกิดจากการวิวัฒน์

ใบไม้พยายาม อ่านข้อความของผมหลายๆ รอบนะ แล้วทำความเข้าใจจะเห็นอะไรแฝงอยู่เอง แล้วจะอ๋อ ว่า ทำไมเราเพ้อเจ้อติดกับดักแห่งธรรมชาติอยู่ได้

 

ใบไม้ สิ่งที่ใบไม้พูดมาทั้งหมดมันคือ ความรู้ที่ใบไม้มีถูกไหม
แต่เวลาที่ใบไม้คิด ใบไม้เห็นความคิดนั้นโดยไม่เอามาแปลความหมายหรือไม่

ที่ผมพูดนี้เข้าใจหรือไม่
เรื่องต่างๆ เวลาเราโยง เพราะเราเอาใจไปรู้และเข้าใจตามมันไป ตรงนี้ใบไม้เห็นจิตที่ไหวไหม ถ้าเราเห็นแต่เราไม่เอาใจตามมันไป มันก็คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

ใบไม้ ไม่ต้องเอาความรู้ ไร้สาระมาเล่าให้ผมฟังหรอก มันเหมือนเด็กเอาขนมมาอวด บังเอิญผมโตแล้ว ไม่เห็นดีเห็นงามด้วยหรอก กินมาตั้งแต่เด็ก จะไปตื่นตาตื่นใจทำไมกับ เรื่อง ภพภูมิ 31 หรือ ร้อยแปด

 

เป็นไรมากไหมเนี้ย

 

ดีคุณพลศักดิ์ บุตรพระเจ้า ใบไม้นอกกำมือ

ก็ขอให้อยู่บนแนวทางเยอะๆ กุศลเกิด เราก็ทำอะไรไม่ได้

ธรรมะ ที่คุณโพสถ้ามันตรง ไม่ผิด พระธรรมนั้นย่อมปกปักษ์คุณได้

แต่อย่าได้เข้าใจผิดว่า คุณ รอดพ้นเพราะคุณมีความรู้ หากแต่เป็น
เพราะพระธรรมนั้นที่คุณยกขึ้น ธรรมะมีคุณกว่าสภาพบุคคลของคุณ

 

วิญญาณ หรือ ตัวรู้ รู้ที่วิญญาณ นั้นแหละ เป็น1 ในขันธ์ 5 ที่เข้าใจได้ยาก
รู้และเข้าใจ เช่นเราฟังคนพูด เราเข้าใจได้อย่างไร วิญญาณที่หู คือ ตัวรู้ในเสียง
ตัวเห็น นั้นเห็นตรงไหน ก็เห็นตรงตัวรู้
เราเห็นภาพ ในสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น แล้วเราเข้าใจมัน เห็นมัน เช่นเห็นธรรมนี้ก็ รู้ หรือ ตัววิญญาณ

ภพทั้งหลายทั้งปวงมาจาก วิญญาณนี้ กำเนิดด้วยวิญญาณนี้ วิญญาณนี้มาจาก สังขาร

เอาไปพิจารณานะ อันนี้เป็นที่สุดแห่งความละเอียดในธรรมแล้ว
จะได้เลิกเพ้อเจ้อสักที

 

เก่งจัง คุณใบไม้พลศักดิ์วังวิวัฒน์บุตรพระเจ้า

แล้ว เจตภูติ มีขันท์ 5 ไหมครับ

 

สวัสดี ใบไม้ท่าน

ความรู้ที่ท่านกล่าวมา รู้ไปก็เท่านั้น ครับ
สามารถเอาไปใช้ประโยชน์ในชีวิตได้ หรือไม่ ครับ

 

เอาเถิดนะใบไม้ วกๆวนๆ อีกแล้ว
ผมพูดให้ฟัง ใบไม้ก็เอาไปทบทวนหน่อย
เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด

 

คุณ sarafear คะ ดิฉันมีหนังสืออยู่เล่มหนึ่งชื่อ วิถีกรรม ภายในเล่มเป็นเรื่องเล่าตอนสั้น ๆ ครึ่งเล่มแรก ครึ่งเล่มหลังเป็นวิธีสอนสวดมนต์ มีคำแปลให้ด้วยสนใจไม๊คะ ถ้าสนใจดิฉันมีสั่งไว้หลายเล่ม แจ้งที่อยู่มานะคะ จะจัดส่งให้คะ

 

อ่านของคนนี้ก็ได้ ชัชวาล เพ่งวัฒนะ สัมมาทิฏฐิ 100%

ความศักดิ์สิทธิ์ของการสวดพระคาถาชินบัญชร ภาค๒

http://larndham.net/index.php?showtopic=28939&st=534

ขออภัย จ.ข.ว.บ. นะครับที่แทรกลิงค์นอก แต่ของเขามันส์ มีสองภาค อีก
ภาคค้นหาเอาเอง อ่านไปแทรกวิปัสสนาธรรมไป

แต่นะ.....เรื่องอย่างนี้ใครเล่าก็เหมือนกันหมด...แต่สำหรับคุณชัชวาล เขา
ออกตัวว่าเขาหลงทางไปนาน ตอนนี้กลับมาทำวิปัสสนา โดยพระอาจารย์
ปราโมทย์ฯ เป็นผู้สอน ก็คิดว่าอ่านไปก็สนุกไป รู้แล้วก็เท่านั้น แต่จะเห็น
เลยนะว่าของใบไม้นั้นเด็กๆ ถ้าตามไปอ่านเดี๋ยวคงเหมือนกันอย่างน่าอัศจรรย์

ของเขานั้นจะเห็นว่าขั้นกว่า แต่สุดท้ายพาไปนิพพาน ไม่ได้พาไปเป็นบุตรใคร

 

เอิ้กๆๆ อาการ ที่คุณ เล่ามา ผมคนหนึ่งก็ที่เป็นเหมือนกันครับ
พอดีช่วงนี่ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่าน
ของผมไม่เก่งตำรา แต่เจอด้วยตัวเอง
กูรู บ้างคนก็ว่า ของธรรดาทั่วไป บ้างคนก็ว่าอย่างนั้นแหละดีแล้ว
ทั้งที่พวกกูรู ทั้งหลายยังไม่เคยเจอสักครั้ง
บ้างคนไม่เคยเจอ ก็คิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ
บ้างคนที่อ่านแต่ตำรำ ก็เอาตามนั้น
ถ้าคุณลองเชื่อ คนที่บอกว่า อย่าไปสนใจมัน ปล่อยมันเฉยๆๆ
นั้นแหละ ยิ่งหนักกว่าเก่า ตอนแรกผมก็บังคับร่างกายไม่ได้
แต่พอชั่งมัน จะนอนไม่สนใจ อยู่ดี ตัวมันโดนดึงออกดื้อ
ลอยออกหลังคา แต่ก็พอ หยุด เพราะมันจะเห็นพวกเดี่ยวกัน
พอความมั่นใจหมด เหมือนร่างกายสั่นจนมันแทบจะระเบิด
พวกมันระเบิด มารู้สึกอีกที่ ที่นอน แต่ก็ขยับร่างกายไม่ได้
แต่ครั้งนี่ มันไม่ได้โดนแค่อย่างเดี่ยว ทั้งร่างกาย มีแต่มือ
ที่จับ ตัวคุณไปทั่วร่าง

ThesLong@hotmail.com

รู้ตามที่เจอครับ ว่าจะทำยังไงดี
แต่ไม่เก่งตำรา

 

คุณเล่าปัง เด่วท่านอื่นๆ จะเข้าใจว่า ล๊อกอินนั้น เป็น ล๊อกอิน เดียวกับผมได้น่ะครับ

หรือว่าเล่าปังตั้งใจป้ายสีผม โปรดเล่นกันตามกฎ กรุณาด้วย

 

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ N o v e m b e r
ดีครับ ผมสงสัยมานานแล้ว ว่าบุตรพระเจ้านี่ใคร
ที่แท้ก็คนที่ผมตามสนับสนุนนี้เอง ขอบคุณครับ
ที่ทำให้ผมได้รู้จักเขา


ไม่ทราบว่า เล่าปังได้ ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ N o v e m b e r
นี้มาได้ยังไง