เมื่อพระยามัจจุราชมาทวงชีวิตข้าพเจ้า

รบกวนถามคุณก้องค่ะว่า
1. ทำไมคนโบราณถึงบอกว่าช่วงอายุเบญเพสให้ระวังจะเกิดอุบัติเหตุหรือคราวเคราะห์อาจจะถึงชีวิต?
2. ช่วงอายุที่จะเข้าปีชงอย่างเช่น 29 ปีย่าง 30 ปีอะไรอย่างนี้ ทำไมต้องเกิดอุปสรรคหรืออาจมีสิ่งที่ทำให้ทุกข์ร้อนใจ บ้างก็ถึงขั้นเสียชีวิต?

เมื่อวานนี้ดูข่าวที่ออสเตรเลียนักกีฬา cricket เสียชีวิตในขณะแข่งขันเพราะลูกคริกเกตกระเด็นไปกระทบสมอง และเค้าก็อายุ 25 ปีอีกไม่กี่วันจะอายุ 26 ปีแล้ว ตอนนี้คนทั้งประเทศและคนในวงการคริกเกตทั่วโลกก็ลดธงครึ่งเสาไว้อาลัยให้เค้า และขวัญเคยไปเที่ยวที่กาญจนบุรีที่สุสานของทหารต่างชาติที่มาตายในสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยส่วนใหญ่ทหารเชลยเหล่านั้นก็วัย 24-25 ปีทั้งนั้นเลยค่ะ

 

อายุช่วงที่ตกด้วยเลข 5,9 เมื่อเรานับอายุไขจากเดือนปีเกิด ส่วนมากแล้วจะคาบเกี่ยวกับ นาคราช ราหู นักโทษ คอขาด ตามตารางดวงชะตา12ราศรี ปีนักษัติย์นั่นเอง จึงไม่แปลก
ครับ ในทางตำราจีนก็จะคาบเกี่ยวกับปีชง ซึ่งจะมีชงมากและชงน้อย อย่างไรก็ตาม

ความจริงแล้ว เราควรทำบุญต่อชะตาทุกปีจะดีมากเพราะ เทวดาที่เสวยอายุไข ประจำปีก็อาจมีเปลี่ยนองค์ หรือ แม้จะไม่เปลี่ยนองค์เทพที่ดูแลแต่เราก็ควรทำบุญเสริมบารมีหรือกำลังให้ท่านครับ ตลอดจนทำให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะเวียนมาทำร้ายเรา บางท่านก็อโหสิกรรมให้ตั้งแต่ต้นปีที่เราทำบุญก็มีครับ

ตำรามันอ้างอิงได้จริงอย่างนี้ จึงเป็นเรื่องที่ควรทำนะครับ มันไม่เหนือบ่ากว่าแรงมากนัก สะสมเงินไปทำบุญเต็มที่แบบเล็กๆก็คงไม่เกินสามร้อยบาทครับ อย่าลืมปล่อยปลาปล่อยสัตว์ด้วยนะครับ ส่วนใครจะถือศีลภาวนาร่วมด้วยจะดีมากๆๆครับ สาธุ

 

เห็นว่ามีประโยชน์จึงขอนำมาลงให้อ่านกันครับ


การกล่าวว่า กายและจิต สวนทางกันนั้น มีความหมายว่า

กายเป็นรูป ย่อมปราถนาในรูปเพื่อส่งเสริมกายหรือรูปให้คงสภาพเป็นปกติ

จิตเป็นนาม ธรรมชาติของจิตจึงปราถนานามธรรม เพื่อคงสภาพจิตให้เป็นปกติ

อธิบายต่อได้ว่า

กายปรุงแต่งจิตให้จิตยึดติดในรูปในวัตถุ ตามธรรมชาติของกายที่มันต้องการ

ในขณะที่จิต โดยธรรมชาติ ที่เป็นฝ่ายนามธรรม ไม่ได้สนใจหรือยึดติดในรูปหรือวัตถุใดๆ ในเมื่อจิตถูกปรุงแต่งด้วยกายที่กระตุ้นรุมเร้าจิตตลอดเวลา จิตจึงต้องจำเป็นหรือต้องสั่งการให้เกิดกระบวนการในการแสวงหา หามา ให้ได้ซึ่ง วัตถุ หรือปัจจัย4 ตามที่กายต้องการ

ตั้งแต่เราปฏิสนธิ จิตเราก็เริ่มทำตามอำนาจของกายที่ชักนำจิต จนจิตมองข้ามนามธรรมเดิมที่อยู่กับจิต

เมื่อเราโตขึ้น กระบวนการทางกายได้ครอบงำจิต อันไม่ใช่เพียงฝ่ายรูป แต่ยังมีฝ่ายนามอันเกี่ยวเนื่องด้วยรูปธรรม ปรุงแต่งกลายเป็นนายของจิตโดยสิ้นเชิง

นี่คือความสวนทางที่ถูกชักนำครอบงำ จนในที่สุด ทำให้เรามองไม่เห็นธรรมชาติเดิม

การเจริญสมถะ+วิปัสสนาเท่านั้น จะทำให้ท่านรู้ทัน เข้าไปเห็นสภาพเหล่านั้น ผู้ปฏิบัติได้มาก สามารถชำระจิตใจของตน ชำระเครื่องปรุงแต่งฉาบทาที่เครือบจิตไว้ให้กระเทาะออกได้หมด เมื่อนั้น ท่านย่อมรู้แจ้ง เข้าใจธรรมชาติได้อย่างแท้จริง เมื่อเข้าใจแล้ว ย่อมเกิดปัญญายิ่งขึ้นได้อีกว่า
ก็เมื่อกายและจิตสวนทางกัน แต่การที่จิตต้องอยู่ร่วมกับกายนั้น ควรจักอยู่ร่วมกันอย่างไร ไม่ให้กายทำร้าย จิต ไม่ให้จิตทำร้ายกาย หากแต่ควรเข้าใจและอยู่ร่วมกันอย่างผาสุข รู้จักแยกแยะไม่หลงไหล ไม่เอนเอียงไป คือสามารถรักษาสภาพสมดุลย์ของกายและจิตนั่นเอง

พระอรหันต์ที่ยังไม่นิพพาน ท่านย่อมรู้วิธี เดินตามวิธีเพื่อให้กายและจิตอรหันต์ก้าวไปร่วมกันตามหน้าที่อย่างผาสุขนั่นเองครับ สาธุ

 

ขอให้พี่ก้องขยายความว่าทำไมต้องบทสัมพุทธเทได้ไหมครับ พอดีกระผมชอบสวดบทนี้เป็นทุนเดิมอยู่ครับ

 

==============

ความต้องการทางกาย ถูกปรุงแต่งให้เป็นทั้งสิ่งที่เรียกว่า รูปธรรม และนามธรรม จน จิตแยกไม่ออก

ความต้องการทางกายอีกอย่างหนึ่งคือ การสืบพันธ์ุ ที่กายรุมเร้าจิตให้ได้มาซึ่งการสืบพันธ์ แต่คน ไม่ใช่สัตว์ จึงทำแบบสัตว์ไม่ได้ ดังนั้น การสืบพันธ์ของคนจึงต้องมีเงื่อนไขคืออยู่ภายใต้ศีลธรรมอันดีงาม

ความต้องการมีชีวิตอยู่รอด ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่กายวิตกและปราถนาให้ผ่านไปได้ด้วยดี ชีวิต จึงหมายถึงกายที่อยู่รอดปลอดภัย บางครั้งเวลาที่เราเกิดอุบัติเหตุหรือเจ็บใกล้ตาย กายมันรุมเร้าจิตอย่างหนักในความกลัวต่างๆ

นาม ก่อให้เกิดรูป รูปก็ให้เกิดรูปและนาม ที่สุดแห่งรูปนามคือไม่มีอะไรเลยให้ยึดมั่นว่ามีครับ สาธุ

 

============

บทสัมพุทธเธ เป็นบททำน้ำมนต์ เป็นพุทธมนต์ อาศัยอาราธนา พระพุทธเจ้ามากมายตั้งแต่อดีตล่วงมาแล้วหลายอสงไขย หลายกัปบ์กัลป์ ทั้งนี้ บารมีใดจะยิ่งใหญ่กว่าบารมีของพระพุทธเจ้านั้นไม่มี ตลอดจนในบทนี้มีการอ้างถึงคุณพระธรรม พระสงฆ์ ร่วมด้วยคือครบบริบูรณ์ จึงถือว่าครอบคลุม ป้องกันภัยอันตรายได้ยอดเยี่ยมนัก ตลอดจนช่วยสะเดาะเคราะห์ได้ครับ
หันตะวา สัพเพ อุปัทเว อะเนกา อันตะรายาปิวินาสสันตุอเสสะโต เป็นต้น
ครับ สาธุ
นอกจากนี้ พุทธคุณแห่งพุทธเจ้าทุกพระองค์จะดลบารมีให้บารมีในธรรม สติ สมาธิ ปัญญา งอดงามเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้า

ใช้เป็นบทพระบริสุทธิ์คุณก็เสมอกันครับ มีคุณเอนกอนันต์มากครับ

นอกจากนี้ ยังมีบทพระธารณปริตร อีกบทที่เยี่ยมยอดเช่นกัน แก้ไขร้ายกลับกลายเป็นดี ตรงบทที่ว่า
วัตเต อะวัตเต คันธะเว อะคันธะเว โนเม อะโนเม เสเว อะเสเว
กาเย อะกาเย ธาระเณ อะธารระเณ
อิลลิ มิลลิ ติลลิ อติลลิ โยรุกเข มหาโยรุกเข ภูตัง คะมะหิ
ตะมังคะลัง
เป็นต้น กล่าวคือสามารถดลบันบาลให้แม้กระทั่งไม้ที่ตายซาก กลับพื้นคืนชีพ เติบโตงอกงามได้นั่นเองครับ

 

อีกนิด บทสวดที่ผมสวดภาวนา ไม่ว่าจะเป็นยอดพระกัณฑ์ไตรปิฏก ชินบัญชร พระธารณปริตร หรืออื่นๆอีกบางบท คือผมสวดภาวนาได้มานานแล้ว ตอนนั้นกับตอนนี้ บางข้อความเปลี่ยนไป ไม่ทราบว่าเกิดจากอะไร แต่ผมก็ยึดของเดิมที่เคยสวดภาวนามา จึงมีบางคำที่แตกต่างกันในบทสวด ครับ

 

ดังนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง มีปัญญาเข้าใจในกระบวนการทำงานของกายและใจ ว่าอันไหนคือเวทนาสุขทุกข์ที่เกิดจากกาย อันไหนคือเวทนาสุขทุกข์ที่เกิดจากใจ และถ้าเกิดปัญญาเข้าใจมาได้จริงๆ เวทนาสุขทุกข์ที่เกิดจากกายก็จะเห็นเป็นแค่ อาการรับรู้ปรุงแต่งของกาย ส่วนเวทนาสุขทุกข์ที่เกิดจากใจก็จะเห็นเป็นอาการปรุงแต่งของใจ(พิมพ์ผิดไป) ซึ่งการปรุงแต่งตามปกติของกายใจนี้ เรียกว่า ธรรมชาติของกายใจหรือ สัมมากรรมของกายและใจที่ทำงานและร่วมกันรับรู้โลกและปรุงแต่งตามธรรมชาตินั่นเอง

ที่กล่าวข้างบนเพราะว่า สติรู้มันรู้เห็นจนหมด จนหายสงสัยในการทำงานร่วมกันของกายใจนั่นเอง ถ้าสติรู้เท่าทันการทำงานทั้งหมดของกายใจแล้ว การปรุงแต่งทั้งหมดของกายใจก็จะไม่มีผลกระทบบีบคั้นมาที่ตัวสติได้อีกเลย

 

คุณเคยสวด บทอาการวัตรตาสูตรมั้ยครับ เขียนผิดเปล่าไม่รู้ชื่อน่ะ

 

มีน้อยคนนักที่จะผ่านด่านกายใจด้วยการฝึกสติปีฏฐานอย่างจริงจัง
ท่านทีเจเอส ผ่านด่านกายใจมาแบบไหนครับ แบบเข้าฌาณนั่งสมาธิผ่านกายใจไปเลย หรืออย่างอื่นครับ

 

คุณก้องช่วยดูกรรมให้ผมหน่อยสิครับ ผมเกิดวันเสาร์ ที่1เมษายน 2515 ครับ ปีชวด

 

บทอาการวัตรสูตร นั้น มีคุณมากมายนักเช่นกัน หากพิจารณาเนื้อหาครอบคลุมหลายบท ได้แก่ บทธรรมจักร บทยอดพระกัณ บท สัมพุทธเธ ครับ

ผมยังไม่เคยฝึกสวดเพราะผมสวดภาวนาบทอื่นๆที่ว่ามาซึ่งถือว่าครอบคลุมเหมือนกันครับ

อีกนิด เวลาจะฝึกสวดมนต์ ผมจะอธิฐานก่อนว่าจะต้องใช้เวลากี่วัน ซึ่งทุกครั้งจะท่องจำได้ตามที่อธิฐานไว้ ครับ บทชินบัญชร นั้นยากใช้เวลานานกว่า ยอดพระกัณฑ์ประมาณ 1สัปดาห์

ล่าสุดอยากฝึกสวดปาฏิโมกข์ครับ ครัทธาในพ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์ เพราะพ่อท่านสวดได้ตั้งแต่เข้าบรรชาเป็นภิกษุแล้วครับ ท่านเก่งมากครับหาได้ยาก

ส่วนบท7ตำนานพระอภิธรรม หลังๆมาไม่ค่อยได้สวด จำได้ไม่หมด มีเวลาก็วางแผนจะกลับมาสวดใหม่ครับ ตลอดจนบทอื่นๆที่เคยสวด อย่างทำวัตรเช้าเย็นเป็นต้นครับ การสวดมนต์จะเป็นการฝึกสมาธิที่ยอดเยี่ยมมากครับ ถ้าเรามีสมาธิดีมากเราจะสวดไม่ผิดเลยแม้นั่งสวดเป็นชั่วโมงสองชั่วโมง และด้วยสมาธิที่ดี เราจะตัดเวทนาทางกายออกไปได้หมด เหลือเพียงการสวดมนต์ที่จิตจดจ่อเป็นสมาธิเท่านั้น เมื่อเราทำได้ เวลาเราหลับตาภาวนาสวดมนต์ในสมาธิภายใน เราก็จะก้าวล่วงไปสู่สมาธิระดับฌาณได้โดยง่ายครับ เมื่อสวดมนต์จบสมาธิอยู่ในระดับฌาณ ให้ทรงอารมณ์น้ต่อไป ได้ไม่ยากครับ

 

ชินบัญชรผมท่องวันเดียว ยอดพระกัณฑ์ ท่องตอนสวดมนต์ไหว้พระ ไม่ได้ท่องจำครับ

ชินบัญชรท่องจนท้าวปัญชระลงมาดูผม ท่านไส่ชุดคลุมเท้าคลุมมือหมวกคลุมสีขาวทั้งชุด ส่วนยอดพระกัณฑ์ท่องแล้วเกิดปัญญาให้เรารู้ว่า ทุกสรรพสิ่งล้วนเป็นธาตุด้วยกันทั้งนั้น มีเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปวนเวียนอยู่อย่างนี้เป็นวัฏะสงสารอันเป็นธรรมดาของธรรมชาติที่เป็นธาตุครับ

 

==========

ผมเริ่มจากการนั่งสมาธิ คือการฝึกที่ต้องจัดเวลาให้กับตนเอง เมื่อสมาธิเราทำได้แล้ว จึงขยายผลไปสู่เวลาอื่นๆ อันหมายถึงเวลาปกติ การสามารถเรียกใช้อาวุธที่ตนมีใช้งานได้ทุกเวลาทุกขณะจิต นั่นแหละคือเป้าหมายสูงสุด

เราต้องฝึกทุกอิริยาบท ในที่สุดคือทุกลมหายใจเข้าออก และก็เห็นว่า หากการนั่งสมาธิของเราเรายังทำไม่ได้ ไม่ชำนาญ แล้วเราจะไปหวังว่าเวลาปกติในอิริยาบทอื่นๆเราจะทำได้หรือ ดังนั้น วิธีการนำไปสู่การรู้แจ้งทุกขณะจิต หลายท่านอาจมีวิธีการที่แตกต่างกัน แต่สุดท้ายแล้วผลคือการรู้แจ้งทุกขณะจิตนั่นเอง ใครจะฝึกอย่างไรก็ตามแต่ความถนัดนะครับ ผมไม่โต้แย้งอะไรเพราะเข้าใจครับ

 

อาการวัตตาสูตรผมก็ท่องตอนสวดมนต์ และปิดท้ายด้วยการแผ่เมตตา ทุกครั้ง
ผมจะกำหนดแผ่เมตตาก่อนและหลังสวดมนต์ครับ เพื่อไม่ให้จิตเราตอนนั้น มีเจตนาทำร้ายจิตวิญญาณใดๆเวลาเราสาธยายมนต์ครับ

 

คุณก้องอย่าลืมดูกรรมให้ผมนะครับ

 

==============

ได้ครับ เดี่ยววันจันทร์จะตอบให้ครับ

 

กรณีที่ท่านพี่ก้องได้พูดข้างล่างนี้เกี่ยวกับ การ ท่องจำ บทสวดมนต์ได้ หรือก่อนจะสวดบทไหน จะทำการอธิฐานฝึก ทั้งนี้ทั้งนั้น กระผมอยากจะให้พี่ได้ขยายความเกี่ยวกับ การสวดมนต์แบบท่องจำได้ กับอ่านเอา ตามประสบการณ์ผมรู้สึกว่า ท่องจำได้ จะทำให้เรามีสมาธิดีกว่าเป็นต้นครับ และบทสวดมนต์บางบท ถ้าเราอ่านไปเรื่อยๆ ไม่หัด ไม่เห็นจะท่องได้ซักที :'( (หรือบางทีก็น้านนนน นาน นอกจากบางบทที่เหมือนเราคุ้นๆ จะจำได้เร็ว)

 

ถึงว่าครับผมได้ยินมาว่าบทสัมพุทธเทช่วยกันคุณไสยเป็นต้นครับ ส่วนกรณีที่ท่านพี่ก้องได้พูดข้างล่างนี้เกี่ยวกับ การ ท่องจำ บทสวดมนต์ได้ หรือก่อนจะสวดบทไหน จะทำการอธิฐานฝึก ทั้งนี้ทั้งนั้น กระผมอยากจะให้พี่ได้ขยายความเกี่ยวกับ การสวดมนต์แบบท่องจำได้ กับอ่านเอา ตามประสบการณ์ผมรู้สึกว่า ท่องจำได้ จะทำให้เรามีสมาธิดีกว่าเป็นต้นครับ ทีนี้ผลของคาถาจะขึ้นอยู่กับระดับสมาธิหรือไม่ครับ บทสวดมนต์บางบท ถ้าเราอ่านไปเรื่อยๆ ไม่หัด ไม่เห็นจะท่องได้ซักที :'( (หรือบางทีก็น้านนนน นาน นอกจากบางบทที่เหมือนเราคุ้นๆ จะจำได้เร็ว) ในกรณีที่เราท่องไม่ได้แล้วสวดยาวๆโดยการอ่าน เปรียบเทียบกับถ้า เราสวดบทที่ท่องได้แต่ไม่กี่บท แล้วค่อยๆท่องจำเพิ่ม อันไหนจะดีกว่ากันครับ

กระผมอยากท่อง ธารณะปริตได้เหมือนกันครับ ชอบตอนที่พี่ก้องกล่าวไว้ข้างบน และ ชอบ อาฏานาติยสูตร ด้วยครับบทนี้เป้นไงมั่งครับ (แต่ยาวจุง) ส่วนปาฏิโมก ขออนุโมทนากับพี่ก้องนะครับ ยาวจิงๆ

 

พูดถึงเรื่องสวดมนต์ ถ้าเราไม่สวดแต่ฟังบทสวดมนต์จะให้ผลเหมือนสวดเองมั้ยคะ