ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

ที่ให้พระศรีไปต่างแดน เหตุหนึ่งก็คือไปยั้งทัพ สร้างกองกำลังไว้รบเมื่อเกิดเหตุการณ์ อกีประการเพื่อเป็นแหล่งเสบียงอาหารสำหรับกองทัพคราวยกทัพปราบพม่า แต่พระองค์ท่านมีได้ทรงตรัสถึงเหตุผลข้อนี้ เพราะคิดว่าพระศรีฯคงเข้าใจดี บางเรื่องราวที่บางท่านได้รับรู้อาจจะไม่ถูกต้องเท่าไร แต่ก็เอาเถอะ ใครจะคิดอย่างไรเราก็ห้ามเขาไม่ได้ เราก็เพียงแต่ให้เหตุผลของเราเผื่อเขาจะลองตรองดูบ้าง แล้วเรื่องที่ให้พระเอกาไปปราบพระศรีฯ นั้นพระองค์ท่านก็ไม่ได้หักหาญน้ำใจทหารเอกของพระองค์ดังที่ใครหลายคนเข้าใจ ทำไปเพียงเพราะต้องรักษากฎ ให้ศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ท่านมอบหมายให้น้องพระองค์ไปเพื่อพูดแทนพระองค์ถึงความในใจ และเหตุผลที่ส่งพระศรีฯมาไกลบ้านไกลเมืองเช่นนี้ เพราะพระองค์ทรงไว้ใจในตัวพระศรีฯ หากไม่ใช่เช่นนั้นคงส่งแม่ทัพท่านอื่นไปแทนแล้ว อีกประเด็นหนึ่งการที่ส่งน้องพระองค์ไปนั้นเพื่อพูดแทนความในใจพระองค์ หากส่งออกญาท่านอื่นไปก็ไม่สามารถนำความในใจของพระองค์ไปบอกกล่าวได้อย่างครบถ้วน และเพื่อแสดงความจริงใจจึงส่งน้องชายไปแทน ส่วนพระศรีฯเมื่อรู้ความในก็เสียใจในการกระทำของตัวเอง จึงขอพระราชทานโทษที่ได้รับ ด้วยชีวิต หากแต่พระเอกาทรงไม่อยากฆ่าพระศรี แต่จะให้ชดใช้ความผิดโดยการชิงเมืองฝ่ายใต้ของหงสา แต่พระศรีฯไม่ยอมเพราะโทษที่ตัวเองก่อมันขั้นกบฎ และ...... จากนั้นจึงนำพระแสงดาบอาญาสิทธิ์ที่ทรงมอบให้พระเอกาในการนี้ ปลิดชีพตนเอง (ตัวทำผิด ตัวก็ขอรับผิด ดั่งชายชาติ รักษาสัตย์)

 

เห็นด้วยตามนั้น

 

ตามชะตาเมืองแล้วเมืองไทยไม่สามารถหักหาญเพื่อเอาชัยเมืองพม่าได้เลย หากไม่ใช่การระงับเหตุของบ้านเมืองทั้งสองฝ่าย พระนเรศวรมีชัยได้เพราะระงับเหตุของบ้านตน ทั้งไม่ได้หมายทำลายวงศ์ของกษัตริย์ทางนั้น เมื่อเห็นว่าเมืองพม่านั้นจะตั้งวงศ์กษัตริย์ไว้ไม่ได้ พระองค์ก็พากลับ

อันจารีตไทยกัยพม่าเป็นสุวรรณปฐพีเดียวกันมีมาช้านานแล้ว วงศ์กษัตริย์ทั้งสองต่างก็เป็นเครือญาติกัน ที่พระนเรศวรตัดสัมพันธ์ไปก็เพราะความโกรธชั่ววูบ หากจริงๆ แล้วสัมพันธ์มันตัดไม่ขาด เรื่องในคราวนั้นมากกว่าแค่แค้นตอนชนไก่เล่นกัน ไม่อย่างนั้นคำว่ามารไม่หลุดปากออกมา

 

มันเป็นเรื่องปกติ ที่พระจักรพรรดิจะขยายอาณาเขตการปกครอง
หลังสมัยขอมรุ่งเรือง พม่ารุ่งเรือง ก็ไทยรุ่งเรือง เมืองที่เคยขึ้นกับประเทศอื่นก็มาขึ้นกับไทย.. ตามยุคสมัยใดที่พระมหากษัตริย์ในประเทศใดเก่งกล้าสามารถ นักรบไม่ใช่จะรบพุ่งกันสนุก..เพราะความตายไม่ใชเรื่องสนุก แต่เพื่อความมั่นคงของประเทศ เพราะสมัยก่อนยังไม่มีการแบ่งเขตประเทศอย่างจริงจัง ทำให้เกิดการรุกรานกันตลอด แม้นในสมัยนี้ การรุกรานก็มีวิวัฒนาการแบบเศรษฐกิจกินรวบประเทศอื่น ซึ่งมาในรูปแบบของคำว่าประชาธิปไตย

..

หลังพระเจ้าบุเรงนองเสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ. 2124 สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราชทรงประกาศเอกราชแก่กรุงศรีอยุธยาอีกสามปีให้หลัง อยุธยาต่อสู้ป้องกันการรุกรานของรัฐหงสาวดี(พม่า)หลายครั้ง จนในครั้งสุดท้าย สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงปลงพระชนม์เมงจีสวา (Mingyi Swa) อุปราชาของพม่า ได้ในสงครามยุทธหัตถีเมื่อ พ.ศ. 2136 จากนั้น อยุธยากลับเป็นฝ่ายบุกบ้าง โดยยึดชายฝั่งตะนาวศรีทั้งหมดขึ้นไปจนถึงเมาะตะมะใน พ.ศ. 2138 และล้านนาใน พ.ศ. 2145 สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงถึงกับรุกรานเข้าไปในพม่าลึกถึงตองอูใน พ.ศ. 2143 แต่ทรงถูกขับกลับมา หลังสมเด็จพระนเรศวรมหาราชเสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ. 2148 ตะนาวศรีตอนเหนือและล้านนาก็ตกเป็นของรัฐอังวะ(พม่า)อีกใน พ.ศ. 2157[16] อยุธยาพยายามยึดรัฐล้านนาและตะนาวศรีตอนเหนือกลับคืนระหว่าง พ.ศ. 2205-07 แต่ล้มเหลว[17]

การค้าขายกับต่างชาติไม่เพียงแต่ให้อยุธยามีสินค้าฟุ่มเฟือยเท่านั้น แต่ยังได้รับอาวุธยุทโธปกรณ์ใหม่ ๆ ด้วย กลางคริสต์ศตวรรษที่ 17 ระหว่างรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช อยุธยามีความเจริญรุ่งเรืองมาก[18] แต่ในคริสต์ศตวรรษที่ 18 อยุธยาค่อย ๆ สูญเสียการควบคุมเหนือหัวเมืองรอบนอก ผู้ว่าราชการท้องถิ่นใช้อำนาจของตนอย่างอิสระ และเริ่มเกิดการกบฏต่อเมืองหลวงขึ้น



สมเด็จพระนเรศวรมหาราช - วิกิพีเดีย

 

กษัตริย์รวมถึงพระมหากษัตริย์ทำยุทธวิธีถือเป็นเรื่องปกติ เพราะเป็นประเพณีกษัตริย์ แล้วแต่ผู้ใดจะทรงปัญญาให้สูญเสียน้อยที่สุด เพราะกษัตริย์มีหน้าที่ขจัดเภทภัย หากไร้ฝีมือซึ่งการยุทธก็จะไม่สามารถขจัดเภทภัยได้ หากแต่ว่าการยุทธไม่ใช่ความรู้ในการปกครองทั้งหมด ศาสตร์ต่างๆ ในการดูแลประชากรรวมถึงการปกครอง กษัตริย์ก็ต้องเรียนรู้ไว้ กษัตริย์ใช่หมายถึงแต่พระมหากษัตริย์เพียงผู้เดียว แต่รวมไปถึงพระประยูรญาติทั้งชายหญิง ซึ่งจะหาวงศ์ใดเสมอเหมือนศากยวงศ์แทบไม่มี พระประยูรญาติต่างเรียนศาสตร์กษัตริย์กันถ้วนหน้า ยากที่วงศ์ใดจะเสมอเหมือน วงศ์อื่นต่างก็ปัดหน้าที่กษัตริย์ไปให้พระมหากษัตริย์และหน่อพระวงศ์รักษาไว้ อำมาตย์เสนาที่ไหนเล่าจะปรึกษาได้เท่าประยูรญาติ ไทยพม่าเสียกรุงเพราะไม่รักษาไว้ซึ่งน้ำใจของญาติตน

 

ไปเที่ยว ทะเล ดีกว่า

 

ผมพูดเตือนสติพวกที่คิดว่าพระจักรพรรดิต้องสู้รบกับผู้อื่น จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ มันเป็นกิจของพระมหากษัตริย์ที่ต้องหาความเจริญให้บ้านเมืองตน บ้างก็ทำเพื่อให้บ้านเมืองตนอยู่รอด แล้วแต่สถานการณ์มันจะบีบบังคับหรือไม่ เลือกได้พระมหากษัตริย์ท่านคงไม่อยากทำ

อาวุธของพระเจ้าจักรพรรดิจริงๆ แล้วก็คือศีลนั่นแหละ พระองค์ทำยุทธวิธีด้วยศีล ใช้ศีลปราบข้าศึกศัตรู เอาชนะผู้อื่นด้วยการทำดีต่อเขา พระเจ้าจักรพรรดิเป็นได้เพราะความดีของตน

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ข้อมูล อันเป็นประโยชน์แก่สมาชิกผู้อื่น คนโบราณถือเรื่องครูเรื่องศีล พระมหาเถระคันฉ่องทราบในน้ำใจพระนเรศวรจึงตัดสินใจมากับพระองค์พร้อมทั้งชาวมอญส่วนหนึ่ง

 

หน้าที่คือธรรมะ ธรรมะของกษัตริย์ คือ ทศพิธราชธรรม10
ทาน (ทานํ) คือ การให้
ศีล (สีลํ) คือ ความประพฤติที่ดีงาม ทั้ง กาย วาจา และใจ
บริจาค (ปริจาคํ) คือ การเสียสละความสุขสวนตนเพื่อความสุขส่วนรวม
ความซื่อตรง (อาชฺชวํ) คือ การสุจริตต่อหน้าที่การงานของตน ต่อมิตรสหาย ต่อองค์กรหรือหลักการของตน
ความอ่อนโยน (มทฺทวํ) คือ การมีอัธยาศัยอ่อนโยน
ความเพียร (ตปํ) คือ ความเพียร
ความไม่โกรธ (อกฺโกธํ) คือ การไม่แสดงอาการโกรธ
ความไม่เบียดเบียน (อวิหิงสา) คือ การดำเนินชีวิตไปตามทางสายกลาง การผลิต การบริโภคที่สมดุลไม่เน้นประโยชน์ส่วนตนเป็นหลัก ซึ่งนำไปสู่การแข่งขันแย่งชิงจนเป็นการเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นและทำลายสิ่งแวดล้อม
ความอดทน (ขนฺติ) คือการรักษาปกติภาวะของตนไว้ได้ ไม่ว่าจะถูกกระทบกระทั่งด้วยสิ่งอันเป็นที่พึงปรารถนาหรือไม่พึงปรารถนาก็ตาม มีความมั่นคงหนักแน่นไม่หวั่นไหว
ความเที่ยงธรรม (อวิโรธนํ) คือ ความหนักแน่น ถือความถูกต้อง เที่ยงธรรมเป็นหลัก
ทศพิธราชธรรม - วิกิพีเดีย

แต่กระนั้น ก็ยังมีหน้าที่ในการรบ ซึ่งหลีกเลี่ยงได้ยาก แม้นในยามศึกและยามสงบ ก็มีศึกเศรษฐกิจกับเพื่อนบ้าน.. และที่เหนืออื่นใด ก็คือการอยู่เหนือทุกสิ่งเพื่อประโยชน์ของส่วนรวมเป็นที่ตั้ง.. ดังนั้นทำให้หน้าที่ของพระองค์ ที่ต้องจัดการบริหารอะไรอีกมากมายเต็มไปด้วยความซับซ้อนของการบริหารประเทศหลากหลายด้านซึ่งต้องใช้พระปรีชาสามารถอย่างที่ไม่ใช่คนธรรมดาจะเป็นได้

ปรัชญาภควัทคีตา

เหตุที่ได้นามว่า ภควัทคีตา หรือบทเพลงแห่งพระเจ้าก็สืบเนื่องจากเนื้อหาของคัมภีร์เกี่ยวข้องกับบทสนทนาระหว่างพระกฤษณะและท้าวอรชุนแห่งราชวงศ์ปานฑพ พระกฤษณะถือเป็นพระอิศวรอวตารลงมาเป็นพลขับรถศึกให้กับท้าวอรชุนขณะออกรบที่ทุ่งกุรุเกษตร

สงครามครั้งนี้ถือเป็นสงครามระหว่างสายเลือดเดียวกัน เป็นเหตุให้ท้าวอรชุนเกิดความรู้สึกสังเวชสลดใจ ห่อเหี่ยวใจ ไม่อยากสู้รบ พระกฤษณะจึงต้องยกเหตุผลขึ้นมาสนทนาเพื่อปรับแนวความคิดให้ท้าวอรชุนเกิดความหึกเหิมในการปฏิบัติหน้าที่ เนื้อหาแต่ละบทของภควัทคีตจึงแฝงด้วยปรัชญาธรรมที่ลึกซึ้ง เป็นไปเพื่อการขัดเกลาจิตวิญญาณ

เนื้อหาในอัธยายะแรก ๆ แม้จะเป็นเรื่องของการโต้ตอบกันด้วยเรื่องส่วนตัว ระหว่างพระกฤษณะกับท้าวอรชุน แต่ด้วยลีลา และปรัชญาธรรมอันลึกซึ้งในภควัทคีตา จะทำเรามองเห็นว่า บทสนทนานั้นได้ค่อย ๆ ก้าวเข้าสู่อาณาจักรอันสูงส่งและมิใช่เป็นเรื่องส่วนตัวอีกต่อไป หากแต่เป็นเรื่องหน้าที่ของบุคคลและพฤติกรรมของสังคม แล้วค่อย ๆ ขยับสูงขึ้นจนถึงเรื่องการประยุกต์หลักจริยธรรมในชีวิตมนุษย์ และท้ายที่สุดขึ้นสูงถึงเรื่องท่าทีทางด้านจิตใจซึ่งควรควบคุม และดำรงอยู่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด

��Ѫ�����ѷ�յ� �ҡ���͡ ����๪��� oknation.net

 

หมายเรียกเกณฑ์ศึก!​

ถึงเหล่าทหารกล้าพระองค์ดำทุกนาย

ที่อยู่กรุงเทพฯ และไม่ติดภารกิจสำคัญ
กรุณาไปร่วมงานบุญพระอริสงฆ์สายหลวงปู่มั่น ณ ศาลาลุงชิน ถ.แจ้งวัฒนะ เขตหลักสี่ ในวันพรุ่งนี้
วันอาทิตย์ ที่ ๑๐ ส.ค.๕๗ เวลา ๐๗๐๐ โดยพร้อมเพรียงกัน รายชื่อพระอริยสงฆ์ ที่มาโปรดในคราวนี้
๑.หลวงปู่เจริญ ราหุโล(พระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ) ๒.หลวงปู่เลี่ยม ฐิตธัมโม ๓.หลวงปู่สมหมาย จิตตปาโล
๔.หลวงพ่อพัลลภ ปุญญวัลลโภ ๕.หลวงพ่อไม อินทสิริ ๖.หลวงพ่อคำสด อรุโน ๗.หลวงพ่อนิยม อมโร

ลงชื่อ เจ้าพระยาแสนศึกสะท้าน​

 

เพิ่งผ่านมาเจอครับ ผมก็ไม่ทราบว่าอดีตชาติของผมเองเป็นทหารของพระเจ้าอยู่หัวนเรศหรือเปล่า แต่ที่ผ่านมาตั้งแต่สมัยเด็กอายุสามสี่ขวบก็เห็นที่หิ้งพระของพ่อมีเหรียญเผด็จศึก ปี 07 สภาพใช้จนสึกอยู่เหรียญหนึ่ง สมัยหนุ่มๆพ่อแขวนใช้มาตลอด ต่อมาน้าก็ให้มาเป็นเหรียญที่ระลึกสร้างอนุสาวรีย์ของกองทัพภาคที่ 3 ลำปาง ปี34 ส่วนเหรียญที่ตัวเองหาเช่ามาเหรียญแรกเลยเป็นเหรียญยุทธหัตถีของดอนเจดีย์ปี13 จากนั้นก็เจอที่ถูกใจอีกหลายองค์ก็เก็บมาตลอด มีคนให้มาก็หลายเหรียญทั้งพระผงก็เคยได้ และตัวผมเองก็ชอบอ่านพระราชประวัติของพระองค์ท่านด้วย ตั้งแต่สมัยก่อนที่จะมีการสร้างหนังสุริโยทัยเสียอีก หากจะมาว่าผมอินกับหนังพระนเรศวรนั้น ข้อกล่าวหานี้ถือว่าตัดไปได้

ที่บ้านไม่ได้มีรูปภาพหรือรูปหล่อของพระองค์ท่านบูชาในหิ้งพระหรือโต๊ะหมู่เลย ทั้งตัวของพ่อผมเองก็ไม่เคยเล่าเรื่องหรืออินกับหนังหรือพระราชประวัติของพระนเรศวรประการใดๆทั้งสิ้น เพียงแต่เมื่อใดที่พ่อหยิบเหรียญเผด็จศึกขึ้นมา ท่านมักพูดทำนองว่า เหรียญเผด็จศึกนี้เด็ดนัก ประมาณว่ารู้สึกฮึกเหิมกล้าหาญเด็ดเดี่ยวทีเดียว มั่นใจและมีน้ำใจเหี้ยมหาญถ้ามีเหรียญนี้แขวนไว้สมัยที่บู๊ๆในวัยหนุ่ม ไม่แน่ว่าผมก็คงอินกับวีรกรรมท่วงทำนองที่วีรอาจหาญของพระองค์ จากศรัทธาที่เปี่ยมล้นในบารมีของพระองค์จากพ่อก็เป็นได้ พอโตขึ้นผมก็มักหาเหรียญหรือพระผงที่มีรูปพระองค์ท่านมาไว้ใช้ติดตัวตลอดและมักมีคนให้วัตถุมงคลที่เป็นรูปของพระองค์มาบ่อยๆ ทั้งที่ผมเองไม่ได้ถามหาหรือว่ามีใครรู้ว่าผมชอบวัตถุมงคลที่เกี่ยวกับพระองค์ท่านเลย รู้เพียงแต่ว่าผมชอบพระเท่านั้น

และตลอดมาผมพยายามตามหาโดยตลอดว่า รูปพระนเรศวรเป็นเจ้า โรงแสงใน กระทืบพระบาทสนั่นไปทิศทั้งสี่ เป็นลางบอกเหตุว่าจะเสียกรุง ที่กล่าวไว้ในพงศาวดารก่อนเสียกรุง ว่าไปอยู่เสียที่ไหน เพราะรูปที่ว่าผมคิดเอาว่า น่าจะจำลองรูปของพระองค์ท่านได้เหมือนที่สุด เพราะสร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยา โดยชาววังเองและสร้างไว้ประดิษฐานในพระราชวังหลวงด้วย ผมอยากเห็นหน้าตาและรูปร่างที่แท้จริงของพระองค์ว่าเป็นอย่างไรนั่นเอง (ตอนนี้ทราบแล้วครับเจอแล้ว)

ดังนั้นวันนี้เมื่อมาเจอกลุ่มที่ว่าตนเองเป็นทหารของพระองค์ดำ (หมายถึงพระนเรศวร) ผมจึงขอศึกษาข้อมูลที่แปลกใหม่และต่างจากมิติที่เคยทราบมา รวมถึงบางครั้งก็ขออนุญาตร่วมแสดงความคิดเห็นตามสติปัญญาและภูมิรู้ของตัวเองบ้างในบางโอกาสด้วยครับ ก็อย่าถือว่าเป็นการก่อกวนหรือท้าทายใดๆเลย พลาดพลั้งประการใดก็ขออภัยไว้ล่วงหน้าครับ ขอฝากไว้มา ณ โอกาสนี้ครับ

 

โชคดีแล้วจ๊ะที่มีคนมามอบให้หรือมีโอกาสได้บูชา รูปที่บ้านก็มีแต่คนนำมาให้ เคยห้อยเหรียญพระองค์ท่านรู้สึกว่าจะใจร้อน เอ็ดลูกน้อง เลยเก็บไว้บูชาดีกว่า ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะ

 

catt24 ขอบคุณครับ

 

ต้องถามคนปลุกเสกพระ ว่าปลุกเสกกันอย่างไร ปลุกเสกด้วยเมตตาหรือใช้อย่างอื่น เหรียญจากเป้าเดียวกัน แต่มีผู้ปลุกเสกต่างกัน เหรียญก็มีคุณสมบัติต่างกันนะ

 

๋ช่วงนั้นพอดีมีเรื่องประหลาดแปลกๆเกิดขึ้นไม่ค่อยสบายใจรุ่นน้องคนหนึ่งพาไปหาพระอาจารย์ปรากฎว่าไปพบรูปปั้นลอยองค์ของพระนเรศวรและคนที่ให้เหรียญกับครอบครัวเรามา น้องสาวแบ่งให้เราเหรียญนึง ก็เลยลองเอามาแขวนดูเพราะต้องไปต่างจังหวัดกับหมู่คณะ ปกติจะไม่แขวนพระ เพราะมั่นใจตัวเองระดับหนึ่งแต่ช่วงนั้นไม่ไหวจริงๆ แล้วเราก็ไปสะดุดก้อนหินที่วัดมงคลบพิตร อยุธยา ตามที่เคยเล่านะแหละ

 

ส่วนใหญ่เหรียญพระนเรศวรจะทางฤทธิ์มากกว่าด้านเมตตา แต่จุดประสงค์ตอนแรกก็กะเอามาต่อกรกับอำนาจบางอย่างนั่นแหละ แต่ติดจะใจร้อนไปหน่อย ซึ่งจริงๆแล้วเราก็เป็นคนใจร้อน แต่ฝึกจนคนอื่นเข้าใจว่าเป็นคนใจเย็น จะมีเพื่อนสนิทเท่านั้นที่รู้ว่าใจร้อน ขี้โกรธ

 

ใช้เหรียญท่านไปต้านอำนาจบางอย่างนี่นะ!

หากไม่มีเหตุผล พระนเรศวรไม่ได้ฉายาว่าพระนฤทธิ์นะครับ ขนาดเทวดาที่เขาเขียวเอาท่านตาย ท่านยังป้องกันไม่ได้เลย แต่ว่าคราวนั้นท่านก็ทำผิดจริงด้วย หากไม่พูดกระแทกเทวดาท่านก่อน ก็คงยังจะมีผู้มายั้งเทวดาของเขาเขียวไม่ให้เอาท่านถึงตายไว้บ้าง

 

มีเรื่องจะขอแจมด้วยครับ เกี่ยวกับวัตถุมงคลพระนเรศวร จะไม่ขอเอ่ยรุ่นเพราะจะเป็นการส่อเจตนาว่าโฆษณา เอาเป็นว่าเป็นเหรียญกลมด้านหนึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ อีกด้านเป็นพระบรมรูปพระนเรศวร เหรียญที่ว่านี้ก่อความฉงนให้กับคนที่อยู่ในเหตุการณ์และนักเลงที่รุมกระทบหนุ่มใหญ่คนหนึ่ง เรื่องนี้เกิดขึ้นในตอนดึกหลังหนุ่มใหญ่คนนี้กำลังจะกลับบ้าน พอดีไปเจอกับกลุ่มนักเลงที่รอจัดหนักให้แก หนุ่มใหญ่คนนี้ถูกรุมชกต่อยและตัวเขาเองก็สู้ด้วย แต่ปรากฏว่าแกไม่ล้มตกพื้นเลย สู้กันพักใหญ่จนเจ้าหน้าที่รปภ.มาห้ามปรามกลุ่มนักเลงเหล่านั้นจึงสลายตัว เมื่อสำรวจตัวหนุ่มใหญ่และแกสำรวจตัวเองแล้วกลับไม่พบรอยพกซ้ำหรือเลือดตกยางออกใดๆเลย และตัวของเขาเองเมื่อตื่นเช้ามาก็ไม่ปรากฏว่าเจ็บปวดฟกซ้ำเพราะถูกชกต่อยเลย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ น่าจะเป็นแคล้วคลาดนะครับ

 

ตอนที่ขอท่านช่วยนั้นมันมีเรื่องประหลาดเกี่ยวกับที่ทำงาน ตอนนี้ก็ผ่านไปแล้ว มันเหมือนการบอกเหตุสุดท้ายลูกน้องแผนกเราเปลี่ยนคนใหม่หมดภายในเวลาไม่ถึงปีออกงานแบบต่างๆนานา หัวหน้าบางคนก็ต้องตกจากตำแหน่ง หัวหน้าเราคนที่ประกาศว่าไม่ออก ก็ต้องเข้า รพ.หลายรอบและต้องเสียลูกน้องคู่ใจไปแบบไม่มองหน้ากันอีก ส่วนเราก็ต้องย้ายบ้านมาอยู่บ้านพัก จ่ายเงินซ่อมบ้านให้ราชการเพราะบ้านโทรมมาก ทิ้งร้างมาเกือบปี ส่วนตัวเห็นด้วยกับอีกาจอมภูในเรื่องแคล้วคลาดเคยโพสต์ก่อนหน้านี้แล้ว ส่วนท่าน กฮ ท่านมีความเห็นอะไรท่านก็โพสต์ได้เพราะตะกี้เรากำลังจะโพสต์เรื่องวัดมงคลบพิตร แฮ้งค์ซะก่อน เอาเป็นว่าเราถามท่านละกัน ในกระทู้นี้อาจมีท่านที่รู้เหมือนเราก็ได้ แต่ท่านอื่นๆในนี้ก็อาจจะรู้แต่ไม่ได้พูดถึง

 

เขาแค่มาลองใจเฉยๆ มั้ง เลิกยุ่งเกี่ยวกับพระนเรศวรแล้วทำหน้าที่ให้ดีจะดีกว่า ทางที่คุณจะช่วยพระนเรศวรได้นั่นคือทำหน้าที่ของตนให้ดี ทำงานราชการอย่างสุจริตเพื่อประโยชน์ของชาวบ้าน ใช้ชีวิตให้มีความสุข