มีจิตยินดีเวลาทราบข่าวสารที่เป็นลบ

ขออนุญาติค่ะ กระทู้นี้อาจไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไหร่ ท่านสมาชิกมีความเห็นว่าอย่างไรคะ? เวลาข้าพเจ้าอ่านหนังสือพิมพ์ บ่อยครั้งที่มีจิตยินดีในข่าวร้ายนั้นๆ (ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาเรื่องอะไรน่ะค่ะ) เวลาทราบข่าวร้ายๆจากช่องทางอื่นด้วยเหมือนกันค่ะ แต่บางทีจิตก้ออ่อนไหวไปตามข่าว มีความรู้สึกสงสารเศร้าใจอย่างกับเป็นญาติของเค้าเหล่านั้นเลยค่ะ อย่างนี้คงเป็นพวกจิตอ่อนใช่มั้ยคะ? ช่วงไหนที่งดเสพสื่อ รู้สึกเลยว่าจิตใจตนมีความสมดุลราบรื่น มีความเป็นปกติอยู่ หรือกรณีนี้จะอยู่ที่กิเลสอนุสัยในใจเรามากกว่าคะ ...

 

ก็เป็นตามที่ว่าแหละครับ กิเลสที่นอนเนื่องในใจเวลาที่มีสิ่งมากระทบมันก็กระเพื่อมขึ้นมา แล้วก็ปรุงแต่งไปตามตวามเคยชินของเรา

 

เหลาะแหละ เดี่ยวไปนั้นทีไปนี่ที
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
เหมือนพูดกันคนละเรื่องมั้ย 5555

 

เพราะเกิด"กรุณา"จิตขึ้นเมื่อได้ทราบความทุกข์ของเขา ขณะที่จิตเป็นกรุณา คือคิดสงสารเขาปรารถนาให้เขาพ้นเสียจากทุกข์ขณะนั้นจิตเป็นกุศล..


แต่ด้วยความไม่แยบคาย ปล่อยใจไหลสู่อารมณ์เศร้าสลดหดหู่ ด้วยว่าไม่ได้เจริญอุเบกขาว่า "สัตว์ทั้งหลายย่อมมีกรรมเป็นของตน " แล้วปล่อยวางลง กลับกลายเป็นเศร้าสลดหดหู่ทุกข์ใจตามเขาไป ขณะนั้นจิตตกไปกับโทสะเสียแล้ว เป็นบาปมีโทษ ควรละ..นะครับท่านนวลฯ..

เวลาที่จิตเกิดยินดีในข่าวร้าย นี่ก็เป็นความหลง ถ้าดีใจที่ทราบว่าใครๆถูกทำร้ายเสียหาย อย่างนี้จิตเป็นไปกับพยาบาทวิตก เป็นบาป ควรละอีกเช่นกันครับท่านนวลฯ..

 

ความจริงของโลกนี้ก็คือ มีคน เกิด ตาย มีเรื่องราวต่างๆ มากมาย เกิดขึ้นกับคนอื่นๆ บนโลกใบนี้ และเกือบทั้งหมดนั้น เราไม่สามารถรู้ได้

สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น ล้วนแล้วแต่เที่ยงตรงตามกฎแห่งกรรม ตามวิบากกรรมที่เขาเหล่านั้นได้เคยทำมา ไม่มีความเอนเอียงใดๆ

ดังนั้นแล้ว ในเมื่อทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น มันเกิดขึ้นตามธรรมชาติของโลก มันเป็นไปเช่นนั้นเอง ตามกลไก เหตุปัจจัย ที่มันจะต้องเกิดแบบนั้น มันก็สิ้นสุดที่ตรงนั้น

ความจริงที่แท้จริงที่สุดคือ เหตุเกิดแล้ว และ จบไปแล้ว แต่จิตใจของเรา รับมันมาปรุงแต่งจนทำให้เสียความเป็นปกติสุขของจิตใจเราเอง เราจึงควรที่จะฝึกรักษาใจของเราให้เป็นปกติสุข

 

อยู่ที่กำลังใจ

ถ้ากำลังใจไม่นิ่งพอ ก็ย่อมหวั่นไหวไปตามอารมณ์ที่เห็นที่อ่านครับ


อย่างในวัดป่า ที่ปฏิบัติกรรมฐานนี่

อยากจะบอกว่า หนังสือพิมพ์ก็ห้ามอ่านเลย

เพราะอ่านแล้ว เกิดอารมณ์ร่วม ขวางผลการปฏิบัติ โดยเฉพาะคนที่กำลังใจไม่แข็งแรงพอ

ยังยืดอยู่ อ่านไปก็ยึดไป แล้วก็เก็บไปทำให้อารมณ์ของตัวเองตก

แนะนำว่า อยู่ที่จะเลือกเสพครับ ข่าวดีๆ พระดีๆก็มีไม่อ่านไม่เอามาลง แต่ไปเลือกเสพกับคนเขียนที่ต้องการจะขายข่าว ก็ต้องวางกำลังใจให้ดีๆครับ


.

 

โมทนาบุญก็คือมีจิตยินดีในความดีของคนอื่นได้กระทำ เราก็มีส่วนในบุญนั้น เสมือนเราได้กระทำเองด้วย โมทนาบาปก็คือมีจิตยินดีในความชั่วที่ผู้อื่นได้กระทำ ก็มีส่วนในบาปนั้นๆเสมือนเราได้กระทำเองด้วย เมื่อเกิดมีความคิดต้องรีบหักห้ามใจ จึงจะถือว่าไม่ปรับโทษในระหว่างที่มีการปฎิบัติในการรักษาศีลอยู่ เพราะความคิดมี 2 แบบ คือตั้งใจคิดกับไม่ตั้งใจคิด สิ่งที่เรียกได้ว่าไม่ตั้งใจคิด เกิดจากแรงอกุศลกรรม แต่ต้องรีบหักล้างฝืนใจ เหตุเพราะกรรมบท 10 ยังไม่สมบูรณ์ และเราอาจต้องรับบาปอกุศลกรรมนั้นๆ เพราะไปโมทนาบาป

 

ตามนั้นแหละค่ะ ..ตอนนี้สภาพ นิ สั ย เราเป็นอย่างนี้จริงๆ

 

แล้วทำไมสมาชิกในบอร์ดนี้ต้องมีหลายชื่อกันด้วยคะ? (อันนี้นอกเรื่อง) ไม่สับสนในบุคลิกตัวเองหรอคะ? ..ยกเว้นท่านที่อยากเปลี่ยนชื่อ.. บอร์ดน่าจะให้เปลี่ยนชื่อได้นะคะ รำคาญชื่อ น ว ล ป ร า ง อ่ะค่ะ ดัดจริตเป็นไทยโบราณ.. ..เป็นคนสภาพจิตใจไม่เคยพอดีและพอใจในตัวเองเลย -_-

 

เป็นการฝึกจิตให้ชินกับความเศร้าหมอง ซึ่งเป็นเหตุไปสู่อบาย

 

ยินดีกับข่าวที่เป็นลบนี่ก็ผิดปรกติแล้วนะครับ
เห็นคนอื่นตาย แล้วดีใจ ต้องพิจารณาจิตตนเองแล้ว
ทำไมเราถึงคิดเช่นนั้นได้ เพราะอะไร
ระวังเหตุปัจจัยนั้นจะพาเราลงสู่ที่ต่ำครับ

 

สงสัยเราจะเป็นคนผิดปรกติ

เวลาได้ข่าวคนตาย โดยเฉพาะ พวก ชั่วๆ ห.. ห.. นี่ รู้สึกเป็นสุขม๊ากมากๆๆๆๆๆๆ